Hoe het vertrouwen weer herstellen?

Discussie in 'De lounge' gestart door RAppel, 7 okt 2017.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. RAppel

    RAppel Fanatiek lid

    2 mei 2014
    1.155
    191
    63
    Hallo,

    Ik heb lang getwijfeld om dit topic te openen. Ergens wil ik er liever niet over praten, maar momenteel is het verdriet zo allesoverheersend dat ik toch echt raad van anderen nodig heb.

    Dit zal een lang verhaal worden:

    Waar zal ik beginnen? Mijn man en ik zijn 7 jaar samen en hebben 3 kinderen. Ik ben gevallen op zijn zelfzekerheid, oprechtheid en zijn waarden en normen. Mijn man is een ex-verslaafde. Hij is ondertussen al 8 jaar nuchter, dus echt iets om trots op te zijn.
    Wij hebben net zoals de meeste koppels de nodige ups en downs gehad. Jammer genoeg zitten we nu al ruim 1,5 jaar in een erge down. Waar er de laatste maand een extra dieptepunt bij is gekomen.

    Mijn man heeft mij enorm gekwetst gedurende de jaren met bepaalde opmerkingen. Overal over mijn moederschap. Nu heeft hij daar wel spijt van en vind hij die dingen helemaal niet meer, maar ik kan ze natuurlijk niet zo maar vergeten. Maar ondanks dat heb ik die zaken zo goed en zo kwaad mogelijk los gelaten. Was het gewoon hierbij gebleven, dan zouden we nu gewoon gelukkig verder kunnen.
    Echter is er in februari 2016 een extra feit bij gekomen waarbij hij mij enorm heeft zitten voorliegen op onze trouw. Dit heeft er echt ingehakt en onze relatie op dat moment goed onder druk gezet. Maar ook daar zijn we uitgekomen.

    En dan nu. In september ontdekte ik porno op zijn gsm. Niet eens door te zoeken, dit deed ik immers nooit, maar omdat ik iets moest opzoeken op internet toen we in de auto zaten en hij zei dat ik zijn gsm wel mocht gebruiken. Hij was toen alleen vergeten de pornosite te sluiten waardoor ik hier dus op stuitte. Ik heb er niets van gezegd, al deed het me wel een beetje pijn aangezien hij al tijden mij steeds afwees op intiem gebied. Volgens hem omdat hij zichzelf niet zo goed voelde en daardoor weinig zin had.
    Ik weet dat hij gedurende onze hele relatie al af en toe porno keek en heb hier nooit moeilijk over gedaan. Zolang ons eigen intieme leven er niet onder lijd maakt het mij bitterweinig uit wat hij verder doet.
    De week erna stond er echter weer porno op. We hebben het hier toen wel over gehad en ik heb aangegeven dat ik liever niet heb dat hij daar momenteel naar kijkt aangezien hij niet met mij intiem wilt zijn en dit dus best wel kwetst. Hij begreep dit en beloofde dat hij het zou stoppen.
    Maar dat deed hij dus niet. Hij bleef kijken en weer hebben we er gesprekken over gehad. Ik heb heel duidelijk uitgelegd dat het mij zeer doet en of hij alsjeblieft wilt stoppen met achter mijn rug om bezig te zijn en dat hij gewoon eerlijk moet zijn tegen me.
    Toen vertelde hij dat hij het echt maar sporadisch kijkt, dat het alleen nu de laatste maand iets vaker is (zo'n 4 of 5 keer zei hij) en dat het nooit gebeurde als wij (de kinderen en ik) thuis waren. Dat het gewoon zijn manier was om stress kwijt te raken. Maar hij beloofde dat hij nu gewoon helemaal zou stoppen en dat hij mij geen pijn meer zou doen. En dit deed hij dus niet. Hij bleef liegen en achter mijn rug verder doen. En nu is er dus uitgekomen dat hij het al ruim een jaar aan een stuk dagelijks 3x daags kijkt. Ook als de kinderen en ik thuis zijn. En de kinderen hebben dus een filmpje gezien op zijn gsm.
    Ondanks dat alle feiten op tafel liggen, blijft hij nog steeds ontkennen en liegen. Iedere keer als ik weer mijn schouders er onder zette en vroeg of we nu met een schone lei verder konden, bleef hij liegen. Hij sleurde mij steeds weer door de pijn en ik voel me echt afgewezen. We hebben relatietherapie gehad waar ik hemel en aarde bewoog om te vechten voor onze relatie en hij zat daar gewoon te liegen.
    Hij beweert voor mij te willen vechten en mij geen pijn te willen doen, maar ondertussen doet hij niets van acties naar herstel toe, maar wel veel acties om de situatie nog meer onder druk te zetten.
    Hij wilt niet met mij intiem zijn. Als hij dit wel doet, lukt het vaak niet eens. Hij blijft liegen achter m'n rug.

