Hoe heb jij die introductie gedaan eigenlijk? Haha ja komt wel goed. Het voelt echt to good to be true. Maar het is gewoon allemaal echt... zo voelt het ook.
Wij hadden de eerste keer in zo'n binnenspeeltuin afgesproken waar we elkaar aan de kinderen voorstelden als goede vrienden. Na een maand of 2 en vele speelafspraakjes verder hebben we de kinderen verteld dat we elkaar wel erg leuk vonden en ze gevraagd wat ze daar van vonden. Hun reactie was; eeeeuw en nu gaan jullie elkaar ook zoenen zeker *giechel de giechel* Hierna is het eigenlijk allemaal heel soepel verlopen, ging vanzelf.
Oh ja dat is slim. Nu heb ik alleen 1 kind dus hij niks. Ik had hem laatst wel eens een foto laten zien. Dus hij weet op foto wie het is. En die mocht best een keer komen eten
Wauw wat leuk om de positieve verhalen te lezen!! Ik ben nog niet veel opgeschoten, maar ik heb tinder en Innercircle er maar eens bijgepakt. Ik merk wel dat ik heeeeel kritisch ben. Mijn ex was niet de persoon waarvan ik dacht dat hij was, maar ik merk dat dat ik de mannen toch wel vergelijk met mijn ex zoals ik hem leerde kennen.
Dat gevoel had ook ook echt bij mn ex. En toch was er op den duur altijd iets dat ging wringen ofzo. Ik zei mezelf nee zo hoort het dit is het echt en ach je bent het wel eens niet eens maar als je fundamenteel anders denkt over best wel belangrijke dingen wordt het heel lastig. Ik ga het dus nu toch weer zeggen. Ik heb met deze man niks waarvan we echt heel erg van mening verschillen. Wel allebei een heel ander soort leven wat een aanvulling op elkaar kan zijn. Maar normen en waarden komen overeen. Politieke voorkeur komt overeen. Geloof is ook geen issue tussen ons. Het klinkt gewoon heel goed. Maar je kan het pas tegenkomen als je er echt voor open staat. De erfenis die ik wel aan mn ex heb overgehouden is dat ik het heel moeilijk vindt om mensen nog te vertrouwen. Ik schiet snel in de stres. Maar met deze date eigenlijk niet. Hij doet zn best het contact te onderhouden. Laat weten waar hij is, apt dat hij later reageert als hij een berichtje heeft gelezen maar even geen antwoord kan geven. Stuurt een apje in de ochtend en als hij thuis komt van werk. Het zijn allemaal dingen die niet nodig zijn maar het is zo fijn dat het wel gebeurt. Hij doet echt moeite en dat is gewoon fijn en geeft vertrouwen. Dat is wel wat ik nodig heb. Want dat wat ik met mn ex had wil ik echt never even nooit meer meemaken. Maar ik ben we er wel bewust van dat ik echt geluk heb nu. Ik kan gewoon niks negatiefs vinden waar ik niet mee kan leven. En zn mindere eigenschappen zijn gewoon schattig
Ik ben ruim een jaar single en vermaak me best met Tinder! Af en toe een leuke date en ook wel wat gescharreld Ben wel toe aan iets serieus, iemand om dingen mee te delen. Maar mijn kids laat ik hier wel buiten, totdat duidelijk is dat het écht serieus is, na een paar maanden ofzo..
Wat een leuk topic! (al zeg ik het zelf ). Fijn, wat positiviteit in dit subforum, want dat kan iedereen gebruiken, maar veel dames hier helemaal! Voor degene die gebruok maken van Tinder e.d.. Hoe regel je dit met je kids? Ik heb een weekend regeling en niet heel veel vrije tijd om te daten. Mn zuurverdiende geld moet ik ergens anders aan uit geven, dan aan oppas. Ik merk overigens wel dat ik mannen met een kind interessanter vind dat zonder kinderen. Kwestie van levelen, maar ook van het hebben van een eigen leven, denk ik zo. Hoe zit dat bij jullie? @Zoe123 ; zou je wel graag weer wat willen ondernemen of heb je er weinig behoefte aan?
