Jij kent je kinderen het beste uiteraard. Bij het ene kind zou dit goed zijn om die een extra stapje te laten zetten. Een ander kind raakt hier helemaal ontmoedigd door en daar zou zoiets verkeerd uitpakken. Hier schelen de kinderen ruim 4 jaar. Maar de oudste heeft ADD en dyscalculie. Puzzelen is dus een ding. Ze ziet het niet, maar kan dus ook niet de concentratie opbrengen om eraan te blijven werken. Haar 4 jaar jongere broertje puzzelt de sterren van de hemel. En puzzelt dus al beter dan zijn zus van 9. Heel pijnlijk soms. Met het karakter van de oudste (0 zelfvertrouwen) zou zo'n situatie als jij beschrijft helemaal verkeerd aflopen.
Dat is idd iets waar we meer aan moeten doen. School (en daardoor onbewust ook wij merk ik) lijkt soms zo gefixeerd op de hoofdvakken taal en rekenen, dat anders begaafd zijn (als je het zo wilt noemen) minder aandacht krijgt. Maar ze heeft bv voor haar 6e verjaardag een hele moeilijke LEGO-doos gekregen, die ze met het grootste gemak aan het maken is. Heb me echt verbaasd! Daar waar ik geregeld dacht 'volgens mij zit dat niet goed', zei zij dan: 'nee mama, zo hoort het wel!!!' En ze had altijd gelijk. Het is een bijzonder meisje. Geen meisje-meisje. En daar heeft ze het best heel moeilijk mee gehad (ze deed dan bv dat ze roze mooi vond omdat dat zo 'hoorde'). Nu kan ze meer haarzelf zijn en heeft ze morgen een groot dino-feest. Ben echt trots dat ze daar zo in gegroeid is. Dus eigenlijk heb ik wel het vertrouwen dat met het ontdekken waar zij goed in is ook wel goed komt.
Ik zou het niet doen. Die van mij hebben 2 maanden bij elkaar in de kleuterklas gezeten, omdat dat zo uitkwam, maar dat was geen succes. Na school steeds zeggen tegen mij wat de ander had gedaan enz. Ik denk dat het voor je oudste ook niet veel voor haar zelfvertrouwen zou doen als haar kleine zusje nog beter presteert op school. Versnelling alleen is nooit een volledige oplossing van het probleem, dat moet goed worden begeleid en daarnaast zullen ze ook moeten compacten, verrijken, verdiepen enz. Kinderen die zo voorlopen blijven gewoon altijd sneller denken dan anderen, moeten meer uitgedaagd worden, leren leren en hebben nog steeds na een versnelling minder herhaling nodig enz. Als het praktisch niet te doen is met halen en brengen met twee verschillende scholen zou ik overwegen ze allebei naar een andere school te doen. En tot die tijd haar nu in groep 2 laten meedraaien met levelwerk enz. Tenminste, als het een combiklas 1/2 is.
Buiten het feit van wel of niet bij elkaar in de klas komen weet ik niet of ik een kind van net 5 naar groep 3 zou laten gaan. Vind het ook wel bijzonder dat een school zo snel die conclussie kan trekken. En waarom hebben ze haar dan na de zomervakantie niet naar groep 2 gedaan ipv in groep 1 gehouden? Groep 2 overslaan zou mijn voorkeur niet hebben. Hier ook een slim meisje van februari 2012. Voor de keuze gestaan haar mee te laten gaan naar groep 3 of toch naar groep 2 te laten gaan. Gekozen voor het laatste. Ze krijgt andere werkjes, mag 3 x in de week meelezen met groep 3 maar vind het ook heerlijk om nog in de speelhoek te spelen of te knutselen. Een hele fijne oplossing waar we allemaal blij van worden. En ja ze heeft een hele grote voorsprong als ze volgend schooljaar wel naar groep 3 gaat maar daar komt dan ook wel weer een oplossing voor. Hier gaan ze straks om het jaar ook geregeld bij elkaar in de klas komen. Nu groep 1 en groep 2, maar groep 3 en 4 en groep 5 en 6 zitten een aantal middagen per week gecombineerd dus we gaan het niet voorkomen.
Nou, dan is ze gewoon technisch sterk. Heeft ze veel ruimtelijk inzicht. Dan maar veel lego aanschaffen. Ik zou dit trouwens wel aan school doorgeven. Dan kunnen zij daar ook op inspelen. Als daar haar sterke kanten liggen, dan daar gebruik van maken.
Sasjuh, ze doet al de werkjes van groep 2. Het is een combi-klas van 1/2 en het is niet strikt gescheiden. In naam zit ze dus in 1, qua werkjes/niveau is ze een sterke groep 2er.
