ik begin aardig radeloos te worden! Mijn dochter van 20maanden is nu zo een 5maanden aan het hoofdbonken. De eerste maanden 1x en dan stopte ze maar nu de laatste maanden en vooral de laatste weken bonkt ze enorm. Ze gaat nu net zolang door tot dat ze zichzelf pijn doet..... ze zoekt echt het laminaat op. Als ze moe is, iets niet mag of het eten is op of gewoon uit het niets tijdens spelen. We hebben verschillende adviezen gekregen maar zou negeren dan echt het beste zijn en dit echt volhouden en proberen het te voorkomen? Het gaat er inmiddels hard aan toe.. Nu ben ik vandaag bij huisarts geweest en had ze wel aardig wat vocht in haar oren en nu oordruppels gekregen, dit zou de verergering misschien kunnen minderen maar verwacht echt niet dat hierna over is al hoop ik wel dat dit de oorzaak is maar ik denk combi van oorpijn en gedrag? Om kort verhaal lang te maken, is dit herkenbaar en wat deden jullie? Ze doet het niet in bed. Ook niet tijdens haar slaap. Ze slaapt ook prima. Enige kanttekening is dat ze een forse ontwikkelingsachterstand heeft door aangeboren hersenafwijkingen. Maar ik wil hier niet alles aan ‘labelen’ enige dat het wel kan zijn in frustratie door dat ze misschien meer wil en zich niet kan uiten...
Mijn zoontje bonkt ook soms met zijn hoofd op de grond (tegelvoer ) uit frustratie. Begon een paar maanden geleden, inmiddels doet hij het bijna nooit meer. Hij deed dit als hij boos is, vervolgens bonkt hij zo hard dat hij ervan moet huilen en wil dan opgepakt worden. Doe ik niet, hoe lastig ik het soms ook vond. Dus negeren heeft hier wel gewerkt. Als hij dan naar me toe komt, dan maak ik een opmerking in de trant van ‘nee, ik pak je niet op, je moet niet expres met je hoofd op de grond bonken. Doe je zelf.’ En dan na een tijdje zwakt het af en dan maken we het wel goed natuurlijk.
Thanx voor je reactie! Ja ze heeft nu wel last van haar oren waarvoor ze druppels heeft en omdat ze het niet kan aangeven zal dit het extreme hoofdbonken kunnen verklaren maar het mindere hoofdbonken is puur gedrag en dat gaan we nu ook negeren. Hier is het al vanaf de zomer aan de gang....
Geen ervaring met bonken, maar probeer met je mee te denken. Misschien heeft ze op dat moment het te druk in haar hoofd? Mijn baby doet aan draaien met z'n hoofd vlak voordat hij in slaap valt. Gegooglet en daar schijnen ze rustig van te worden. Misschien heeft dat bonken wel hetzelfde effect???
Altijd eerst medisch uitsluiten. Heel veel kinderen bonken met hun hoofd. Sommige in bed, anderen tegen de muur of vloer. De meningen zijn hierover verdeelt, maar een deel gaat ervanuit dat het een kind een veilig gevoel geeft. Dus dan is het niet iets negatiefs! Sowieso als je op een soort gedrag reageert zal het kindje altijd de link leggen "dit gedrag = reactie/aandacht". Negatief of positief, dat maakt niets uit. Als je het gedrag wil stoppen zal je het dus moeten negeren. Door jouw reacties heb je dit gedrag in stand gehouden en mogelijk zelfs verergert. Probeer het voor te zijn. Dus bij iets niet mogen, leg direct uit dat je haar begrijpt dat ze het vervelend vind, maar dat het niet kan. Bij eten dat op is zou ik denken dat ze misschien nog honger heeft? Dan kan je, voor ze gaat bonken, al wel fruit oid aanbieden. En de keren dat je het niet voor bent; tja dan toch negeren.
Ja ik weet dat ze niet de enige is, het extreme is er nu af met de oordruppels. Ja we gaan het ook negeren en proberen voor te zijn. Het is gewoon lastig omdat ze door haar hersenafwijkingen niet het begrip heeft van een kindje van 20mnd. En honger is het niet want dit dametje krijgt meer dan genoeg. Maar idd voorzijn of negeren en dosis geduld!
Veel kindjes gaan springen of hoofdbonken omdat de fontanel aan het sluiten is. Misschien dat dit ook een deel kan verklaren.
Hoofdbonken kan vanaf 9 maanden voorkomen en is meestal over voordat ze 4 zijn. Mijn zoon had het ook later dan 9 maanden volgens mij.
Eerlijk gezegd geen idee meer. Ik denk max een paar maanden, maar vanaf het begin heb ik het gelaten voor wat het was.
Kan ook bij gedrag passen. Mijn neefje deed het ook heel lang en al vanaf heel klein hij deed het omdat hij niet alle prikkels van de dag kon verwerken.
Hier deed onze zoon het uit frustratie of boosheid. Heeft een paar maanden aangehouden en wij negeerde het. Hij heeft zichzelf een bloedneus gebonkt en heel zijn voorhoofd bleef blauw. Het hield op ten duur op. Ik heb het toen opgezocht en het bleek dat vrij veel kinderen het doen. Na de 4 jaar hoort het niet meer bij de 'normale' ontwikkeling maar daarvoor is het niet raar
Onze oudste zoon had er een handje van om te bonken. Daar werd ik echt nerveus van. Het cb zei dat het kwam omdat ik er nerveus van werd. Maar of ik er wel of niet op reageerde het maakte weinig uit. Hij deed het in bed, maar liet zich ook op zijn hoofd vallen om te gaan bonken. Dit is vanzelf opgehouden. Ik was toen te onzeker om mijn eigen intuïtie te volgen. Voor mijn gevoel duurde het te lang. Achteraf gezien was het moment waarop hij het deed de beste indicatie voor de achterliggende reden. Onze jongste heeft er een handje van om te bonken o.a. tegen mijn neus... Die kraakt inmiddels aan alle kanten... Hij heeft veel meer temperament dan zijn grotere broer. Bij boosheid probeer ik voorbeelden te geven van hoe je het kan uiten. Ik geloof niet dat een kind beter wordt van het negeren van een emotie, maar dat die geen idee heeft van alle opties die er zijn om het op een andere manier te uiten. Ik heb een keer online een filmpje gezien van een kindje dat zichzelf boos op de grond van een supermarkt gooide en van een moeder die ernaast ging liggen meedoen om het op te laten houden. Het ziet er echt belachelijk uit. Maar ik doe het thuis ook (zonder bonken) en het helpt hier echt. Binnen een paar seconden is hij zijn boosheid kwijt en begint hij te lachen. En gaat hij verder met spelen. Als ik het echt even niet meer weet probeer ik een andere emotie op te wekken. Dan ga ik kietelen om de bui te doorbreken. Maar in eerste instantie probeer ik wel te zorgen dat hij uit wat er dwars zit. Emoties zijn er niet om weg te stoppen, leren hoe je jouw emoties het beste kan uiten heeft imo het beste effect voor in de toekomst. Dus, nr 1. wat zit er achter? Dan weet je ook beter hoe je kan reageren. Werkt het kalmerend, gewoon laten gaan. Is het een manier van uiten, dan is het tijd om andere manieren te zoeken om te uiten.
Ik zou echt het medische uitsluiten. Verwijzing naar de KNO-arts bijvoorbeeld. Al eens gehoord dat er er flinke ontstekingen of iets dergelijks bij de oren zaten en het dus al die maanden pijn bleek te zijn..