    Het afgelopen jaar heb ik vaak gevraagd of hij porno keek en mastrubeerde aangezien hij nooit meer intiem wou zijn, en altijd is gezegd: Nee zeker niet. Ik heb gewoon geen zin omdat ik me niet zo goed voel. Het heeft helemaal niets met jou te maken.

    Nu komt er dus uit dat hij wel een groot libido had, maar vooral graag met zichzelf bezig was.

    Ik weet dat het een uit de hang gelopen iets is, en dat ik het moet proberen los te zien van mijzelf, maar het lukt niet meer. Hij is me al een jaar aan het voorliegen en ik wantrouw hem nu echt. Ik weet niet hoe ik hem nog kan vertrouwen. Steeds als hij beloofde dat hij eerlijk was, bleek hij dit niet te zijn en ik zag niet eens dat hij loog!

    Nu zegt hij dat het echt klaar is, en dat hij niet meer kijkt, maar hoe kan ik hier nu vanuit gaan? En het gaat mij an sich niet eens over het kijken naar, maar wel over het liegen, mij afwijzen en blijven liegen.

    Momenteel is hij opgenomen in het ziekenhuis. Onder andere omwille van dit, maar ook omdat hij kampt met een depressie en ik eigenlijk geëist heb dat hij opgenomen werd omdat dit al tijden zwaar weegt op mij en ons gezin.
    Aan de ene kant wil ik de steunde echtgenote zijn, maar het lukt me niet om mijn emoties hier rond aan de kant te schuiven en hem te blijven steunen. Ik heb dit lange tijd wel gedaan, maar mijn grens is bereikt. Het doet zo'n zeer dat mijn emoties overheersen.
    Hoe moet ik hier nu mee verder? Hoe moet ik hem ooit weer vertrouwen? Ik heb ruim een jaar in een leugen geleefd en het voelt aan alsof hij me een jaar lang bedrogen heeft.

    Is er nog hoop? Ik vrees dat het nooit meer kan worden zoals het was.
     
  2. Deliana

    Deliana Niet meer actief

    Je zegt dat hij hersteld is van een alcalcoholverslaving, maar nu is hij verslaafd aan porno als ik het zo lees. Minstens 3x per dag porno kijken en er over liegen.....

    Hij is opgenomen voor een depressie, is zijn verslaving ook bekend in het ziekenhuis? En wordt hij daarvoor ook behandelt?

    Of het nog kan worden zoals het was kan niemand je vertellen. Het gaat sowieso veel tijd en energie kosten. Daarnaast denk ik persoonlijk dat je hem nooit 100% meer zal kunnen vertrouwen; hij is en blijft een verslaafde.

    Vraag is denk ik of je de energie nog kan opbrengen om de relatie nog een kans te geven, om hem te steunen in zijn ziekenhuis traject en hem weer te vertrouwen. En natuurlijk, niet geheel onbelangrijk, of hij een goede vader (voorbeeld) is (zal zijn) voor jullie kinderen.

    Heel veel sterkte.
     
