Onze dochter van bijna 4,5 jaar wordt al wekenlang elke nacht wakker en wil dan bij ons in bed. Door de jaren heen is dit wel vaker voorgekomen; als ze ziek was ofzo, dan mocht ze bij ons in bed. Maar het leek alsof ze daar nooit aan wende, het was elke keer voor een nacht of 2 en daarna sliep ze weer prima in haar eigen bed. Maar nu is het al wekenlang hetzelfde liedje. Ze wordt wakker (tijden variëren), soms moet ze plassen, soms heeft ze eng gedroomd, en soms is er niets. Ze roept: Mama/Papa, kom je me halen? Dan gaan we er naartoe en vragen wat er is en zeggen dat het nog geen dag is. Dan geeft ze aan wat er is (vaak dus niets) en vervolgens: ik wil bij jullie in bed. Omdat het eerder dus altijd met een dag of wat gedaan was, zijn we er nooit zo streng in geweest. Maar nu begint het de spuigaten uit te lopen. We hebben een baby van 13 weken en die komt ook elke nacht nog 1 of 2 keer voor een voeding. Als ik haar dan net heb gevoed, en ik lig weer en onze oudste roept, heb ik gewoon geen zin om het gevecht aan te gaan en neem haar bij ons in bed. Dan is er in ieder geval geen 'ruzie'. Maar echt goed slapen doet niemand, ze tandenknarst, trekt de dekens van ons af, etc. Dus er moet iets gebeuren maar hoe pakken we dit nou aan? Terugleggen als ze slaapt werkt niet, ze wordt meteen wakker. Bij haar in bed gaan liggen, wil ze ook niet en begint dan alsnog te gillen. Bovendien heeft ze een peuterbed en dat ligt niet zo lekker Beloningssysteem hebben we ook geprobeerd: stickers plakken voor elke nacht in haar eigen bed. Helaas: doet ook niets. Ik begin ten einde raad te raken. Ik weet dat we streng moeten gaan zijn maar ik zie zo op tegen het gevecht; ik loop al op mijn tandvlees door de nachtvoedingen en daarbij is onze dochter zo'n ontzettend temperamentvol, pittig meisje. Die geeft niet zomaar op. Wie heeft tips??
Zou ze niet jaloers zijn op de baby die lekker bij papa en mama op de kamer slaapt en 's nachts een hoop aandacht krijgt? Dat is natuurlijk een stuk aantrekkelijker dan in je eigen bed slapen.
Je man haar laten doen snachts? Dan doe jij de baby en heeft hij de zorg voor de oudste. En dat zal even doorzetten zijn om haar in haar eigen bed te laten liggen. Maar jij hebt de baby die al vaak genoeg wakker word, dus het lijkt me niet meer dan normaal dat je partner de oudste snachts overneemt.
Geen tips, maar inmiddels slapen wij ook al wekenlang met de oudste tussen ons in (waar dit eerst incidenteel gebeurde). Hij loopt zelf naar ons toe en ik word eigenlijk pas wakker als hij over mij heen kruipt om tussen ons in te gaan liggen. Ik geniet wel van het wakker worden samen ‘s morgens (als je de voeten in je gezicht, het inpikken van je slaapplek en het afpakken van de dekens even wegdenkt ). Ik heb geen zin om de strijd aan te gaan en ben bang dat de jongste wakker wordt, dus laat het maar even zo. Kunnen man en jij niet om de beurt met oordoppen in slapen? Dan kun je iig tussen de voedingen door slapen. Of, wat ik ook wel heb gedaan, dan ging ik in het peuterbed liggen (nou ben ik niet zo lang, dus dat past makkelijk). Succes!
Ik ben een groot voorstander van samen in één kamer slapen. Het is het meest natuurlijke en geeft iedereen een vertrouwd en veilig gevoel. Onze jongste dochter (ruim 4) en zoon (net 1) slapen ook allebei permanent bij ons. Een in de co-sleeper, en een in een gewoon eenpersoonsbed. Nou hebben we het geluk dat we een grote slaapkamer hebben, maar misschien kun je het peuterbed ook ergens op je slaapkamer kwijt? Het zou je zo veel rust kunnen geven.