Mijn neefjes die een jaar schelen zitten beiden in hetzelfde leerjaar ook omdat de jongste sneller in zijn ontwikkeling is. Wel zitten zij in verschillende klassen. Maar op zich gaat het samen in hetzelfde jaar zitten prima. Bij lekaar in de klas lijkt me lastiger, maar het is dan ook aan de docent om dit goed te begeleiden. Ik zou dus aan de school vragen hoe zij hier mee om zouden gaan zodat ook de sociale en emotionele ontwikkeling van beide zussen recht wordt gedaan
Nee zou het niet snel doen.. mijn jongste komt in maart in groep 1 en zit mijn 3e zoon in eind groep 2 en toch wil ik ze biet samen .. ze hebben samen op Kdv gezeten en zelfde groep ( jongste gedroeg zich ouder dus baby groep was geen optie meer ) nou die 2 deden en nog steeds werkelijk alles samen .. hebben dan ook gezamenlijk vriendjes maar vooral waren hun 2 samen .. leidsters haalde ze expres uit elkaar zo nu en dan tijdens eten anders zaten ze echt alleen maar bij elkaar.. maar andere zoon zit in groep 3 en gaat dan naar 4 en zoon van groep 2 gaat naar 3 maar die wil je ook niet samen hebben .. die maken alleen maar oorlog met elkaar tenzij 1 van hun ruzie hebben dan komen ze voor elkaar op. Hier wil ik ze dus absoluut niet samen hebben ..
Wees trots op haar uniek-zijn en laat dat merken. Ieder kind is anders, en ik denk dat je je kind veel beter helpt door haar trots te laten zijn op wie ze is, dan door haar af te schermen van haar slimmere zusje. Wat overigens niet kan. Stel ze zitten bij elkaar in de klas. Dan ziet ze wat zusje presterrd in de klas. Maar.... als ze dat nu ook al ziet terwijl ze niet bij elkaar zitten.... dan maakt het wat dat betreft niet uit. Stimuleer geen rivaliteit, maar de eigenheid van het kind. Jezelf zijn is zoveel belangrijker dan prestaties. En dan maakt het echt niet uit of ze in dezelfde klas zitten if niet. En waarom zou het een probleem zijn als ze dezelfde vriendinnetjes krijgen? Ik denk dat er juist bij verschillende klassen of zelfs scholen eerder rivaliteit ontstaat.
Ik ben het volledig met je eens, ik vind ook dat dit zo is, maar de praktijk kan nu eenmaal een stuk weerbastiger zijn... Je kan heel erg je best doen als ouder om je kind toe te rusten en het te laten weten hoe trots je bent, maar je kunt iemands karakter (in dit geval onzekerheid) niet uitvlakken en naast jou als ouder hebben ze nog met een heleboel andere mensen te maken in een prestatiegerichte maatschappij waarin ze echt wel vergeleken gaan worden en die erg prestatiegericht is op ‘meetbare’ zaken. Dan moet je wel van goede huize komen om je daar als jong en onzeker meisje niet door te laten beïnvloeden. Vooral als ze er nu al onzeker over is. Natuurlijk moet je er aan werken om je kind een gevoel van eigenwaarde mee te geven en het toe te rusten, maar je mag een kind soms ook nog wel in bescherming nemen. Als de jongste de oudste continue op alle gebieden overschaduwt, dan blijft dat echt niet onopgemerkt, niet door hun zelf, maar ook niet door klasgenoten en kinderen kunnen keihard zijn. Als de oudste zelfverzekerd was en lekker in haar vel zit, dan zou ik er anders in staan. Maar ze is al erg onzeker en vergelijkt nu al. Ik zou dat niet zien zitten als ouder zijnde. Daarnaast kunnen ze ook de jongste niet eindeloos versnellen op school, dus gaan ze op termijn misschien ook voor de jongste tegen dingen aanlopen. Ik zou dus voor een andere school kiezen.
Maar dat is een heel ander argument. Als je de school zelf voor jongste niet ziet zitten. Voor jongste wil je natuurlijk ook dat ze lekker in haar vel blijft en voldoende wordt uitgedaagd. Dan nog zou ik wel heel diep nadenken voor ik mijn kinderen naar verschillende scholen zou laten gaan. Maar dan wel de beste keuze voor beide meiden. Plus praktisch haalbaar. Want het is niet alleen halen en brengen. Je wordt bij beide scholen gevraagd hulp bij uitjes, opruimen, schoolbieb etc. Bij beide heb je oudergesprekken. En dat zal nooit op rlkaar zijn afgestemd, waardoor je telkens weer keuzes moet maken. Ik zou dat niet zien zitten. En dan eerder nog overwegen beide meiden naar andere school te doen (mits dat voor beide een goede plek zal zijn uiteraard) Btw. Ik heb zelf ook met mijn zus in 1 klas gezeten. Was een combiklas groep 6,7,8 op een kleine school. Mijn vader was de meester, mijn moeder deed de geschiedenislessen en een buurvrouw de muziekles. Ik was op mijn manier ook bepaald "uniek". Nooit gestest op labeltjes, maar hadden ze dat wel gedaan dan was er vast wel wat uitgekomen. Toch heb ik nooit last gehad van die familiebanden. Mijn vader hield mij altijd voor hoe uniek is was en dat ik altijd mezelf moest blijven. Daar ben ik hem nog steeds dankbaar voor.
