Maar teamsporten zijn ingericht op wedstrijden en de competitie. Ook het aantal leden per team. Dat je dus nog kunt wisselen e.d. Het is niet vrijblijvend in de zin van: deze week kom ik en de volgende 3 weken niet. Het team en de trainer/coach moet wel op je kunnen rekenen. En iedereen kan natuurlijk wel eens een keer niet. Maar dat kan niet om de week of nog vaker zijn.
Vind dit vrij lullig reageren op iemand die duidelijk schrijft dat het voor de ouders fysiek niet haalbaar is hun kind op b.v een sport als voetbal te laten gaan.
Dus zijn die sporten uitgesloten hier. Áls ze een sport gaan doen wat van mij niet perse moet, vallen al die sporten dus af tot ze oud genoeg zijn om zelf er heen te gaan èn weekend alleen thuis te blijven
als je opgeeft voor een teamsport en je doet maar 1 of 2 x per maand mee met de wedstrijd dan wordt je bij ons al buiten spel gezet en geadviseerd om wat anders te zoeken. team rekent op je en op aantal spelers wordt een team ingedeeld
Ik las 'fysiek' ook in de zin van: niet praktisch kunnen halen en brengen. Ik begrijp nu ook dat het om fysiek gaat in de zin van dat de ouders zelf beperkt zijn. Dan is het inderdaad anders en moet je andere keuzes maken.
Ik kan soms alleen liggen en niet lang staan / of zitten .. toch vrij lastig dan he qua sport brengen/halen etc. Ja dat geldt met zwemmen etc ook maar dat is individueel en heeft het team geen last van, alleen wij zelf .
Waarom lullig? Ik snap niet zo goed waarom een kind niet kan sporten als de ouders fysiek niet zo goed zijn. Een ouder hoeft voor een sport als voetbal niet meer te kunnen als voor een muziekles en ja, ik vind dat het degelijk heel belangrijk is voor een kind om een sport of hobby uit te kunnen voeren, wat dan ook. Mijn oudste kan zelf heen en weer fietsen naar training en eventueel ook naar de wedstrijd. Dan hoef je daar als ouder toch niets mee? als jij iets fysieks niet kan, zal geen club je dwingen om toch wat te doen. Soms kun je het afkopen, soms moet een andere ouder (die dat waarschijnlijk niet erg vindt) iets extra's doen. Ik vind het gewoon raar om dan bij voorbaat al te zeggen dat een kind niet op hockey of voetbal mag.
Ja, dat is idd heel erg lullig, maar dan ook vooral voor je kindje. Maar mijn ervaring is juist met teamsporten dat het team heel hecht is en dat ouders ook best een stapje extra willen doen voor de ouders die dat zelf niet kunnen. Een moeder had laatst haar enkel gebroken, 2 maanden uit de roulatie geweest. Haar man heeft geen rijbewijs. We hebben met zijn allen een schema opgezet waardoor dat jongetje werd opgehaald thuis en weer werd thuisgebracht. Dat kan vaak ook en dat is met zwemles toch vaak lastiger, want individueler.
Zelf heen is hier te ver, dat zou pas met 10a11 jaar gaan en dan mag het ook. Als ik wel kan prima dan rij ik , als papa vrij kan hij ook . Maar het is te onzeker voor die tijd of met teamsporten mijn kind elke x kan . Dus om het team niet teleur te stellen doen We dat dus gewoon niet. Hier is het dus geen tijdelijk iets , dus pas je dan je leven even anders aan. Een netwerk is heel belangrijk hier maar niet op deze manier.
En mijn mening is dat ik dat heel erg sneu vindt, wat niet anders kan, kan niet anders, maar ik zou het wel proberen ipv al gelijk roepen dat het geen optie is.
Ja, ik snap dat het dan anders ligt, maar ik denk gewoon dat er meer mogeljik is dan jij denkt. Er zit ook een kindje wat deels op een waddeneiland woont, die is er dus de helft van de tijd niet bij. Geen probleem, alleen wordt hij dan wat lager ingedeeld.
En ik denk dat jij niet beseft dat het echt belangrijker is dat je kind naar school gebracht word als je even niet kan of dat ik liever kies om het individueel te houden dan dat ik mijn netwerk overbelast. Want je netwerk belasten doe je sowieso al als je een fysieke beperking hebt. Het is sport he geen kwestie van leven of dood.. en dan ook alleen een team sport tot 10/11 jaar , individueel kan wel dat is te verzetten/over te slaan. Gelukkig hebben onze kids geen hang naar competitie sporten dus dat maakt het makkelijker.
Dat besef ik mij inderdaad niet. Ik weet ook niet wat jij hebt, gaat mij ook niks aan. Ik geef alleen aan wat mijn ervaring is en hoe ik probeer te denken in oplossingen. Voor mijn zoontje zou het echt verschrikkelijk zijn als hij niet zou kunnen. Mijn man mocht om dezelfde reden pas met 13 op een sport en ook hij vond dat heel erg. Dus ik heb het voornamelijk van de andere kant gehoord. En nee, geen leven of dood, absoluut niet, maar man en zoontje zouden erg ongelukkig worden zonder hun sport.
