Ik ben opgegroeid in een gehucht en ik zou het met m'n kinderen niet doen. Er was alleen een basisschool alles was mega ver fietsen (en door bossen of donkere stukken heel gaar als je tiener bent die gaat stappen) want openbaar vervoer reed ook alleen tot 18.00 uur 1x per uur. We woonden wel in een mooi vrijstaand huis ja maar ik had toen liever in de woonwijken gewoond waar iedereen savonds nog met elkaar speelden. En de speeltuintjes waren. nu in een dorp met voorzieningen onder de rook van een stad. Bevalt goed! Ik zou het zelf niet doen omdat ik geen boerderij-tuinier-groenteverbouw-dierenmens ben en graag bij familie en vrienden in de buurt woon maar ik begrijp zeker het idee van grond, vrij etc.
Opgegroeid in een gehucht en met een man getrouwd uit een ander gehucht, waar we nu dan ook alweer 17 jaar wonen. Ik hoor de Kids nooit over dat ze wat missen, we hebben geen school, geen winkel, geen centrum. Voor alles moeten we minimaal 3,4 km en voor een groter dorp of stad om te winkelen 10+ km. Maar daar zijn we aan gewend, we zijn veel taxi voor de kinderen. Maar ik moet er niet aan denken om in een rijtjeshuis te wonen. Of in een straat,stad, druk dorp of wat dan ook.
Dorpsmentaliteit. Brrrr. Mijn man zijn gezin was een van de vier buitenlandse gezinnen in een dorpje, type 1 bus per uur (niet op zondag) en 1 kleine supermarkt. En een gereformeerde kledingwinkel met lange rokken en blouses met ruchekraagjes. Wat hij en zijn ouders en zussen hebben meegemaakt aan passief-agressief en openlijk agressief gedrag alleen omdat ze anders waren... En stelletje chickens, alleen in een groep durven he. Of als ze dronken waren. Zat ik met man (toen nog vriendje) en zijn zusje van een jaar of acht bij de winkels, kwam er eentje lallend en half dreigend op ons af over k*nker buitenlanders die moeten opt*fen... En voor mij als Nederlands meisje uit het grotere dorp 5 km verderop dat met een buitenlander ging, nou daar hadden ze ook wel een vocabulaire voor. In dat grotere dorp en bijbehorende middelbare school moest je kop trouwens ook vooral niet boven het maaiveld uitkomen hoor. Ik vind de stad een verademing, en niet alleen qua voorzieningen.
Ik kom uit een gehucht. 2 basisscholen en geen winkels. Er reed geen bus dus je was afhankelijk van een auto. En nog steeds rijd er geen bus. Ik heb altijd gezegd dat ik daar weg zou gaan en woon nu een dorp verderop. waar we alle voorzieningen op loopafstand hebben.
Moeilijk! Ik denk ook dat het juist de unieke mix van factoren is waarom ja of nee. Ik woon in de stad, centraal maar toch een rustige plek op 250m2 en grote tuin. Daar hangt een prijskaartje aan. Mocht ik die centen niet hebben zou ik liever achteraf en vrij wonen dan in een minder en drukker deel van de stad in een kippenhok. Eerlijk maar waar.
Hier vanuit Apeldoorn naar een dorp ongeveer 50km noordelijker gegaan. En ik wil noooooit meer terug. Ik heb ook in echt grote steden gewoond, maar Apeldoorn spande voor mij wel de kroon. Wat ik daar altijd hoorde en zag aan calimiteiten.... nee geen haar op mijn hoofd die mijn kinderen daar ging groot brengen. Nu woon ik in een dorp met alle voorzieningen. Een dorp van redelijk formaat nog. En het liefst zou ik naar een nog rustiger dorp gaan. Maar alleen al het gevoel van veiligheid is enorm hier in vergelijking met Apeldoorn. Qua huizenprijs is het hier alleen wel duurder dan Apeldoorn. Voor de grotere huizen voor minder geld moet je idd nog eens minimaal 50 km noordelijker zitten. Iets waar wij ook wel eens aan zitten te denken.
