Wie heeft tips of adviezen. Onze midelste, Stan 6 jaar, is hooggevoelig en heeft ern sterke eigen wil. Momenteel verloopt alles moeizaam. Hij reageert ontzettend fel, explosief, en is ontzettend snel boos. Schelden en schoppen of slaan naar de oudste broer van 8. Ik probeer vanalles maar het lijkt niet goed aan te komen. Ik ben overigens redelijk streng en geef duidelijk grenzen aan. Vorig jaar heeft hij therapie gehad ivm verlatingsangst. Wrs veroorzaakt door een trauma op 2 jarige leeftijd. Dat ging even beter. Maar ook dat verloopt nu weer moeilijk. Op school is hij gevoelig, maar verder een voorberldige leerling met goede resultaten. Ik verwacht dat ik niet de enige ben met dit probleem, en hoop dat jullie wellicht tips en adviezen hebben. Dank je wel voor jullie antwoorden alvast! Mama van twee jongens en een meisje
Wat je zegt komt veel vaker voor, voorbeeldig op school en waar het veilig is een uitbarsting. Heeft hij misschien behoefte aan vaste rituelen wanneer hij thuis komt, bijvoorbeeld thuis komen en dan een rustig plekje opzoeken (koptelefoon) en muziek luisteren of juist lezen. Daarna drinken en een activiteit of wat hij dan wil ( in zo verre dat het kan) Wat is zijn uitlaatklep (behalve slaan en schoppen), wat maakt hem rustig en blij. Heeft hij de mogelijkheid om de rust te zoeken?
Weet je waar het door komt? Is hij moe, onrustig? Teveel indrukken op school, teveel clubjes ernaast, iets wat hem dwars zit, geen manier om te ontladen? Heb je hem al gevraagd wat hem zou helpen? (dl kan het vaak zelf best goed aangeven).
Kan hij je vertellen wat hij voelt op zo'n moment? mentaal, fysiek? Ik was als kind ook agressief, en na veel gesprekken met mijn ouders wist ik uit te leggen dat ik last had van energie ophopingen in mijn handen en voeten door alle prikkels die ik gedurende dag binnenkreeg. Ik bleek deze niet te kunnen filteren en kreeg daardoor energie ophopingen, ik ging dan buiten lopen, wandelen. Ik kreeg oude tijdschriften om te verscheuren, zodat ik mijn zus met rust liet. Een kind moet op school in het gareel en het logisch dat het dan thuis wil en moet ontladen. Dit gebeurd nu 'negatief', maar probeer hem iets te bieden waardoor hij zich positief kan ontladen. Hoop dat je er wat aan hebt.
Hier een zeer gevoelige dochter ( angsten et cetera...) hoe ouder ze wordt hoe erger de gevoeligheid ( heeft ook met hormonen te maken denk ik) Vorig jaar is ze met intensieve therapie gestart ( deeltijd). Dit is afgerond en het gaat echt veel beter met haar. Wij hebben het eerst ook altijd zelf proberen op te lossen. Tot het gewoon echt niet meer ging ( ze at en dronk helemaal niks meer uit angst) moesten we dus wel iets ondernemen. Ik adviseer dus om eens met de huisarts om de tafel te gaan. Hoeft niet gelijk zo extreem. Wij waren eerst ook begonnen met een kindercoach.
Op Facebook zijn er ook groepen te vinden over hoogsensitief en strongwilled. Je zult daar veel lotgenoten treffen. https://www.facebook.com/groups/1864967507116193/
Ken je de term hoogstimulatief ? Ik heb me een boek hierover gekocht, omdat ik mijn kind er ook in herkende.