Ik zou denk ik inderdaad allebei op de andere school doen, anders is het logistiek haast niet te doen. Mooi om te lezen hoe het voor jou is geweest! Dat klinkt idd heel waardevol. Waarschijnlijk reageren we allebei vanuit onze persoonlijke context. Ik was vroeger zelf erg onzeker en wist natuurlijk wel dat mijn ouders mij ook uniek en waardevol vonden, maar op een gegeven moment ging mijn omgeving toch zwaarder wegen en had ik bij mijn ouders zoiets van ‘die zijn toch niet objectief’. Ik werd niet gepest, maar ik was klein en dun voor mijn leeftijd, verlegen en slecht in gym... dus dan wordt je er soms toch wel eens uitgepikt. En ik was helaas niet zo iemand die daar luchtig in stond en het weinig boeide. Want als je zelf een beetje zeker bent, straal je dat toch vaak wel uit.
Ik zou sowieso in de beslissing wat voor de jongste het beste is even buiten beschouwing laten of je ze bij elkaar in de klas wil hebben. En mocht dat de uitkomst zijn en je wil dat niet dan kijken naar een andere school. Je schrijft dat ze geen passend onderwijs hebben, maar doen ze dan niks aan verrijking/ individuele leerplannen bij een voorsprong? Zonder plusklas kan dat nog wel goed geregeld zijn. Alleen versnellen is natuurlijk nooit een oplossing, zoals al is gezegd in dit topic. Dan zou ik heel snel naar een andere school uitkijken. @Fietwordtmama , vergeet de studiedagen op verschillende dagen niet, erg irritant
Gisteren zijn terloops de woorden 'hoogbegaafd' en 'andere school' gevallen bij de juf. Dit nam ze wel deels terug (ze vond her wat kort door de bocht van zichzelf, want het moet natuurlijk eerst goed uitgezocht worden), maar toch. Gek genoeg voelt het alsof iemand me verteld heeft dat mijn dochter een ernstige ziekte heeft. De hoogbegaafde kinderen die ik ooit heb gekend hadden allemaal problemen...
Hoogbegaafd hoeft niet samen te gaan met andere dingen die daarnaast spelen. Het kan maar hoeft niet.
Er hoeft ook niks 'naast' te spelen om problemen te krijgen. Het is steeds een strijd om passend onderwijs te krijgen. Bij mijn oudste is daar ernstig in tekort geschoten en ze is daardoor erg beschadigd. Mijn jongste zie ik nu ook weer beschadigd raken
Mag ik vragen hoe ze daardoor beschadigd is? Mag ook in pb. Ik vind het lastig in te schatten wat ik van school kan en mag verwachten (mbt onze middelste) en in hoeverre een bepaalde keuze invloed heeft.
Ik vind dat de keus om je jo gste te versnellen los moet staan van wat goed is voor de oudste. Ik zou eerst een inschatting en beslissing maken van wat het best voor de jongste is. Als ik zo het hele topic lees en alles in overweging neem, zou ik niet het vertrouwen hebben dat de jongste op deze school aan haar trekken zal komen. Misschien volgend jaar in groep 3 nog wel, maar je zal al snel weer tegen hetzelfde probleem aan lopen. Als zij haar in de toekomst te weinig zullen bieden qua verrijking en verdieping, zou ik haar naar een andere school doen. Als de oudste vanwege de logistiek dan ook naar een andere school moet, is dat maar zo. Het nadeel voor je jongste bij niet versnellen klinkt groter dan het nadeel voor je oudste als ze naar een andere school moet.
Eigenlijk wel slecht dat die woorden in combinatie met elkaar gevallen zijn. Dat zegt eigenlijk dat de juf zelf vindt dat ze op jullie school geen passend onderwijs kunnen bieden aan hoogbegaafde kinderen.
Nee, slecht vind ik dat niet. Passend onderwijs kent z’n grens. Het is niet reeel te verwachten dat een school met alle lagen van de bevolking mee kan. Kunnen ze wel roeptoeteren vanuit den haag, maar dat zijn mensen die na hun eigen studietijd geen enkele school meer van binnen hebben gezien. Het is goed dat een school deze grens zelf herkent en het niet voor zich houdt, waardoor een kind vervolgens de dupe wordt. Ik vind het juist te prijzen dat een leerkracht daarin met het kind mee denkt, ondanks dat het daardoor kans loopt een kind te verliezen