Ik vind dat gewoon lullig, er wordt duidelijk aangegeven dat ze dat fysiek niet kan en meteen wordt er gereageerd dat ze het kind te kort doet etc. Het probleem in dit is dat iedereen zich spiegelt aan zijn/haar situatie en dan zich niet kunnen voorstellend dat , wat bij hun haalbaar en makkelijk is, dit bij een ander niet zo is. Stel mijn zoon wil op voetbal (wat hier al onmogelijk is want ze hebben geen G team, maar dat terzijde). Mijn man werkt onregelmatig dus komt het halen en brengen op mijn schouders, dit zal ik met mijn scootmobiel moeten doen omdat mijn man de auto bij zich heeft. Voetbal is zo'n 10 minuten rijden vanaf mijn huis, door het bos waar je na zonsondergang niet meer mag komen, dus in de wintermaanden betekend dit omrijden waardoor je zo'n 20 minuten moet fietsen. Mijn scoot mag/ kan (gemeente heeft het ding begrenst) niet harder dan 15 km per uur (waardoor we nog langer onderweg zijn) en wat inhoudt dat mijn zoon harder fiets dan ik kan rijden met mijn scoot. Niet heel erg maar gezellig is wat anders. Door het tripje op de scoot ben ik (ondanks extra dikke kleding en deken) zo afgekoeld dat ik het echt steenkoud heb, een kou die ik niet weg krijg met een warme drank en die me uren blijft achtervolgen. Staan kan ik niet dus zal ik eerst moeten gaan kijken of de kantine/speelveld met de scoot toegankelijk is en of er een toilet is die voor mij toegankelijk is. En dan hebben we het alleen nog maar over het halen en brengen. Dan is er ook nog mijn verminderde energie, ik moet dus echt alles plannen, genoeg rustpauzes inlassen etc. Stel mijn zoon gaat 2 x per week trainen, dat houdt voor mij persoonlijk in dit ik 2x per week het weinige dat ik al in mijn huishouden kan doen moet aanpassen zodat ik genoeg energie over heb om hem weg te brengen, het zou ook betekenen dat ik bij terugkomt zo vermoed ben dat mijn kinderen vanaf dat moment voor zichzelf moeten zorgen, zo zou het dus b.v kunnen zijn dat ze voor hun eigen eten moeten zorgen, zichzelf naar bed moeten brengen maar ook voor mij moeten zorgen, dus voor dat ze naar bed gaan zorgen dat mama drinken heeft, dat mama naar het toilet is geweest , dat de deuren op slot zijn etc. Dit alles dus wat ik aan deze zijde van de computer weet en jullie aan de andere kant niet. En als je dan schrijft dat het voor jou als ouder fysiek niet haalbaar is (wat mijns inzien meer dan genoeg info is voor "vreemden" ) en er wordt meteen gereageerd met dat je je kind te kort doet, of iets misgunt etc dan komt dat verrekte hard aan, want diep van binnen zou je het zo anders willen voor je kind
Maar jouw zoontje voetbalt al en vrij hoog dan zou ik ook alles op alles zetten , desnoods een taxi om het te regelen . Maar mijn kids weten dat het eerst individueel is en vinden dat prima. Ik ben oprecht blij dat je niet weet wat het is om te moeten schipperen met wat je wel en noet kan ,en soms moet vragen , van je netwerk.
Zo stel ik dat helemaal niet. Ik gaf net ook aan dat ik in 1e instantie begreep dat het om praktisch gezien ging en dus niet om fysieke gezondheid. Daarbij geef ik ook aan dat er dan misschien wel iets te regelen valt. Ik zeg ook als het niet gaat, dan gaat het niet, zoals waarschijnlijk in jouw geval.
Nog een kleine toevoeging. Er is dus iemand in dochters team waarvan haar vader MS heeft. Nu kan haar moeder echt niet altijd erbij zijn, daar wordt dan wel wat op gevonden, omdat iedereen daar begrip voor heeft. Dat probeerde ik ook te zeggen, dat er misschien meer mogelijk is dan nodig, mocht je kindje daar behoefte aan hebben. Als ze zelf tevreden zijn, is er toch sowieso geen punt.
Suus misschien helpen deze berichten je wel om het even iets genuanceerder te zien. Sport is fijn en bewegen belangrijk maar niet alles hoeft ervoor te wijken. Dus in het geval van kaboutersport zou ik ook als is volledig gezond was niet elke week / 2 weken ver gaan rijden. Bij serieuze interesse en oudere leeftijd zou het anders kunnen zijn. Sport is sport en precies dat geen levensbehoefte nr. 1 ( bewegen kan ook zonder sportverband) . Waar over gevallen word is dat jij aangeeft dat je vind dat deze mensen niet genoeg over hebben voor hun kids/ dat je het sneu vind etc. Dat is het punt. Hopelijk begrijp je dat dat gewoon zeer doet .