Het is zeker niet raar, maar vaak vinden mensen (opas en omas) je dan wel raar. Onze zoon is nu bijna 10 maand en slaapt nergens anders. Ik heb ook niet de ambitie dit binnen nu en een jaar te doen. Geen behoefte aan. Mijn moeder wou hem vooral hebben hebben. Had ook al een hele kamer gebouwd, en van alles gekocht. Meerdere malen gezegd dat hij niet buiten de deur gaat slapen. En dat we een reisledikantje hebben voor die enkele keer overdag. Het heeft de hele zwangerschap geduurd en nog tot een maand of vijf. Toen begon ze door te hebben dat hij echt niet komt. Wij zijn zijn ouders en wij zorgen voor hem. Klaar. Duidelijk zijn.
[/QUOTE] Ik reageerde op een post van iemand anders, niet op die van jou. Idd kan Q-time met opa’s en oma’s ook op andere manieren. En zoals ik al typte, ieder voor zich toch. Misschien ligt het ook aan de interesses per gezin en ouders zodat het ook helemaal niet nodig is of helemaal niet hoeft om je kind weg te brengen voor een nachtje. Weet niet goed hoe ik het moet verwoorden wat ik nu eigenlijk wil zeggen. Excuus. Even een voorbeeld vanuit mijn vriend en ik. Wij hebben best wel een grote vriendengroep en verder een best sociaal leven, niet iedereen in onze vriendengroep heeft kinderen. Ook gaan we regelmatig eens keer op stap of naar feesten. Wij willen dat leven niet helemaal opgeven dus dan komt het nog weleens voor dat de kids gaan uit logeren. Ik zeg niet dat het ieder weekend is en soms blijft wel 1 van ons gewoon thuis. Maar denk aan bijvoorbeeld carnaval, decibel outdoor of eens keer een avondje op stap naar onze stamkroeg. Even nog een serieuze vraag m.b.t eens keer een avondje voor jezelf of een avondje uit met je vriend/man hoe doen jullie dat dan? Hebben jullie dan wel een oppas? Dit is totaal niet verkeerd bedoeld hoor.
Ik reageerde op een post van iemand anders, niet op die van jou. Idd kan Q-time met opa’s en oma’s ook op andere manieren. En zoals ik al typte, ieder voor zich toch. Misschien ligt het ook aan de interesses per gezin en ouders zodat het ook helemaal niet nodig is of helemaal niet hoeft om je kind weg te brengen voor een nachtje. Weet niet goed hoe ik het moet verwoorden wat ik nu eigenlijk wil zeggen. Excuus. Even een voorbeeld vanuit mijn vriend en ik. Wij hebben best wel een grote vriendengroep en verder een best sociaal leven, niet iedereen in onze vriendengroep heeft kinderen. Ook gaan we regelmatig eens keer op stap of naar feesten. Wij willen dat leven niet helemaal opgeven dus dan komt het nog weleens voor dat de kids gaan uit logeren. Ik zeg niet dat het ieder weekend is en soms blijft wel 1 van ons gewoon thuis. Maar denk aan bijvoorbeeld carnaval, decibel outdoor of eens keer een avondje op stap naar onze stamkroeg. Even nog een serieuze vraag m.b.t eens keer een avondje voor jezelf of een avondje uit met je vriend/man hoe doen jullie dat dan? Hebben jullie dan wel een oppas? Dit is totaal niet verkeerd bedoeld hoor.[/QUOTE] Mijn dochter durft absoluut niet te logeren, omdat er meer dingen spelen gaan wij dat ook niet dwingen. Gelukkig heeft ze een hele lieve oma die dan hier komt oppassen als wij weg willen.
