Even een beetje dubbelzijdige humor/grapje Hierover... hopelijk vind je dat niet erg.. Onze kindjes kunnen ons intussen horen en reageren op onze stem. Ook op die van je man. Onze kleine gaat heel driftig bewegen als hij papa hoort dan draait hij meteen naar het geluid toe.Wij hebben het hier thuis over gehad , dat we hem gaan roepen als hij verkeerd om ligt.. die van ons ligt overdwars dus wij moeten ook aan de bak. wie weet een tip je snapt natuurlijk vanuit welke positie je man ongeveer moet gaan praten. Je zult zien... je schiet zo in de lach dat je ontspant en de kleine spontaan goed gaat liggen. Zo niet ..... dan heb je in ieder geval veel lol gehad samen!
@Dex1989 ik moet je zeggen dat ik helemaal niet opzie tegen de bevalling. Ik ga het wel meemaken. Gelukkig wel in t ziekenhuis zodat alle hulp aanwezig is. Als de kleine er maar gezond en wel uitkomt dan zien we daarna wel verder. Lekker nuchter voor nu maar misschien komt de spanning nog
En ik maar denken dat ik bij was haha.. Mennn wat gaan jullie hard! We kunnen beter een groeps whatsapp doen haha. @Niqi86 nog alle tijd om te draaien! Geen zorgen nog!!! En inderdaad waar brandnew zegt, er zijn heel veel dingen die je kan doen om te laten draaien. Maar dat geldt volgens mij pas na 34 weken? @brandnew wat heftig joh, maar fijn dat je zo goed gemonitord wordt! En kwa groei super!!! 1500 gram is echt top! Mijn dochter was 1700 bij 32 weken. @anniko wat fijn van je goede uitslag, wat een opluchting! Hier laatste dagen mentaal heel zwaar en elke dag ook steeds zwaarder. Ik nader de 32 weken en blijf mezelf de hele dag afvragen, ga ik dat weer halen? Of juist niet? Zal ik verder komen of kom ik niet eens aan de 32 weken? Maak me er zoveel zorgen over, word een beetje gek van mezelf.
Hahahaha ik zie het al voor me. Ik.in handstand en mijn man tegen mijn oeha praten dan denkt de baby vast... huh? Ik lig verkeerd om? Even omdraaien... whahahaaa
Ahhww, logisch dat je je zo onzeker voelt, maar wat de andere meiden zeggen klopt. De kleine heeft nu nog zoveel ruimte om te bewegen en te draaien. Vanaf week 34-35 gaan ze ongeveer indalen.
Ik voel ons kereltje erg vaak en goed. Vooral als ik lekker neerplof op de bank (zoals nu ) Vind het zo bijzonder dat mijn man hem nu ook goed kan voelen Moet wel lachen, want mijn man vliegt in de stress als ik op mijn buik slaap. Hij voelt dan ook elke keer aan mijn buik en vraagt dan “waar zit in hemelsnaam onze zoon en red hij het daarbinnen?!” Ik voel wel wat weerstand, maar lig toch echt het lekkerst en vertrouwd in die slaaphouding.. Nog meer die nog op hun buik slapen?
Maar hoeft toch nog helemaal niks te zeggen??? Vorige keer een stuitligger gehad t/m 35 weken. Daarna is ie alsnog uit zichzelf gedraaid. Edit: ik was de eerste niet die je dit verteld zie ik nu En snap evengoed wel dat het scenario van de vorige keer direct weer door je hoofd spookt.
@Love2Live : jazeker, nog iedere middag en avond slaap ik op mn buik. Vorige keer redde ik dat tot de 35 weken, toen werd het echt niet prettig meer. Iemand vroeg of het herkenbaar is dat anderen het je kwalijk nemen als je nee zegt/af zegt. Ja! En wat ik zowaar nog erger vind is dat het voornamelijk mn eigen familie is, én dan na afloop nog quasi-nonchalant zeggen: maar ik snap het wel hoor zo met je zwangerschap. Ja uhhh, maar éérst zeggen: ohhh, wat jammer nou, dat had die en die vast leuk gevonden als je wel zou komen/wel zou blijven slapen. Alsof het überhaupt leuk is om nee te zeggen, en al helemaal gezien ik wel van wat gezelligheid houd. En dan die stomme opmerkingen er nog bovenop.. grrr..
