Pfff ik weet niet wat voor collega's jij hebt maar áls zij kinderen hebben, dan zullen ze door de vermoeidheid van destijds wel vergeten zijn hoe hun kindjes waren toen ze nog maar een paar weken oud waren. Onze dochter spuugde en huilde ook, doorslapen deed ze wel (tegenwoordig niet meer, óók normaal) maar ze wilde nooit in haar eigen bedje slapen, vooral overdag en 's avonds niet. Dat was zwaar, natuurlijk ben je vermoeider op je werk dan voorheen maar boeiend, het hoort erbij en wordt echt wel beter gewoon omdat je went aan moeder zijn en je kindje went aan het geboren zijn. Sterkte!
Ach lieve schat, jij doet niks verkeerd en met je dochter is ook niks mis. Mijn zoontje sliep ook niet door toen hij 11 weken was. Echt doorslapen kwam hier rond 20 weken. En weet je wat? Overdag rommel ik nog steeds aan met voedingstijden en slaaptijden. Er begint nu een soort van regelmaat in te komen. Zolang hij goed groeit, zich ontwikkelt en tevreden is, who cares? Over de krampen en het spugen, daar zou je nog eens mee naar de huisarts kunnen. Kan een allergie zijn of misschien krijgt ze teveel lucht binnen wanneer ze drinkt. Of kan ze kan niet zo goed tegen bepaalde soorten voedsel die ze via jouw borstvoeding binnen krijgt. KAN hè, zeg niet dat het zo is. En dan nog is er niks verkeerd aan jou en je dochter. Voor je eigen gemoedsrust kan je daar wellicht even langs? Krampjes zijn overigens normaal op deze leeftijd hoor. Mijn dochter had er ook lang last van. Gaat binnenkort waarschijnlijk over. Verder de rest van de wereld mooi laten lullen. Jouw kind, jouw manier van opvoeden. Jouw collega's hoeven er 's nachts toch niet uit voor jouw kind? Dus waar zeuren ze dan over? Laat je onzekerheid los en neem elke dag zoals die komt. Stress kost alleen maar energie. Je doet het goed, echt waar.
Krampen kan je ook infacol tegen geven. Hielp hier heel goed. Lekker laten kletsen en doen wat voor jou goed voelt. Ik kwam heerlijk bij op mijn werk. Bakkie koffie met collega' leefde helemaal op. Tuurlijk ben je moe. Is normaal. Mijn zoontje is 5 maanden. Slaapt normaal door. Maar vannacht ook anderhalf uur opgelopen en uiteindelijk bij mij in bed beland. En iedereen die dat r aar vind heeft pech. Mij kind heeft mij nodig op dat moment en iedereen die dat onzin vind .. tja dat is hij probleem. Lekker doen wat voor jou goed voelt. Het komt goed echt.
Meis...zet het uit je hoofd wat andere mensen zeggen. Soms doorslapen en soms twee keer in de nacht komen is juist hartstikke goed voor zo’n jonge baby! Dat ze bij jullie wil slapen is toch ook logisch en de krampjes zijn heel erg normaal. Ik vind het onzin dat ze het net doen overkomen alsof zij er nooit meer in de nacht uit hebben hoeven gaan voor hun baby na de eerste weken. Wanneer ze niet meer voor een voeding komen in de nacht zijn er weer andere dingen waardoor je er soms uit moet...droompjes, tandjes, speentje, knuffel, dorst enz enz. Ouders die beweren er nooit meer uit de hoeven voor hun jonge baby na de eerste weken geloof ik niet.
Ach meid, niet naar luisteren hoor! En zeker niet stoppen met bv omdat je collega dat wilt! Heel veel kleine voedingen is hartstikke goed! Je dochter klinkt als een super normale baby! Zo blijven door gaan! En werken met gebroken nachten, het is vermoeiend, maar prima te doen! Mijn zoontje komt al vanaf dag 1 tussen de 3-10 keer per nacht en ik werk 32 uur. Sommige dagen ben ik moe en verkas ik om 19:30 naar bed . En sommige dagen gaan prima. En doorslapen gaat je dochter zeker nog wel doen hoor. Het ene kindje slaapt al met een maand door, het andere met 7 maand, en weer het andere met 2 jaar. Daar doe je helemaal niks aan. Niks van aantrekken van zulke reacties!
