Onze eerste liep met 2,5 jaar, de tweede met 2 jaar...en allebei zomaar, opeens. De oudste liep inderdaad ook graag in het water. En ze had een héél licht poppenwagentje waarmee we heel veel liepen buiten, zodat ze wel haar beenspieren en balans oefende. Toen ze éénmaal durfde, kon ze het dus ook wel meteen. Maar ja. Toen was ze dus al 2,5 . Overigens dachten wij ook van de 2e dat ze het wel kon maar het gewoon niet deed. Die werd echt veel liever getild dan zelf ergens heen te lopen. Pas toen ze naar de pst wilde, kon ze het opeens wel. De derde liep met 18 maanden en dat vonden wij echt héél vroeg, haha.
Dat zegt mijn man ook. Als ze het eenmaal durft loopt ze ook meteen goed. Aan haar spieren ligt het niet.
Het probleem zit er dus een beetje in dat als je het haar wil laten proberen, ze stopt, haar benen inklapt of meteen op haar knieën zakt... Dus karretje gaat ze echt niet doen als je het haar aan gaat bieden. Maar verder goede tips! Dank je!
Wat hier hielp was dat we een soort elastieken band onder haar armen door deden (kan ook met een sjaal) die we boven haar vast hielden en zo liep ze dus met steun terwijl we haar zelf niet meer vast hadden. Tot we stiekem die band los lieten en ze dat niet in de gaten had en sindsdien is ze zelf gaan lopen. Ze was toen 21 maanden en kon het eigenlijk ook al heel lang maar wilde/durfde dus niet.
Mijn dochter liep ook op der knietjes. Gaf haar meer balans dan op der voeten. En idd ze liep wel achter loopwagetjes enzo. Ik heb toen nieuwe schoenen gekochthad en haar mee naar buiten genomen. Waar ik haar normaal droeg ivm kapote schoenen en broeken. Op der voetjes gezet en aan 2handjes gaan lopen. Binnen liep ze wel een klein stukje los van papa naar mama. Dag er na weer naar buiten en maar 1handje mijn vingers vast houden. Ze kneep ze zowat fijn omdat ze het eng vond. Na 4 dagen liep ze los en alleen. Omdat ze het eng vond had ze echt aanmoediging nodig. Prijsde haar helemaal de hemel in door aan mijn hand te lopen. Dan zie je het vertrouwen ook groeien.
Dames; ze loopt!!! En kan niet meer stoppen ook hè Binnen een paar dagen gebeurde het en opeens heeft ze het te pakken. Ik wil jullie voor alle tips en adviezen bedanken. Ben toch wel heel opgelucht
Wat fijn zeg!! Snap dat je erg opgelucht bent, het maakt je toch onzeker. En de vragen/opmerkingen van anderen maken dat niet beter.