Eigenlijk precies dit. Ik wil met mn zoontje en man kerst vieren thuis, samen. Chocola, lekker ontbijt , tv aan, even wandelen, genieten van een lang weekend samen. Mijn ouders vieren kerst ieder jaar exact t zelfde, tot op de minuut zowat.sinds ik een kleine heb, hoort dat wij langskomen daar blijkbaar bij. Nee zeggen is geen optie.
Áls ik ze nou hooguit een paar keer per jaar zien zou ik je helemaal gelijk geven. Maar ik zie ze eigenlijk wel wekelijks. En mijn man komt uit een groot gezin dus daarnaast ook nog heel wat verjaardagen dat ik iedereen zie. Daarbij, als je ergens geen zin in hebt duurt een dag erg lang.
Eens met @Treez en @Sabrina81 Ts heeft al vaak kerst daar gevierd ik vind dat zij ook eens nee mag zeggen. Erg flauw om haar kinderachtig en egoïstisch te noemen! Ik vind kerst super leuk maar ik accepteer echt mijn moeders mening en zij die van mij. Ik hoop dat ook met mijn dochter te kunnen oplossen later zo! Kom op, zo verziek je de band met je kinderen echt. Ze zijn geen bezit omdat het jouw kinderen zijn!
Ik vind ouders die heel graag kerst met hun kinderen en kleinkinderen willen vieren vind ik niet claimend maar vind ik heel normaal
Ik heb niet alles gelezen. Maar ik vind het juist leuk om met kerst ergens uitgebreid te eten zonder zelf te hoeven koken . Mijn zoon is 6 december jarig, maar we vieren ook gewoon sinterklaas en zijn verjaardag. En hebben daarnaast nog 2 verjaardagen in december. Wij komen ook zonder feestdagen bij m’n ouders maar met kerst vind ik het toch gezellig. En het verplicht gezellig doen vind ik een raar argument, op andere dagen heb je het toch ook gewoon gezellig dus snap niet waarom dat met kerst dan verplicht is, het is toch gewoon een andere sfeer waardoor mensen graag met elkaar zijn.
Daar heb je helemaal gelijk in. Maar tussen dat willen en er een verplichting van maken zit een groot verschil.
De 1e kerstdag zijn wij thuis met vrienden of bij vrienden thuis. De 2e kerstdag zijn wij meestal thuis want dan gaat mijn man de nachtdienst weer in en is een korte dag en in die week zien wij hem weinig door de drukte op het werk. Met familie hebben wij wel eens kerst gevierd, wij bij hen en hun bij ons maar de laatste jaren eigenlijk niet meer. Anders hebben wij ook weinig contact met ze en komen ze hier zelden en waarom moeten wij dan met kerst wel gezellig bij elkaar zijn? (dit geld voor beide kanten van de familie)
Precies dit. Als je het jaarlijks al hebt samen gevierd en je kind aangeeft dit jaar andere plannen te hebben, vind ik het ook normaal om dit te accepteren in plaats van blijven doordrammen. Het hoort van twee kanten te komen en in deze situatie krijg ik niet het idee dat dit gebeurt. Het moet elk jaar op exact dezelfde wijze gebeuren, omdat de ouders dit willen. Wat de kinderen willen lijkt ondergeschikt te zijn. Nogmaals ik hoop dat ik in de toekomst mijn eigen kinderen wat meer gun en in staat ben om er zelf een leuke dag van te maken .
Tja mijn ouders kunnen wel, maar willen ook liever niet. Dat vind ik wel jammer, maar daar heb ik ook respect voor en ga het ze zeker niet opdringen, dan liever niet.
Mag TS een eigen mening hebben of is de wil van het kind ondergeschikt aan de wens van de ouder. Nogal 1900... Ze doet al jaren wat ouders willen met de kerst, nu wil zij doen wat zij wil. Bij deze de aanpassing van mijn tekst. Als mijn kinderen niet tijdens de kerstdagen kunnen of willen etc. Zo diep had ik niet over elk woordje nagedacht, maar dit is wel wat ik bedoel. De intentie van mijn tekst blijft voor mij hierdoor exact hetzelfde. Mijn kinderen mogen later hun eigen wensen of meningen hebben. Deze hoop ik namelijk ook te hebben en ik hoop dat we dit van elkaar weten te accepteren. Dat betekent soms geven en soms nemen.
Ik snap hier echt helemaal niks van. Maar dat zal vast ook komen door de band die je wel/niet met je ouders hebt. Ik denk dat het van beide kanten hier niet lekker loopt overigens. Je ouders klinken ook redelijk ‘my way or the highway’ en zo kom je nooit tot een compromis of regeling waarbij iedereen (een beetje) tevreden is. Ik zie kerst bv nooit als verplichting en vind het heerlijk. Wij zijn graag samen en als iemand van onze familie er een keer niet bij kan zijn, is dat heel jammer maar wordt gewoon geaccepteerd. En het hele ‘verplicht gezellig hebben omdat het kerst is’ begint bij je zelf. Als je iets met anderen gaat doen, doe je dat toch uit gezelligheid, wat de reden (verplichting) ook is. Ik hoop dat mijn kinderen later ook graag bij mij op bezoek komen of ons bij hun thuis uitnodigen. Maar ik lees geloof ik dat je ook nooit naar verjaardagen gaat, omdat je daar niks aan vind. Dus dan is gezelligheid misschien een begrip waar je niks mee kan? Maar goed, als je echt geen zin hebt, moet je daar gewoon duidelijk over zijn en ook erbij zeggen dat de discussie is gesloten als ze blijven zeuren. En anders een duidelijk compromis: ‘we komen om 13 uur koffie drinken en gaan om 14 uur weer naar huis, punt’. Ik vind ook dat de verjaardag van je zoon er verder los van staat. Als hij in juli was geboren, had je dat excuus ook niet.
