Je hebt gelijk dat je het gaat bespreken. Het is al heel goed dat je dat doet en je grenzen aan geeft!! Ik herken het wel hoor meis.. heb hetzelfde meegemaakt en ben daarvoor nu ook onder behandeling bij pop poli.. slik helaas ook nog medicatie. Hier gaat het ook al een paar dagen minder met traantjes.. al denk ik dat het bij mij vooral de moeheid is en hormonen.. ook wel andere dingen maar ik probeer dat wel voor ogen te houden en er enigzins nuchter in te staan en te bedenken dat het na de bevalling wel goed komt. Al heb ik op zulke dagen als ik me zo voel ook echt geen zin om te bevallen, dan ben ik ook bang dat ik het niet aan kan en is alles ff kut.. nu voel ik me weer toppie maar dat kan vanmiddag weer anders zijn. Vervelend is het!! Uiteindelijk komt alles goed, daar moeten we in blijven geloven! Knuf!
Gefeliciteerd @Elsa86 is het toch nog snel gegaan allemaal en net niet op die 1-11 he! Succes en genietse!
Ik ben echt doodmoe van bijna niks te doen. Heb alleen wat vuilbakjes leegemaakt, vaatwasser uitgeladen en weer ingeladen, enkele facturen betaald via pc banking, wat propere was afgehaald. Dat is het. Ik wilde nog de speentjes steriliseren en een flesje voor het geval het toch niet goed vlot met de borstvoeding, maar lig al uitgeput in de zetel. Hoe moet ik die bevalling overleven? Ik heb precies geen conditie meer...
Ja maar wanneer je gaat bevallen komen er oerkrachten vrij en een flinke dosis adrenaline. Komt goed hoor
Dankje, fijn om te horen dat ik niet de enige ben. Het allerbelangrijkste is om er over te blijven praten denk ik. Dat heb ik 6 jaar geleden niet gedaan en dat heeft me een hoop gedoe gekost om er weer uit te komen. Lijkt me heel moeilijk voor je dat je nu nog medicatie nodig hebt en je ook zo niet stabiel voelt. Het is ook zo, de ene dag kan goed gaan en de andere niet, of een dagdeel. Uiteindelijk komt het ook wel goed, maar soms heb je toch even een zetje nodig van een ander. Ben zojuist bij de huisarts geweest, het was niet mijn eigen huisarts want die was ee niet. Maar ben toch wel blij dat ik ben geweest. Heb aangegeven dat ik me wel zorgen maak en niet goed weet of het nu echt door de hormonen komt of dat er misschien wat meer achter zit, en dat ik op tijd wil zijn dit keer met het signaleren en niet te laat met gevolgen voor mijn kraamtijd. Ze begreep het gelukkig en kon me wel vinden in mijn afweging, het leek haar ook slim om in elk geval het op te volgen bij de praktijkondersteuner ggz tot een tijdje na de bevalling om het in de gaten te houden. Dat geeft me wel een beetje rust. Misschien gaat het ook wel over na die eerste weken en dan is het prima. Maar het idee dat ik een vangnet achter de hand heb voor als het niet goed gaat is fijn. Ik heb veel stabiliteit in mijn leven gecreeerd, en daar ben ik trots op. Ik heb geen financiële problemen, genoeg sociaal netwerk, een super partner, een mooi huis, goede baan. Maar toch kan ik soms heel negatief naar mezelf kijken (vooral nu). Het is ook niet dat ik zwaar depressief ben, maar ik voel wel dat ik echt op ben en op mijn laatste tandvlees loop om te overleven. En ik herken dat van 6 jaar geleden. Het gaat vast straks weer beter, daar gaan we gewoon vanuit. Die baby moet gewoon er uit en dan verder
Wat fijn dat jullie meisje alweer aan de borst drinkt! Hier drinkt ze wel maar echt verre van effectief. Heel erg jammer maar het is niet anders.. Volgens de verloskundige kan dat nog makkelijk duren tot de uitgerekende datum, dus daar hou ik rekening mee. Gelukkig been ik het bij met kolven, dat geeft me wat rust en mama power! Verder heb ik de mam die zeer pro borstvoeding is en momenteel ouderschapsverlof heeft opgenomen. Dus.... Ik heb wel alles mee
Voor de borstvoedende mama’s. Wanneer het drinken moeizamer gaat, vraag een deskundige/Lactatiekundige om te kijken naar tongriempje en lipbandje. Heb het zelf meegemaakt bij m’n zoontje en dat heeft enorm veel ellende veroorzaakt. Heb uiteindelijk met heel veel pijn en moeite tot 4 maanden kunnen voeden, terwijl m’n streven een jaar was.
