Ik zeg toch ook niet dat ze meteen de relatie moet beëindigen? Ik zeg alleen dat ze voor zichzelf alles naast elkaar moet leggen om moet kijken wat ze wilt. Als zij aangeeft aan haar man dat ze hier niet tegen kan en daar kapot aan gaat en hij laat merken dat hij gewoon contact blijft houden dan zul je dus keuzes moeten maken. Blijf je bij elkaar en zal dit altijd een struikelblok blijven en probeer je het te accepteren of kies je voor jezelf en ga je bij hem weg? Niemand wilt ( in veel gevallen ) niet bij zijn partner weg maar wat heb je aan een relatie waarin je ongelukkig bent? Moet je dan bij elkaar blijven en altijd maar ruzie hebben? Je altijd laten kleineren door je schoonfamilie en alles maar pikken?
Ik wil absoluut niet rottig overkomen nu maar ik herrinner me nog goed jouw vorige topic. Heb je de tips daaruit nog geprobeerd? De schoonfamilie waren toen ook de enige mensen die jullie hadden en toen zijn er ook veel tips gegeven om jullie sociale leven wat uit te breiden. Nu heeft je man ook alleen maar hun en dan snap ik ook wel dat een keuze om te breken lastig is als je echt niemand anders hebt. (Ja je hebt elkaar maar ik geloof dat je dat toen erg lastig vond, liever een achterban had) Lukt het inmiddels al een beetje om mensen te ontmoeten? Ik zou in elk geval niet mee naar mijn schoonfamilie gaan of welk contact dan ook.
Dus jij zou er dan voor kiezen om ongelukkig verder te gaan? Ik zou het in geval van TS inderdaad als optie zien ja, ze heeft blijkbaar al meerdere malen aangegeven het niet op deze manier te kunnen, ze hebben zelfs therapie gehad, eens is het op en ligt het balletje bij de man in kwestie, en tja die blijkt nu te kiezen voor zijn familie. Dan zou de optie '' uit elkaar gaan '' inderdaad bij mij opkomen ja.
Bij mij ook hoor. Ik vind ook dat je achter je partner moet staan in zulke situaties. Je laat je vrouw of man toch niet zo behandelen door je familie? Dikke doei met hun dan. Ik had hem na alles wat ze geprobeerd hebben ook een keer voor de keus gesteld. Wat wil je? Je vrouw of de mensen die je vrouw als stront behandelen...
Ja precies. Als je dan voor elkaar moet kiezen zoals @Nellie4 zegt dan vind ik dat die man ook voor haar moet kiezen, blijkbaar doet hij dat niet want er komt geen verandering in het hele gebeuren. Tja dan is eens de koek toch ook op zou je denken.
Dit is precies mijn verdriet. Hij gaat er wel tegenin maar kiest niet echt voor mij. Hij blijft steeds zeggen dat hij het niet kan veranderen en dan blijft het zo doorgaan. Terwijl het al mega zwaar is zonder eigen familie om op terug te vallen. Door het ontbreken van familie heb ik ook geen time out plek om naar toe te gaan.
Maar heb je dit ook echt echt echt al eens duidelijk gemaakt aan je vriend dat je op deze manier echt niet verder wilt en dat er echt iets moet veranderen?
Ow wat kan schoon familie toch fijn zijn! Mijn ex schoonfamilie was net zo. Ik was niet goed genoeg, had een te sterke eigen mening, was niet een goede echtgenote en moeder omdat ik ging werken (hahaha) en het ergste.... ik ben Nederlandse, zij Duits en ik was dus minder waard als buitenlandse.... schoonzus en broer spoorden al helemaal niet... schoonzus heeft mij een keer een miskraam toegewenst omdat zij niet de eerste was die zwanger was geworden (t is een wedstrijd natuurlijk) Nu ben ik gescheiden om heel veel redenen en tja een daarvan was de schoonfamilie en het feit dat mijn ex nooooit voor mij op kwam. Ik heb die mensen sindsdien niet meer gezien... wat een verademing! Huidige schoonfamilie zijn gek op mij en ik op hen! Verbreek het contact en kies voor jezelf en misschien is het een goed idee dat je man en/of jij in therapie gaat, met of zonder jou.
Als ze uit elkaar gaan zie ik maar 1 winnaar en dat is de schoonfamilie, wat zullen die blij zijn. TS geeft aan zelf geen familie te hebben en bijna geen vrienden en dan heeft ze straks ook geen partner meer en haar kind geen vader meer die thuis woont, ik zie daar niet echt een verbetering in situatie. Als je alle contact verbreekt met je schoonfamilie en je vriend zijn familie een paar keer per jaar ziet, maar jou daar volledig buiten houdt. Is dat geen houdbare situatie? Misschien samen nog in therapie.
We hebben het daar regelmatig over. Maar hij wil het daar eigenlijk niet meer over hebben. En eens in de zoveel tijd ligt hij in het ziekenhuis omdat hij dan Door de stress hiervan klachten krijgt.
Ik ben misschien niet duidelijk geweest maar ik zie ze al nooit meer. Ga nooit mee. Maar vriend blijft ze kans op kans geven waardoor ik er dan toch weer last van heb. Als hij ze een paar keer per jaar zou zien dat zou prima zijn. Maar hij wil dat niet en gaat daar 1x in de week heen. En dan verandert er niets.
Dit is precies mijn probleem. Ik sta er echt alleen voor. Als ik nog ouders had gehad om op terug te vallen was de keuze makkelijker geweest. Ik zit nu echt klem voor mijn gevoel.
1x per week is echt veel! Ik denk dat jullie hier echt opnieuw over moeten gaan praten hoor. Als hij zelfs in het ziekenhuis ligt vanwege de extreme stress die het geeft dan moet hij echt stoppen hoor. Zeer destructief voor hem en jullie gezin.
Ik vind het heftig hoor dat hij zelfs in het ziekenhuis beland met stressklachten vanwege zijn familie!Ik snap dan ook echt niet dat hij er 1 keer per week nog naar toe gaat...is verhuizen naar de andere kant van het land geen optie voor jullie (gekheid hoor)? Sterkte ts maar ik denk dat het tijd is om jezelf echt te vermannen in dit geval,in dit verhaal zijn alleen maar verliezers...
je hoeft er niet alleen voor te staan,er zijn genoeg plaatsen om nieuwe mensen te leren kennen.Als je het spannend vind kun je bv ook via maatschappelijk werk oid ondersteuning krijgen hierin!
Ik snap dat ook niet. Daarom heb ik er ook veel verdriet van. Hij blijft het ook steeds zelf opzoeken. Ik denk dat dit echt een hele verdrietige periode van mijn leven is. Ik voel me hier echt alleen in staan. Wat zouden jullie nu doen als je in mijn geval dus geen familie hebt om op terug te vallen?
Ik kan me voorstellen dat je je hierin alleen voelt, ik zou gaan praten met een vriend(in). Verder zou ik ook gaan werken. Zo kun je werken aan zelfstandigheid (altijd goed) en het is goede afleiding en je ontmoet dan ook weer nieuwe mensen.