Aals je het eerste deel van je bericht leest denk ik even doorpakken maar dan lees ik dat je nog een tweede hebt die nog zo jong is. Het was praktischer geweest als je voor de geboorte dit probleem had aangepakt maar daar heb je nu niks aan. Als je nu door gaat pakken zal het nu misschien voor je dochter als afwijzing voelen. Met je dochter afspreken tot wanneer ze bij jullie in bed mag kruipen, bijvoorbeeld tot het nieuwe jaar of kerst als het te lang is. Dan heb je de spannende periode van sinterklaas achter de rug. 1 zorgt voor de baby de ander voor de oudste. Voor beide zwaar maar als je duidelijke afspraken met je dochter maakt heeft ze daar hou vast aan en kun je haar er aan houden. Blijven doorzettten, ik denk dat ze dan ook veel beter gaat slapen, het is nu meer een gewoonte geworden.
Onze jongste slaapt al een hele tijd in haar eigen kamertje; ze is nogal luidruchtig in haar slaap :-0 en hield iedereen wakker, haha. Zij slaapt daar overigens prima, de nachtvoedingen vind ik dan ook niet het zwaarste: het is flesje geven en ze slaapt weer. Maar die combi met er ook nog uit moeten voor de oudste.. Baal er ook van dat we dit niet hebben opgelost voordat de jongste geboren werd, maar ik had een enorm zware zwangerschap (HG) en was toen blij dat ik überhaupt op de been bleef..
Dit heb ik dus ook al voorgesteld bij dochterlief, man en ik zouden het prima vinden, maar ze wil echt IN ons bed..
Dan zou ik toch zeggen graag of niet. Ze heeft de keus tussen haar bed op jullie kamer of haar bed op haar eigen kamer. Zeg dat je niet kunt slapen anders dus hier moet ze het mee doen. Misschien helpt het nog om te benadrukken dat zelfs haar babyzusje op haar eigen kamer slaapt, als ze tenminste gevoelig Is voor zich enigszins superieur voelen tov de baby.
Dit zou ik ook doen bij onze dochter. Al zou het bed in onze kamer niet passen en ik zou get niet willen.. Kun je niet beginnen met een nacht wel, een nacht niet? En dan afbouwen.
Hier mee eens. Onze jongste slaapt vanaf geboorte bij ons en op een gegeven moment merk je het echt niet meer. Vind het heerlijk en hij gaat vanzelf wel een keer op zijn eigen kamer slapen.
Zo herkenbaar. Hier gebeurde het ook sporadisch, maar inmiddels komt zoon elke nacht bij me liggen. Stiekem vind ik het zelf wel heel fijn, lekker warm. De tijden variëren hier ook enorm. Soms om 02.00 uur, maar soms ook pas om 05.30 uur. Voor nu laat ik het zo. Hij gaat sinds na de zomervakantie naar school, er verandert een hoop voor die kleintjes. Als hij dan wel slaapt, vind ik het prima. Er komt een tijd dat hij echt niet meer bij mij wil liggen denk ik..
Bed bij ons op de kamer wil man pertinent niet. Vannacht was het weer raak. Ik word er zo langzamerhand wanhopig van: ik lag er om 23.30 uur in (23 uur laatste voeding jongste), 1.30 werd ik geroepen door oudste die dus weer bij ons in bed belandde, 3.30 uur nachtvoeding jongste en om 6.00 uur was oudste weer klaarwakker.. Ik probeerde nog eens het gesprek met haar aan te gaan; wat heb je nodig, wat kunnen we doen om het fijner voor je te maken in je bed? Dan zegt ze dat ze wakker wordt in de nacht en zich dan 'verveelt' en maar naar het plafond ligt te staren. En dat ik dan moet komen om een boekje te lezen zodat ze weer in slaap valt (doen we altijd bij het bed ritueel). Maarja, daar ga ik echt niet aan beginnen in het holst van de nacht..Ik heb niet het idee dat ze bang is ofzo. Ik weet het gewoon niet meer.
