Hallo, Ik heb hier al eens rondgeneusd op het forum, maar ik kon niet direct een gelijkaardige situatie terugvinden.... Ik vroeg mij af wanneer jullie het goede nieuws verteld hebben op het werk? En of hier dames zijn die een risicoberoep hebben? Ik werk bij de politie (interventies) en ben momenteel 6 weken ver (volgende week bij 7 weken eerste echo). Ik merk dat ik nu al op een andere manier de straat op ga... Daarnaast heb ik het ook moeilijk met de nachtdiensten. Als ik mijn zwangerschap bekend maak bij de bazen, word ik onmiddellijk uit dienst gehaald en krijg ik een vervangende bureaujob. Dit houdt natuurlijk in dat ALLE collega's vanaf dat moment ook op de hoogte zijn... Het is dus een beetje dubbel... Ik wil natuurlijk geen enkel risico lopen, maar vind het ook niet zo fijn dat iedereen het dan al weet (heb wel wat schrik dat er iets fout loopt ). Wat zouden jullie doen? Ik vind 7 weken nog zo vroeg om het iedereen te vertellen en het zal als een lopend vuurtje rondgaan (terwijl het grootste deel van mijn familie nog niet op de hoogte is, we dachten dit pas na 12 weken te vertellen). Groetjes, PetiteBelge
Ik heb geen ervaring met een risicoberoep, maar tot een week of 12 zit je kindje nog veilig achter je schaambot verstopt. Ik heb gebasketbald en ben in m'n 1e zwangerschap ook pas gestopt met wedstrijden na de 12-14 weken. Terwijl je daar ook wel een elleboog hier of daar krijgt. Weet niet of dat je zorg is? En werk ook onregelmatig. Die eerste 12 weken was ik moe en dat was inderdaad pittig. Probeerde echt op andere momenten extra rust te pakken. Ik denk dus dat je tot 12 weken kan wachten, als je je er mentaal goed bij voelt.
Hoi. Ik werk met psychiatrische patienten en heb het met 9 weken verteld, dit was tevens ook het advies van de verloskundige. (En ja iedereen op het werk wist het meteen, maar ik kies zeker voor mijn veiligheid!) heb t verteld na de eerste echo.! Directe familieleden (ouders en zussen) dus ook....op je werk zou ik het ook snel vertellen als ik jou was zeker als je te maken (kan krijgen) met agressiviteit! Dit is bij mij namelijk wel het geval en ben zelfs een keer in het verleden fors fysiek aangevallen. Als er bij jou in die 5 weken iets gebeurt, vergeef je het jezelf nooit dat je niks hebt aangegeven! Ps: en nachtdienst hoef je na 3 maanden zwangerschap niet meer te draaien. Kijk even in je cao!
Ik voelde me meteen heel kwetsbaar op straat. Ik heb het bij de eerste met 8 weken verteld. Werd ook meteen van straat gehaald en kreeg bureau werk. Nu bij de tweede zat ik bij een opsporingsteam, dus grotendeels binnen. Daarom heb ik het mijn chef met 9 weken verteld en de rest met bijna 12 weken. Ik denk dat je hierin je gevoel moet volgen. Het klopt dat je kindje nog verstopt zit, maar als politie agente is de kans aanmerkelijk dat er iets gebeurd waarbij jouw leven en het leven van je kindje op het spel staat. Dat is nu eenmaal een risico van het vak. Kans is natuurlijk heel klein, maar ik wilde dat risico niet nemen destijds. Voelde niet goed. Luister naar je gevoel, die heeft het meestal wel goed
Ik werkte met de eerste met verstandelijk gehandicapten op een begeleidings intensieve groep. Agressie was dagelijkse kost helaas. 1 cliënt was erg gericht op de buikstreek. De eerste dienst die ik draaide toen ik wist dat ik zwanger was verstijfde ik toen hij op me af kwam. Tja, toen heb ik het maar direct verteld. Ik ben naar een groep overgeplaatst zonder fysieke agressie. Bij de 2e werkte ik op een andere groep. Mijn directe collega's die bij mij op de groep werken heb ik het direct verteld. Ook ivm begeleiding van 1 cliënt. De andere collega's heb ik het met 12 weken verteld.
