Dit dus. Hier dacht mijn vader ook. Ach is maar een klein stukje. Heb dus gezegd dat hij ze dus niet mee kreeg in de auto. En het gekke is, vroeger hadden we dus de regel geen riem vast = niet rijden en dat was nog voordat het verplicht werd.
Zij kan duidelijk de enst van de situatie niet inschatten en ook de veiligheid van haar kleinkind neemt ze niet serieus. Dit zou voor mij de druppel zijn. (Heb je vorige topic ook gelezen).
Wat betreft de auto, helemaal mee eens, ik vind het ook dat ook al zijn het maar kleine stukjes dat ze gewoon vast moeten zitten. Jij kan dan nog netjes rijden maar dat weet je nooit 100% zeker van je andere weggebruikers. Wat betreft de kermisattractie, tja denk dat dat voor ieder kind anders is. De jongste van mij ( nu 6 ) zat ook al op zijn tweede in die Rups attractie waar jij het over hebt, die vond het geweldig! Dus wat dat betreft vind ik je reactie '' Wat bezielt haar om haar daar in mee te nemen '' totaal niet.
Dit vind ik wel heel eufemistisch geformuleerd... Vraag me af of je in je eigen leven ook zo omgaat met vervelend en ongepast gedrag van anderen. If so, more power to you! Maar voor de meesten is zo'n houding niet haalbaar en sustainable. . Ik heb het eerste topic van TS gelezen en kan me heel goed voorstellen dat jullie hier niet van gediend zijn. Ik zou zelf overigens niet het contact compleet verbreken, maar ik zou haar gezien haar ideeen over veiligheid en het belang daarvan zeker niet laten oppassen. En als ik me zo driedubbel dood aan haar zou ergeren, zou ik haar ook niet heel vaak op bezoek hoeven te hebben . Als ze dat dan vervelend vindt, moet ze haar gedrag eerst maar eens aanpassen. Overigens wat betreft de kermisattractie, heel vervelend, maar dat kan een honest mistake zijn. Ik heb mijn dochter van 2 eens meegenomen in wat achteraf een soort spookhuis bleek te zijn in Disneyworld. Dame bij de ingang zei dat ze er best in kon (van buiten was het niet duidelijk wat het was, het bordje zei voor alle leeftijden), maar de beelden en geluiden waren doodeng. Heb me nog maanden schuldig gevoeld!
Ts, ik begrijp jouw punten, maar waarom laat je haar uberhaupt nog oppassen? Als ik een familielid heb die gekke streken uithaalt ( en dus onvoorspelbaar is), denk ik dat je sowieso een extra keer moet nadenken vor je je kind daar neerzet. Ik snap dat het in het geval van een sm extra vervelend is, maar in eerste instantie bij JIJ verantwoordelijk om een juiste oppas te vinden. Zeker met een voorgeschiedenis, zou je daar eens goed ever moeten nadenken. Je kan iemand zijn acties niet controleren, wel of het je kind treft, door haar daar alleen mee te laten.
Was dat de rupsbaan op de kermis van Leiden? Mijn zoon van net 2 is daar ook in geweest en vond het geweldig. Het ligt dan dus niet persé aan de leeftijd maar karakter. Dit had je sm wel kunnen inzien want die kent haar kleindochter vast wel. Vervelende situatie to... als je vaker last hebt met haar zou ik een goed gesprek op zijn plaats vinden. Dan kun je er altijd nog verdere consequenties aan verbinden
ik zou zo iemand niet op laten passen. Wij laten de kinderen alleen achter bij mensen waar we vertrouwen in hebben. en ja ook daar gaat weleens iets mis, net als bij ons maar dan hebben we het er over en leren ervan. ik zou t contact niet verbreken, maar ook echt je dochter niet alleen bij haar laten.
