Dag iedereen, Wellicht een open deur intrappen die iedereen door moet: Binnen een dikke maand zal mijn (dan) 4,5 maand zoontje naar de kinderopvang gaan. De eerste maand nog 4 dagen per week, woensdag ben ik met hem thuis, dus zullen we elkaar maar maximum 2 dagen 'missen'. Maar vanaf januari werk ik weer voltijds, wat betekent: hij gaat 5 dagen naar de kinderopvang. Mijn man is zelfstandige en weet niet op voorhand wanneer hij aan opdrachten werkt. Het systeem in België is (begrijpelijk vanuit het standpunt van de kinderopvang) weinig flexibel, waardoor we onze zoon niet zomaar thuis kunnen laten (zonder te betalen) als mijn man geen opdrachten heeft en dus wel bij hem zou kunnen zijn. Conclusie: hij gaat vanaf januari voltijds naar de kinderopvang. We zien ons zoontje dus enkel 's morgends (maar zal wel hectisch zijn, neem ik aan) en 's avonds (maar wat ik hoor van vriendinnen: kindje halen, kwartiertje spelen, eten, badje en dan weer bedje in). Enkel in het weekend zullen we echt samen kunnen zijn. Wat ik me nu afvraag: vanaf zijn geboorte zijn alle adviezen erop gericht dat de baby zo dicht mogelijk bij de mama (en papa) moet zijn in het kader van de hechting. Slapen in dezelfde kamer, voeden op vraag, gezellig borstvoeding, soms borst als troost, samen spelen, etc. Maar eens hij naar de crèche gaat, geldt dat opeens niet meer? Ik heb wel vertrouwen in de professionaliteit van de kinderopvang, maar kan de gedachte toch niet van me afzetten dat hij bruusk aan anderen wordt overgelaten, en heel het hechtingsproces wordt doorbroken. Ik denk dan dat hij zich misschien meer zal hechten aan verzorgsters dan aan mij En dat ze toch ook nooit met zoveel liefde voor mijn zoon kunnen zorgen dan ikzelf Is er iemand die meer weet over hoe het zit met hechting aan de ouders als het kind voltijds naar de kinderopvang gaat? Ik denk enerzijds dat ik overdrijf, dat ik hier meer emotioneel in ben dan mijn zoon, die zal er misschien niet veel van merken en daarom ook niet 'slechter' opgroeien. Anderzijds twijfel ik sterk of ik toch nog langer thuis wil blijven met mijn baby, of toch minder zou werken om toch dichter bij mijn zoon te zijn.. IEmand met kennis terzake? Veel groetjes,
hey, mijn vraag heeft niet zozeer met België te maken, maar is meer algemeen: als kinderen voltijds naar de kinderopvang gaan, hoe zit het dan met de hechting met hun ouders? ervaringen? Iemand die zich er al eens heeft in verdiept?
Strikt genomen is het inderdaad verre van ideaal. Ik denk dat algemeen gezegd wordt dat een kind het eerste jaar best vooral bij de ouders is. Anderzijds, de meerderheid van de Belgische kinderen gaat vanaf vier maand (vrijwel) voltijds naar een andere plek dan thuis. En het is nu niet alsof wij allemaal zo compleet gestoord zijn.... En tja, in Nederland zijn moeders dan wel vaker bij hun kind, maar de vaders zijn toch ook vaker voltijds weg. En die kinderen hechten zich toch ook goed aan hun papa? Sowieso is het overdreven te zeggen dat je 's avonds maar pakweg een half uurtje samen bent. Tenzij je extreem laat thuiskomt. Hier hadden we alleszins nog uren samen voor allebei mijn kinderen het bed in gingen. En doordat het beiden zo'n rotslapers zijn, had ik ook 's nachts nog massa's tijd met hen Maar als je er echt mee zit... Daarvoor is ouderschapsverlof natuurlijk. Voor zowel jij als de papa.