Ik zou de boel wat gaan verdelen. Jij de laastste voeding, je man de eerste bijvoorbeeld of andersom. En dan lekker alvast wat uurtjes pakken. Toen ze bij ons nog zo slecht sliepen (héél lang), maakte ik het mijzelf zo makkelijk mogelijk. Ik gaf borstvoeding, dus kon niet man de laatste voeding laten doen, maar ging vaak al om 21 uur erin. Dan sliep ik gewoon tot ze voor een voeding kwamen, laat die klok wat los. Vroeg wakker, man eruit en met kindje naar beneden en zelf nog een uurtje doezelen. In het weekend om en om even uitslapen.
En gewoon een matrasje naast je bed? Als ze wil komen- komt ze maar en mag ze daar liggen. Ze mag er dan zelf in komen liggen. Afspraak: Altijd beginnen in je eigen bed. Lukt het niet in je eigen bed, prima. Mag je dicht bij papa en mama zijn- kun je ze 'zien' en horen. Maar je eigen dekens en bedje. Hier lag het een tijdje standaard naast/half onder mijn bed zodat het met een simpele beweging te pakken was en het verder weinig tijd of energie kostte. Je hebt je eigen nachtrust nodig, dus ik snap dat er iets moet gebeuren. Sterkte!
Ik zou eraan toegeven. Past er een 1persoonslogeerbed naast jullie bed? Dan die neerzetten. Dan heeft ze haar eigen deken, is dicht bij jullie en jij hebt ook alle ruimte. Maar ik denk daar heel makkelijk over, want wij hebben sowieso geen probleem met samenslapen. Onze dochter slaapt beter in haar eigen bed en wil graag haar eigen kamer, maar dat is haar keuze. Ik heb haar liever bij mij in bed dan dat mijn nachtrust eraan gaat. Ik ben daar erg op gesteld namelijk Er is ook een Facebookgroep: veilig samen slapen. Misschien is die interessant voor je
Ik zou er ook aan toegeven. Of een 1 persoonsbed of matrasje op jullie kamer waar ze kan gaan liggen als ze daar behoefte aan heeft. Wil je man dat niet, dan is het helemaal makkelijk, want dan is het vanaf nu zijn probleem. Onze zoon kreeg dit rond zn 2e verjaardag, gewoon aan toe gegeven en een co sleeper weggezet. Hij kwam erheen wanneer hij dat wilde. Soms merkten we dat niet eens en lag hij er s ochtends ineens Het heeft zichzelf ook weer opgelost, toen hij 4 was kwam hij ineens niet meer.
onze oudste heeft dat af en toe (ook 4.5). zij heeft een 1-p bed inmiddels en daar kruipt af en toe 1 van ons bij als ze wakker is. dan ga ik na een uur weer weg (heb dan zelf ook geslapen) of juist na paar minuten als ze alweer slaapt
Onze middelste komt al vanaf dat hij een groot bed heeft, toen hij twee was (nu 5) elke nacht tussenin. Soms pas 600 soms al om 00.00. Maar dan kruip ik in zijn bed als het vroeg in de nacht is. Hij heeft het vaak heel koud, hoe dik ik hem ook inpak hij komt zich echt opwarmen en slaat dan zijn armpjes om mijn nek: lekker mama........... Nou.....eer hij 18 is doet hij dat vast niet meer en ik geniet maar van die kostbare momenten Onze jongste van 3 jaar slaapt nu in haar eigen bed naast ons bed. Kwam toevallig zo uit dat we een mega grote verbouwing aan het doen zijn en de kids en wij allemaal van kamer verhuizen. Maar zij had al wekenlang nachtmerries en ik kon er elk uur uit. Nu door die verbouwing we even bij elkaar logeren slaapt ze elke nacht door...dacht win-win situatie.......