Misschien is het staken in het onderwijs een mooi voorloper op het staken in de zorg. Wij (daarmee bedoel ik allemaal) moeten ons mond opentrekken en niet alles accepteren.
Hier werd bij de vorige staking ook vanalles door verenigingen georganiseerd, dagvullende programma’s bv bij sportvereniging een sportdag - konden kinderen verschillende sporten ‘proeven’ en ‘t was vooral heel erg leuk. Ouders moesten daar 50 euro voor betalen geloof ik; een fractie van een hele dag bso. Verder heb ik nu ook aangegeven dat 2-3 kindjes bij mij kunnen komen tot de tijd waarop ze normaal naar de bso gaan bv, er zullen vast wel andere ouders zijn die anderen uit de brand willen helpen? Maar feit is wel dat een oplossing niet aan komt waaien; dus vraag rond hoe andere ouders het regelen, en je zal zien dat er meer mogelijk is dan de hele dag naar de bso en daarvoor zelf moeten betalen. Helemaal los van of je wel/niet voor de staking bent dus.
Ik vraag me af hoe we er nu als vrouw voor zouden staan als ze toentertijd niet hadden doorgepakt met de vrouwenemancipatie. Dat zal toen ook wel voor veel ongemak gezorgd hebben. Maar ach toen hadden wij er iig geen last van
Nee maar dat bruto netto verschil krijg je waarschijnlijk pas juli 2018 terug! En dat is nog heeeeel ver weg
Die vergelijking is in mijn ogen compleet onjuist. Een ongelijkheid in rechten is pure discriminatie. Dat gaat over een basisbeginsel in onze samenleving. Echt appels en peren. Of zelfs dat niet eens want het ligt nog verder uit elkaar. Hier gaat het om wensen die je ter discussie kan stellen zonder probleem te krijgen met de grondrecht. De wrns voor meer salaris? Werkdruk te hoog? Het hangt er maar net vanaf met welke andere beroepsgroep je het vergelijkt. Daarmee zeg ik niet dat men daar niet om zou kunnen vragen, of dat het ongenoegen niet "echt" is, maar je kan dit zeker niet vergelijken met vrouwenemancipatie in de vorige eeuw.
[ Dat snap ik helemaal, máár dat is geen reden om dan maar niet te staken. Overigens heb ik regelmatig iets moeten regelen vanwege een ziek kind, en dat wordt niet een maand van tevoren bekend gemaakt. Juist daarom is een netwerk als ouder zo belangrijk.
Vroeger was het geen discriminatie dat een vrouw haar enige recht het aanrecht was. Er is gevochten voor meer rechten. Wat ik bedoel te zeggen is dat verandering tijd kost. En dat het ook ongemakken met zich mee brengt. De verandering die leerkrachten nu willen g hebben ook effect op onze kinderen van de toekomst. De vrouwen hebben toen ook gevochten voor hun dochters en kleindochters achterkleindochters en ga zo maar door. Het is natuurlijk niet hetzelfde als dat er nu misschien weer gestaakt wordt maar ze hebben wel hetzelfde doel. Verandering voor onze kinderen.
Nee joh, gewoon de extra uren doorgeven en dat wordt binnen 5 weken verwerkt. Dus als je begin november weet wat het wordt, dan heb je met een beetje geluk 20 december het extra verschil op je rekening.
Zo leer ik ook nog eens wat! Dank je! Maar dan nog zijn er zat huishoudens die dat geld ook geen vijf weken kunnen missen... Zeker niet met de dure decembermaand voor de deur...
Dames, investeer in je netwerk! Moeders van het kdv hebben een kdv nodig, om dat ze zelf ook weinig netwerk hebben, dus je kan elkaar helpen! Soms pas ik op op een konijn, soms haal ik een pakketje ergens op en in ruil daarvoor kan ik soms mijn kind even kwijt. We gaan 1 keer in de maand borrelen met paar moeders ...Echt handig hoor een moeder-netwerk! Ik vind nog steeds dat de ouders meer betrokken moeten worden bij de staking: ze staken voor de toekomst van mijn kinderen. Dat is mijn belang, daar zou ik aan mee willen doen! Geef me ook een rol, ik wil helpen! Maar ik word ook lichtelijk zenuwachtig dat er nog geen datums bekend zijn hoor, ik zou ook graag weten waar ik aan toe ben...
Je je moet het zelfs tegenwoordig binnen drie maanden aanvragen anders vervalt het recht er op. De regels zijn veranderd namelijk
Ik zeg niet dat er niet gestaakt moet worden. Ik reageerde voornamelijk op de opmerkingen van mensen die vinden dat ouders maar niet moeten zeuren en dat ze het allemaal maar moeten begrijpen en het liefst er ook maar iets voor moeten opofferen alsof het allemaal maar niks is. Het begrip is er echt wel, we willen uiteindelijk allemaal het beste voor onze kinderen. Maar wanneer er telkens gestaakt wordt (want wie garandeert ons dat dit echt de laatste keer zal zijn) dan kan begrip op een gegeven moment plaats maken voor ergenis/zorgen. Alleen dáár schijnen sommigen moeilijk begrip voor te kunnen opbrengen en dat stoort me. Dan denk ik, zak er maar lekker in want mijn begrip houdt hier nu ook op. De houding van sommigen (we hebben het zo zwaar en niemand kan zich daar iets bij voorstellen want alleen in het onderwijs is het zo naar) maken het voor mij heel lastig om achter het hele principe te blijven staan.
Als men indertijd niet had doorgepakt met de vrouwenemancipatie dan waren de rechten voor de kinderen waarschijnlijk ook ergens aan het begin van de eeuw blijven steken. Dan zou de gemiddelde moeder deze staking waarschijnlijk juist toejuichen. Het is namelijk weer de tijd dat men de schoorstenen laat vegen. Enig idee hoeveel een niet-schoolgaand kind kon opbrengen met een dag op- en neerklimmen in schoorstenen? Ik zou zeggen: laat maar komen de staking. Kerching! Ja, ook deze redenering slaat kant nog wal...
Dit heeft hier niks mee te maken. dat gaat erom als je het voor het eerst aanvraagd. dat moet binnen 3 maanden na de start van de opvang. aan het einde van het jaar wordt nog steeds gewoon berekend hoeveel toeslag ik heb gekregen en waar ik eigenlijk recht op had en dat verschil krijg ik terug. kan alleen heeeeeel lang duren voordat je het terug krijgt...
tja, en hier begin ik dus niet aan. Het gaat nu goed met de uitbetaling van mn toeslagen en mijn ervaring is dat het snel misgaat als je hier dingen in gaat veranderen..
Volgens ons Gastouderbureau zit dat toch even iets anders aangezien wij flexibele uren gaan afnemen . Belastingdienst bevestigde dat En aangezien extra uren ivm een staking extra zijn moeten ze binnen drie maanden na factuurdatum aangevraagd/ gewijzigd zijn bij de belastingdienst
jeetje misschien ben ik heel simpel hoor, maar als je het geld voor extra opvang niet kunt missen dan regel je toch wat anders? overleg met andere ouders of je elkaars kind op kunt vangen. de ene keer kan iemand jou uit de brand helpen, de andere keer kan een ander jou helpen.
Ja, zou ik ook doen. "sorry mevrouw Jansen dat uw kind hier dood ligt te bloeden maar wij staken voor meer loon om het vak aantrekkelijker te maken zodat uw andere kinderen in ieder geval wel goede zorg krijgen" Of was het de bedoeling dat men in de zorgberoepen op een andere manier gaan staken? Want anders hebben we er wel veel last van toch?