Je bent vooral erg met jezelf bezig. De wereld zou een stuk mooier en leuker zijn als mensen eens iets meer hun eigen ego opzij zouden zetten.
Mijn zoontjes verjaardag is t enige dat we vieren in een jaar. Mn ouders zouden de deur denk inslaan als ik t niet zou vieren, ze willen graag komen.
We hebben t over kerst he.. De rest van mn leven en jaar staat hierboven niet. W Elke 2 wk op bezoek (zr wonen niet om de hoek) doe ik ook niet omdat ik t zo onwijs gezellig vind elke keer, maar ze zien hun kleinzoon erg graag. Voel me gewoon niet verplicht met kerst te komen, hun programma af te draaien, omdat zij dat graag willen. Al helemaal niet elk jaar
Pfff dan blijf je toch lekker thuis.. Denk dat dat een stuk gezelliger is voor je ouders. Sorry hoor...
Nou ik dacht een goede oplossing/tussenweg te vinden door sinterklaas bij hen te vieren. Dat is dit jaar voor mn zoontje ook echt leuk en spannend. Maar t is gelijk nee, dat willen we niet. Ik vind echt dat iedereen lekker kerst moet vieren zoals ze dat willen. Wij hebben geen relatie met familie waarin we elkaar vaak zien of daar behoefte aan hebben. Als het wel zo is en iedereen geniet mer kerst, is dat leuk. Maar ondanks uitleg, alternatief aanbieden bijna boos aandringen op kerst vind ik niet terrecht.
Dus dit.. Dit jaar gaan we voor het eerst in al die jaren een paar dagen weg naar een bungalowpark.. en ben er zoooo blij mee! Ouders vinden het geen probleem en snappen dat we dit willen... schoonouders daarentegen vinden het duidelijk lastiger.. Tja... afgelopen zomer vanwege werk samen geen vakantie kunnen hebben... en daarom besloten dit in te halen in de kerstperiode! En als het me bevalt.. zou ik het volgend jaar zo weer doen
Precies dit. Ik ken je niet maar je houding vind ik echt ontzettend kinderachtig. Ikke ikke ikke. Je zou op zijn minst kunnen proberen te bespreken wat voor jullie wél haalbaar is zodat je beide ‘je zin’ krijgt.
Ik denk dat je inderdaad maar beter thuis kunt blijven want hier wordt niemand blij van pff Ik weet niet wat je ouders je hebben aangedaan waaraan ze verdienen om enkel als een nare ballast en verplichting te worden gezien.
Tja dat is lastig he aan een forum.. Ik heb gezegd dat ik dit jaar thuis wil zijn, het vorig jaar fijn heb gehad (das gelijk de conclusie ;dus je vond t niet leuk) maar dat we sinterklaas gezamenlijk kunnen vieren dit jaar. Niet voor mezelf, maar zodat ze hun kleinzoon even kunnen zien, het leuk kunnen hebben. Al jaren vier ik geen verjaardag van mezelf etc omdat ik daar geen behoefte aan heb. Ik kom niet op familiefeesten, ik heb er echt een hekel aan, ik voel me doodongelukkig in een kamer vol visite, maar als mijn ouders, broer of zus jarig is, kom ik altijd bijv t weekend aansluitend langs met een Cadeautje.ik wil ze helemaal niet wegstoppen maar heb helemaal niets met vieringen. En ik heb geen band met hen om ze elke week of vaker te zien. Andersom ook niet, ze zijn hier bijna nooit. Maar er is geen discussie nodig, ze willen dat we komen met kerst punt uit. En daar ben ik t niet mee eens.
Wellicht zie ik dingen heel raar hoor. Ik snap, ik zie, gewoon niet waarom je met kerst bij je ouders moet zijn. Het is toch fijner om op vrijdag even te bellen en te zeggen, zullen we morgen een bakkir komen doen? Dan omdat t kerst is, elkaar te zien. Als t zo uitkomt prima. Maar t liefst spreken ze 2e kerstdag al de plannem voor t jaar erop af. Nee zeggen is toch ook een antwoord? Ik snap gewoon niet waarom ik daar mis mee doe. T weekend ervoor is niet goed de dag erna niet, sinterklaas niet, blijkbaar is zeggen dat we elkaar zien met de verjaardag van mn zoontje ook al heel raar, want kerst is kerst? Ik heb denk ik een afwijking.
Heel herkenbaar! Hier ook aangegeven: dit jaar hoeven jullie niet op ons te rekenen met kerst. Óf baby is er net, óf baby is er nog niet, en bij beide zit ik heus niet lekker in een restaurant. Mijn oma blijft volhouden; we zien wel, misschien dan 1e kerstdag vieren ipv de 2e??
