Graag jullie mening, ik weet niet of ik te kort door de bocht ben en misschien mijn persoonlijke mening/voorkeur te veel laat beslissen. Ik ben leidinggevend van een klein team op kantoor (3 onder mij) Bij elke sollicitatie geef ik heel duidelijk aan dat ik geen juf of moeder ben op het werk en dat ieder zijn eigen verantwoording dient te nemen. Je krijgt erg veel vrijheid, maar dan verwacht ik ook iets terug. Kortom ik stuur en coach subtiel en verwacht toch wel gezond verstand en inzet van de medewerkers. 2 van de 3 loopt soepel en gaat gewoon goed, maar met 1 medewerker is er altijd wel iets. Ze is ongepast nieuwsgierig (naar vertrouwelijke gegevens en het geld in de kas) Ze pakt niet al het werk op wat ik haar vraag, bijvoorbeeld er lopen 2 projecten, ze zou elke week aan beide moeten werken. Na 2 weken komt ze bij me dat ze er 1 af heeft en hoe die andere ook al weer moest... Het was specifiek van belang om aan beide te werken zodat ik alvast een berekening kon maken met de gegevens die we hadden (inschatting voor jaarcijfers) Nu heb ik natuurlijk in de gaten gehad dat ze maar aan 1 project bezig was, maar heb ik het een beetje laten gaan in de hoop dat ze er van zou schrikken dat het hierdoor mis ging en dat ze daarna wel zou snappen dat het toch belangrijk is. (ze schrok helaas niet) Afgelopen week heb ik haar apart genomen omdat ik sterk het gevoel krijg dat ze het niet naar haar zin heeft. Ze kijkt erg vaak op haar mobiel, is stipt op tijd klaar met werken(op weg naar huis), mengt zich niet in de groep en doet eigenlijk niet wat de bedoeling is. Nu heeft ze zelf aangegeven dat ze het wel erg leuk vindt, dat ze graag meer wil leren maar het lastig vind om te vragen omdat de werkdruk erg hoog ligt op de afdeling. Voor dit gesprek had ik in mijn achterhoofd dat ik misschien op zoek moest naar iemand anders, maar tijdens dit gesprek werd ik toch weer enthousiast en zag ik de vrouw terug die in ik heb leren kennen tijdens de sollicitatie. We zijn goed uit het gesprek gekomen en ik heb haar gevraagd om goed na te denken wat ze zou willen doen binnen het team en direct het hele team ingeland voor een gesprek later in de week (vandaag) .Vanmorgen heb ik eerst even kort met haar gezeten om haar ideeën te horen en daarna zijn we met zijn allen in gesprek gegaan om te bespreken wat ze zou kunnen doen binnen het team en hoe we haar kunnen helpen zodat ze zich kan ontwikkelen. Nu stond ze vandaag midden in het gesprek op om met pauze te gaan, ze zag dat collega's van een andere afdeling gingen wandelen en ging dus gewoon mee. In de deur vroeg ze nog even of ze weg kon en dat wij het verder vast wel verder konden regelen. Ik was echt met stomheid geslagen, razensnel moest ik beslissen om haar te laten gaan of tegen te houden. Ik heb haar laten lopen en het overleg afgeblazen, eigenlijk heb ik mijn conclusie getrokken uit haar gedrag. Wij zitten daar met zijn allen om haar te helpen, we zijn ontzettend druk, dus ik moet mensen dit weekeind laten doorwerken, maar toch maken we tijd... en dan dit... Nu denk ik er heel erg over om haar maandag te ontslaan, ze is op uitzendbasis bij ons dus dit kan relatief makkelijk. Nu geeft onze medewerker HR aan dat ik haar strenger had moeten aanpakken en kort houden, waarschijnlijk zal ze dan prima functioneren. Ik denk dat hij ergens gelijk heeft, alleen is het niet mijn manier van werken en wil ik die sfeer niet op de afdeling. We helpen elkaar omdat we het leuk vinden en niet omdat ik zeg dat het moet, we werken uit onszelf over omdat we werk zien liggen, en voelen ook zelf aan wanneer we op vrijdag middag lekker vroeg naar huis kunnen. Die sfeer maakt dat het juist leuk is en dat we met zijn allen super gemotiveerd zijn. Ik ben bang dat die sfeer kwijt raakt als ik 1 persoon strenger moet aanpakken en moet verplichten om gelijkwaardig mee te werken in het team. De kwaliteit van haar werk is trouwens prima, en zonder mobiel is het tempo ook gewoon goed, dus het probleem is vooral gedrag en verantwoordelijkheid. Zouden jullie op zoek gaan naar een betere match, of toch korter houden?