Ja ik heb mij daarin verdiept door de studie. Het is een heel verhaal haha,maar het belangrijkste is: hechting is niet alleen afhankelijk van de kwantiteit. Een kind dat 24/7 bij zn ouders is kan ook slecht gehecht zijn. Kijk een pasgeboren baby moet je niet meteen een week wegbrengen Idealiter is een kind het eerst levensjaar voltijds bij zijn primaire verzorgers, maar dat is gewoon niet voor iedereen haalbaar. Zorg dat de tijd die je met je kindje doorbrengt van kwaliteit is. En probeer die zoveel mogelijk samen door te brengen (wat dus bij jullie vooral de weekenden zullen zijn) en zorg dat je dan ook echt tijd voor hem hebt.
Als je de keuze hebt minder te kunnen werken zou ik dat zeker gaan doen. Natuurlijk zal hij wel gehecht blijven aan jou, maar doordat hij 5 dagen niet bij je is en wordt opgevoed door anderen, zal hij zich ook aan hen gaan hechten. Zijn gedrag kan daar ook erg door veranderen, doordat hij bijna niet thuis is en meerendeel dus niet bij zn ouders is.
Van wat ik ervan weet zijn de eerste weken het belangrijkste. Verder ben ik het helemaal met tuc eens. Kwaliteit is het belangrijkste. En doodeweek zal dat af en toe best hectisch zijn en ga je niet nog uitgebreid zitten knuffelen als je je ooknog klaar moet maken voor werk en de trein wilt halen. Maar s avonds tijdens het badje is er wel tijd en aandacht. En ook tijdens het voeden. En met in bedje leggen. En dan heb je ook nog het weekend. Het zal wennen zijn. Maar het voordeel van al heel jong naar opvang brengen is ook dat ze daar al helemaal gewend zijn wanneer de eenkennigheid fase begint.
Voor een veilige hechting heeft een kind liefde en geborgenheid, rust en stabiliteit, stimulatie en grenzen nodig. En er moet natuurlijk voldaan worden aan de primaire levensbehoeften. Zolang jij dat je kind kunt bieden (en met een vast ritme en op vaste dagen naar de crèche met vaste leidsters telt dat ook) komt het vast goed. Je zoon is straks 4,5 maand en je hebt hem al die moederliefde en aandacht al volop mee kunnen geven. Dat is heus niet zomaar ontwricht, al snap ik je angst als kersverse moeder. Mocht je het interessant vinden: https://openaccess.leidenuniv.nl/bitstream/handle/1887/10213/7-704-049.pdf?sequence=1 https://eric.ed.gov/?id=ED376987 http://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/0300443042000235758 http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/j.1741-3737.2002.00016.x/full Bij die laatste studie blijkt uit de steekproef zelfs dat binnen de groep kinderen die veel uren maakten op de kinderopvang een grotere groep veilig gehecht is dan binnen de groep kinderen die fulltime thuis waren.
Heel erg bedankt alvast! Ik ga bovenstaande literatuur zeker eens lezen! Ik ga in het algemeen ook nog wat lezen over hechting... Mijn moeder was vroeger met ons thuis en mijn zussen en ik hebben op latere leeftijd allemaal hard aan onszelf moeten werken om niet meer zo angstig in het leven te staan. We hebben ook de neiging ons machteloos te voelen bij een probleem in plaats van een oplossing te zoeken... ik wil dus een manier vinden om dit niet aan mijn zoon door te geven...
Geen ervaring of tips, maar wel een soortgelijke situatie van mijn man. En hij houdt de kinderen gerust thuis last minute. Dan belt hij sochtends dat ze niet komen. Uiteraard betalen we wel voor die dag, maar dat hoort er nu eenmaal bij.
Dag Jilzz, aan die optie hebben we ook al gedacht. Al is dat natuurlijk duur en als we dat te vaak doen, zullen ze misschien ook niet lachen omdat er globaal een opvangtekort is in mijn stad. Als mijn kind dan vaak zomaar niet zou komen, dan neemt het eigenlijk de plaats in van een ander kind. Maar het is zeker een optie om af en toe te doen! Ik dacht om het misschien om te draaien: hem maar 4 dagen naar de opvang sturen en die 5e dag mijn man voor hem laten zorgen. Op dagen dat hij dan toch moet werken, proberen we een oplossing te vinden (ik neem verlof, we vragen één van de grootouders of.. we vragen aan de opvang of hij die week een extra dag mag komen). Al vrees ik dat hij dan toch weer te vaak wel op die dag werkt en het te vaak een lastige puzzel wordt... Ouderschap is een optie (ik heb nu een maand genomen, anders zou hij volgende week al moeten gaan), maar helaas niet voor mijn man. Tot op heden hebben zelfstandigen geen ouderschapsverlof Hij heeft natuurlijk de keuze om opdrachten te weigeren ifv zijn gezin, maar goed: de rekeningen van zijn bedrijf blijven natuurlijk wel komen..