Ik was altijd een absolute buikslaper maar dat kan ik echt niet meer!vind t toch een soort van eng en de kleine begint als een gek te schoppen en friemelen. Die zit dan denk ik wel klem bij mij haha dus dan de volgende fijne houding en dat is mijn linker zij. Geniet nog maar van t buikslapen. Ik lig dan ook op een enorme bult
Ik sliep ook altijd op mn buik maar vind het toch een beetje raar nu met een buik. Dus lig nu zo half op mn zij half op mn buik leunend draai ook 30x per nacht om als t niet nog vaker is @Number2 Kei schattig dat de kleine op de stem van je man reageert! Ga ook eens testen of die van ons erop gaat reageren. En geniale tip voor het draaien hahah!
hoe gaat vandaag meis? had een beetje over het bericht heengelezen... is er volgens de vk aanleiding om te denken dat je kleine ook nu eerder komt? of is het vooral dat je zelf door je ervaring hieraan twijfelt? goed over blijven praten he! we hebben er meerdere in ons groepje met de onzekerheid dat de kleine eerder komt.. best wel opmerkelijk maar ik denk ook dat dit misschien bij het termijn hoort? al hoewel , als je het eerder het meegemaakt is het voor jezelf wel een hele erge onzekerheid. laten we maar hopen dat onze moppies lekker warm blijven zitten. gelukkig worden de kleine mensjes in onze buik met de dag sterker en zijn ze met iedere week weer een heel stuk weerbaarder. dus minnies, lekker blijven zitten en vanaf een week of 37 willen we pas de eerste verwelkomen
ja ik ben benieuwd of 1 van jullie ook iets merkt. vanaf een week of 24 is mijn man al tegen de kleine aan het praten als hij bv thuiskomt. en we merken dat als de kleine slaapt, hij binnen een minuut naar het geluid gaat draaien. als het dan stil blijft buiten mijn buik dan gaat hij schoppen, net zo lang tot hij weer gaat praten en zijn hand op mijn buik legt. hij reageert gewoon heel sterk op zijn rustige lage stem en dat is zo schattig! als ik hem een poos niet gevoeld heb, dan hoeft hij maar te gaan praten in de buurt van mijn buik en er komt reactie. ben zo benieuwd hoe die 2 op elkaar gaan reageren na de geboorte!
Ik ben een echte buikslaper maar dat lukt me al sinds week 10 niet meer helaas. Erg gevoelig als ik erop lig en nu doet het zelfs pijn. Ik draai dus 1000x per nacht omdat ik eigenlijk niet lekker lig. Of omdat ik moet plassen
Ohja, ik wist dat ik wat vergeten was haha. Inderdaad, herkenbaar. Ik kan steeds minder doen en heb sowieso deze zwangerschap minder energie dan mijn vorige zwangerschap. Ik ga dus nergens heen en zeg nee. Sowieso ben ik deze keer best bot en direct. Als iemand iets doet of zegt dat me niet bevalt zeg ik het meteen op een niet zo beleefde manier. Haha. Mijn man heeft al een paar keer in moeten grijpen om te voorkomen dat dingen escaleren. Het boeit me gewoon niet wat anderen vinden of denken ofzo, echt raar want ik ben/was juist altijd dat grijze muisje dat nooit nee durfde te zeggen. Mn man zei vorige week dat deze kant van mij hem wel beviel maar dat ik t nog wat moest bijslijpen haha
Haha dat dus ja! Dit meisje reageert niet op de stem van papa en zeker niet op zijn hand. Steeds als hij zijn hand op mijn buik legt is ze helemaal stil. Hand weg en boem boem schoppen maar haha. Hij ziet gelukkig wel mijn buik heen en weer gaan en de schopjes enzo, hij kan het precies aanwijzen. Maar als hij praat of zijn hand erop legt is het muisstil
Inderdaad, dat vonden vind ik ook bijzonder, zo'n klein groepje en toch zoveel met risico op vroeggeboorte. Mijn gyn zei dat je bij een normale zwangerschap gemiddeld 1 op 10 de kans hebt op een vroeggeboorte. Heb je er al 1 gehad dan is je kans 1 op 4. Toen ik daarvan schrok, zei ze, Dat betekent 3 op 4 dat het niet gebeurt. Ja uhuh, schade was al aangericht... Ze weten niet zeker waarom ik een vroeggeboorte heb gehad, maar vermoeden ligt bij mijn baarmoeder, waar ik verklevingen heb. Deze zouden mogelijk niet voldoende mee kunnen rekken waardoor vliezen voortijdig scheuren. Ik krijg er wel wekelijks de injectie voor in mijn bil, hormonen om te zorgen dat de baarmoeder ontspannen blijft of zoiets en baby aspirine om de doorbloed hoog te houden. Dat zou kunnen bijdragen aan een langere termijn maar hoeft niet. Mijn man en ik weten hoe naar het was om een kindje bij 32 weken te krijgen. Een zegen ook hoor na ons traject maar toch.. Ik mocht haar uren niet vasthouden, ze lag in een couveuse, duizenden handen die haar aanraakten maar die van mij mocht ze niet voelen, overal draden, alarmen die afgingen, artsen die dan binnenrenden. Ik vond het afschuwelijk en wil het liever niet nog een keer meemaken maar goed... Gebeurt het toch dan weet ik iig wat ik kan verwachten en komt het ook wel weer goed, daarvoor hoef ik alleen naar mijn super sterke dochter te kijken! Maar toch.. Als het niet hoeft.... Dus ja, wel dagelijks paniek momentjes en mezelf bewust toespreken, nee rustig aan. We gaan voor een langere termijn dan 32 weken. Kom op.