Tocquis denk ik. Helaas kunnen de meesten dat niet correct spellen en schrijft men meestal 'tokkies'. Groen en geel erger ik me daaraan.
Nee joh, da's de Franse spelling. In het Nederlands is het gewoon 'tokkie' (serieus, waar komt dat woord eigenlijk vandaan? *krabt aan kin* )
Ik kan mij er geen moment druk om maken, snap eerlijk gezegd ook nooit zo goed dat mensen zich daar aan ergeren maar goed. Ik vind het een ander verhaal als er spel fouten in bijvoorbeeld een sollicitatie brief zouden staan of als je op je werk / school fouten maakt. Maar spelfouten op een forum of je facebook ofzo, lekker belangrijk. Maak ik mij echt niet druk om.
Nee, het is helemaal niet fout. Je kan en je kunt zijn allebei correct: http://www.vandale.be/je-kunt-je-kan#.WdD8KKiAzYU
haha schuldig En ik woon ook nog eens vlak aan de Belgische grens, dus sommige Vlaamse woorden, zinsopbouwen nemen we hier ook over. Het is soms echt een warboeltje bij mij, maar doe mn best haha. Ik stoor mij niet aan d's en t's. Ik heb maar 3 grote irritaties: - me ipv mij - hun ipv zij - na ipv naar
Is wel correct. Ik vind het zelf ook niet lekker klinken, terwijl andere het juist weer formeler vinden. Maar 'u' zien we niet meer als derde persoon, maar als tweede persoon enkelvoud, een beleefde vorm van ‘jij’. https://onzetaal.nl/taaladvies/u-hebt-heeft/
Ik werk veel met Nederlandse collega's én mijn job is vooral schrijven, en ik merk het echt wel vaak dat Nederlanders grammaticaregels veel enger interpreteren dan Vlamingen. Hebben jullie dat zo geleerd op school? Of is dat echt het globale gevoel dat spreektaal sowieso niet juist zal zijn?
Dit vind ik ook vervelende (lees: domme maar dat mag ik niet zeggen, want dan zijn mensen beledigd) taalfouten. DT fouten, tja, iedereen heeft andere kwaliteiten.
Ik vind vooral de fouten vervelend die het lezen en begrijpen van teksten moeilijker maken. De meeste zijn al door anderen genoemd, maar een nog niet: is ipv eens Ik begrijp waar het vandaan komt, maar het leest gewoon niet lekker.
Spellingsfouten als me, zij, na geven mij een beetje de kriebels. Maar ik ben wel schuldig aan: ik loopte, hullie, holletje (heuveltje oid) kennen en kunnen en een 't' achter wat woorden, echter alleen in spreken.