Baby's kunnen zich aan meerdere personen hechten, dus ook aan vaste creche medewerkers (ik heb er geen ervaring mee, maar dat zou ik zelf wel belangrijk vinden, vaste medewerkers en niet elke dag een andere). Hechting is ook niet iets definitiefs; het wordt opgebouwd in het eerste jaar, maar kan daarna nog steeds verstoord worden (of juist hersteld).
Is het voor jou niet gewoon een optie om minder te gaan werken dan? Aangezien je man ook fulltime werkt.
Ik zou zeker uitproberen of het werkt als je man 4 dagen werkt en 1 dag thuis is. Mocht dat echt niet gaan dan kan je het altijd nog aanpassen.
Als je de keuze hebt om minder te gaan werken en/of later te gaan werken, dan zou ik dat zeker doen. En als je man onverwachts vrij is dan kan je zoontje gewoon thuis blijven. Of hij nou wel of niet gaat je betaalt toch, maar de lijkt me dan geen reden om hem maar te brengen terwijl 1 vd ouders gewoon thuis is. Ik moet er persoonlijk niet aan denken mijn kinderen 5 dagen per week weg te brengen en mijn kinderen stellen dat ook zeer zeker niet op prijs. Al kan zo'n kleintje dat nog niet met woorden zeggen.
Zelf geen ervaring, hier gingen ze altijd maar 2 dagen naar de creche maar een kennis van mij haar kinderen gingen ook 5 dagen en deze kinderen zijn echt prima gehecht Ze werden weleens eerder opgehaald maar hebben er echt niet onder geleden. Ze hebben 4 kinderen en bij alle 4 is het zo geweest, de jongste zit er nog, zij werkt nu iets minder en de woensdag is ze altijd thuis en dan is de jongste ook thuis.
Ik woon zelf niet in België. Maar mijn moeder werkt in België. Ze zegt echt vaak tegen mij dat ik blij moet zijn dat er hier in NL zoveel mogelijkheden zijn tot parttime werken als moeder zijnde. Volgens haar werken de meerderheid van alle moeders in België fulltime. 4 dagen komt ook vaker voor. Maar je ziet daar niet veel moeders die minder dan 4 dagen werken. Als je de keuze hebt en het is allemaal financieel haalbaar zal ik het zeker overwegen. Helaas is dat in België wat lastiger dan hier in nl. Qua hechting. Ik heb vanaf dat mijn dochter 6 maanden was tot ongeveer haar eerste verjaardag fulltime gewerkt. Ik heb totaal niks geks gemerkt qua hechting. We deden in het weekend heel veel samen en ook s’avonds maakte ik veel tijd voor haar vrij. Ze is er echt niet slechter door geworden.
Bedankt voor jullie reacties! Intussen heb ik beslist om 6 maanden 1 dag per week minder te werken. Dan is hij ongeveer 1 jaar, en dan evalueer ik of ik het tijdskrediet verleng. Intussen hebben we nog een intake gehad in de kinderopvang. Ze ogen heel professioneel, en lijken veel prioriteit te stellen aan de communicatie met de ouders en de verzorgers. Enige minpunt: in zijn groep zijn 3 vaste begeleiders (goed zeker voor de hechting dat het deze 3 vaste zijn?), maar bij een maximumbezetting zullen er dan 24 baby's zijn! Gelukkig niet elk dagdeel (de namiddagen zouden rustiger zijn), maar ik vind het wel heel veel en heel druk. Mijn kindje gaat zo overprikkeld zijn MAar goed, we proberen het uit...
Huh dat mag toch niet? Volgens mijn opvang mogen ze 1 leidster per 4 kinderen en maximaal 12 in de groep? (Dus 3 leidsters, nu is het kleinschalig dus hebben ze er “maar”’8 vast en 2 plekken altijd flexibel maar toch..