Waarom gaat dat haar niets aan? Ze werkt er toch? Wat is er dan mis om te willen weten wat de resultaten zijn van iets waar je aan bijgedragen hebt?
En mensen werken met veel plezier bij jou Kijk dat je mensen 'test' kan ik echt wel begrijpen.. Maar zo? Nee vind dat echt heel respectloos. Als mijn man thuis komt met zn verhaal dat hij zijn mensen test zou ik een hartig woordje met hem spreken
Bedankt voor jullie input! Ik ga morgen ochtend direct me haar om tafel. Sowieso om uit te spreken wat me dwars zit, dat is voornamelijk dat ik niet geloof dat ze echt wil werken/leren. Ze is geen starter en ook niet echt piep jong (34) dus ik heb eigenlijk ook wel hogere verwachtingen en heb geen rekening gehouden me intensieve begeleiding/coaching op dit gebied. (Bewuste keuze) Dat ik de indruk heb dat ze niet wil is niet nieuw, en nu alleen maar sterker geworden. Ik ben erg benieuwd naar haar reactie in woord maar vooral daad. Daarna is het aan haar om te laten zien dat ze wel wil, bij een eventuele misstap zal ik haar direct aanspreken/apart nemen. Hopelijk is dat voldoende en gaat dat beter werken, zo niet dan zullen we afscheid van elkaar gaan nemen.
Nou indd.. bizar. Vraag dan of ze een keertje ook kan overwerken of buiten werktijd een vergadering kan bijwonen, wanneer je dr uit wil testen.. sowieso vind ik het uittesten nogal puberaal, maar goed... ik ben dan ook geen werkgever, zal daar wel aan liggen.
Ik had steeds een heel jong meisje in gedachten, die gewoon nog het een en ander moest leren qua zelfstandigheid. van iemand van 34 zou je toch wel beter mogen verwachten. Ik neig nu toch wel naar laten gaan.
Ik vind dit meer slavernij enz. Jeetje jij bevestigd nu echt het gevoel wat ik over werkgevers in het algemeen heb. Maar goed voor zo'n werkgever zou ik nog geen week werken, dat is zeker.
Bij een jonge medewerker had ik kunnen verwachten dat ik daar meer tijd en energie in moet steken. Het is juist een bewuste keuze geweest om dit niet te doen ivm de drukte en een jong team.
Als je je pauze neemt en op tijd vertrekt zodat je je kind van de bso kan halen, ben je je ‘baan’ kwijt; dat is gewoon kijken of iemand valt uit te buiten.
Ik lees twee dingen; zij weet zich geen houding te geven (misschien kan ze niet omgaan met die vrijheid, moet ze daar haar weg nog in vinden ongeacht haar leeftijd; als ze eerder ergens werkte waar het veel strenger was, dan kan dit nu best een ‘shock’ zijn), en jij bent niet duidelijk genoeg geweest. Dat weglopen uit dat gesprek bv vibd ik klinken als inschattingsfout; zij zag mensen op pauze gaan, interpreteerde het gesprek als een ‘beetje sparren’ en interpreteerde het dus te luchtig. Vervolgens vraagt ze dat tóch nog even ter verificatie, en ja hoor, ze mag gaan volgens jou... terwijl dat kennelijk niet mocht. Waarom zei je toen ze op stond niet;’We zijn nog niet klaar, blijf nog even zitten.’?
Misschien kan je tussen neus en lippen doorvragen hoe het op haar vorige werk ging. Misschien dat ze op haar vorige werk nogal "uitgebuit" is. Geen tijd om te lunchen en standaard overwerken.... Wellicht probeert ze nu haar grenzen te bewaken, maar slaat ze daar een beetje in door....
mijn laatste reactie en die is niet om iemand te kwetsen of wat dan ook maar sommige reacties zijn ook wel zoete broodjes bakken met een werknemer die gewoon niet alles doet wat gevraagd word. als ze inderdaad op tijd weg moet om een kind op te halen of mantelzorg te geven dan kan ze dat ook aangeven aan TS zodat ze dat weet en daar ook rekening mee kan houden. Als jij je werkgever niet vertelt waarom je bepaalde dingen doet dan kan die daar niets mee en ziet dit als onwil. En ja dat je als werkgever dan op een gegeven moment gaat uit testen of je werknemer wel wilt snap ik dan prima. Maar daar zal ik dan wel weer vreemd in zijn.
Ik heb niet alle reacties gelezen, maar ik vind op tijd naar huis gaan, ongeacht de reden, heel normaal gedrag in heel veel functies. Natuurlijk zijn er uitzondering, grotendeels afhankelijk van de inhoud van je werk (een chirurg kan niet zomaar de scalpel laten vallen en op de fiets springen) en het niveau van je functie (topmanagement wordt geacht taken uit te voeren, die zich niet zo goed laten uitdrukken in aantal uren per week, maar hier dan dikwijls ook zeer goed voor betaald), maar wat mij betreft geld dat wanneer je niet betaald wordt,je ook niet hoeft te werken. Ik vind het soms eng om te zien hoe er in sommige branches social dillemma;s ontstaan, waarbij er steeds meer van werknemers gevraagd wordt zonder hier een vergoeding tegenover te stellen. Het is heel lastig om je voet in het zand te zetten, als al je collega;'s braaf onbetaald overuren draaien. Bovenstaande terzijde, want dit gaat nauurlijk maar om een zeer klein aspect van een groter probleem. Als jij als leidingegevende denkt dat zij het functioneren van jouw team nadelig beinvloedt dan ben je wel gek als je het (bizarre...) advies van HR opvolgt. Ik vind het enorm ouderwets (en bewezen ineffectief!) dat je er als leidinggevende bovenop zou moeten zitten. Dit zou een laatste redmiddel moeten zijn als er werkelijk geen enkele andere arbeidskracht beschikbaar is en je alles al hebt geprobeerd. Beiden lijken me niet aan de orde. Overigens is er natuurlijk nog wel een middenweg tussen je werknemers in de nek hijgen en afblaffen en van een afstand motiveren, delegeren en coordineren. Als leidinggevende kun jij misschien ook bij jezelf nagaan of er uberhaupt iets is in jou gedrag dat jij verder zou kunnen ontwikkelen om ook beter met een diverser scala aan werknemers om te kunnen gaan.
Inderdaad! Heb ooit bij zo een werkgever gewerkt, na een week was ik weg, bahbah! Ben toch niet gek! En wat ben ik blij dat ik nu 1 van de beste werkgevers van de wereld heb. Wij hebben heel veel vrijheid en de managers en teamleaders worden echt heel zorgvuldig uitgekozen zodat er gewoonweg geweldige teams zijn. En dat is de reden waarom ons bedrijf zo goed presteert!