Is het nu afwachten op een menstruatie? Gaat het bloedverlies van de miskraam over en dan word je op een keer weer ongesteld? Ik heb die info gemist..
Het is nu eerst nog wachten tot het bloeden helemaal gestopt is. Maar dat kan ieder moment zijn. En daarna is het eigenlijk maar weer afwachten op een menstruatie. (Of niet, want van de gyn mochten we er wel direct weer voor gaan)
Ik ben na het weekend in Rome meteen weer aan het werk gegaan, maar dat voelde eigenlijk niet goed. Had nog wat krampen en bloedde nog best wat, en dacht steeds; ik sta hier gewoon nog een miskraam te hebben. Voelde voor mezelf een beetje absurd, maar toch ook geen moment eraan gedacht om vrij te nemen. Dag daarna was ik zelfs van plan na de echo terug naar mijn werk te gaan maar gelukkig hebben mijn collega's vervanging geregeld, want daar zou ik uit mezelf ook niet om gevraagd hebben. Tegen mij zeiden ze na de echo dat de laatste dagen een beetje zoals de laatste dagen van je menstruatie zouden zijn. En als het bloeden gestopt is, is het afwachten wanneer je lichaam weer helemaal hersteld is en de normale cyclus weer oppakt.
De miskraam is als het ware een menstruatie. De gyn zag bij mij alweer opbouwend slijm enzo. Heb nu ook mn eisprong. Of althans, positieve test. Dus ja, na de miskraam pakt je lichaam het gewoon weer op. Mensen met onregelmatige menstruaties en dergelijke daargelaten.
Voor mij is werk niet echt van toepassing. Ik heb een wajong-uitkering van het UWV. Ben officieel gezien nog volledig afgekeurd. Maar ik wilde zelf weer wat doen omdat ik wel voor een groot deel hersteld ben. Maar de vorige opleiding die ik deed, was niet meer haalbaar door redenen waarom ik onder andere ben afgekeurd. Dus op eigen verzoek was ik terug gegaan naar het UWV om te kijken wat ik kon doen. Daaruit is gekomen dat ik een traject zou starten waarin ik zou uitvinden wat ik dan graag zou willen en wat ik ook zou kunnen. En natuurlijk startte dat traject net op de dag dat ik uitvond dat het niet goed was. Ben twee dagen thuis geweest. Maar wilde dat traject niet verpesten. En moest al dingen inhalen omdat ik thuis was geweest. Dus ben vanaf afgelopen maandag wel weer geweest, anders moest ik teveel inhalen. Het was zwaar, maar ik merkte dat de afleiding me ook goed deed. Al was ik natuurlijk daar mijn vruchtzak verloren, waardoor ik er niet heel veel mee kon.
Oeh! Duimen op nog een positieve test over twee weken. Hoe lang geleden is jouw miskraam nu precies? Dan kan ik zelf ook wat beter peilen wanneer ik weer wat zou kunnen verwachten. Al is dat per persoon verschillend natuurlijk.
Ehm, 4 oktober bleek ik schoon. Had toen een aantal dagen geen bloedverlies meer. Denk dat ik 4 of 5 dagen daarvoor iets verloor waarvan ik dacht dat dat misschien 'het' zou zijn, maar ik had al een tijdje - voor de pillen al - elke dag een klein beetje bruine vegen of sliertjes. Dus welk moment precies 'de miskraam' dan is, geen idee.
Mijn eisprong was altijd gewoon rond de 14 dagen ergens, overigens. Was 28 dagen na mijn bevalling ook weer ongesteld dus mijn lichaam is er best goed in op zich :')
We hebben allemaal ongetwijfeld heel hard gehoopt dat Anne gevonden zou worden. Vandaag is voor Anne.
Oke, gebaseerd daarop ga ik vandaag wel aanhouden als zogenaamde 1e dag van nieuwe cyclus. Ben vandaag dus ook schoon verklaard. Paar hele kleine dingetjes nog, maar passend bij het laatste beetje bloedverlies dat ik nog heb. Maar qua hoeveelheid verwacht ik dat het morgen misschien al gestopt is. Na het weekend sowieso. En ben er 99% zeker van dat ik afgelopen maandag de vruchtzak verloren ben. Dus volgens mij zou ik dat theoretisch gezien ook al kunnen aanhouden als 1e dag van nieuwe cyclus. Maar dat doe ik niet om mezelf in te dekken. Wil zelf eigenlijk nog wel tests halen om te kijken wanneer die weer wit zijn. En daarna voor deze ronde aan de ovulatietests. Voor iets meer duidelijkheid. Want na mijn vorige miskraam, was ik pas weer na 3 maanden ongesteld. Maar toen heb ik ook ruim 3 weken gebloed. Nu is de duur hetzelfde als een normale ongesteldheid bij mij. Tenzij ik ineens weer gek ga bloeden. Maar dat verwacht ik niet.