Ik snap dat het nu vertellen erg vroeg is.maar door je beroep heb je meer kans om in aanraking te komen met agressie en geweld. En daarom is het juist belangrijk om het vroeg bekend te maken. Simpelweg voor je veiligheid. Als je bij je zelf kijkt, wat is belangrijker? Je veiligheid en daarmee ook van je kindje of dat collega's het nieuws eerder horen dat je eigenlijk zou willen?
Bedankt voor de reacties! Jullie hebben gelijk... Ik ben inderdaad bang voor het moment dat ik moet tussenkomen in een forse vechtpartij. Wij hebben zaterdag een groot evenement waarop ik normaal 's nachts moet werken... élk jaar wordt daar gevochten. Vorig jaar 2 collega's arbeidsongeschikt... Ik ga geen risico nemen. Ik wacht nog de echo van morgen af en dan licht ik mijn teamchef in. Groetjes! PetiteBelge
Dat is waar... Als ik morgen iets tegenkom, vergeef ik mezelf dit nooit. Wij moeten geen nachtdiensten meer doen zodra ze op de hoogte zijn van de zwangerschap, aangezien het enkel de interventiedienst is die bij ons 's nachts werkt. Dus dat is mooi meegenomen zijn. Ik heb nu al de grootste moeite om wakker te blijven tijdens patrouille 's nachts Bedankt voor je reactie!
Haha hier hetzelfde. Kan ook maar met moeite wakker blijven in de nacht, door mijn zwangerschap erg veel last gehad van moeheid in het eerste trimester dus wel zwaar! . Goed dat je het meteen gaat vertellen na de echo! Succes met de echo! Laat je weten hoe t geweest is (en hoe de werkgever reageerde?)
Superspannend die eerste echo! (Blijft elke keer weer spannend zeker?) Ik vrees dat ze niet zullen staan juichen op het werk... Groot personeelstekort momenteel en dan nog iemand die uitvalt... Nu ja, ik kan toch moeilijk nog 5 jaar gaan wachten tot het personeelsprobleem is opgelost Bedankt voor je reactie!
Moet je niet wakker van liggen hoor, is niet jouw probleem. Lekker genieten van je zwangerschap en de eerste echo! Het is zo bijzonder!! Mijn direct leidinggevende was trouwens ook niet enthousiast vanwege hetzelfde probleem..... Succes!
Hee ladies! Gisteren bij de gyn geweest voor de eerste echo, alles ziet er heel goed uit! We konden het hartje zien flikkeren op de beelden, en de gyn zei dat ze het ook kon horen, maar wij konden er eigenlijk niet zoveel uit opmaken. We hoorden enkel geruis. Ik heb haar gevraagd of het risicovol is om nog even te blijven doorwerken en ze zei dat ons klein garnaaltje nog zo goed verstopt zit, dat het risico miniem is. Ik heb mijn nachtdienst van zaterdag proberen wisselen. Dan kan ik het volgende week donderdag gaan vertellen op het werk, dan ben ik net 8 weken en heb ik nog even tijd om familie eerst in te lichten want het zou niet fijn zijn dat ze het via via moeten horen... Groetjes! PetiteBelge
Goed om te horen!! Gefelciteerd! Zou het inderdaad eerst tegen je familie vertellen, leuk!! Laat je nog even weten hoe je baas reageerde? Toch altijd spannend! Geniet van je zwangerschap!
Gefeliciteerd met je goede echo! Ik ben ook heel pril zwanger en werk met mensen die dakloos zijn. Een diverse doelgroep maar ik sta ook op de nachtopvang waar er regelmatig sprake is van agressie. Vaak zijn het onderlinge opstootjes maar het gebeurt wel eens dat er ook werknemers worden geraakt. Blijft lastig wat je dan doet he, instinctief wil ik geen enkel risico nemen, maar ik weet dat het gevaar ook niet zo groot is...
