@Blijdorp ik reageer even op je post over je werk en dat het hartstikke druk is. en geen flexibiliteit. Ik snap dat je dan graag iets anders wilt. Het is dan zo moeilijk om de balans tussen werk en gezin te vinden. Ik heb een werkgever die flexibel werken hoog in het vaandel heeft staan. Ik kan bijvoorbeeld heel makkelijke thuis werken als een van de meiden ziek is. Ja, dan werk ik 's avonds nog even wat om de uren in te halen en ik ben altijd wel bereikbaar op mijn mobiele telefoon, maar de voordelen wegen toch echt op tegen de nadelen. het is ook niet zo dat ik dag en nacht gebeld wordt en mijn parttime-dag wordt echt gerespecteerd. je werk-prive balans wordt dan zoveel beter! geen gezeur over verplichte eindtijden of begintijden. geen gehaast en zelf je uren indelen.
Ik ben thuisblijfmoeder sinds de middelste. Ik kreeg ontslag na/tijdens mijn verlof. We hebben samen besloten dat ik zou stoppen met werken. Dit bleek voor ons prima te werken. De kinderen blekken diverse allergieen te hebben en daarvoor moest ik vaak naar het ziekenhuis en waren ze vaak ziek. Dat had niet leuk geweest voor mijzelf en werkgever. Doordat ik thuis was heeft mijn man veel grotere projecten aan kunnen nemen op zijn werk, waarvoor hij rustig een paar weken van huis kon zijn zonder zorgen. Qua salaris is dit ook een enorme boost geweest. Hij verdiende binnen no-time meer alleen dan wij samen deden. Nu de jongste 3 is, denk ik er zeker aan om weer te gaan werken. Gewoon voor mijzelf, niet eens zozeer voor het geld. Wij hebben heerlijk al die jaren rust gehad, zonder zorgen. Wat ik straks ga doen aan werk zie ik wel, ik verwacht dat het wel goed gaat komen.
Sommige dingen zijn dan misschien feitelijk wel waar maar icm met de rest van het stuk zijn het wel oordelen. Je kan dat niet allemaal neerzetten en dan zeggen dat het geen oordelen zijn want dat zijn het wel.
Oh echt? Lekker bekrompen opmerking van zijn werkgever ook zeg! Mijn man werkt voor de overheid dat scheelt wel hoor, hij heeft zelfs een deel betaald ouderschapsverlof. Het is ook vaak de combinatie. Tot één jaar vond ik de opvang ook ''wat minder'' bij de oudste maar nu roept hij op zondag al: wanneer mag ik naar de opvang? Ik heb nu ook een nieuwe opvang sinds een jaar en het is zo fijn, ik zag nu pas hoe slecht de andere opvang was (maar ik dacht dat het zo ''hoorde'') Over deze opvang ben ik zo tevreden (kleinschalig) dat ik onze baby van 3 maanden nu wel heel fijn achter laat. Want dat scheelt inderdaad heel erg ,als je daarover zorgen hebt zit je ook niet lekker op je werk! En inderdaad, voor een leuke baan (en flexibiliteit!) ben je ook meer geneigd er energie in te stoppen. Als het alleen maar energie kost zou ik het ook laten hoor. Je hebt nu een fijne manier gevonden en kunt altijd weer gaan solliciteren. Geniet ervan in elk geval! En als je ooit weer gaat werken: ik zou ook een andere opvang zoeken want wat ik tot nu toe lees over je opvang zou ik ook niet enthousiast van worden!
Wat heerlijk voor je man! Dat lijkt me als vader ook gewoon vele malen fijner. N gaat sowieso vanaf 1-11 naar een andere opvang voor de tijd dat ik nog werk. Die van nu is echt een misser... heel bijzonder want de pedagogisch werker van 2017 (wist niet dat er verkiezingen waren haha) werkt er...