Ja, zou wel eventjes testen. Zeker als je er meteen weer voor gaat, anders blijf je toch maar twijfelen waar het van komt. Als ik van 14 dagen uitga was het hier ook wel voor de echo, dus denk inderdaad ook 't moment van de vruchtzak verliezen..
Verder altijd regelmatig geweest ja. Vroeger nooit exact bijgehouden. Maar na het stoppen met de prikpil direct na een maand ongesteld. Toen cyclussen gehad van 33 dagen gemiddeld. Soms eens 32 of 34 dagen. Dus geen vreemde uitschieters. Toen dus de eerste keer zwanger. Helaas een miskraam dus. Toen heeft het dus ruim 3 maanden geduurd voor ik weer ongesteld werd. Maar wel vanaf dat moment cyclussen gehad van 31 dagen. Exact iedere keer. Naja, een keer met 28 dagen al ongesteld. Dus regelmatiger kan haast niet.
Ja, inderdaad. En hopelijk kunnen we elkaar allemaal snel weer positieve tests laten zien! Kunnen we ons daarna weer samen gaan druk maken. Want ik zal zeker niet eerder ontspannen zijn dan de eerste echo. Omdat ik deze keer ook dacht goed zwanger te zijn. Alleen dat was dus van een lege vruchtzak. En wie weet hoe lang het had geduurd voor ik erachter was gekomen als ik dan niet al een echo had.
Maar ondanks dat, is dat wel een reden wat me positief houdt. Hoe krom het ook klinkt. Want ik heb nu zelf weer zoiets van, de eerste keer kwam het bloeden al vrij snel op gang. En was er bij de echo (die ik al eerder kreeg omdat ik me zorgen maakte) al bijna niks meer te zien. Deze keer bloedde ik nog niet. En had ik verder ook geen reden om me zorgen te maken. Alleen was het dus een lege vruchtzak. Dus nog niet goed, maar al meer dan de vorige keer. Dus dat betekent dat als mijn lichaam dat patroon doorzet, ik de keer erop op z'n minst een vruchtje moet hebben. En dan hopelijk direct met kloppend hartje.
De eerste dag rood bloedverlies bij een miskraam kun je beschouwen als dag 1 van de "cyclus". Deze cyclus kan wat langer zijn dan normaal (6 weken komt absoluut voor) en er is een kans dat je tijdens deze cyclus geen eisprong hebt. Ik leef nog, lol. We hadden een paar spannende uren met veel bloedverlies. Ik viel een paar keer bijna flauw en we overwogen om naar de ER te gaan. Probleem was dat Raketje boven lag te slapen. Uiteindelijk een bevriende doula te pakken gekregen en na overleg met zijn drietjes besloten nog even af te wachten, aangezien het geen onmiddellijk noodgeval was en ze je hier doodleuk uren in de wachtkamer laten zitten als je niet aan het doodgaan bent, omdat het altijd zo druk is. Kort daarna ging de baarmoederhals verder open en kwamen de stolsels, en werd het bloedverlies weer normaal voor een miskraam. Ik heb helaas wel een hele tijd op de badkamervloer gelegen, bovenop handdoeken en keukenrol, omdat ik niet kon zitten of staan door de duizeligheid. Mijn man heeft braaf alles opgeruimd en was/is een onmisbare steun voor me. Mijn doula-vriendin heeft veel miskramen bijgewoond en weet veel over wat wel en niet normaal is. En laat ik het zo zeggen: "normaal" is een heel breed spectrum als het om miskramen gaat. Inmiddels lig ik heerlijk in bed en heeft mijn lichaam een pauze ingevoerd. Dat scheelt wel, omdat het bloedverlies in het begin me aardig verzwakt heeft. Het wachten is nog op de vruchtzak en placenta. Ik kan de komende dagen volgens mij even vrij weinig, ik voel me aardig zwakjes, alhoewel al veel beter dan een paar uur geleden.. Het voelt voor mij "goed" om het zo te doen. Het is echt een bevalling dit keer. Het is alsof de fysieke pijn en de emotionele pijn partners van elkaar worden en het resultaat is een soort oergevoel. Heel fascinerend eigenlijk. Anyway, typen is nog vermoeiend, dus ik kan even niet reageren op jullie andere berichten, maar wilde wel laten weten hoe het gaat.
Ik hoop het voor je! En iedereen hier natuurlijk Het lijkt me nog zwaarder als je niet al een kind hebt gekregen. Ik bedoel, ik heb er al een, ik weet dat het kan. Als ik de miskraam had gehad voordat ik haar zou hebben gehad zou het een heel andere impact hebben gehad, denk ik.