Het heeft heel lang geduurd voor ik zelf zo kon zijn/denken, hoor! Vroeger probeerde ik met man en macht anderen te veranderen. Ik kon sommige dingen dan ook echt niet loslaten. Mijn schoonmoeder heeft ook bijzondere dingen gedaan en daar heb ik heel lang tegen gevochten en geprobeerd haar te veranderen. Tot ik er bijna obsessief mee bezig was, zeg maar. Toen besloot ik dat dat klaar was. In het geval van mijn schoonmoeder is het nu zo: zij moet zich houden aan bepaalde voorwaarden omdat ik die belangrijk vind. En ik laat het verder los en grijp alleen in als ik zie dat er een gevaarlijke situatie ontstaat. Mijn schoonmoeder doet heel veel uit liefde, een beetje te veel. Ik ben de enige die grenzen kan stellen en ermee om moet gaan, want zij gaat niet veranderen. Het geeft echt een hoop rust als je zo kunt denken. Mij heeft het in ieder geval heel goed gedaan
Ik heb ook het andere topic doorgelezen, mijn advies is, dat jullie wat meer afstand moeten nemen. Niet om geen band op te bouwen, niet uit wraak of boosheid, nee: puur om meer rust in jullie gezin te krijgen. Wat ik lees is dat jullie wel "leunen" in moeilijke tijden op je schoonmoeder, maar zij zich niet mag bemoeien met jullie. Als je dat niet wilt, zullen jullie wat meer op eigen benen moeten gaan staan. Uiteraard wb het autostoeltje: heeeeeel duidelijk zijn dat hij vast moet, anders stop je per direct het oppassen. De veiligheid van je kind moet voorop staan. Dit zou ik bespreken met je schoonmoeder, dat hoeft niet op een boze manier, maar wel op een duidelijke manier. Ik zou er zeker het contact niet om verbreken. en de attractie....Ook hier een dochter die nog geen 3 was die erin ging en het geweldig vond. Ik denk dat ze er zelf in wilde (neem aan dat oma haar er niet met dwang in heeft gesleurd) en het enger was dan ze zelf dacht. Hier ooit met mijn zoon gehad: hij wilde in het piratenschip (volgens mij in Hellendoorn), was toen 4 of 5. Ik had hem gezegd dat hij echt heel hoog en hard ging: nee hij moest erin!!. Wij erin, hij zwaaide nog maar net en gillen dat hij deed ... Gelukkig had de medewerker van het piratenschip het door en zette de attractie stil, zodat wij eruit konden.
Het niet vastzetten in de auto vind ik echt niet kunnen. Ook niet voor een heel klein stukje. Wat betreft de kermisattractie. Ik heb mijn zoontje in plopsaland ook per ongeluk mee in een attractie genomen die hij achteraf te eng vond. Wij hebben een geweldige dag gehad, in vele attracties geweest, maar deze ene, daar was hij toch nog te klein voor. Een inschattingsfout, kan gebeuren.
Ik heb ook even je andere topic doorgelezen en ik ben het eens met wat hierboven al ergens staat. Het zou goed zijn als je meer afstand neemt van je schoonmoeder. Je steunt wel op haar als je haar nodig hebt. Ik denk dat niet duidelijk is waar de grenzen liggen. Misschien is het inderdaad een idee om een mediator in te schakelen, om eens een goed gesprek met elkaar te voeren. Jullie zouden dan duidelijk grenzen kunnen bespreken, maar ook naar jullie moeder/ schoonmoeder moeten luisteren. Deze vrouw heeft ook grenzen en gevoelens. Ik zou het contact niet zomaar verbreken, proberen een gesprek aan te gaan (al dan niet met mediator) en afstand nemen. Vooral als het gesprek geen vruchten afwerpt zou ik naar andere opvangmogelijkheden zoeken.
Ik zou nog vragen wat ze nou hebben gedaan op de kermis. Als ze daar ook een inschattingsfout heeft gemaakt zou ik haar niet meer op laten passen alleen op bezoek komen. In de auto zonder gordels is belachelijk! ! Juist op de korte stukjes gebeuren de meeste ongelukken.