Ik reageerde op een post van iemand anders, niet op die van jou. Idd kan Q-time met opa’s en oma’s ook op andere manieren. En zoals ik al typte, ieder voor zich toch. Misschien ligt het ook aan de interesses per gezin en ouders zodat het ook helemaal niet nodig is of helemaal niet hoeft om je kind weg te brengen voor een nachtje. Weet niet goed hoe ik het moet verwoorden wat ik nu eigenlijk wil zeggen. Excuus. Even een voorbeeld vanuit mijn vriend en ik. Wij hebben best wel een grote vriendengroep en verder een best sociaal leven, niet iedereen in onze vriendengroep heeft kinderen. Ook gaan we regelmatig eens keer op stap of naar feesten. Wij willen dat leven niet helemaal opgeven dus dan komt het nog weleens voor dat de kids gaan uit logeren. Ik zeg niet dat het ieder weekend is en soms blijft wel 1 van ons gewoon thuis. Maar denk aan bijvoorbeeld carnaval, decibel outdoor of eens keer een avondje op stap naar onze stamkroeg. Even nog een serieuze vraag m.b.t eens keer een avondje voor jezelf of een avondje uit met je vriend/man hoe doen jullie dat dan? Hebben jullie dan wel een oppas? Dit is totaal niet verkeerd bedoeld hoor.[/QUOTE] Ik reageerde ook op een van je voorgangers die mijn opvatting typeerde als onzin, dat was jij niet... Maar als we een avondje weg willen komt hier (uiteraard) een oppas. Meestal een meisje van een jaar of 17/18 die de jongens kent en die er een zakcentje mee bijverdiend. Ik probeer het zo te regelen dat ik in elk geval de jongste zelf op bed heb gelegd. Met de oudste heb ik dan al zo veel voorbereidingen getroffen dat hij na bijv. een spelletje met de oppas ook naar bed kan, zonder dat er al teveel gerommeld is in zijn gewoontes. Dat is nl. niet zo bevorderlijk voor zijn rust. Het is ook per gezin/situatie verschillend. Mijn eigen ouders kunnen dat gewoon niet meer aan, zijn 70+, lichamelijk niet meer topfit, dus daar komt de vraag ook niet van. Mijn schoonouders zouden dat best eens leuk vinden maar ik denk persoonlijk dat ze L. zijn gedrag erg onderschatten (heeft heftig ADHD) omdat ze hem alleen kennen "onder invloed" van medicatie. Daarbij heeft L. door de ADHD best wat angsten waarvan ik verwacht dat ze die niet echt serieus gaan nemen. Ze wonen ook nog eens goed anderhalf uur rijden hiervandaan, dus ik ga zoiets zelf ook niet opperen. Als oma het vraagt aan L. reageert hij er trouwens ook niet echt op. Zijn eigen vertrouwde bed met zijn eigen vader en moeder in de buurt is het veiligst en meest vertrouwd, denk ik. Hier wordt dus niet gelogeerd als daar geen pure noodzaak voor is. L. heeft 2x een nachtje bij een vriendin van mij doorgebracht toen ik moest bevallen en is 1x bij een van die vriendinnen een nachtje geweest toen wij samen een nachtje weg wilden, dat was ook nog op haar aandringen, omdat wij om die reden een van haar dochters een nachtje hebben opgevangen. Het heeft hem alledrie de keren niet echt veel vreugde gebracht. Het voelt voor hem gewoon te onveilig, ondanks dat hij de gezinnen van die vriendinnen goed kent en er kinderen zijn van zijn leeftijd waar hij goed mee op kan schieten.
[/QUOTE] Mijn dochter durft absoluut niet te logeren, omdat er meer dingen spelen gaan wij dat ook niet dwingen. Gelukkig heeft ze een hele lieve oma die dan hier komt oppassen als wij weg willen.[/QUOTE] Dat snap ik.. als ze het niet durven dan zou ik er ook anders over denken. Misschien komt die tijd wel als onze dochter wat ouder is en dan zal ik haar ook absoluut niet dwingen. Maar op dit moment merken we nog niks aan haar dat ze het niet leuk vind of het eng vind.
Ik reageerde ook op een van je voorgangers die mijn opvatting typeerde als onzin, dat was jij niet... Maar als we een avondje weg willen komt hier (uiteraard) een oppas. Meestal een meisje van een jaar of 17/18 die de jongens kent en die er een zakcentje mee bijverdiend. Ik probeer het zo te regelen dat ik in elk geval de jongste zelf op bed heb gelegd. Met de oudste heb ik dan al zo veel voorbereidingen getroffen dat hij na bijv. een spelletje met de oppas ook naar bed kan, zonder dat er al teveel gerommeld is in zijn gewoontes. Dat is nl. niet zo bevorderlijk voor zijn rust. Het is ook per gezin/situatie verschillend. Mijn eigen ouders kunnen dat gewoon niet meer aan, zijn 70+, lichamelijk niet meer topfit, dus daar komt de vraag ook niet van. Mijn schoonouders zouden dat best eens leuk vinden maar ik denk persoonlijk dat ze L. zijn gedrag erg onderschatten (heeft heftig ADHD) omdat ze hem alleen kennen "onder invloed" van medicatie. Daarbij heeft L. door de ADHD best wat angsten waarvan ik verwacht dat ze die niet echt serieus gaan nemen. Ze wonen ook nog eens goed anderhalf uur rijden hiervandaan, dus ik ga zoiets zelf ook niet opperen. Als oma het vraagt aan L. reageert hij er trouwens ook niet echt op. Zijn eigen vertrouwde bed met zijn eigen vader en moeder in de buurt is het veiligst en meest vertrouwd, denk ik. Hier wordt dus niet gelogeerd als daar geen pure noodzaak voor is. L. heeft 2x een nachtje bij een vriendin van mij doorgebracht toen ik moest bevallen en is 1x bij een van die vriendinnen een nachtje geweest toen wij samen een nachtje weg wilden, dat was ook nog op haar aandringen, omdat wij om die reden een van haar dochters een nachtje hebben opgevangen. Het heeft hem alledrie de keren niet echt veel vreugde gebracht. Het voelt voor hem gewoon te onveilig, ondanks dat hij de gezinnen van die vriendinnen goed kent en er kinderen zijn van zijn leeftijd waar hij goed mee op kan schieten.[/QUOTE] Waarom doet ie niet alleen jouw laatste stukje tekst quote. Heb geen zin om alles te wissen op mijn tel. Maar wat jij omschrijft, dan snap ik oprecht dat jullie hierin anders omgaan dan wij zeg maar. Wij hebben geen kindje ADHD heeft en opa’s en oma’s die niet kunnen of willen oppassen. Wij hebben nu sindskort ook een oppas zodat wij niet meer altijd afhankelijk zijn van onze ouders of broertje/zussen. En zo kunnen de inderdaad lekker in hun eigen bedje blijven liggen.
