Heftig al die miskramen idd @Ise Weten ze waarom je dochter zo vroeg gekomen is? Krijg je nu preventief cerlage of iets dergelijks?
Gefeliciteerd met de negen weken! Wat ben ik blij dat je er weer bent en dat dat kleine frommeltje voor goed veel hormonale chaos zorgt Niet leuk dat je zo misselijk bent natuurlijk, maar laat die hormonen maar lekker hun werk doen en zorgen voor een gezond kindje daarbinnen. Ik ga voor de NIPT. Bij de twee vorige zwangerschappen heb ik de combinatietest gedaan, maar de NIPT geeft minder vals positieven. Ik onderschat de impact van een positieve test niet en de stress die dat oplevert, dus hoe betrouwbaarder hoe beter. Eerder hebben we de test gedaan om voorbereid te zijn. Nu weet ik niet of we een zwangerschap zullen uitdragen als eruit komt dat er een afwijking is. Maar eerlijk is eerlijk... ik word kotsmisselijk bij het idee om daarover een besluit te moeten nemen. En over nadenken over voeding etc... Zeker niet raar. Je bent niet voor niets negen maanden zwanger. En daarna drinkt het kindje alleen maar melk. Tijd zat!! Je gaat vanzelf merken wat bij jou past.
Poeh dames, wat een verhalen en wat kunnen jullie mooi schrijven erover. Ben er een beetje stil van. De reactie van mijn (schoon)ouders en zeker mijn moeder, was ook dat we het al vroeg vertelde aan hun (met 5 weken). Ook mijn moeder heeft een miskraam gehad voordat ik geboren werd en dat stil gehouden tegenover iedereen, behalve mijn vader. Pas toen mijn nichtje een miskraam heeft gehad, zijn ze begonnen met erover te spreken. En pas nu kreeg ik het verhaal te horen (mijn nichtje heeft ondertussen een gezonde dochter van 14 jaar). Vroeg vertellen of laat vertellen. Beide versies heeft voor- en nadelen en jullie keuzes en argumenten klinken daarin allemaal even logisch. Ieder moet daarin doen wat goed voelt voor hun. Niemand anders dan de 2 mensen verantwoordelijk voor het kindje kunnen daarover besluiten. En voor ons is de keuze allang duidelijk: de "binnenwereld" weet al (directe familie, vrienden, paar collega's). De "buitenwereld" hoort het vanaf donderdag, als de echo goed is natuurlijk!! Maar dan ook als we ze tegen komen, we gaan geen bewuste bezoekjes afleggen of telefoontjes plegen. En Facebook wacht nog maar even, minimaal tot na de 2de echo.
Mijn besluit om te vertellen heeft eigenlijk niet zoveel te maken met de risico's... althans... niet zoveel met mijn eigen gevoel erbij. Het is meer dat ik het vervelend vind om te zien dat sommige mensen in mijn omgeving het lastig vinden om het in zo'n risicovolle periode al te horen. Hun ongemak maakt dat ik het niet aan iedereen graag vertel nu. En ik vind het ook moeilijk om het verdriet te zien als het misgaat (hoewel de mensen dichtbij me daar altijd bijna laconiek op hebben gereageerd). Het is zo dubbel: enerzijds wil ik het van de daken schreeuwen, maar anderzijds voel ik heel sterk de behoefte om me te verstoppen met mijn buik en in de intimiteit van mijn gezinnetje te broeden. Het is van mij!! Maar dat gevoel heeft met de kans op een miskraam niet zoveel te maken. Misschien verandert dit wel als ik straks wat minder beroerd ben. Ik ben nu gewoon even niet zo blij Miskramen horen er jammer genoeg bij... snap ook niet zo goed waarom dat zo in de taboesfeer moet. Fijn om te lezen dat er onder jullie meer zijn die dit willen doorbreken. Sorry... beetje wazig verhaal. Heb een wazig hoofd, merk ik. Ik weet eigenlijk niet zo goed meer wat ik hiermee wilde zeggen. Mooi @Raket78 dat je op zo'n creatieve manier uiting hebt kunnen geven aan het verlies van je ongeboren kindje. En ook prachtig dat je daarin ook van betekenis kunt zijn voor je moeder. Blèèèhhh... Ik merk aan de brok in mijn keel dat daar misschien mijn ambivalentie wel zit. Ik mis mijn eigen moeder zo!!! Als ik de zwangerschap niet met haar kan delen, dan maakt de rest eigenlijk ook minder uit. Ik kan mijn verdriet over de miskramen toch niet zo kwijt als dat ik bij haar zou kunnen. Net zoals ik mijn vreugde over de zwangerschap niet kan vermenigvuldigen door het met haar te delen. Andere mensen zijn me natuurlijk ook heel waard, maar het is toch anders. Detail: Ik ben op de verjaardag van mijn moeder geboren en daar hebben we samen altijd erg van genoten. Ik vind alle dagen in mei prima, al is 4 mei het zoontje van mijn zus jarig en is de sterfdag van mijn moeder op de 22e. Een gezond kindje en een voorspoedige bevalling, daar teken ik voor.