[QUOTE="Sue87, @Zoe123 ; zou je wel graag weer wat willen ondernemen of heb je er weinig behoefte aan?[/QUOTE] Ja absoluut! Veeeel behoefte..Stappen doe ik als ik vrije tijd heb tijdens mijn werk (ben stewardess). Das altijd gezellig (en meer dus niet). Ik heb eigenlijk maar 1 vrijgezelle vriendin, maar die ligt elke avond om 21.00 in bed. En ik zit overigens ook een beetje met oppaskosten.. Na zo’n tijd wil ik ook wel weer eens een man in mijn bed. Dat mag nu echt wel weer eens! Maar Tinder, zoals ik al schreef, het is gewoon niet mijn ding. Ook als ik 20 jaar jonger was geweest trouwens. De relatie met de vader van mijn kinderen is begonnen vanuit vriendschap, de relatie daarvoor ook. Blijkbaar is dat hoe ik uiteindelijk de aandacht van een man trek. Overigens wel rete verliefd op een collega. Besloten om uit mijn comfort zone te stappen en toch wel duidelijk te zijn dat ik hem wel zie zitten. Maar was helaas zinloos. Dus spijt dat ik het liet merken. Oh en ik snap dat je liever een man ziet met kinderen. Ik ook! Klinkt wellicht gek maar een man die goed voor zijn kinderen zorgt is gewoon sexy. Het brengt wat levenservaring. Voor mijzelf, ik ben 44. Met 3 kinderen. Die kinderloze 30-er is sowieso niet in mij geïnteresseerd. Dus ik gok, en hoop, dat het ooit een man eind 40 begin 50 gaat worden. Wie weet. Ben je van plan om te gaan daten via Tinder?
tja, ik had eigenlijk niet bepaald behoefte meer aan een relatie toen ik mijn man leerde kennen. Na de vader van mijn zoontje heb ik een relatie gehad met een vriend, toen ik erachter kwam dat die mij al meer als een half jaar bedroog heb ik dat uitgemaakt. Mijn zoontje kende hem ook niet anders als ‘vriend’ die ook langskwam of waar wij naartoe gingen toen ik nog een relatie had met zijn vader. Toen kwam ik vervolgens op een project te zitten met werk en leerde ik mijn man kennen, wij zagen elkaar dus eigenlijk doordeweeks dagelijks, hij lag al in scheiding op dat moment en was al aan het daten. Uiteindelijk hebben we afgesproken dat we een kopje koffie zouden drinken en naar de film zouden gaan. Die koffie hebben we gedronken die film hebben we uiteindelijk vlak voor het trouwen pas gedaan. Hebben uiteindelijk een hele avond zitten praten over van alles en nog wat. Heb hem in eerste instantie voorgesteld als collega aan mijn zoontje, uiteindelijk heeft mijn zoontje aangegeven het wel erg leuk en fijn te vinden als wij samen waren want hij was lief voor mij en lief voor hem. Nu zijn we bijna 5 jaar verder en ondertussen getrouwd. De band tussen mijn zoontje en mijn man is super en heel eerlijk onze relatie is ook super, nooit verwacht dat het zo ook kon. We weten beide wat we wel en niet willen en zijn daar ook open en eerlijk over naar elkaar. Kunnen met elkaar praten en zitten met elkaar op 1 lijn, vullen elkaar aan en begrijpen elkaar zonder een woord te hoeven zeggen. Zijn nu net begonnen met ons huwelijkscadeau samen ‘the black pearl’ als modelbouw bouwen, maar dat komt ook wel goed
Ik wilde juist een man zonder kinderen aangezien de relatie tussen mijn ex en de kinderen zeer problematisch is. En ik geen zin heb in een man die dan ook nog zijn vadergevoel in situaties gaat brengen. Ze betrekken een situatie die voorkomt dan op hoe hun het zouden beleven. En met de onrust bij mijn kinderen werkte dat echt op mijn zenuwen. Dus na eigenlijk een jaar een soort van daten met deze man erachter gekomen dat dat niet was wat ik wilde. Nu een man zonder kinderen. Soms lastig omdat hij het begin nooit heeft meegemaakt. Maar hij staat samen met mij voor de kinderen zonder zelf in tweestrijd te staan. Ik weet niet of jullie snappen wat ik bedoel het is zo lastig uit te leggen
Nou ik snap je wel hoor. Dat is precies wat ik zo fijn vind aan ren man zonder kids. Nu was het geen dealbreaker maar vind het echt gewoon fijn merk ik. T is leuk dat ik hem wat bij kan brengen over kinderen maar door zijn vragen ook weer anders er over na ga denken.