Ik zou in een gesprek aangeven wat je ziet en dat dat je dwars zit, gevolgd door bovenstaand stukje.... Dan geef je haar wel een kans maar weet ze wel dat ze op deze manier niet in het team past. Misschien past ze zich aan en kun jij haar kwaliteiten blijven gebruiken...
Ik zou nog 1 keer met haar gaan zitten en aangeven wat je dwars zit (wat je hierboven schrijft over bv het weglopen) en nog 1 laatste kans geven, dit er ook bij zeggen. Misschien heeft ze het echt niet door en als je 1 keer direct bent wellicht wel. Zeker omdat ze haar werk goed doet zou het ergens zonde zijn om haar weg te sturen.
Klinkt alsof ze niet in het team past. Vind het wel onbeschoft dat ze maar gewoon uit een overleg weg is gelopen Zou voor mij over komen als desinteresse, zeker gezien het overleg over haarzelf ging. Daarnaast kom je om te werken en niet om de halve dag te facebooken. De vraag is of jij er gelukkiger van zou worden als jij jouw manier van werken aan moet passen voor haar in de hoop dat je het doel haalt en ze wel functioneert in het team.
Ik zou nog één gesprek aangaan, zodat je kan aangeven wat je is opgevallen en dat ze echt aan de bak moet met haar houding en gedrag. 1.gevoel dat ze geen zin heeft. Na een gesprek is ze toch erg enthousiast en wil zich verder ontwikkelen. Je regelt een team overleg. 2. Tijdens het overleg, die voor haar is geregeld, besluit ze ineens op te staan en te vertrekken. Dit gedrag is echt not done! Dat zou ik dmv een gesprek kenbaar maken en dat ze zich anders moet gaan opstellen anders zit ze niet op haar plek!
Ik ben vooral een beetje huiverig of ze gaat veranderen, het is best wel vreemd gedrag en inderdaad best onbeschoft, ik vraag me oprecht af of iemand dit (snel) kan veranderen. Daarnaast wil ik absoluut niet dat de rest van het team gaat lopen omdat de verhoudingen scheef gaan lopen. Aan de andere kant wil ik haar wel een kans geven maar heb ik een voorgevoel dat ze van mij niet snel een contract gaat krijgen, de toon is een beetje gezet, ik zal me daar echt bewust over heen moeten zetten, maar daarna kan ik denk ik niet veel van haar hebben. Of dat professioneel is weet ik niet, maar ze heeft nu eenmaal en indruk gemaakt en haar moment om te laten zien wat ze kan niet gepakt. Misschien een hele duidelijke laatste kans, een aantal dagen heel strak houden en kijken hoe dat gaat. Ik heb geen idee hoe ik dat zelf ga vinden, ik ben bang dat het veel van me vraagt omdat ik van nature niet zo ben, maar misschien ben ik het aan haar wel verschuldigd om het te proberen.
Het komt op mij over alsof het in eerste instantie ligt aan de mate van zelfstandig kunnen werken. Misschien heeft ze nog niet genoeg inzicht in het werk om zelf werk op te pakken of te zien waar de prioriteiten liggen. Je zou hier een iets grotere controlerende rol kunnen spelen. Niet iedereen kan zonder langere ervaring vrij snel zelfstandig een functie uitvoeren. Misschien een idee om dit meer op coachende wijze te doen? Betreft het ongeïnteresseerde en het weglopen tijdens het gesprek.. dat zou voor mij ook een dooddoener zijn. Dan kan iemand nog zoveel potentie hebben, als je niet bereid bent je kansen te pakken, heb je er niks aan.
Persoonlijk: ik zal haar laten gaan, mits het werk het toelaat. Anders de zoektocht naar een andere uitzendkracht in gang zetten. Het lijkt me een type, dat niet snel andere collega zal helpen met extra werk. Niet langer blijft om even nog wat af te maken. Je moet voor haar een andere leidinggevende gaan worden, dat gaat jouw energie en frustratie kosten. Ze is een uitzendkracht. Dus je kan er nu nog makkelijk ervan af. Afhankelijk vh contract.
Ik zou gewoon eerlijk zijn. Haar werkhouding klinkt niet als hetgeen in jullie team en werkwijze past. Jij stuurt aan op resultaat en verantwoordelijkheid, daar past geen werkhouding vaan uurtjes volmaken, pauzes stipt nemen, werk laten liggen enz. En dat kan! Niet iedereen is geschikt voor elke manier van werken. Ik zou niet moeilijk doen en geschikter iemand zoeken.