Hier precies hetzelfde. Bij een slechte uitslag zullen we de zwangerschap zeer waarschijnlijk niet uitdragen, maar het idee om werkelijk die beslissing te moeten nemen, maakt me ook misselijk. Hoop echt dat wij (en alle andere zwangere stellen) niet voor die keuze komen te staan. En emotioneel zijn mag hoor. Soms gewoon even nodig!
De dag dat ik mijn vruchtje verloor was de oorspronkelijke uitgerekende datum van mijn dochter (later een dag vooruit gezet, uiteindelijk met 41 weken bevallen). Dat is ook toevallig! Ik ben nu uitgerekend op de uitgerekende datum van de eerste zwangerschap van mijn moeder die in een miskraam is geëindigd. Overigens werd ik zelf 1 jaar en 1 dag na die miskraam geboren. Ik zou 4 of 5 mei juist wel leuk vinden. Het is een herdenkings/feestdag die alleen in Nederland gevierd wordt. Koningsdag en Koninginnedag het zelfde. En de verjaardag van mijn overleden opa is 9 mei. Moederdag 13 mei. Reële kans dat de kleine toch op 1 van die dagen wordt geboren!
Poeh ja, dat is heftig. Zijn je andere 2 kindjes wel rond de uitgerekende datum geboren? Wat mijn miskraam betreft: Het was verdrietig ja, maar ik ben er ook een rijker en volwassener mens van geworden. Ik heb er echt vrede mee. Maar dat neemt natuurlijk niet weg dat ik toch wel wat extra angst en onzekerheid heb nu ik weer zwanger ben!
Ik vind een even datum voor deze baby ook mooi. Wij zijn allemaal jarig op een even dag; 8, 14 en 24. Ook ons jubileum is op een even dag, nl de 22e. Wel zijn zoontje en ik in een oneven maand jarig en man juist in een even maand. Dus qua maand kan het zowel even als oneven worden, maar dan graag wel op een even dag
OMG best eng dit haha jij verloor je vruchtje op uitgerekende datum van je dochter ik op die van mn zoon en onze overleden opa's waren allebei jarig op 9 mei.... Toeval bestaat niet....of toch wel
Ik heb niet zoveel verjaardagen verder in april/mei. Alleen 6 mei is mijn zusje jarig. Naja, en 27 april is een goede vriendin van mij jarig. Verder kan ik alle kanten op. Ben nu volgens mijn eigen berekeningen uitgerekend op 14 mei. Vorig jaar zou ik op 30 mei uitgerekend zijn geweest volgens eigen berekeningen als het niet was mis gegaan. Al zei mijn gevoel al dat het niet klopte. En zelfs toen het nog niet was mis gegaan vorig jaar, was mijn uitgerekende datum ergens rond 9 of 10 juni volgens mijn gevoel. Terwijl dat niet mogelijk was gebaseerd op laatste menstruatie en alles. Had toen (en nu ook niet trouwens) niet echt iets gedaan om mijn ei te bepalen. Dus ei kon later zijn geweest toen. Maar voor mijn gevoel was dat het ook niet. Het zat al van het begin niet goed zegmaar. Nu heb ik dus ook niks gedaan om de eisprong te bepalen. Geen ovu-testen, niet temperaturen. Alleen gebaseerd op een LF van 14 dagen. En mijn gemiddelde cyclus (was wel heel regelmatig) van 31 dagen. En op basis daarvan zou ik nu 14 mei uitgerekend moeten zijn. Alleen voor mijn gevoel ga ik nu eventueel nog een dag of 3 vooruit gezet worden. Want sinds de miskraam had ik altijd na mijn ei (gebaseerd op eerder genoemde cyclus, dus zonder meten) direct gevoelige borsten. En de maand van bevruchting kwam dat 3 dagen eerder dan verwacht ongeveer. Dus voor mijn gevoel is mijn eisprong ook 3 dagen eerder geweest ofzo. Naja, blablabla. Lang verhaal. Ik ga het wel meemaken. Zolang het maar gezond is. Mijn buik wordt volgens mij ook al heel langzaam wat boller. Zijn nu natuurlijk nog voornamelijk de darmen enzo. En voornamelijk als ik net gegeten heb. Iemand die het niet weet, zal het niet zien. En zelfs als mensen het wel weten, zal het nog niet echt opvallen denk ik. Maar ik merk het zelf al wel. En mijn vriend ziet het geloof ik ook een klein beetje.