Ik heb ook je andere topic gelezen en ik snap best dat je soms kan irriteren als je een schoonmoeder hebt die zich overal maar mee bemoeit, maar aan de andere kant heeft ze jullie wel geholpen in zware tijden! Ik vind persoonlijk dat je het niet kan maken om t contact te verbreken! In iedergeval niet om wat ik hier nu heb gelezen. Ze heeft zo te lezen geen kwade bedoelingen en ze is en blijft wel de moeder van jouw vriend. Ik zou ook meer afstand van haar gaan nemen en laat haar niet meer op je dochter passen als jij je daar niet meer goed bij voelt. En ik denk dat je veel irritaties naar je schoonmoeder hebt dus alles wat ze nu doet en zegt schiet in t verkeerde keelgat zo ook de kermisattractie. Dat kan gewoon gebeuren! Probeer dus niet alleen de slechte kanten van je schoonmoeder te zien, maar ook de goede kanten. Want niemand is perfect.
Ik denk dat het probleem bij jullie beide ligt. Jij vertrouwd haar niet maar geeft wel je dochter mee. Als je haar niet vertrouwd dan moet je haar niet laten oppassen, zo simpel is het. Contact verbreken vind ik niet gepast (en een hoog drama gehalte hebben, sorry) , afstand nemen lijkt mij wel een gezondere keuze. Maar of ze dan nog kan oppassen? Ook wil ik als tip geven: ene oor in, andere oor uit. Het lijkt alsof je op alles wat zij doet en zegt heftig reageert ("Sorry wat?!"). En nee, je hoeft niet alles te accepteren maar chill ook een beetje.
Dat soort dingen gaan mij te ver, je moet wel op iemand kunnen vertrouwen. Ik zou haar niet meer alleen op pad laten gaan met mijn peuter en niet meer als oppas inzetten. Dan kan ze gewoon oma zijn, en jullie kunnen bij elkaar op bezoek.
Mijn kind ging daar alleen nog heen als ik er bij was. Geen haar op mn hoofd dat ze er alleen mee zou zijn, en als helemaal niet meer meenemen Dikke doei
Vraag jezelf eerst een af waarom je je kind nog naar haar brengt. Komt het omdat je in tweestrijd zit met je man? Ze is zijn moeder dus natuurlijk doet het hem pijn dat ze zo met jou omgaat maar hij wilt zn moeder ook niet kwetsen? Of hij wilt dat jullie kind evengoed gaat omdat hij weet dat dan de grootste ruzie komt en zo het contact verbreekt? (Ik vul dit in, zijn voorbeelden) Komt het omdat je geen andere oppas hebt voor je kind? Kan ze niet naar een kdv? Benoem ook eens wat voor goeds ze allemaal doet. Je schrijft alleen maar negatief met een positief randje van ze helpt ons altijd en past altijd op maar dat is meer handig en profiteren dan haar daadwerkelijk bedanken voor haar hulp als je zo negatief blijft doen. Natuurlijk is het stoeltje situatie niet goed. Je hebt t gezegd en je moet haar nu vertrouwen dat ze het niet meer doet. Vertrouw je haar niet moet je haar niet laten oppassen. En bij de kermis attractie situatie zeg je dat je gisteren op bezoek bent geweest en ook dat oma gisteren met haar in de attractie is geweest...is dat dus dezelfde dag? Als dat zo is dan begrijp ik niet waarom je het zelf hebt toegelaten om haar in de rups te laten gaan? Ben je niet mee geweest naar de kermis?
Een lieve oma hoeft geen geschikte oppas te zijn. Ik zou haar dus ruimte geven om oma te laten zijn (en dan niet bij alles wat ze zegt en doet op de kast zitten), maar niet meer als oppas laten fungeren.