Dan blijft nog steeds hetgeen staan wat ik al zei en waarop je citeerde. Vind het er eerder op lijken dat jij vind dat je ze al tegemoetkomt omdat je zoontjes verjaardag viert en je anders al helemaal nergens aan tegemoet zou komen. Jouw behoefte is dus belangrijker dan die van een ander, met name die van je ouders. Je reageert daarbij alsof ze een hand pakken als je een vinger geeft. Sta je erbij stil dat de manier waarop ze het vragen ook te maken heeft met hoe jij ermee om gaat en op reageert? Want die hand en vinger kun je ook om draaien zij laten je op een bepaalde manier los (vinger) respecteren je gezinstijd en jij wil de hele hand door niet tot nauwelijks iets met ze te maken willen hebben op voor hun speciale dagen.
Waarom willen ze geen Sinterklaas vieren dan? Het klinkt van jullie beide kanten best vermoeiend allemaal. Best jammer als dat zo moet gaan. Jullie zitten echt totaal niet op 1 lijn en willen/kunnen elkaar niet begrijpen. Onder aan de streep ben je elkaar natuurlijk niks verplicht.
Ik ben blijkbaar een enorme traditie muts maar ik zou het echt heel erg vinden als mijn kinderen na veel aandringen alsnog niet met kerst naar mij toekomen later Voor nu wil ik graag mijn kinderen die traditie meegeven. Familie en kerst. Ik zou ze het niet willen ontnemen Ieder zijn ding maar denk er is over na
Ze willen dat niet, omdat wij geen kerst willen... Alleen kerdt is een optie. Ik vind t ook vooral vermoeiend. Ik zou t fijn vinden als we kunnen doen wat we willen en zij ook. En als we vlgd jaar er wel zin in hebben, dan kunnen we kerst vieren en hebben we daarna 2 jaar geen zin, doen we t niet. T liefst zou ik nog gewoon op kerst zelf kijken hoe en wat en niet weken of maanden vooruit. Ik baal gewoon dat t van ons geëist word. En indd misch kinderachtig, maar dan heb ik er al helemaal geen behoefte meer aan. Ik heb t al vaak uitgelegd maar ze willen t gewoon niet accepteren. Ieder jaar is t dit gedoe om kerst.
Blijkbaar vinden hun de kerst traditie belangrijk . Lees ik uit je verhaal in ieder geval. Ik zou daar zelf respect voor hebben en hun dat moment gunnen. Met gezin op de bank kan op zondag ook
Hier ene jaar met kerst schoonouders en sint dan met ouders en jaar erop andersom Begin veel gezeur schoonouders gehad maar voet bij stuk gehouden en accepteren het Als sint bij iemand is komen we met kerst niet simpel Oud en nieuw beslissen we zelf en afgelopen jaar ouders en schoonouders gehad 3 jan is man weer jarig maar vieren we niet omdat jongste eind jan jarig
Ik vind wel dat ze respect moeten hebben voor jouw beslissing. Ik zou gewoon zeggen dat we er niemand mee willen kwetsen maar liever gewoon thuisblijven en sinterklaas wel komen vieren. Hopen dat ze dan ophouden..
Er wordt gezegt dat ts haar houding kinderachtig en asociaal is maar denk dat ouders er ook wat van kunnen als ik zo lees. Per definitie nee zeggen tegen het verzoek om Sint te vieren (omdat dit voor ts ook belangrijk is, ivm zoontje) kan wel maar geen behoefte hebben aan kerst vieren mag dan weer niet... Claimende ouders kunnen heel vermoeiend zijn...
Hoezo begrijp je dat niet? Als mijn kinderen niet tijdens de kerstdagen kunnen, verwacht ik nog tig andere mogelijkheden te hebben om leuke kerstdagen te hebben. Er is namelijk geen man overboord als ze niet kunnen, omdat ik niet in een hoekje zit te verpieteren. Als ouders maar blijven doordrammen dat hun kinderen moeten komen, geeft het mij de indruk dat ze geen alternatieven hebben. Waarom blijf je er anders over doorgaan? Kerst moet gevierd worden met kinderen, want andere opties zijn er niet? Natuurlijk vind je het leuk als ze komen, maar als ze niet kunnen betekent dat toch niet dat je niet nog steeds een leuke dag kan hebben. Persoonlijk vind ik dat het feit of je wel of niet een leuke dag hebt, zo moeten laten afhangen van het besluit van een ander. Ook al is het je volwassen kind. Maak er gewoon wat van. Als ouder ben je ook volwassen met een eigen leven. Ga lekker met vrienden eten, een romantisch diner met zijn 2-en, ga samen op de bank liggen met lekkere hapjes en een lading dvd's, ga kerst in Rome vieren etc. Geniet van alle mogelijkheden die er wel zijn, omdat je niet verplicht ergens kerst moet vieren en geniet van de momenten dat je wel samen bent met je kinderen.