Dochter zat op wedstrijdzwemmen, ze wilden dat ze 4-5 × per week ging trainen, oa woensdag- en zaterdagochtend om 5 uur!!! En dan nog 1-2 wedstrijden per weekend, soms ook gerust 150 km verderop. Ze zat in groep 8 op dat moment, was net 10 en wij vonden het gekkenwerk! Minder trainen kon niet, was niet goed voor de ranking van de club... Ze is dus gestopt en was helemaal zat van sporten hierdoor... Wel dingen geprobeerd (volleybal en badminton) maar het paste gewoon niet bij haar, zo'n strak keurslijf. Nu zit ze op de middelbare school, en doet aan musical dansen, musical les en gitaarles. Via school nog 2 uur per week kunstenaars cultuurklas. Ze beweegt genoeg omdat ze overal zelf heen fietst en voelt nu niet meer die druk. Musical les is wel op zaterdagochtend, maar zij heeft toch liever geen volgepropt weekends meer, dus dat is voor haar prima. Zoon is nu pas 2, maar tegen de tijd dat hij toe is aan activiteiten gaan we kritisch kijken wat wij acceptabel en gezond vinden. Voetbal en hockey gebeuren hier sowieso niet (ook ivm onze eigen gezondheid), hij kan een binnensport uitkiezen zonder strak regime, zoals zwemmen of volleybal op de lagere niveaus (1×per week trainen en 1x per maand een wedstrijd of toernooi). Sowieso: kinderen moeten al zoveel, sporten is wat ons betreft voor de ontspanning, en niet bedoeld om de week van kind en ouders vol te proppen.
Ja, dat ben ik dus met je eens. Wij hebben voor 3 kinderen gekozen, zij niet voor ons. Zou het echt heel raar vinden om hun dat te ontzeggen omdat ik het voor ons lastig te plannen is. Dat had je ook van te voren kunnen bedenken. Bovendien gaat het maar om een paar jaar. Mijn oudste is nu 10, ik denk met een jaar of 1 a 2 dat hij liever alleen gaat en dan kan hij ook alleen naar training etc.
Ik ben zo blij dat mijn zoon is gestopt met voetbal als ik dit weer allemaal lees. Hij vond er zelf ook niet veel meer aan en ik al helemaal niet. Rijschema hadden ze hier ook hoor. Verder wel wasbeurten, je kreeg een pakje van de club te leen. Dat vond ik het ergste nog niet, maar die trainingen enz. heen en weer rijden, langs zo'n veld staan kleumen etc. Ik besteed onze tijd liever anders. Nu gewoon sporten waarbij je alleen een wekelijkse training is en als je wilt, kun je je voor wedstrijden opgeven. Hij vindt het zelf ook prima, had toch ook geen zin meer in al die trainingen en wedstrijden.
Maar als jouw kind wil voetballen of hockeyen mag dat dus niet? Sporten is ontspanning en een hobby, maar zolang het kind het graag wil, mag het van mij. Jouw voorbeeld als het kind zelf er geen zin meer in heeft, dan is het simpel. Maar wat als jouw zoontje nu straks niets liever wil dan voetbal? Wat dan? Ik kan mij echt niet voorstellen dat ik mijn zoontje van voetbal zou halen, het is zijn lust en zijn leven en het kan hem niet vaak genoeg zijn. Prima, als hij dat niet zou willen, maar hij mag het wel zelf weten.
Maar dat is denk ik ook het verschil. Jouw kindje vond het zelf niks aan, die van mij leeft ervoor. Als ik zie hoe gelukkig het hem maakt, heb ik daar heel veel voor over.
Dan mag dat niet inderdaad...Puur omdat dat voor ons zelf fysiek niet haalbaar is, en je er wel vol voor moet kunnen gaan als je er aan begint. Er zijn genoeg andere leuke dingen om te doen in zijn vrije tijd. Een kind van 5 heeft wat dat betreft niet zo veel te willen wat ons betreft. Wij als ouders redden het niet om zoveel activiteiten in een week te proppen en dus gebeurt het niet. Bovendien vinden wij het belangrijker om in het weekend te doen wat wij zelf als gezin fijn vinden. Dochter is nu behoorlijk zelfstandig, zij mag nu meer haar eigen keuzes maken. En dat is nog steeds jong genoeg om je dromen na te jagen.
