We gaan dat kunnen, moe of niet. Als dat kindje er is, doe je daar alles voor. Daar ben ik zeker van. Ik heb vandaag naast dikke voeten nu ook dikke knieën. Dus kan ook geen weg meer. Bukken lukt nog net om iets op te rapen, maar dan terug opstaan is een ramp. Natuurlijk laat ik nu net veel meer vallen dan anders... pfff Ik ben al heel de dag aant kleuren. Gelukkig zijn er wel wat logopedische onderzoeksinstrumenten met zwart-witprentjes die mooier zijn als ze ingekleurd zijn.
Klaag maar raak hoor, soms moet dat even! Het kan zomaar ineens gebeuren, misschien vannacht, morgen, of volgende week, of heel misschien over 3 weken. Het enige wat we kunnen doen is als een walrus op de bank blijven liggen met Netflix en chocola eten om ons beter te voelen op zo’n off day en dan denken grr nu heb ik spijt dat gaat allemaal naar Mn kont (zo was mijn dag vandaag ook haha) Wat ik gehoord heb van andere vriendinnen die al bevallen zijn is dat de moeheid verandert straks. Als je de bevalling in gaat moet je een marathon lopen, en daarna is het geen hormonale moeheid meer en wordt het makkelijker. Omdat je niet constant zo moe bent. Heb ik me laten vertellen hoop ook dat het waar is. Maak me ook wel eens zorgen hoor dat ik denk pff wat nou als ik zo’n slechte nachten heb voor de bevalling.. maar ik denk dat je lichaam het toch gaat overnemen, of je wilt of niet. Tot nu toe heeft ons lichaam precies gedaan wat ie moest doen om dit kindje te laten groeien en veilig te laten zitten, ondanks alle klachten en kwalen en rotte periodes. dan moeten we er ook in geloven dat ie doet wat ie moet doen om dit kindje veilig geboren te laten worden.
Ja ook na de geboorte kan je het aan. Je gaat dan gewoon op alle mogelijke momenten meeslapen met je kind en je geniet er enorm van. Ook als ze s nachts wakker worden. Je bent zo verliefd op ze dat je er gewoon van geniet zeker tijdens je verlof. Slapen zal kwalitatief ook beter gaan als er geen dikke buik meer in de weg zit. En die laatste loodjes die blijven gewoon zwaar hè. Lekker klagen mag hier altijd. Damn nu heb ik zin in chocola maar heb dat (heel verstandig) niet in huis.
Vervelend he, dat je niet weet wanneer het gaat komen. Ik word daar best een beetje onzeker van, merk ik. Ik ben nog steeds vrij actief en bij alles wat ik doe bedenk ik dat het kan gaan beginnen. Ben ook zo bang dat ik de weeen niet meteen herken. Ik durf niet goed alleen een eind te gaan rijden voor bijv. een bezoek aan een vriendin (meer dan een half uur bedoel ik dan, ook omdat je dan ook nog terug moet), maar heb ook geen vrede met het idee van 4 weken thuis zitten wachten. Ik ben nu al over de 38 weken heen, maar dalijk komt ze pas met 42. Verder gaat het hier wisselend. Merk wel dat alles me steeds meer energie kost. Veel harde buiken. Ik denk ook vaak door de bewegingen, die zijn ook heftig, doen soms ook echt pijn. Het voelt eigenlijk allemaal 'krap' aan. Had vanmorgen na het wandelen (een uur) last van hoge buikpijn. Was de heftigste buikpijn tot nu toe. Ging weer over met rust. De rest van de dag maar een beetje rustig aan gedaan. Ik slaap niet lekker, maar vooral omdat ik zoveel wakker wordt van het gevoel dat ik moet plassen (vervolgens komen er 3 druppels uit) en het steeds ongemakkelijker wordt om me om te draaien. Ik heb trouwens alleen de matrasbeschermer uit het kraampakket onder mijn molton en hoeslaken gelegd. Valt me reuze mee hoe dat kraakt. Ander probleempje: ik wilde mijn boxspring op klossen gaan zetten (of eigenlijk mijn vriend), blijkt ie niet te passen. De poten zijn te groot voor in de klossen. Wat nu... Zijn er ook mensen die hun boxspring niet verhoogd hebben?