Inderdaad... Ik heb het gisteren verteld tegen mijn teamchef (eigenlijk mijn directe overste, heb ik ook privé een vriendschappelijke band mee), hij was heel blij voor mij! Hij heeft ook 1 commissaris ingelicht en die heeft ervoor gezorgd dat ik zaterdag overdag kan werken, wel op hetzelfde evenement, maar overdag is het een ander publiek dan 's nachts. Hij zei dat ik zelf moest kiezen wanneer ik niet meer de straat op wil. Ik heb dus besloten nog zeker tot volgende week door te werken. Heb daarnet voor het eerst moeten overgeven, dus het zal ook daarvan afhangen hoe lang ik nog verder werken, want het is natuurlijk geen zicht als ik bij elke interventie sta over te geven Kan jij een andere functie krijgen als je het bekend maakt, of moet je dan volledig stoppen met werken? Geniet van je zwangerschap!!
Hallo, Iets sneller dan gepland, heb ik het toch moeten laten weten aan iedereen op het werk. Het is niet zo goed ontvangen... Ik vind zelf dat ik onheus behandeld ben De hoogste baas riep mij apart en stelde het medisch attest van mijn huisarts in vraag... Of het niet wat overdreven was dat ik helemaal niet meer buiten mag... Hij zou mij nog willen inzetten voor toezichten en uitvoeren van bepaalde opdrachten (opdrachten die ik dan ALLEEN moet uitvoeren). Toen ik zei dat ik dit niet zag zitten (je weet niet wat er gebeurd, wie je tegenkomt) en zowel de dokter als ik geen enkel risico willen nemen, was hij hier niet mee gediend... Het komt erop neer dat als ik het spelletje zo wil spelen, ik de grootste rotklusjes zal krijgen. Gelukkig wel binnendiensten, hier kan hij niet veel aan veranderen... Maar het was echt de manier waarop Is het dan zo onredelijk dat ik geen risico meer wil nemen in dit beroep? Wat een domper op m'n geluk... De collega's zijn gelukkig heel blij voor mij!
Wat een domper!! Maar probeer het je niet teveel aan te trekken, ik weet het, het is lastig zeker met al die hormonen....kun je geen gesprek aan gaan met die andere leidinggevende ? Anders zou ik alles wat je voelt op mail zetten en even je cao na kijken wat de afspraken precies zijn als je zwanger bent. Dit zeker ook benoemen in de mail. Heb ik nu ook gedaan en ineens kunnen er wel dingen geregeld worden (ik wilde niet meer onregelmatig werken) en voelde me niet serieus genomen m.b.t. een zwangerschapsklacht ....toen was het ineens meteen geregeld ....
Ik zou zeggen ga boven hem staan en wapper maar met de cao regels en elke pesterij en intimidatie melden en als het uit de hand loopt aangifte doen(zwangerschapsdiscriminatie). Je staat volledig in je recht. Laat je niet kisten.kom op voor jezelf en je rechten van jou en je kindje!
Ik werk als verpleegkundige bij ouderen, doe geen nachtdiensten. Ik heb het op 6 weken al moeten vertellen, omdat ik zo misselijk was dat het toch zou opvallen. Mijn leidinggevende was blij, ze vond het wel jammer dat ik binnenkort een jaar thuis ben en dat er iemand me moet vervangen maar dat vind ik een compliment Bij ons op het werk gaat het dan ook rond als een lopend vuurtje, maar het blijft wel binnen de werkmuren. Ben blij dat ik het gezegd heb want de meeste collega's houden hier echt rekening mee. Ze verzorgen de zwaarste bewoners, ik de lichtere. Als ik me niet goed voel, nemen ze iemand over en dan begin ik al op te ruimen, ... Maar de reactie van je baas vind ik wel nogal laag bij de grond seg!