Ja precies. Jouw verhaal lijkt heel erg op die van mij. Ik denk nu ook stuk negatiever hoor en dan zegt mijn vriend ook, ' kijk eens naar hoe goed we het hebben, we hebben geen zorgen' maar toch zie ik dat op zo'n moment even niet.. dan is alles kut en voel ik me down. Wel weet ik dat ik dan lekker op tijd naar bed moet gaan en de volgende dag weer anders kan zijn, nieuwe dag nieuwe kansen.. is niet altijd zo, of alleen de ochtend en smiddags is het weer raak maar om zo te denken, zorgt er wel voor dat ik er niet helemaal in blijf hangen.. mn hormonen en dus humeur gaat nou eenmaal met aan de loop en das soms lastig dit te baas te blijven. Stabiliteit in mn gevoel en emoties is er nu helaas niet echt maar ga er vanuit dat dit straks weer beter gaat. Anders ga ik er ook wel weer wat mee doen. Sowieso weer naar pop poli na bevalling. Erover praten is idd heel belangrijk. Daarom goed dat je naar de dokter bent gegaan, bij een praktijkondersteuner kan je toch je ei kwijt en zij kan je wellicht wat handvaten geven. Dus je hebt een hele goede stap gezet, al is het alleen maar voor die rust die het je nu geeft. Komt allemaal goed meis!!
Hier geen borstvoeding dit keer. Direct flesvoeding. Bij vorige twee heb ik een maand borstvoeding gegeven. Wat een drama. Ik maak te veel melk aan, hyperlactatie. Wanneer het op gang komt rond dag 3 a 4, is er direct een overvloed aan melk wat niet weg te krijgen is. Niet door baby en niet door kolven. Ik krijg dan ook de eerste week borstontsteking in beide borsten. Lijkt net een mislukte borstvergroting. Ontsteking tot in mijn oksels. Dit geeft ook veel problemen met drinken. Ook deze keer heb ik borstontsteking. Maar gelukkig heeft de kleine er geen last van.
Pijnlijk samila! Ik heb nog een vraagje; enkele weken geleden al de slijmprop verloren maar nu had ik gisteravond echt slijm met bloed. Rommelt nu al de hele dag en macht maar geen weeen. Zal dit ook niets betekenen of ben ik te ongeduldig. Ben heel de dag op pad geweest (in de buurt) om aandacht te verleggen
Samen komen we er wel! Heb vanmiddag ook alles weer met Mn vriend besproken en hij pakt het gelukkig goed op. Moet ook zeggen dat het nu weer even beter gaat. Maar kan zo weer omslaan. Gek wat er allemaal in je hoofd om kan gaan. Herken jouw verhaal ook wel. Klinkt heel pijnlijk! Kun je daar iets aan doen of moet dat vanzelf over gaan? Sterkte! Ik heb maandag (wel na het strippen) ook veel slijm(prop) met bloed verloren, vers en oud bloed. Heeft de hele week nog gerommeld met slijm en oud bloed verlies en krampen maar niet doorgezet. Wil niet perse wat zeggen denk ik.. maar je kan altijd even bellen om na te vragen. Vk zei tegen mij zo lang het niet meer is dan een menstruatie is het niks ernstigs en hoort het erbij. Een maandverband vol in een uur is niet normaal.
Tja, helaas kan het weken rommelen bij de 1 en bij de ander betekent het echt iets... het is hoe dan ook voorwerk Wel goed om je aandacht te verleggen