    Bailey07 vindt dit leuk.
  3. jessy77

    jessy77 VIP lid

    9 aug 2007
    8.597
    5.862
    113
    Wat naar dat je je zo voelt, het is niet niks wat je hier schrijft. Echt tips heb ik niet voor je maar wel alle begrip voor het feit dat je het moeilijk vind om het vertrouwen terug te krijgen want dat is ook wel erg lastig.
    Ik vergelijk vertrouwen vaak met een mooi, glad vel papier. Wanneer je daar een propje van maakt en het vervolgens weer glad zal willen strijken zal je merken dat je de kreukels altijd zult blijven zien. Het wordt (in de meeste gevallen) niet meer zoals ie was maar je hebt wel een keus, óf je gaat verder op het gekreukelde papier en je maakt er het beste van óf je pakt een nieuwe vel.
    Op gekreukeld papier kan je overigens nog wel de mooiste creaties maken zolang je bereid bent te accepteren dat die kreukels er nu eenmaal zijn en zolang er uiteraard niet meer van bij komen. Sterkte, hoop dat jullie er alsnog samen uitkomen.
     
    Bloem2310, Popidepi, Aries en 2 anderen vinden dit leuk.
  4. RAppel

    RAppel Fanatiek lid

    2 mei 2014
    1.155
    191
    63
    Bedankt voor jullie reacties.

    Zoals ik mij momenteel voel kan ik mij niet inbeelden dat ik hem ooit nog kan vertrouwen en wil ik niet voor de rest van mijn leven met die achterdocht blijven zitten. Het bezorgt mij zo'n stress.

    Sommige mensen rond mij zeggen dat ik moet proberen zien dat het met zijn ziekte (verslaving en depressie) te maken heeft en het los moet zien van mijzelf. Maar dat lukt niet. Ik betrek het wel op mezelf want het is mijn vertrouwen en zelfvertrouwen dat hij beschadigd heeft.

    @jessy77 : een heel mooie vergelijking met dat blad papier. Hier zijn er steeds meer kreukels ingekomen en ik weet niet hoe ik ze weer iets gladder moet krijgen.

    @Deliana : hij is wel een goede vader. En onze dochters zijn gek op hem. Hij is alleen een waardeloze echtgenoot geweest.
     
  5. cactusje

    cactusje VIP lid

    12 feb 2015
    6.752
    1.993
    113
    Is het misschien een idee dat jij in individuele therapie gaat? Gewoon voor jezelf zodat jij ook je ei kwijt kan en handvaten krijgt hoe je er mee om moet gaan. En zodat je ook weer wat zelfvertrouwen krijgt. Het voor jezelf verwerken wat er allemaal gebeurd is. Niemand kan voorspellen of je relatie dit ook nog aan kan. En als je toch het nog een kans wil geven straks weer in relatietherapie waarbij je partner dan natuurlijk wel 100% eerlijk zal moeten zijn en zich volledig in moet zetten.
     
  6. Meiske2015

    Meiske2015 VIP lid

    4 sep 2016
    7.734
    3.516
    113
    Voor buitenstaanders is het altijd makkelijk zeggen wat je moet doen.
    Dat je het moet zien als ziekte volgens hun betekend niet dat het dan makkelijker te accepteren is of dat je hem zomaar kan vergeven.

    Feit is wel dat jij de enige bent die hierin kan beslissen welke kant je op gaat.
    Jij moet hem leven en samen wonen.

    Heel veel sterkte!
     
  7. Nellie4

    Nellie4 Fanatiek lid

    25 jan 2017
    4.576
    7.193
    113
    #7 Nellie4, 7 okt 2017
    Laatst bewerkt: 7 okt 2017
    Ik denk dat vooral jouw man aan de bak moet. Eerst van zijn depressie en verslaving afkomen en daarna jouw vertrouwen terugwinnen. Het enige wat jij volgens mij kan doen is hem steunen tijdens zijn behandeling. Maar vooral hij zal moeten vechten voor een goeie afloop.