Dat klinkt als de perfecte werkgever! Nog vacatures? Ik maak er nu een grapje van, maar denk wel dat het heel veel scheelt. Ik word nu ook op mijn vrije dag en mn ouderschapsverlofdag gebeld door mn collega om studenten te bespreken want het past gewoon allemaal niet binnen de tijd die we hebben. Nakijken doe ik ook vaak op die dagen. Het is nu echt flink uit balans daardoor. Als mn meid ziek is dan kan ik mn lessen niet verzetten dus of ik ga stressen of mijn man gaat naar huis (als hij zn vergaderingen kan verzetten). Omdat mn moeder nu ook ziek is hebben we ook geen achtervang helaas. (Voor het geval iemand nu de behoefte voelt om over 11 weken vakantie per jaar te beginnen: ik werk niet in regulier onderwijs en heb 4.5 week vakantie per jaar)
Nou zover ik weet heb ik nergens gezegd dat je als tbm geen goed voorbeeld bent voor je kinderen, ik heb ook nergens gezegd dat je je niet ontwikkeld als tbm, ik heb ook nergens gezegd dat je geen pensioen opbouwd en ik heb ook nergens gezegd dat je een gat in je cv hebt. Het enige wat ik heb gezegd is dat je jezelf financieel afhankelijk maakt wanneer je besluit om te stoppen met werken en dat ik het zonde vind om een opleiding/studie die je misschien heb gevolgd in de koelkast te zetten. Daar sta ik ook achter. Ik heb mijn eigen inkomen en mocht mijn echtgenoot van de 1 op de andere dag besluiten om zijn koffers te pakken dan kan ik mezelf bedruipen en ben ik van niets of niemand afhankelijk en dat vind ik zeker belangrijk. Ergens werd geopperd dat wij werkende moeders jaloers zijn op tbm maar dat is natuurlijk de groots mogelijke onzin, als ik zou willen zou ik zo kunnen stoppen met werken en gewoon thuis kunnen blijven maar ik zou daar zelf knettergek van worden temeer ik echt niet zou weten hoe ik mijn dagen zou moeten vullen, ik zou me echt rot vervelen met huishouden, sporten, op school helpen, ik zou gewoon afstompen en somber worden omdat ik daar geen voldoening uit kan halen. Aan het einde van mijn zwangerschapsverlof wat ruim een half jaar duurde werd ik gewoon somber op het einde omdat iedere dag weer hetzelfde ritueel was en ik verveelde me echt enorm. Maar goed dat mag je blijkbaar ook niet zeggen anno 2017 , ( heeft trouwens wel indruk gemaakt mijn uitspraak. ik zie hem steeds weer voorbij komen, geweldig
Het spijt me ik zie nu idd dat ik je verward heb met iemand anders. Zal mijn stilstaande ontwikkeling wel wezen
Nou je hebt gezegd dat je een afhankelijke vrouw wordt als je geen betaalde baan hebt, en dat dat nu niet meer nodig is. Ik vind het zo simpel en kort door de bocht dat je dus alleen mee telt in de maatschappij wanneer je een betaalde baan hebt. Afhankelijk zijn kan op veel manieren. Ik ken iemand die vrijwilligerswerk doet in een verzorgingshuis hier. Zij doet spelletjes en wandelt met de ouderen die nooit bezoek krijgen omdat hun kinderen alleen maar bezig zijn met hun werk. Ze zorgt dus voor "vreemden", zorgt voor haar eigen kinderen voor en na schooltijd, en zorgt voor het huishouden zodat haar man zijn aandacht overdag bij zijn werk kan houden. En zo iemand noem je dus een afhankelijke vrouw. En volgens @Amberxx is zij dus een slecht voorbeeld voor haar kinderen. Ik vind haar een heel goed voorbeeld voor de kinderen en denk dat er juist een hoop anderen afhankelijk van haar zijn.
Ik vind het belangrijk dat kinderen opgroeien tot zelfstandige en onafhankelijke personen. Die zichzelf kunnen redden en hun eigen boontjes doppen. Dat partners gelijkwaardig zijn. En mannen ook huishoudelijke taken kunnen en zorgtaken voor de kinderen op zich nemen. Bij een traditionele rolverdeling geef ik dat voorbeeld dus niet. Dat bedoel ik dus met een slecht voorbeeld. Het is natuurlijk maar net wat je belangrijk vind om mee te geven. Verder ken ik een tbm en die heeft geen tijd voor een studie (wanneer dan met kleine kinderen die thuis zijn). En meer helpen op school dan werkende moeders doet ze ook niet (ook niet mogelijk ivm jongere broers en zussen thuis). Tot slot denk ik dat je de financiële gevolgen van zaken als overlijden werkeloosheid ontslag of een minder goed lopen eigen bedrijf van de kostwinner echt niet moet onderschatten. Dat zijn zeer veelvoorkomende zaken. En in dat geval kan de maatschappij dus wel bijspringen. Ook als je al veel spaargeld hebt raakt dat een keer op bij een inkomensdaling of verlies. Ook die voorbeelden heb ik van dichtbij gezien! En toen had de voormalige tbm echt niet zomaar weer een baan. Laat staan op haar voorgaande niveau (te oud geen actuele kennis of gewoon niet aantrekkelijk voor werkgevers). Dat is misschien anders als je in een zeer gewilde branche zit. Maar dat zal zeker niet op iedereen van toepassing zijn.
En vrijwillerswerk doen staat echt los van tbm zijn. De meeste vrijwilligers die ik ken zijn echt geen tbm maar gepensioneerden of mensen zonder kinderen. En zelf heb ik met baan jaren vrijwillerswerk gedaan. Ik lees ook nergens dat TO van plan is dat te gaan doen...
Ben ik ook niet ben al mantelzorger. Maar waarom zit ik ineens in dit deel van de discussie. Ik snap het standpunt van beide kanten.
Misschien moeten we elkaar gewoon eens respecteren? Die stomme discussie altijd. Boeien wat een ander doet. Ik ben gelukkig met mijn drie daagse werkweek. Als een ander fulltime wil werken of absoluut niet, lekker zelf weten hoor.
Ik ben 1,5 jaar geleden thuisblijfmoeder geworden. Toen was de jongste nog thuis, inmiddels zitten ze alledrie op school. Ik ben gestopt vanwege het werk van mijn man, daarnaast zat ik zelf ook niet meer lekker op mijn plek en had ik veel last van stress. Ik doe nu vrijwilligerswerk en volg een masterstudie in deeltijd. Financieel heeft het veel impact, maar we redden het wel zo. Thuis heeft het veel rust gebracht. Ik wil dit nog een paar jaar zo blijven doen en dan wel weer gaan werken. Ik mis wel een beetje ern werkkring om me heen.