Sorry voor de chocolade zin haha! Man ik kijk er naar uit als die buik lekker weer weg is straks. Kan het me bijna niet voorstellen dat die weer weg gaat.. Herken het helemaal hoor, ik ga ook niet meer weg ondanks dat ik me dood verveel thuis. Hooguit even naar de winkel. Vraag vriendinnen gewoon gezellig om hier te komen als ze willen. Begrijpen ze helemaal dat auto rijden en verder weg nu gewoon geen optie meer is! Plassen is een ramp haha en die onzekerheid is killing. Wij hebben het onderstel van de boxspring op klossen gezet, en wilden de ombouw eigenlijk op de vloer laten staan. De klossen pasten net in het holle gedeelte van de poot van de ombouw, dus die net omhoog kunnen zetten. Wat je ook kan doen is een extra matras lenen bij Medipoint, kan je gratis lenen. Of als je er zelf nog ergens een hebt. Heb je alleen even hoogteverschil met je partner haha. Of je legt m alleen voor de zorgmomenten er op als de kraamzorg komt. Heb je die klossen verder niet nodig.
Dat gaat helaas niet lukken als je er nog 2 hebt rondlopen/kruipen. Mijn moeder adviseerde me al om de oudste gewoon naast mij in bed te leggen Als de 2e haar middagdut gaat doen. Heel goed idee, maar dan moet nr. 3 ook net op die tijd slapen.
@baboon je kan je bed ook op bierkratten zetten. Of als je veel dikke boeken hebt, zet je die er onder.
Dat is het fijne van zo’n groep meiden, lekker even klagen zonder daar gezeur over te krijgen Ik doe eigenlijk nog veel te veel, neem totaal geen rust ook al heb ik daar soms best behoefte aan. Misschien komt dat ook doordat ik m’n kleine man hier rond heb lopen... zodra hij dan slaapt, heb ik m’n handen ook even vrij om dingen te doen... Wat betreft het zorgen voor je kleintje wanneer je zo moe bent, dat is iets dat gaat gewoon... soms is het de automatische piloot en voor de rest zijn wij vrouwen zo sterk dat we gewoon doorgaan. Kersverse moeders kunnen ook veel beter tegen gebroken nachten en minder slaap... Komt goed dames!
Nee dan niet inderdaad. Denk dat we maar moeten gaan kijkennhoe het loopt met alle dreumessen en peuters erbij. Maar denk ook wel dat er zover mensen zijn met meerdere kinderen en uiteindelijk overwint iedereen het. Hier slaapt zoonlief vaak weer 1.5 uur in de middag dus hoop dat dat nog even blijft. Ja ik herken het ook wel. Op de momenten die je niet aan je ander kind wil besteden wil je de rest vannje lijstje gewoon afwerken. Tegen de tijd dat je daar mee klaar bent en bedenkt Ow even rusten is je kind vaak weer wakker. En Idd kersverse moeders kunnen er vaak vee beter tegen. En anders bijslapen op de dagen dat papa thuis is (ligt er ook aan hoe je het tijdens je verlof regelt, vorige keer heb ik manlief toen ip na 2 weken altijd laten doorslapen in nachten rondom werkdagen omdat zijn wekker weer om 530 ging. Overdag kon ik toch rustig aandoen en soms wat bijslapen. Nu maar kijken waar ik me dit keer prettig bij voel.
Ik hoop zooo dat hij 1 van de dagen komt. Ik ben mijn immobiel lichaam beu aant worden. Wil terug wat vlotter kunnen bewegen... Ik denk ook dat ik onderbroken nachten helemaal niet erg vind. Dat is nu ook al, door ieder 1,5 u te moeten plassen. Het verschil is dat je dan die buik niet meer hebt en beter kan liggen en bewegen. De uurtjes slaap gaan meer deugd doen dan nu denk ik! Ik kan echt bijna niks meer. Ik word al moe van de trap op te gaan. Boven aangekomen sta ik te hijgen... en dan zeggen ze dat bevallen een bergbeklimming is! Ai ai ai... Daar ben ik fysiek niet meer toe in staat.