    Ik heb in mijn omgeving met een verslaving te maken gehad en ik kan je zeggen een goede afloop is mogelijk.
    Ik wens je heel veel sterkte
     
  8. Prettykitty

    Prettykitty Fanatiek lid

    22 dec 2016
    4.623
    3.002
    113
    Vrouw
    Precies zoals ik het ook zie inderdaad.
    Uit ervaring weet ik dat het erg lastig is om "door te gaan" met een gekreukeld papier.

    Hij zal echt keihard zijn best moeten doen om je vetrouwen terug te winnen zodat je hem weer kunt vertrouwen en geloven als hij iets zegt.

    Zelf zou ik daar helaas moeite mee hebben denk ik. Maar je kunt het natuurlijk altijd proberen, als je zolang samen bent en kinderen hebt dan verdiend het wel een kans om het nogmaals te proberen na zijn ziekenhuis opname.

    Ik hoop dat je man aan zijn verslaving gaat werken. Want zo te lezen is hij gewoon verslaafd aan het kijken van porno.
     
  9. RAppel

    RAppel Fanatiek lid

    2 mei 2014
    1.155
    191
    63
    Ik had al een psycholoog voor problemen uit mijn jeugd. Ik ging hier nog sporadisch naartoe, maar heb de frequentie nu omhoog gegooid. Bedankt voor je reactie.
     
  10. RAppel

    RAppel Fanatiek lid

    2 mei 2014
    1.155
    191
    63
    Dat is een beetje het probleem. Hij heeft nog nooit gevochten voor mij. Het is altijd ik dat moet vechten. En als ik hem aangeef dat hij echt moeite voor me moet doen, zegt hij dat hij niet weet hoe en dat hij toch helpt in het huishouden en dat hij mij niet meer kan bieden. Nu kan dit liggen aan de depressie natuurlijk, maar ik heb zo'n groot gebaar van hem nodig dat hij echt mij wilt. Want hij beweert dit wel, maar doet vervolgens niets om het te tonen. In tegendeel hij laat juist het tegenovergestelde zien.
     
  11. RAppel

    RAppel Fanatiek lid

    2 mei 2014
    1.155
    191
    63
    Voor mij is eerlijkheid en vertrouwen enorm belangrijk! Ik ben van nature al ietwat achterdochtig en nu helemaal. Ben letterlijk lichamelijk ziek ervan.
    Maar zoals je zegt hebben we hier wel 3 kleintjes rondlopen en naar hen is hij altijd een goede vader geweest.
    Ik denk dat moesten we geen kinderen hebben, ik niet meer zou blijven.
     
  12. Prettykitty

    Prettykitty Fanatiek lid

    22 dec 2016
    4.623
    3.002
    113
    Vrouw
    Ik begrijp je helemaal, ik kan zeer slecht tegen liegen.
    Ik zeg altijd, niets is zo erg dat je er over moet liegen. (Want daarna kun je iemand niet meer/slecht vertrouwen) en dan is alles kapot om een stomme leugen.

    Als je man het eerlijk tegen je had verteld, had het waarschijnlijk lang niet zo erg geweest als dat hij er over loog.

    Mijn vriend heeft ook een keer tegen mij gelogen, hij rookte stiekem. (Maar was zo dom om een selfie te sturen met zonnebril, waarop je kon zien dat hij een sigaret in zijn handen had) echt lachwekkend stom achteraf.

    En met welke reden hij loog? Nog geen idee van, hij mag van mij roken als hij wilt. Maar hij wilt het zelf niet eens!
    Hij rookt nu niet meer (tenminste ik ga er vanuit dat hij eerlijk is, maar toen duurde het ook wel even voordat ik hem weer kon vertrouwen) van mij part rookt hij 10 pakjes per dag.. Moet hij lekker zelf weten, maar ga er niet over liegen. ;)


    Dus ik snap je heel goed. Eerlijkheid duurt het langst!
    Ik ben zelf ook een heel eerlijk persoon, en kan er dus ook niet tegen als iemand liegt of de waarheid omdraait bijvoorbeeld.