Hier ook een moeder die snel onzeker word door zulke verhalen hoor. De oudste was een huilbaby, alles wat maar fout kon gaan ging ook gewoon fout! Ze sliep alleenmaar op mij (in de draagdoek wilde ze absoluut niet) en ik zat aan huis ekluistert. Ik vond het echt een ramp! En ik maar om me heen kijken, overal vrolijke en blije moeders, baby in de wagen die heerlijk slapen etc. Ik was mega jaloers op het feit dat ik zo afgedraaid was en een ander niet. Totdat mijn buurvrouw zei:" meid, het lijkt allemaal zo maar bij niemand loopt het allemaal op rolletjes. Jammer dat niemand daar eerlijk over is" Nu bij onze tweede (geen huilbaby gelukkig maar weigert ook in bed te slapen) krijg ik weer hetzelfde gevoel: waarom slapen onze kinderen nou niet gewoon zoals bij andere? En dan lees ik hier op het forum of dan google ik eens wat en dan denk ik:" oh ja, ik ben niet de enige die struggles heeft"
Ze is 11 weken en komt 1 a 2 x per nacht? Er zijn echt mensen hier die God op hun blote knieën zouden danken ervoor. Mijn dochtertje is 8 maanden en de afgelopen nacht ben ik er sowieso al 4x uit geweest voor speen / schone luier. En met werken? Tsja soms ben je wat moeier door een gebroken nacht maar dat hoort er een beetje bij als je een kind hebt. Als je de krampjes niet vertrouwd dan ga je toch even langs de huisarts? Maar die collega's... gewoon links laten liggen die opmerkingen! Natuurlijk maakt dat je onzeker maar dat is niet nodig! Je zorgt heel goed voor je kindje en als dat anders is dan zij doen dan is dat prima!
Die van ons sliep heel snel door maar ook nog niet bij 11 weken hoor. Je geeft Bv dan zou ik gewoon eens kijken wanneer het zich voordoet en intussen van jezelf goed bijhouden voor een week of 2 wat je eet en drinkt en wanneer, zul je toch ook moeten bij de huisarts. Zie je daar geen patroon in dan een lactatiedeskundige er even bij die ziet misschien nog wat je kan verbeteren qua houding. Infacol hebben wij ook ingezet, dat werkte goed maar wij hadden toen al t nodige uitgesloten. Wat t spugen betreft even inlezen op reflux, als je alleen de leefregels hanteert kan je misschien al t nodige ongemak er uithalen. (kussen had je er al onder maar wellicht kom je nog nieuwe dingen tegen) @Averlhach heeft een heel blog er over geschreven misschien zit er wat voor je kleine bij waar je helemaal nog niet aan gedacht hebt. Bv is en blijft t beste voor je ukkie, vindt t super knap van je had gewild dat ik t had vol kunnen houden maar dat ging niet.
