Hoi allemaal; Sinterklaas begint een beetje een dilemma te worden bij ons thuis. Ons zoontje is 5, bijna 6. Hij is hoogbegaafd en wil altijd alles begrijpen, weten hoe het werkt en het nut inzien van dingen. Vorig jaar kreeg hij al erg zijn twijfels bij alles rondom Sinterklaas, maar dat ging nog net goed. Maar dit jaar krijgt hij er nu al stress van. Hij blijft maar (verdrietig) vragen hoe de pieten vroeger dan door een schoorsteen konden, hoe Sinterklaas dan binnen komt zonder schoorsteen en hoe iemand zo oud kan zijn en of hij binnenkort dood gaat enz enz. En waar ik bij zijn zusje gewoon iets kan vertellen, waar of niet, zolang het een beetje geloofwaardig is, is het prima. Bij hem levert het allemaal stress op en hij heeft door dat er iets niet klopt en daardoor moet hij steeds bijna huilen. Eigenlijk is de lol er zo een beetje af. Het begint echt als liegen te voelen, ipv een leuke traditie, en dat is mijn intentie niet. Alleen heeft hij ook nog een zusje van 4. En die gelooft wel en die vindt het allemaal prima. En dat laten we graag zo. Ik weet alleen niet of mijn zoontje van 5, stel we vertellen de waarheid, het geheimpje kan bewaren. Ook op school bijvoorbeeld. Hij zit nu in groep 3; ik ga er vanuit dat de meeste kindjes nog echt geloven. Wie herkent dit en wat hebben jullie gedaan?
Wat ontzettend naar, als onze uk er zo ongelukkig van zou voelen zou ik het zeggen. Het moet leuk en gezellig zijn en we zijn al niet van het liegen dus dan maar de waarheid. Het lastige is wel dat hij wel stil moet kunnen zijn tegen zijn zusje en de rest van de klas. Dat is kind afhankelijk en moet je zelf in proberen te schatten.
Wij laten onze kinderen niet in sinterklaas geloven 1 van de redenen is die jij beschrijft Is toch super zielig op deze manier? Een feest kan net zo leuk zijn zonder te moeten liegen
Tja, voor wie moet het nou leuk zijn? Wij hebben onze dochter van het begin af aan de waarheid verteld. Mijn ervaring is dat ze dit supergoed geheim kan houden. Mijn ouders hebben het ons vroeger ook altijd verteld en mijn broer, zus en ik hebben het nooit ergens verklapt. Wel er specifiek bij zeggen dat hij het niet verder mag vertellen natuurlijk.
In dit geval zou ik ervoor kiezen om het te vertellen. Je kan het nog leuk maken door hem mee te laten spelen in het verhaal. Dan mag hij bv mee de schoenen vullen oid. Mijn jongste dochter weet ook hoe het zit sinds haar 6de. Het leverde gewoon te veel stress en gedragsproblemen op. Voor ons allemaal niet houdbaar meer. Nu heeft ze nog steeds kinderen in haar klas die geloven en ze speelt heel goed mee. En soms doet ze ook gewoon net alsof ze zelf nog gelooft.
Ik heb het grote vermoeden dat het toch onvermijdelijk is. Vorig jaar zag hij al elk oneffenheidje en begon hij al te vermoeden dat de Pieten verkleed zijn. Ook dat het niet logisch was dat overal "schoencadeautjes" stond in de winkels, maar dat Sinterklaas de enige was die ze er daadwerkelijk in stopt. Alleen het stil zijn he... Maar ergens heb ik liever dat hij het van mij hoort, dan dat hij er zelf achter moet komen, met tranen en al.
Ik heb er nooit zo naar gekeken, tot ons zoontje. Het voelt ook echt niet leuk en vooral zielig. Hij geniet er niet van. Ik heb een lange tijd op een BSO gewerkt en die kinderen konden er echt van genieten. Ik zie dat absoluut niet bij ons zoontje.
Wat fijn om te horen dat het bij jullie goed ging qua geheim houden. Vond jij het als kind niet jammer dat je niet geloofde? Ik ben ook niet opgevoed met Sinterklaas, maar in mijn geval om religieuze redenen. Ik vond het als kind super jammer dat ik geen onderdeel was van deze traditie. Is natuurlijk anders, want we willen het heus wel vieren, alleen dan met het echte/waarheid verhaal.
Wij hebben altijd gewoon verteld hoe het zat, vooral omdat ML als kind echt trauma`s opgelopen heeft van de verhalen over Sinterklaas en Zwarte Piet die qua kennis onderhand gelijk stonden aan God en die je zo maar mee konden nemen naar Spanje... We genieten met volle teugen van de sinterklaastijd, met een Sint waarvan hij wist dat het een gewone verklede opa was en Pieten die heel leuk zijn maar niet echt door de schoorsteen kunnen. Anders hadden we hier hetzelfde probleem gehad. Wat hij graag wil geloven, dat gelooft hij (bijv. dat de Pieten wel de schoenkadootjes komen brengen, maar dat wij dan de voordeur nog even open laten `s nachts).
