Ja echt. Het kan. En het heeft zo'n indruk op me gemaakt dat ik het hier wil delen. In mijn tuin staat een struik. En goji-besstruik. Vreselijk groot ding. En die bessen zijn niet te vreten. Het was een vrij dure struik dus ik dacht, ik zet hem op mp. Wie weet reageert er iemand. Maar helaas, 2 weken lang hoorde ik niets. Totdat er ineens een man reageerde. Hij vroeg me of ik het aankoopkaartje nog had en of ik even wilde controleren of het een bepaald type goji-bes was. Dat deed ik. En hij was door het dolle en wilde hem graag van mij overkopen. Ik was natuurlijk erg nieuwsgierig waarom hij zó enthousiast reageerde. Hij vertelde mij dat ie darmkanker heeft. En bepaald type dat moeilijk te genezen is. Hij schreef dat ie al allerlei therapieen, chemo's, medicijnen etc had geprobeerd. Alles tevergeefs. Het had zijn leven wel gerekt maar genezing was niet meer mogelijk. De dokters gaven hem nog ongeveer 1 jaar. Hij ging dus op zoek naar alternatieve middelen. Als laatste strohalm. En nu bleek mijn goji-bes precies een bepaalde stof te bevaten dat kán reageren op zijn type tumor. Ik had zo met die man te doen. Dus we berichtte wat heen en weer. Ik werk in een zhs en weet wel het één en ander van kanker. Dus dan heb je al snel wat gespreksstof. Het was een erg intelligente man. Wist duidelijk waar ie over sprak. Zo zei hij dat hij heel graag die struik wilde maar dat je hem het beste in het najaar uit de grond kon halen. Het schijnt een gevoelige struik te zijn, die anders in de zomer geen schijn van kans had gehad. We spraken dus af dat hij begin oktober de struik bij mij op mocht halen. Inmiddels vroeg ik er ook geen geld meer voor. Het was een vriendendienst geworden. Ergens begin september berichtte ik hem nog eens, uit belangstelling, hoe het met hem ging. Het ging "aardig" schreef hij. En we bespraken nog wat alledaagse dingen. We maakten ook de afspraak voor de struik in oktober definitief. En 3 dagen voor die datum kreeg ik ineens een berichtje van hem. Dat het erg slecht met hem ging. Hij had een longontsteking gekregen. De tumor bleek verder uitgezaaid en het was een uitzichtloze situatie geworden. Hij zou naar een hospice gaan. Zo slecht ging het. De struik ophalen ging dus niet door. Van de week kreeg ik een bericht van hem. Hij had een euthenasieverklaring en wilde niet meer verder. Eten en drinken ging nauwelijks nog. In zn bericht maakte ie veel schrijffouten terwijl ie normaal vrijwel foutloos schreef. Hij bedankte me voor de belangstelling die ik in hem had en voor de gezellige gesprekken. Afgelopen vrijdag is ie overleden. En hij heeft helaas nooit een bes uit mijn struik kunnen eten. Ik weet niet eens of ie kinderen had. Zit dus steeds te denken dat er wellicht nu een heel verdrietig gezin is, zonder vader. Ik was er echt even van ontdaan. En dat door marktplaats. Wie had dat ooit gedacht.
Heel verdrietig. Wel heel lief van jouw dat je er zo lang contact mee hebt gehouden en interesse hebt getoond.
Wat een ontzettend verdrietig verhaal. Lief dat je de plant zo aan hem wilde geven en wat zal hij zich fijn gevoeld hebben om z’n verhaal kwijt te kunnen aan een totaal vreemde voor hem. Voor de man hoop ik dat hij z’n rust heeft en dat z’n familie hem op een mooie manier zal blijven herinneren.
Verschrikkelijk! Dat zou mij ook aan grijpen. Wat ik mij wel afvraag is wie jou heeft laten weten dat hij is overleden? Dat is ook echt super netjes van hun vind ik. Als je in het ongewisse was gebleven had je je nog erger zorgen gemaakt denk ik.