@TO Lastig he, al die verschillende ideeën en verwachtingen. Ik sluit aan bij eerdere meningen. De boodschap hoeft echt niet bot gebracht te worden (vaak is het de toon die de muziek maakt) maar ik zou het het ook niet te zeer verpakken, uitpakken is ook geen feestje dan. Wees eerlijk dat je het lief vindt maar dat je voor nu de mening bent toegedaan dat logeren nog ver weg is
gewoon in de komende tijd laten vallen , handig dat bedje zodat wij overdag wat langer kunnen blijven en onze kleine gewoon lekker kan slapen. zou er ook niet meer woorden aan vuil maken. In een ledikant kunnen ze slapen tot ong 2,5/3 he.. dus misschien vind jullie kleine over 1,5 jaar het wel schitterend om bij oma te slapen. Een keertje logeren betekend toch niet dat als kleine 4 maanden is dat dat moet dat kan ook over een jaar ofzo.
Ja ik zou het gewoon zeggen. Jouw kind toch? Ik vind daar niets raars aan. Wellicht dat je er nog anders over gaat denken. En anders gebruik je alles als je daar overdag bent toch? Ik zou wel benoemen dat he het lief vindt want volgens mij is het alleen maar heel lief bedoeld! Hier speelt dat niet onze oudste heeft al een paar keer bij mijn ouders eb schoonouders gelogeerd en hij gaat echt stralen als ik zeg dat hij binnenkort gaat. Afgelopen weekend bij mijn zusje gelogeerd en hij zegt nu elke dag dat hij dat zo leuk vond en morgen weer gaat logeren Hij is 3. Maar mocht het zo zijn dat hij niet zou willen of durven gaat hij ook echt niet hoor. En de jongste is 3 maanden en die gaat voorlopig nog niet logeren
Ik vind het wel een verschil of een kind 2 jaar is als het gaat logeren of pas 3 maanden zoals de baby van TS. Onze oudste heeft 3 weken geleden voor het eerst gelogeerd. Daarvoor vonden we het ook niet nodig. Beide oma's hebben wel een campingbedje en beddengoed aangeschaft voor het middagslaapje, en dat is wel heel fijn. Maar ik zou eerlijk zeggen dat je het heel lief en fijn vindt dat je kindje daar overdag kan slapen, maar dat ze 's nachts thuis slaapt (tenzij er een noodgeval is).
Eerlijk zijn. Mijn zoontje gaat het eerste jaar niet uit logeren. Wel doet hij af en toe een dutje bij mijn moeder, maar in de nacht gewoon niet. Ze respecteert dat ook. Na dat jaar bekijken we hoe of wat, maar zoals het er nu naar uit ziet kan dat best af en toe. Hij is gek op zijn oma en haar twee hondjes
Ik heb er totaal geen probleem mee als ze jong uit logeren gaan, helaas de oma's wel Maar ook hier geld: duidelijk zijn. Mijn moeder zegt gewoon eerlijk dat ze er niet op zit te wachten als ze nog niet 'zelfstandig' zijn. Maw op zn minst zelf je bed uit kunnen komen en zindelijk zijn. En dus ook niet als ze nog niet zelf willen/dat duidelijk kunnen maken. Dan zijn ze dus zo rond de 3 jaar. Prima, fijn dat de verwachtingen duidelijk zijn. En dat geld dus ook bij jullie, je mond open doen dus.
Ik vraag me altijd af wat er nou zo leuk is aan een slapend kind in huis. M'n vader vraagt ook steeds wanneer zoon komt logeren, maar past overdag nooit op. Het is toch veel leuker om met een wakker kind wat te doen dan met een slapend kind. Heel gezellig dat logeren, maar daar heeft zowel opa en kind niets aan. De enige reden voor logeren zou dan zijn dat de ouders een nachtje rust hebben (of een feestje) Hier is zoon van 22 maand nog nooit uit logeren geweest. Zolang zoon snachts alleen nog maar door mij en zelfs niet door papa getroost wil worden, gaat hij niet uit logeren. (Behalve als het eventueel nodig is met de bevalling over 4 weken).