Ik snap wat je bedoelt en ik vind dat je een goed punt hebt. Ik heb er zelf niet op die manier over nagedacht.
Heb je ouders of vriendinnen in de buurt die weleens op willen passen? Anders is het inderdaad lastig. Ik vraag mijn ouders weleens. Het maakt hun niet uit of ze op hun eigen bank tv kijken of op die van mij. Ze smullen van de date verhalen haha. Maar ik heb de luxe dat ze dit willen en dichtbij wonen. Als ik een man al een paar keer heb gezien en hem vertrouw moet hij maar bij mij langs komen, lekker makkelijk.
Ik heb alweer bijna een jaar een relatie met mijn vriend. We kennen elkaar al jaren door een gemeenschappelijke vriendengroep en opeens sprong de vonk over. Was hiervoor al 3 jaar vrijgezel en dat wilde ik eigenlijk ook nog heel lang blijven. Wel vind ik het heel moeilijk dat mijn zoontje zo'n goede band met hem heeft. Ik weet niet goed hoe ik het uit moet leggen, want ik ben er aan de andere kant natuurlijk juist weer heel dankbaar voor, maar omdat de "vader" van mijn zoontje sinds een aantal maanden helemaal niks meer van zich heeft laten horen ben ik op de momenten dat er wat wrijving is tussen mijn vriend en mij zo ontzettend bang dat hij er ook vandoor gaat en dat mijn zoontje weer iemand moet verliezen. Hebben jullie dit niet?
Haha nee!! Ik merk dat ik de stap van contact naar echte date nog niet zie zitten. Ik laat het er voorlopig nog even bij. Ik wil graag in het nieuwe jaar wel wat stappen zetten. Leuk dat je het vraagt!
Heb jij toevallig bog nieuws Zoe? Ondanks dat jij het hopeloos vond, weet je het natuurlijk maar nooit.
@Sue87 , nee,helaas. Nog steeds hopeloos. Kwam hem vorige week toevallig weer tegen, kwartiertje staan praten,dat was een erg interessant gesprek hahaha Er is absoluut een klik, een boel geflirt, om gek van te worden, wat doet die man met mij....weeeeek in the knees...maar ja, wat heb ik er aan. Niets! Deze man is in een relatie. Meer dan dit is het dus niet. En hij is een Noor. Woonachtig in Noorwegen.Dus boehoe Oké, dus 2018 gaat jouw jaar worden! Klaar voor de volgende stap. Spannend! En ook, wat is je insteek.. Een leuke avond, of meer serieus..Of is dat iets dat j3 gewoon wel ziet...Lijkt me best verwarrend. Of ben ik nu ingewikkeld aan het doen?
Oei dat lijkt me super frustrerend zeg. Dan is het allemaal wel redelijk onbereikbaar. Hier nog steeds met dezelfde man aan het daten/ soort relatie t gaat gewoon al 3 maanden goed.