Gewoon de waarheid vertellen. Ik wist ook al heel vroeg dat Sinterklaas niet bestond en dat maakte mij niet uit, het ging tenslotte om de cadeautjes
In jouw geval zou ik het hem vertellen. Misschien als je hem uitlegt en betrekt in het hele Sinterklaas gebeuren dat hij het dan niet doorverteld? Dus betrek hem bijvoorbeeld bij het vullen van het schoentje van zijn zusje, of betrek hem bij het kopen van een kado'tje voor zijn zusje. Laat hem voor Sinterklaas spelen, wie weet krijgt er op deze manier weer lol in en ziet hij wat een plezier zijn zusje er van heeft en krijgt hij er ook weer plezier in. Wij vertellen bewust niet tegen de kinderen dat Sinterklaas niet bestaat, wij zien het dan ook niet als liegen maar vinden het net zoiets als dat kinderen geloven in sprookjes. Maar ik kan mij voorstellen dat als het bij een kind stress oplevert dat je het dan wel verteld.
Hier hetzelfde. Wij vieren sinterklaas wel maar dan met het verhaal zoals het echt is. Geen leugens of verhaaltjes er omheen. En vinden mijn kinderen dit erg? Nee. Ze snappen zelf niet dat de andere kinderen door hun ouders voorgelogen worden. Dàt vindt mijn oudste zielig. Niet dat hij het weet maar dat de andere het niet weten. Hij houdt overigens wel netjes zijn mond.
O, maar ik ben wel oogevoed met sinterklaas. Wij mochten gewoon twee keer per week onze schoen zetten, zongen enthousiast sinterklaasliedjes bij onze schoen, gingen naar een intocht en vierden op vijf december pakjesavond. Wij vonden het een fantastisch feest! Ik voelde me juist heel speciaal dat ik op de hoogte was van dit grote mensen-geheim. Je kunt nog steeds heel erg van het feest genieten als kind als je in je achterhoofd weet hoe het zit.
Oh dat is een hele goede! Dat hij samen met ons voor zijn zusje een cadeautje klaar mag zetten bijvoorbeeld. Fijn ook dat het bij je dochter goed is gegaan met niet doorvertellen. Ik ben me nooit zo bewust geweest dat het voor kinderen ook echt stressvol kan zijn rondom Sinterklaas, maar blijkbaar dus wel
Je schrijft er denk ik niet voor niets bij dat hij hb is en altijd alles wil begrijpen, hoe het werkt en wat het nut is. Ik denk dat je hem niet serieus neemt als persoon wanneer je het geheim bewust langer in stand houdt. Hij stelt niet voor niets al die vragen. Ik zou hem echt eerlijk antwoord gaan geven.
Ja dat probeer ik mijzelf ook te bedenken. We blijven het natuurlijk wel gewoon vieren. Met liedjes, Sinterklaasjournaal, schoentjes etc. Dat kan natuurlijk ook, dat het juist heel speciaal voelt om het 'grote mensen geheim' te weten.
Ik ben zo bang voor dat het voor hem ook zo zal voelen. Ik ben altijd eerlijk tegen hem, geef altijd zo open als mogelijk antwoord op al zijn vragen. Dit voelt idd om die reden zo tegen natuurlijk. Na alle reacties hier ga ik toch idd maar eens rustig zitten en de geschiedenis van Sinterklaas uitleggen en de traditie die er uit voort is gekomen. Gewoon net zoals bij alle andere vragen die hij normaal gesproken stelt.
In dit geval zeker gewoon vertellen hoe het zit. Zal voor hem een hele opluchting zijn. Eigenlijk weet hij dus al dat alles helemaal niet klopt maar als iedereen zegt dat het wel waar is dan is dat voor hem natuurlijk heel verwarrend. En die tranen kunnen sowieso komen hoor als je het zelf verteld. Onze oudste was 7, bijna 8 (groep 4) en ze zei allemaal dingen die ze niet tegen kleinere kinderen moest gaan zeggen maar dat zou ze niet weten als wij dat niet vertellen. Eigenlijk wist ze al dat Sinterklaas niet echt was. Hij was verkleed en de pieten ook. Toen we vertelde dat de papa's en mama's de cadeautjes in de schoen doen barstte ze in tranen uit. Heel zielig (maar ook grappig ) Dat besefte ze nog niet dat gewoon de papa's en mama's dat doen. Maar goed daarna was er niks meer aan de hand hoor en speelde ze gewoon mee. Verder heeft ze er geen trauma van Ze is nu 12 en vind het heel leuk om nu met haar broertje (3) en zusje (6) er helemaal in mee te gaan.
Ja echt. Sinterklaas kan ook echt ontzettend leuk zijn als je weet hoe het zit. Ik heb er echt onwijs positieve herinneringen aan. Voor mij was het net zo goed een magisch feest. Het is heus niet zo dat je het sinterklaasfeest voor je zoontje verpest door het hem te vertellen. Sterker nog, waarschijnlijk maak je het voor het eerst leuk, omdat hij zich niet meer druk hoeft te maken over hoe dat nou toch allemaal kan.