Hallo allemaal, Een oma past tijdelijk één dag in de week op onze zoon. Andere mogelijkheid is er even niet. Maar ondanks herhaaldelijk verzoek van onze kant om dit niet te doen, kijkt ze zo eens in de drie weken, 6+ films met hem. Zoals, Nemo, Dory en disney films. Ons manneke is daar zo van onder de indruk dat hij s avonds lang na wil praten en niet durft te gaan slapen. Hebben we allemaal verteld, maar oma blijft het doen. Het maakt me boos en verdrietig! Waarom doet ze dit? Los van het feit dat het respectloos is naar ons toe, is het slechte zorg voor haar kleinzoon. Mn man en ik hebben momenteel beiden gezondheidsproblemen en zijn afhankelijk van haar hulp. Gelukkig duurt het niet lang meer, maar ik vind het rot om mn zoon naar zn oma te brengen en voel me een slechte moeder. Ik weet alleen ook geen andere oplossing. Ik begrijp haar niet? Zoon vind Peppa, Buurman en buurman en Puffin geweldig!!! Iets anders kijken slaat nergens op. Ik denk dat ze t zelf leuker vind dan steeds dezelfde filmpjes, maar pak dan een boek en kijk die films als hij weg is! Wat zouden jullie doen? ( En advies als: ik zou hem er niet meer heen brengen en op straat gaan wonen heb ik echt niets aan. Daar wordt zoontje ook niet beter van.Maar snap de gedachte wel, want heb em zelf ook iedere drie weken dat dit gebeurd.) Ik hoop op de gouden tip om met de betreffende oma op één lijn te komen.
Heb je haar ook gevraagd waarom ze het doet? Misschien heeft ze niet door wat voor gevolgen het heeft voor je zoontje. Of ze vindt het inderdaad saai om steeds hetzelfde te kijken. In dat geval zou je kunnen overleggen welke films wel geschikt zijn en die zij ook leuk vindt. Misschien weet ze ook niet zo goed wat ze anders met hem moet doen. Dan zou ik wat spelletjes meegeven ofzo of leuke boeken, Even terzijde, 6+ films bestaan volgens mij niet, het is 'meekijken gewenst tot 6 jaar'. Maar goed, als je kind het zo spannend vindt moet je het misschien beter ook niet samen kijken en inderdaad iets kijken wat hij wel leuk vindt.
Echt grappig: ik lees je eerste zin en denk: eh nee! Dat is alvast een goede beginner. Ga ik doen! Er is speelgoed genoeg en zoon vermaakt zich prima. Ik weet van haar eigen kinderen dat ze er enorm van geniet om met kleintje in de armen te knuffelen en een filmpje te kijken. Netjes ééntje per dag. Dat gun ik haar van harte! Goed idee om in het komende gesprek voor te stellen om samen wat films uit te kiezen. Helaas zegt zoontje ook regelmatig over bv snoepen: als jij weg ben mag het stiekem wel van oma, nadat ik gezegd had dat hij eerst zn brood op moest eten bv. Dat laat ik dan maar gaan. Maar die angst over de films die hij heeft gezien vind ik echt zielig en schadelijk.
Ik zou het nog eens duidelijk aangeven dat je het niet wilt hebben, en waarom. (omdat je zoontje daarna van slag is) En geef aan welke films ze wel met hem kan kijken. Bij mijn dochter in de kleuterklas keken ze onder schooltijd (rond periodes vlak voor vakanties) vaak films. Ook veel 6+, Kung Fu Panda, Lego Movie, etc. Zij was toen 4 jaar. Wij keken nooit films thuis, vroeg ze nooit om. Als ik het zelf voorstelde, wilde ze niet, etc. Ze wilde ook nooit TV kijken. Gewoon geen behoefte aan, ofzo. En idd, ook zij was 's avonds ook van slag van films die ze op school had gekeken. Ik heb dat toen meerdere keren aangegeven bij de juf, maar tja, de andere kinderen vonden het wel erg leuk, wilde het wel kijken, etc.
Op school? Mn mond hangt open hier! Die kijkwijzer zit er toch niet voor niets bij? Gaan ze toch lekker Masha en de beer kijken? Ik zie mn zoontje liever schateren dan verschrikt wegkruipen bij een film!! Is het daar bij gebleven? Hoe voelde jij je toen?
Nee, de juf begreep het probleem niet. De andere kinderen vroegen erom, zei ze dan. En ik snap best dat ze af en toe een filmpje erin gooien. Zeker in periode van de feestdagen, als het toch een beetje 'rommelig' is. Maar het ging hier dus om periodes van weken dat ze drie films per week keken. En dan allemaal films die, in mijn ogen, niet zo geschikt waren. Dat ging mij wat ver. Nadat er tijdens de ouderavond ook door andere ouders wat over werd gezegd, was het een tijdje stil. Het jaar erop (groep 2) zelfde juf, zelfde verhaal. Inmiddels is ze 6 jaar, wil nu af en toe wel een film kijken. Maar elke keer als ik wat opzet, zegt ze: "Oh, die heb ik op school al gezien." Ook fijn. Enfin, terug naar jou. Is het trouwens je schoonmoeder, of je eigen moeder? En trekt ze zich wel vaker niets aan van jullie wensen?