Maar TS mag toch zelf beslissen wat ze graag wilt. Ze wilt lekker thuis zijn met haar gezin. 3 dagen na de kerst ziet ze haar ouders weer. Van mij part heeft ze gelijk! Ik zou het als ouder(s) ook niet fijn vinden als mijn kinderen tegen hun zin in kerst bij ons vieren. (Ik heb nog geen kinderen, dus niet aan de orde) Maar dan zou ik liever hebben dat ze door de weeks gewoon een keer langskomt wanneer ze daar wel zin in heeft. Grote kans dat ze volgend jaar of het jaar daarna misschien wel naar haar familie gaat om kerst te vieren.
Ja hoor, wij zijn gewoon lekker thuis met Kerst. Ik heb eveneens een bloedhekel aan dat gezellige familiegedoe met Kerst, tenminste als het betekent dat je 2 dagen van hot naar her sjeest, overprikkelde kinderen hebt en elkaar als man en vrouw bijna niet gezien/gesproken hebt en haast nog wat vrije dagen nodig hebt om ervan bij te komen... En dan heb je Oud en Nieuw en verwachten de ouders van beide kanten wéér dat je je neus laat zien... Zo blijf je bezig. Wij zijn dit jaar gewoon samen thuis (ben dan bijna uitgerekend) hebben vorig jaar 2e Kerstdag met broers en zussen bij mijn jongste broer gegeten, waar we met elkaar voor het eten gezorgd hebben. Was heel gezellig. Het jaar daarvoor was onze jongste net 2 weken dus ook gezellig thuis. Ik zorgde voorheen altijd dat ik nachtdienst had met Kerst. Het ideale excuus om gewoon lekker samen thuis te zijn zonder verplichte sociale uitjes.
Ik heb een paar jaar enorm lopen weigeren om naar mijn ouders te gaan met kerst en eerlijk gezegd, het is het gewoon niet waard. Dat gezeur en gedram en die teleurgestelde gezichten elke keer... Mijn vader is ook van het type "DIT IS WAARSCHIJNLIJK MIJN LAATSTE KERST" terwijl hij helemaal niet ziek is of iets dergelijks, maar hij heeft een speciaal Zuid-Amerikaans-drama-gen dat vooral rond verjaardagen en feestdagen zeer bepalend gedrag veroorzaakt. Ik geef niks om kerst. Ik zet geen boom neer en ik kook niks bijzonders. We hebben geen kersttruien en we kijken al helemaal geen kerstfilms, maar die ene avond gourmetten met mijn ouwelui, dat hoort er tegenwoordig wel bij.
Stel ze anders een alternatief voor, iets wat je wel leuk lijkt? Een kerstwandeling, een kerstconcert bezoeken samen, een kerstbrunch.
Ik vind gezelligheid gewoon heel iets anders. Ik hou van spontaniteit, iedereen doen waar hij of zij zin in heeft. Ik spreek maar weinig af, ik bel liever op de dag zelf even op of de dag ervoor of iemand zin heeft om weg te gaan, te gaan eten etc. Een keer een etentje met een vriendin plannen, natuurlijk. Een weekendje weg spreek je ook vooraf af. Ik vind het indd niet gezellig om op een verjaardag bij elkaar te zitten, elkaar aan te gapen en vriendelijk te doen en elk jaar dezelfde gesprekken te hebben. Als kind heb ik dat jaren lang gedaan, net als kerst vieren, ik vond er gewoon geen bal aan. Nu ben ik volwassen, getrouwd, heb 1 ( 1,5 ) kind en NOG zit ik elk jaar in t gezeur. Daarbij scheelt t misch hoe verjaardagen etc lopen, hier is t eeuwig en altijd t zelfde riedeltje, de zelfde mensen, t zelfde eten en de zelfde stress.
Ik snap je wel TS. Sterker nog, vorig jaar heb ik halverwege het jaar al een huisje geboekt op een vakantiepark voor afgelopen kerst omdat ik absoluut geen kerst meer wilde vieren met familie en dit helaas door de ene helft niet geaccepteerd werd. Oplossing was weg gaan. En wat hebben we het heerlijk gehad met z'n drietjes! Ik zou het zo weer doen. De reden dat ik geen kerst met familie wilde vieren is omdat onze dochter elk jaar met kerst compleet overprikkeld is geweest, het duurde dagen voordat zij weer zichzelf was en dan begon de jaarwisseling. Wij werden beide dagen bij familie verwacht en dat was wel gezellig hoor, maar de tijd daarna was het ons niet waard. Helaas heeft mijn schoonmoeder er een handje van om dan in de slachtofferrol te keren, zo ook vorig jaar. Ze zat helemaal alleen, ging maar niks bijzonders doen met het eten, niemand kwam langs etc. Mijn ouders vinden het prima en vonden het vorig jaar eigenlijk wel heerlijk dat ze spontaan konden besluiten wat ze gingen doen met de kerst. Dit jaar gaan wij niet weg, ik ben dan een week of 32 zwanger en mijn lichaam speelt de laatste tijd al behoorlijk op. Ik zie de bui dus al hangen bij mijn schoonmoeder. Maar wij bekijken op de dag zelf wel of we het leuk vinden om langs te komen. Zij verwacht ook een flink aantal cadeaus, mooie kleding en lekker eten en dat zal er dan niet allemaal in zitten. Daar zal ze het ook niet mee eens zijn maar het is graag of niet. Ik ga mezelf niet gek maken omdat er zoveel verwacht wordt van ons. Verwachtingen mogen mensen hebben, ze moeten alleen niet klagen als wij niet alle verwachtingen waar maken