Ik zit echt met verbazing te lezen, ik woon al 40 jaar in Apeldoorn in de buurt van paleis het Loo. Maar vraag me echt af wat hier voor dingen gebeuren dat je je kinderen niet durft groot te brengen hier? Ik hoor hier in de buurt nooit iets geks.. Ondanks dat ik een inbraakalarm zou willen, maar dat zou ik overal willen, uit soort van veilig gevoel.
Ik lees ook met verbazing. Ben zelf in de Maten (Holtrichtersveld en Straatmakershoeve, later zijn mijn ouders naar de Lage Landenlaan en Wintereik gegaan) gewoond, en zou daar ook niet willen wonen, maar is Apeldoorn in het algemeen dan zo achteruit gegaan? Ook qua centrum bijvoorbeeld?
Een dorp ja, een gehucht, nee dank je. Houdt er ook rekening mee dat je dan als de kindjes wat ouder worden ze nooit zelfstandig ergens heen kunnen. Lijkt mij niks.
Opgegroeid in een ‘stad’van 50.000 inwoners, daarna een paar jaar in een gehucht op 10 minuten fietsafstand. Beide vond ik heerlijk! Daarna gaan samenwonen tussen 2 hele grote steden in. Altijd druk, altijd file, veel meer criminaliteit. Na 4 jaar was jk er helemaal klaar mee. Nu wonen wij in een dorp van 5000 inwoners, behoorlijk toeristisch waardoor veel voorzieningen. 3 basisscholen. Binnen 15 minuten in een grotere stad. Wij vinden het echt perfect. Je kent veel mensen hier, de kinderen kan je hier heel erg vrij laten. Wij willen nooit meer anders.
Tja wat is een gehucht? Ik ben opgegroeid in een dorp, mijn man ook. We wonen nu ook in een dorp. Gewoon in een rijtjeshuis. Dat wel. Buiten het dorp zou ik niet willen wonen. De kinderen gaan lopend naar school. Ook een prima supermarkt op het dorp. Dus voor de dagelijkse dingen hoeven wij het dorp niet af. De middelbare scholen zitten een grotere plaats verderop. Prima aan te fietsen. Voor kledingwinkels ed moeten we de auto pakken, maar dat die je toch niet wekelijks. Ik zou zelf niet in een gehucht willen wonen zonder voorzieningen. Onze tieners mopperen wel eens dat hier in de directe omgeving niet zo veel mogelijkheden zijn voor een zaterdagsbaantje. Daar moet voor gereisd worden. Dat vinden ze wat minder.
Gehucht nee, dorp ja! Ben van gehucht, café aan de ene kant, kerk met een basisschool aan de andere kant en verder niks net verhuisd naar de rand van een dorp. Heb een vrijstaand huis opgeofferd voor een 2 onder een kap met diepe tuin en vrij uitzicht en alles (basis- en middelbareschool, theater, zwembad, restaurants en winkels) op loopafstand. Met een klein kindje voel ik me veel meer opleven omdat ik nu gewoon dagelijks het dorp in kan lopen ipv 1x per week 15 minuten naar de dichtstbijzijnde supermarkt moet rijden, wandelingen in verschillende richtingen kan lopen ipv straat heen en weer omdat een rondje een volle dag lopen betekende.
Ik herken al die negativiteit ook niet. Vind het een heerlijke plek juist. Weinig criminaliteit, prachtige mooie wijken, vriendelijke mensen en omgeven door heel veel groen. Genoeg rust voor wie dat wenst maar ook genoeg te doen zodat je niet van verveling dood neervalt. Geen haar op mijn hoofd die er aan denkt om hier ooit weg te gaan.