Ik heb toen eerlijk gezegd Mam (in mijn geval mijn ouders) ik vind dit allemaal reuze lief maar IK ben er voorlopig nog niet aan toe om de kleine ergens te laten logeren
Ik vind logeren iets leuks voor een kind. En dus moet het kind aangeven het graag te willen en niet diegene bij wie hij/zij dan gaat logeren. Hier waren ze dus over het algemeen een jaar of drie toen ze voor het eerst gingen. En het is een aantal keren gebeurd dat er een al jonger ging, maat dat was dan ivm een bruiloft ofzo. En een van de kinderen is met bijna 2 jaar een aantal weken achter elkaar steeds 2 nachtjes gaan logeren met zijn broer van bijna 4. Dit was toen wij aan het klussen waren in ons huis. Zodat ik mijn handen vrij had. En lekker op konden schieten en daardoor sneller verhuizen. Ik geloof dat mijn zoon van toen bijna 4 voor de rest van zijn leven genoeg gelogeerd heeft. Hij had sindsdien bijna nooit zin meer om te logeren
Mijn ouders, dus de opa en oma vragen dat ook wanneer ze weer een keertje komt logeren. Maar mijn ouders wonen in zuid Limburg en dus 120 km van ons vandaan. Ze blijft daar dus meteen een weekend. Vaak van vrijdag op zaterdag zodat mijn ouders iets leuks met haar kunnen gaan doen. In ons geval gaat dus niet alleen om s’nachts maar ook om qualti time met hun eerste kleindochter.
Dit denk ik ook! En een ledikantje hoef je natuurlijk niet alleen ‘s nachts te gebruiken. Ik vind het superhandig dat de opa’s en oma’s ledikantjes hebben staan, ook voor de slaapjes overdag. Kan ik bijvoorbeeld tijdens een slaapje zonder kind naar de tandarts, om maar wat te noemen. En ik hoef niet te zeulen met zo’n zwaar campingbedje
Wauw wat een reacties! Heb er zeker wat aan.. Had er nog niet eens bij stil gestaan dat het met de tijd ook handig kan zijn als we op visite zijn ofzo. Ze was laatst bij ons en zei tegen mijn kindje dat ze nu wel met haar mee kon, omdat ze nu een bedje had. Ik heb toen ook op normale manier gezegd dat dat de eerste tijd nog niet gebeurd en ik er niet aan denken moet dat ze een nacht weg gaat. Een echte reactie kreeg ik er niet op, maar de boodschap was wel duidelijk in ieder geval . Mocht ze met de tijd er weer over beginnen, dan zeg ik het gewoon weer. Ik vind, net zoals anderen zeggen, het gewoon nog niet nodig dat ze nu gaat logeren als er geen noodzaak is. Kan straks nog vaak genoeg als ze ouder is .
Wat er zo leuk is aan een slapend kind in huis? Hetzelfde denk ik als wat ik er zo leuk aan vind: Zo’n lekker kleintje in bad doen, pyjamaatje aan, slaapzak aan, dat rozige lijfje tegen je aan, boekje lezen. In de ochtend weer dat lekkere slaperige lijfje tegen je aan, gezellig samen ontbijten en samen de dag beginnen? Heerlijk toch?! Ik kan me in jouw geval heel goed voorstellen dat je er niet voor kiest, als je man ‘s nachts al niet mag komen troosten. Maar dat was bij onze kinderen niet het geval, en ze genieten ontzettend van logeren. Ze gaan niet vaak uit logeren, maar dat is deels ook wel omdat we drie kinderen hebt, en dat is natuurlijk druk voor opa en oma. Ik vind het dus eigenlijk wat te veel om van ze te vragen. Maar ik begrijp goed wat er leuk aan is, voor beide partijen
Ons kindje ging met twee maanden al elke maandag logeren bij opa en oma en dinsdag haalde ik haar weer op. Gebeurt nu nog steeds. Dit ivm afstand werk / huis / woonplek. En ik moet zeggen: ik vind het heerlijk!!! Even niet zachtjes hoeven doen ‘s avonds, leuke dingen doen met manlief etc. Ik snap nooit zo goed wat er tegen logeren is. Is voor de kinderen ook erg leuk. Ik krijg dan meteen zo’n beklemmend gevoel als ouders aangeven dat ze logeren niet willen. Iets met niet kunnen loslaten. Mijn man en ik zijn niet alleen ouders maar genieten ook buitenshuis van elkaar om dan geen rekening te hoeven houden met oppas ed. Ik zou het nooit kunnen snappen maar ieder z’n ding...