Ik heb het toch niet over een 5-jarige? Mijn kinderen zijn pas met teamsporten begonnen met 8 jaar. Maar ja, ik vind het dus erg sneu als dat niet mag. Mijn mening is dat je daarmee je kinderen tekort doet. Toevoeging: met name als je het bij voorbaat al niet goed vind, in plaats van gewoon te kijken hoe het gaat. Neem voetbal, de helft van de tijd is het thuis, je zet je kind af en je haalt het weer op of laat het met een vriendje heengaan. De andere helft is uit en dan hoeft niet iedereen te rijden. Bij ons gaan altijd alle ouders mee, maar in principe zijn 3 auto's genoeg. Ik kijk het liefst elke week en als het mogelijk was zou ik bij allebei elke week kijken en straks bij 3, maar dat lukt niet. Ook prima, maar je zou ook nooit heen kunnen gaan als ouders, kan het kind toch nog lekker doen wat hij leuk vindt.
hier mag een nichtje ook niet op een teamsport omdat papa en mama het niet uitkomt. Vind dat erg zielig en denk dan er is altijd wel een mogelijkheid te vinden
Lees je over het stukje fysiek niet mogelijk heen ? Ik kan ook niet elke week zeker weten dat het mogelijk is om kind ergens heen te brengen, laat staan daar te blijven of iets te doen. Soms gaat het gewoon niet om zeker te weten dat je elke week ergens kan zijn. als ze zelfstandig ook heen kunnen word het anders, maar tot die tijd gaat het ook om de mogelijkheden van het gezin.
Maar dan zou hetzelfde gelden voor zwemles, muziekles etc.? Of anders maak je als ouders de keuze dat sporten wel mag, maar alleen als het uit komt. Ik denk dat ts sporten belangrijk vindt voor de ontwikkeling van haar kinderen. Ik denk dat ik er zelf ook zo in zal staan als mijn kleintje de leeftijd heeft dat ze kan/mag gaan sporten.
Dat lijkt mij ook. Ik riep voorheen ook altijd dat ik liever niet had dat ze op teamsporten gingen. Maar de oudste heeft veel individuele binnensporten geprobeerd (turnen, ballet, hiphop) maar dit is voor haar niet te doen, vanwege haar ADD niet bij te houden en te volgen en daarmee ook te druk en chaotisch allemaal in 1 ruimte. In hockey heeft ze helemaal haar ding gevonden, lekker buiten, flink fysiek. Dus dan ga je als ouder echt alle mogelijkheden zoeken. En mijn tweede werd bijna voetballend geboren. Hij heeft het absoluut niet van ons, want wij hebben beiden niks met voetbal. Vanaf dat hij kan lopen en praten roept hij al dat hij op voetbal wil en telde de dagen af tot zn derde verjaardag. Het is zijn lust en leven sinds die tijd. Ik vind het zo fijn dat hij zo'n passie heeft. Bovendien vind ik dat ze met teamsport veel dingen leren. Je team rekent op je dus sociale vaardigheden, samenwerken en rekening houden met elkaar..
Ik ben wel nieuwsgierig wat teamsport te maken heeft met de gezondheid van ouders? Mijn man is coach dus ja die is veel in beweging, maar ik en de andere ouders niet hoor
Dan kunnen ze dus geen enkele sport of muziek of wat dan ook doen. Want daarvoor geldt het fysieke dan toch ook?
De vader van mijn dochter haar beste vriendin heeft MS en zit in een rolstoel, die kan haar dus niet heenbrengen. Moeder rijdt wel overal heen. Zij zit bij mijn dochtertje in het team en was eerlijk gezegd de enige moeder die niet moeilijk deed over de afstand. Maar je hoeft als ouder niet altijd betrokken te zijn, wat niet kan, dat kan niet. Maar dan kan een kind toch gewoon heen? Die vader komt overigens wel regelmatig kijken.
Dat dus. Van mij hoefde dat voetbal ook helemaal niet. Vond het al vervelend genoeg dat man er destijds elk weekend mee bezig was. Maar zoontje doet niks anders sinds zijn 2e en inderdaad voor die passie van je kind doe je het toch? En ze leren inderdaad veel en ze leren ook veel andere kinderen kennen, vanuit andere scholen.
Whaha dat is ook wat ik zo'n beetje doe als ik mee ga. Vanaf volgend seizoen mag de jongste ook wedstrijden gaan doen, ben daar al gestrikt als leider
Haha, ja ik was ook al gevraagd als coach voor dochtertje. Maar vind het wat sneu als ik dan nooit meer de oudste mee kan, dus ga het wel in de zaal doen. Dat is op zondag.