Ook ik ben opgegroeid in een dorp in het oosten en ik vond het als kind al verschrikkelijk! Het enige positieve wat ik me kan bedenken is het buiten spelen op straat. Voor de rest veel kliekjes waar je moeilijk tussen komt dus er werd heel veel gepest. De sociale controle vond ik ook verschrikkelijk. Ik kwam uit een wat moeilijk gezin en ze zagen me echt als dat zielige meisje. Dat doen ze nogsteeds als ik er terug kom omdat mijn familie daar nog woont. Als tiener kon ik nooit ergens naar toe want om te gaan stappen of iets leuks te gaan doen moest ik minimaal 12 km fietsen. En dat mocht ik niet van mijn moeder dus ik moest altijd gehaald en gebracht worden. Ik was liever in een wat kleiner huis opgegeroeid met veel meer vrijheid. Mijn man en ik zijn verhuisd naar midden Gelderland en ik voel me hier zoveel meer op mijn plek. Ook is de kans op een baan hier beter dan in het oosten en de scholen staan beter aangeschreven. Dat is voor mij meer waard dan ruimte. Toch snap ik wel dat het aantrekkelijk klinkt in het oosten en ik zou er ook zeker voor gaan als je zeker weet dat dat is wat je wil doen. Toch zijn er ook veel keerzijden aan de charmes van het oosten. En waar ik vandaan kom is het super moeilijk om 'er tussen te komen' als buitenstaander.
Dat kan, maar dat is een persoonlijk iets toch? Misschien kijk ik te veel enge films maar het idee dat er snachts wordt ingebroken en ze naast je bed staan, ik wordt dan liever wakker van een alarm. Ik houd gewoon niet vd nacht en donker en denk dat ik me met alarm veiliger zou voelen en beter zou slapen. En dat heeft voor mij niets te maken met of ik hier woon of in een hutje op de heide, dat is gewoon mijn gevoel
Vriendin van me woont ook echt in een gehucht, geen winkels, niks, alleen een basisschool, that's it. In het begin vond ze de gedachte heel romantisch en nu is ze helemaal depressief, ze woont prachtig tussen de weilanden en aan het water maar voelt zich gevangen in het dorp
Op dit moment wonen wij ook echt in een klein dorpje(800 inwoners). Wij hebben alleen een bakker en een slagerij. Voor de basisschool moeten we naar een ander klein dorpje. Voor sportclubjes moeten we alweer echt naar een stad. Dus ook al zijn de kinderen wat ouder ik moet ze altijd halen en brengen. We hebben nu wel de vrijheid maar ik vraag mij af ik de juiste keuze heb gemaakt. Misschien was de stad soms ook wel fijn! Veel winkels veel keuzes in middelbare scholen, veel sportclubs. Het contact maken gaat wel snel in dit kleine dorpje.
Nee echt niet. Ik ben echt een stadsmens. Mijn beeld van gehuchten komt aardig in de buurt van DE HEL. Met weinig mensen om me heen, familie ver weg, een slechte internet verbinding (het idee!! ). De dichtstbijzijnde pin automaat, een goed sushi restaurant en grote supermarkt allemaal kilometers ver weg. Veel insecten, vieze varkens en koeienluchtjes. En mensen die je allemaal liever zien gaan omdat je als indringer in hun dorpje komt wonen. Pffff wat een nachtmerrie. Ik werd even meegesleept in mn fantasie hoor.
Mijn ouders hebben ook een paar jaar in een gehucht gewoond, daar zijn mijn zussen ook geboren. Mijn vader was veel weg voor zijn werk, maar mijn moeder werd gillend gek. Alleen contact met de buren en naar de kleine supermarkt lopen. Tja, dan woon je vrijstaand met je grote tuin. Je bent in Nederland niet het hele jaar door in je (moes)tuin bezig. Mijn moeder had ook geen auto, dat zou nog iets gescheeld hebben. Voor hun nooit meer een gehucht, kleine steden of grote dorpen, dan maar wat minder tuin. Edit: ze waren echt welkom hoor, hebben na 35 jaar nog contact met hun oude (boeren) buren, dat wel.