Niks van je collegas aantrekken joh. Meeste mensen bedoelen het op zich goed allemaal, maar uiteindelijk is het jouw kleintje. Jij bent degene die het meeste bij haar is. Wat bij de ene baby perfect werkt, werkt bij de andere nou juist averechts. Ze is nog zo klein ook, dat onregelmatig slapen is heel normaal hoor. Op die leeftijd doen ze eigenlijk niet veel meer dan eten, slapen en luiertje vullen en dan langzaam aan ga je merken dat ze wat gaan ontdekken, de oogjes worden wat scherper etc. Heel mooi om te zien. Heb zelf fles voeding gegeven, dus geen idee qua bv. Al kregen wij daar ook genoeg adviezen of afkeuringen over. Dat je denkt, doe jij jou ding, doe ik het mijne. Zolang ze verder gezond zijn, das het belangrijkste. Spugen komt vaker voor. Heb genoeg melk over me heen gehad ha-ha. Maar als je evt denkt dat het toch wel vaak is, gewoon even advies vragen aan de ha hoor. Vinden ze helemaal niet erg. Wij kregen daar zelf altijd het beste advies, vandaar, want soms wisten wij het ook totaal niet meer. Dat doorslapen komt nog wel joh. Onze tweeling wordt soms nog wakker 's nachts. Maar als je het zo bekijkt, wij worden zelf toch ook nog weleens wakker? Ook weleens van honger, een nachtmerrie of gewoon geen idee waarom. Niemand die dan zegt dat je abnormaal bent. Ik vind 1 a 2x per nacht eigenlijk normaal klinken. Dat deden onze tweeling ook zoiets rond die tijd. Melk erin, boeren en dan sliepen ze weer verder. Ik merkte met hun dat ze zelf hun regelmaat regelden op een gegeven moment. En als er dan een ontwikkeling was, veranderde die. Als je evt van lezen houdt, 'oei ik groei' is een hele fijne. Totaal geen opvoedboek van dit moet je doen en dat moet je doen, maar dan lees je over hoe zij de wereld zien, wanneer die ineens groter wordt, waarom ze ineens aanhankelijker zijn (als de wereld ineens zoveel groter is, is dat natuurlijk wat eng). Vondt dat een heel fijn boek en nog. Je rekent de leaps uit vanaf de uitgetelde datum, niet vanaf de geboorte datum en het klopt allemaal tot dusver. Kreeg het gevoel dat ik ze iets beter snapte (voor zover mogelijk ha-ha).
Hier ook hoor... wanneer hij alle drie zijn spenen die in bed liggen niet kan vinden is het ook drama en moet ik er ook gewoon uit en lig ik soms plat op de grond om ze achter zijn bedje vandaan te vissen. Het is wat het is
Haha spenen uit bed gooien is inmiddels hobby hier: eerst tik-tik-tik langs de spijlen en dan hup tussen ledikant en muur!
Die onzekerheid is heel normaal hoor. Wij hadden als eerste een 'perfecte' baby en dan ben je ook nog onzeker. Ter geruststelling: hij is inmiddels een vuur spuwende peuter met kapotte oren. De tweede was wel heel lastig, niks was goed en de helft van de tijd zat ik met de handen in het haar. Als hij dan een keer rustig sliep werd ik juist gestrest of alles wel goed zou zijn. Inmiddels is het een dreumes die heel intens boos kan zijn soms, maar het overgrote deel intens blij is. Heerlijk doorslaapt. Heel veel kusjes geeft. En continu lekker aan het ontwikkelen is met spelen. Zijn sterke karakter zorgt voor heel veel mooie momenten. En ik hoef niet bang te zijn dat hij de kaas van zijn brood zal laten eten.
Langs de spijlen ja Hahahaha heel herkenbaar! En dan valt de speen ‘per ongeluk’ uit zijn handjes en dan is het jammeren.
Zou best eens waar kunnen zijn ja! Hier voor 95% van de babytijd ook een makkelijk kind, maar als ik heel eerlijk ben begon ik onze zoon toen hij 10 maanden was pas écht leuk te vinden. Waarmee ik absoluut niet zeg dat dat vóór die tijd niet zo was. Is denk ik meer het feit dat er toen voor lange tijd wat ritme in kwam overdag (zowel qua eten als slaap). Mogelijk idd. doordat ie na die tijd zelf ook gewoon gewend was aan de wereld.
Meid, laat het gaan. Is voor jezelf echt niet goed om zo onzeker te zijn.... weet je, grootste gedeelte van de tijd met je eerste baby 'doe je maar wat'. Dat was althans mijn gevoel. En dat is prima! Laat je niet zo beïnvloeden door wat anderen zeggen! Doe gewoon wat voor jou het beste voelt en klaar.