Weet je wat het risico is, tenminste als dat ook voor uitzendkrachten geldt, wat als ze na je laatste kans zich ziek gaat melden omdat ze de bui al ziet hangen?
Als het een baan is waar er "voor haar tien anderen zijn" dan zou ik haar ontslaan. Ik vind het ronduit onbeschoft dat ze weggelopen is uit het gesprek en ik zou me daar ook niet zo makkelijk overheen kunnen zetten. Daarbij heb jij een werksfeer gecreëerd die voor 2 van de 3 werknemers prima werkt, het zou toch vreemd zijn als je dat om moet gooien voor haar? Het klinkt niet alsof je daar zelf gelukkig mee bent. De ene persoon functioneert prima in zo'n vrije werksfeer, de ander niet. En dan kun je beter ergens anders gaan werken denk ik.
ik zou haar ook niet langer houden geloof ik. Je hebt de problemen met haar besproken, geprobeerd tot een oplossing te komen in overleg met de rest van het team en zij heeft die kans niet gegrepen door zonder goede reden uit het gesprek weg te lopen.
Oh daar was ik nu meteen klaar mee. Je hebt haar al kansen gegeven. Ze heeft door weg te lopen uit het gesprek laten zien dat ze er toch niet echt voor wil gaan. Woorden zijn mooi, maar gedrag zegt alles. En haar gedrag past niet binnen de werkwijze en modus van het team.
Ik ben heel erg van tweede kansen, maar in dit geval zou ik haar waarschijnlijk laten gaan. Ik vaar ook wel bij een losse, volwassen werksfeer zonder onnodige betuttelingen. Het zorgt ervoor dat mensen verantwoordelijk pakken en uitblinken in bepaalde stukjes van het werk. Als je haar nog een kans geeft zou ik dat niet ten koste laten gaan van de anderen en heel duidelijk zijn waarom zij op een bepaalde manier aangestuurd wordt en haar collega's niet.
Mocht je beslissen om op zoek te gaan naar een andere dan bied ik me bij deze aan Maar nu even zonder dollen; ik vind je te soft. Ik bedoel het niet zo lullig als dat het er staat maar ik ben van mening dat je haar te zacht hebt aangepakt. Natuurlijk is jouw manier van werken prima maar dan moet je wel mensen in dienst hebben die daar mee om kunnen gaan. Zij kan dat niet. Het lijkt er op dat zij vooral heel veel sturing nodig heeft en een leidinggevende die haar er telkens op moet wijzen waar haar prioriteiten liggen. De vraag is of je bereidt bent zoveel energie in haar te steken terwijl de kans er in zit dat ze, ondanks haar potenties, niet geschikt is voor deze functie. Voor wat betreft het weglopen tijdens het overleg, daar heb ik geen woorden voor Dat is natuurlijk onbeschoft en niet bepaald collegiaal naar haar collega's toe. Dat is gewoon misbruik maken van de vrijheid die ze krijgt. Zou voor mij genoeg reden zijn geweest om te zeggen dat ze niet weer hoefde terug te komen.
Klinkt trouwens als een heel fijne werkwijze en werksfeer. Denk dat veel mensen graag bij je zouden willen werken.
Ik zou haar nog een kans, met wat meer sturing, geven. Feit is de een grote mate van zelfstandigheid niet voor iedereen is weggelegd. Wees heel duidelijk in wat je verwacht en vraag tussendoor naar de status van bepaalde zaken. Betekent niet dat je haar constant bij de hand hoeft te houden, maar vraag gewoon terloops even naar de status van iets. Wat betreft het uit de meeting weglopen, dat is natuurlijk ronduit belachelijk. Volgende keer is het antwoord dan ook gewoon "nee". Ik zou haar er zeker nog een keer op aanspreken, anders loop je het risico dat ze alleen maar meer van dit gedrag laat zien ("omdat het kan").
Ik zou haar niet direct ontslaan, maar nog een gesprek aangaan. Ik denk dat jij niet helemaal duidelijk bent geweest over wat je van haar verlangt en in het gesprek aangeven dat, wanneer zij niet kan/wil doen wat er van haar wordt verwacht, het hier voor haar stopt.
Mijn ervaring is: luister naar je gevoel! Het klinkt mij alsof je eigenlijk al weet wat je wilt maar de knoop nog niet door durft te hakken. Ik heb vaak genoeg meegemaakt dat er wel een onderbuikgevoel was bij mij waar ik niet naar luisterde maar waar ik dan later altijd spijt van had.