    Ik hoop dat je je man nog kunt vertouwen, het zegt wel iets over hem dat hij zich heeft laten opnemen in het ziekenhuis voor jullie gezin. (Om beter te worden)

    Dikke knuffel.
     
  13. RAppel

    RAppel Fanatiek lid

    2 mei 2014
    1.155
    191
    63
    Inderdaad! Als hij nou gewoon eerlijk had gezegd dat hij keek. Maar nee, stiekem doen, en blijven liegen. Ook als het zwart op wit voor hem ligt blijft hij eromheen draaien. Ik vind het eng dat hij zo kon liegen tegen me en ik het zelfs niet zag aan hem. Waarover heeft hij dan nog allemaal gelogen?

    Ik ben ook altijd eerlijk, ik kan het niet eens liegen en al helemaal niet tegen de man waar ik van houd.

    Ik hoop het, maar ik vrees erom. Ik smeekte al maanden dat hij zich moest laten opnemen omdat die depressie echt hing op ons gezin. Hij wou nooit, maar nu moest hij echt van me, ik kon hem niet meer hier verdragen. Hij had kunnen kiezen om ergens anders heen te gaan, maar heeft uiteindelijk toch gekozen om naar het ziekenhuis te gaan.
     
  14. Nellie4

    Nellie4 Fanatiek lid

    25 jan 2017
    4.576
    7.193
    113
    Dat klinkt mij in de oren als iemand die nog verslaafd is, want die zien zelf het probleem minder groot. En hebben een hoog ontkennings gehalte. Daarom zei ik ook eerst volledig genezen. Daarna is het pas mogelijk om vertrouwen te herstellen of daar überhaupt aan te werken.
    Verslaving zorgt er ook voor dat ze zichzelf niet zijn en vooral hun meest dierbare ontzettend kunnen kwetsen. Ze zeggen niet voor niets alcohol maakt meer kapot dan je lief is. Dit geldt voor elke verslaving.
     
  15. RAppel

    RAppel Fanatiek lid

    2 mei 2014
    1.155
    191
    63
    Ergens weet ik dit wel. Alleen het blijft moeilijk om dan nu gewoon verder te gaan zonder dat hij al z'n best doet, aangezien het nog wel een tijd zal duren tegen dat hij genezen is. Ik krijg het momenteel echt niet voor elkaar om hem in mijn buurt te hebben omdat ik zo vol sta van de stress dan.
     
  16. Meiske2015

    Meiske2015 VIP lid

    4 sep 2016
    7.734
    3.516
    113
    Maar zelf ongelukkig blijven in je relatie is nooit een goed idee. Met of zonder kinderen.
     
  17. Nellie4

    Nellie4 Fanatiek lid

    25 jan 2017
    4.576
    7.193
    113
    Ja dat snap ik absoluut, ik weet niet eens of ik wel zo geduldig zou kunnen zijn als jij tot nu toe bent geweest. Volgens mij is het ook niet erg als je nu voor jezelf kiest, je hebt ook nog 3 dochters zie ik waar je voor moet zorgen.
    Je zei dat hij is opgenomen, betekent dat hij dus nu niet thuis woont?
     
  18. LiveLifeLovely

    LiveLifeLovely Niet meer actief

    Wat een heldere metafoor!
     
  19. LiveLifeLovely

    LiveLifeLovely Niet meer actief

    Heftig hoor! Ik zou toch echt proberen het als ziekte te zien.. het nu even uitzingen totdat het beter met hem gaat en dan opnieuw proberen. Tot die tijd vooral ook goed zorgen voor jezelf. Misschien praten bij familie, of de praktijkondersteuner van de huisarts bijv.
     
    RoIn vindt dit leuk.
  20. RAppel

    RAppel Fanatiek lid

    2 mei 2014
    1.155
    191
    63
    Klopt. Hij verblijft nu in het ziekenhuis, maar dit zal normaal niet zo lang zijn. Hij staat op een wachtlijst om te starten met dagtherapie.
     

Deel Deze Pagina