Bij mij staat 4 mei vast. Bij de mmm weet je vanaf de terugplaatsing je uitgerekende datum. Op de verjaardag van oma die 75 wordt , voor ons wel bijzonder deze datum.
Maar dan nog kan het verschillen met een paar dagen is mij gezegd bij m'n 8 wkn echo. Hangt er toch vanaf wanneer het embryo werkelijk ingenesteld is?..
Ooh misschien dan toch weer verschillend per ziekenhuis. Ik dacht dat namelijk ook , maar mijn gynaecoloog zei dat deze datum bleef staan ongeacht wanneer de innesteling kan zijn geweest en ze daar niet meer van afwijken...wellicht dat de verloskundige hier anders over denkt , zal het volgende week eens navragen hoe zij dat doen.
Goedemorgen dames, wij gaan het waarschijnlijk morgen toch al bekend maken (zijn een beetje in tweestrijd omdat het dan ook meteen voor iedereen bekend wordt omdat schoonvader zich echt niet stil kan houden) zóóó irritant!! Maar ik raak oververmoeid. Elke nacht is het feest hang ik de hele nacht boven de wc en slaapt ik maar 2/3 uurtjes. Ik breng mijn zoontje nooit zomaar weg maar misschien is het verstandig dat ik toch even hulp vraag aan mijn moeder en schoonmoeder zodat ik bij kan tanken. Ik maak fouten op het werk en sta vaak de hele dag als enige eindverantwoordelijke op de vloer. Qua datums... Nog niet over nagedacht eigenlijk. Mijn sm is 4 of 5 mei jarig (schaam mij dood maar na 11 jaar kan ik het nog niet onthouden) broertje is 25 april jarig. Maar eigenlijk maakt het mij helemaal niet uit. Ik heb ook een miskraam gehad en op dat moment wist niemand van de zwangerschap af. Ben een week thuis geweest van het werk door de heftige bloedingen en buikpijn. Ik vond dat liegen verschrikkelijk en heb sommige naasten toch op de hoogte gebracht. Dat gaf mijn veel meer rust. Maar iedereen staat hier anders in en heeft er een andere gedachtengang bij. Hoe je er ook mee omgaat het kan nooit fout zijn. Fijn weekend allemaal
@Babs1990 heel verstandig dat jullie ervoor kiezen om het bekend te maken. Als je zo ziek bent en veel slaaptekort hebt, kun je de zorg voor je zoontje en je werk gewoon niet meer alleen aan. Hoop dat zij jullie veel werk uit handen kunnen nemen en dat je je snel weer wat beter gaat voelen!
Sorry sorry sorry dames, hoop echt snel weer mee te kunnen kletsen maar voel me momenteel echt zo hondsberoerd en futloos .... Is echt overleven met 3 dagen werken waarbij het een giga chaos is ivm drukte op werk, dreumes en verbouwing dat ik 0,0 fut heb om hier te lezen en reageren. Hoop echt dat het snel beter gaat want ik vind mezelf zo helemaal niet leuk ...