Dat heb ik ook maar ben er bang voor.. die blijft nog wel even zitten maar ik probeer me erbij neer te leggen want anders duurt het steeds langer.. je hebt het helaas toch niet in de hand. Dan nog maar even genieten van de rust zoals iedereen dat adviseert die kinderen hebben haha.. vannacht gelukkig weer beter geslapen, alles is ook weer stuk rustiger hier. Eens kijken hoe we de dag weer door gaan brengen maar mn ventje is er dus is een stuk gezelliger! De bevalling gaan wij ook wel aan kunnen, geloof wel dat er dan oerkrachten vrijkomen hihi. Hoop wel dat het overdag gebeurt mja ook dat heb ik niet in de hand. We gaan het zien.
Ik liep vanmorgen door de Ikea met vriendlief, even een ontbijtje doen. Ik had gewoon blauw aangelopen dikke vingers en polsen, denk van t vocht. Vriendlief schrok er van. Mijn enkels zijn ook ver te zoeken haha. En steken weer van onder, dacht even Hm wat nou als Mn vliezen breken hier midden in de Ikea Ehh oeps Had echt geen zin om de hele dag weer thuis te zitten, als t ff gaat een uurtje weg dan ga ik wel. Anders duren de dagen nog langer.
Ja ik vond het vorige x ook een verademing om er niet meer uit te moet e om te plassen om de 2 uur maar omdat je baby aandacht nodig heeft. Je kan ook weer lekkerder slapen zonder dikke buik. Die bevalling lukt echt wel. Je krijgt er zoveel adrenaline van dat je de tijd vergeet. Ik merk dat ik iets verder van huis gaan in mijn eentje inmiddels ook niet meer goed durf. Manlief werkt door de weeks op 1.5-2h rijden ennouders en schoonouders op 1 uur rijden. Dus als er wat gebeurd sta ik er toch nog eventjes alleen voor met zoonlief. Dan wil ik niet te ver van huis zijn. Maar ja ik wil ook wel van huis gaan anders duren de dagen te lang en beweeg ik te weinig en snoep ik teveel waardoor ik weer chagrijnig wordt
Ik ga ook bijna niet meer alleen van huis, vraag vriendinnen meer om hier te komen. Durf ik ook niet. En de Ikea ligt bij ons op 10 minuutjes rijden haha dus dat valt wel mee. Echt verder weg dan hier in de buurt gaan we ook niet meer. Heb toch vrijwel dagelijks nu voorweeen dus het is maar afwachten wanneer het doorzet.. pff lijkt me vervelend als je man en familie zo ver weg woont. Manlief was gisteren een dagje een uur rijden van huis met de mannen, dat vond ik al spannend. Hij werkt gelukkig vlakbij huis.
Mijn man werkt helaas niet in de buurt, ongeveer 50 minuten rijden. Bij onze eerste zat hij op cursus in Duitsland. Toen ik hem belde dat hij thuis moest komen, moest hij eerst 4,5 uur rijden. Collega heeft hem naar huis gebracht. Toen hij aankwam in het ziekenhuis had ik volledige ontsluiting, maar vanwege drukte mocht ik nog niet persen. Uiteindelijk is ze pas 3,5 uur later geboren. Maar dat eerste stuk heb ik zonder hem moeten doen. Gelukkig was mijn moeder toen bij me.
Pff ik word gek van de harde buiken.. ze gaan ook pijn doen en last van mn rug! Als ze nou wat doen.. dat weet je dan niet he, waar het goed voor is.
Pff wat een drama ik zou gek worden! Als je de volgende controle hebt bij de vk kan je eens vragen voor een inwendig onderzoek, dan weet je of ze wat doen
Hier veel slijmverlies (volgens mij verlies ik slijmprop in stukjes). Al en toe ook rugpijn en steken onderin mijn buik. Soms lijkt het wel alsof mijn menstruatie moet beginnen. Spannend! Mijn man is vertegenwoordiger. Hij is elke dag ergens anders. Soms ver van huis, soms dichtbij. Ik merk wel dat hij schrik heeft om verder weg te gaan. Hij stuurt dan veel berichtjes of belt vaak. Wel lief!
Lastig hè? Hier moet de oudste ook maar school halen en brengen dus komt niks van mee slapen.. we boksen ons er wel Door