Dag dames, Mijn man zit al meer dan een maand thuis met vage, vervelende en pijnlijke klachten. Het begon na het hardlopen met een pijnlijke knie. Daarna een blaasontsteking, dacht de huisarts, oog ontstekingen ( beide ogen ), heftige griepverschijnselen. Uit zijn urine kwam niks naar voren, de oogontstekingen leek ook ‘spontaan’. Onze alerte huisarts heeft hem vrij snel doorverwezen naar de reumatoloog. Na het bloedprikken afgelopen donderdag, werden wij vrijdag gebeld en moesten we vanochtend langs komen. De ontstekingswaarden is zijn bloed zijn veel te hoog en de reumatoloog is er bijna van overtuigd dat het reactieve artritis is. Nu zijn er longfotos gemaakt, foto’s van zijn holtes ( ivm pijnlijke kaken en een dichte neus zonder snot zeg maar ). Weer bloedprikken, urine inleveren en vanochtend heeft hij een prednisonspuit gekregen. Zijn er dames met ervaring met reactieve artritis? Hoe snel knapte je op ( of diegene die het had )? Mijn overactieve man die 5 keer per week sportte is veranderd in een doodziek vogeltje die flink is afgevallen en eigenlijk nog geen 500 meter kan lopen
Niemand?? Inmiddels zijn er wel bacteriën in de urine gevonden en gaan ze weer nieuwe urine op kweek zetten. Ik ben vooral een beetje bang wat ze allemaal gaan ‘vinden’
Ik heb er geen ervaring mee, maar wil jullie wel even heel veel sterkte wensen. Het lijkt mij heel naar om je man zo te zien veranderen in een ‘ziek vogeltje’. Hoop dat er snel een duidelijke diagnose komt.
Hier een jong familielid met reuma. Ik weet niet of dat enigszins vergelijkbaar is met elkaar, volgens mij wel. Mijn familielid reageert de ene keer wel op (pijn)medicatie, de andere keer niet. Soms slikt ze voor langere periode hele zware medicatie waar ze erg ziek van wordt om maar die ontstekingen een beetje rustig te krijgen. Soms lukt dat, soms niet. Wat versta je onder opknappen? Sterkte!
Nou dat hij zich minder ziek voelt en iig voor een paar dagen in de week weer aan het werk kan. Had trouwens verwacht dat de prednison zou werken, maar tot nu toe merkt hij er weinig van.
Lastig om dat te voorspellen natuurlijk. Bij mijn familielid is het zo dat er geen pijl op te trekken valt. De ene keer gaat het weken goed, en dan heeft ze maanden heel veel ontstekingen en veel pijn. Ze heeft ook een tijdje in de ziektewet gezeten. Nu werkt ze weer bijna voltijd. Haar doel is voltijd maar of dat gaat lukken weten zij en haar artsen niet. Misschien ligt ze morgen weer plat. *klopt af* Het is een kutziekte!
Ja onmogelijk om te voorspellen inderdaad. Maar man dit duurt nu al zo’n lange tijd. En omdat hij 1 keer eerder echt ziek is geweest de afgelopen 12 jaar ( Pfeiffer ) zijn we dit ook helemaal niet gewend. Echt super k*t ziekte. Wel super knap dat je familielid aan het werk weer is.
Ik hoop dat ze de ontstekingen onder controle kunnen houden. Bij sommige mensen met reuma is een onderhoudsdosis soms genoeg. Nog beter is het bij jou man maar een eenmalig iets natuurlijk! Mijn familielid heeft het al sinds kind (jeugdreuma) , dus ze is een expert helaas. Elk medicijn is enkel symptoombestrijding want voor auto-immuunziekten bestaan (nog) geen geneesmiddelen. Het is het lichaam dat een fout maakt en gewrichten en organen gaat aanvallen. Daar valt niets tegen te doen behalve dan om het immuunsysteem plat te gooien. Dat hebben ze bij mijn familielid dan ook een tijdje gedaan dmv zware medicatie en daar werd ze (uiteraard) heel erg ziek van. Veel sterkte! Ik kan me voorstellen hoe je man erbij hangt en hoe naar jij je voelt!
Ik heb het gehad. Ben er heel lang mee zoet geweest, maar ik herken de symptomen echt totaal niet. Ik had knieeen als voetballen, zaten vol vocht. Hebben ze de bron al gevonden? Ik bleek drager te zijn van een bepaalde bacterie in m’n keel, waarvan bekend is dat deze (bij verminderde weerstand) tot reactieve artritis kan leiden.
Hij heeft wel vocht in zijn gewrichten. Maar niet als voetballen. Zijn kaakgewrichten waren wel gigantisch. Zag er bizar uit Ze hebben de bron nog niet gevonden, maar dus wel bacteriën in de urine die ze verder willen onderzoeken.
Ik heb een jaar of 5 geleden reactieve artritis gehad. Ben nooit kleinzerig geweest, maar heb een nacht gehad waarop ik huilend de hap heb opgebeld om te overleggen wat ik nog in mocht nemen tegen de pijn. Lopen ging heel erg moeizaam, al mijn gewrichten deden zoveel pijn dat je dit liever niet deed. Maar daarnaast hoe meer je stil ging zitten, hoe meer pijn je lichaam ging doen. En dit allemaal door een griep die ik niet had uitgeziekt. Prednisontabletten geslikt en toen is het genezen. Ben er wel een paar maanden mee zoet geweest. In de eerste 2 a 3 weken was het op z'n heftigst, daarna ebte het steeds verder weg. Wat ik voor mijn gevoel er aan over heb gehouden, het gevoel of er meer ruimte tussen mijn gewrichten zit, net of het weker is geworden. En wanneer ik niet topfit ben een gevoel in mijn gewrichten of dat het weer terug gaat komen. Het was echt een hel, heb echt respect gekregen voor mensen met artritis. Dus ik zal voortaan een griep ook echt wel goed uitzieken. Ik wens je man heel veel beterschap.
Ah zo! Dat had ik niet opgemaakt uit je tekst. Het was bij mij namelijk wel wat meer dan ‘wat last van m’n knieeen’. Ik kon bijna niet meer lopen. Kon m’n knieeen amper meer buigen. Hoop dat ze de bron snel vinden. Ik kreeg toen de keuze voorgelegd om langdurig aan dr antibiotica te gaan (ondat ik dus blijkbaar drager ben), maar dat is het uiteindelijk niet geworden. Met reuma-medicatie is het uiteindelijk tot rust gekomen. Ik heb er nog wel eens last van (meestal in combi met doorgemaakte verkoudheid/keelinfectie), maar lang niet meer zo erg als toen. Heb nog nooit zoveel pijn gehad als toen...
10 jaar geleden ook reactieve artritis doorgemaakt. Duurde 5 maanden bij mij. Kon ook weinig.. zat overal. Kon niet eens mijn sokken zelf aan doen. Is begonnen met waarschijnlijk een keelontsteking die ik niet heb herkend. Hierna bleek ik sle te hebben(diagnose 4 jaar later). Heel veel sterkte!
Dank jullie! Hij heeft eergister een rondje van 3 k kunnen wandelen. En nu dus knieën als voetballen Woensdag naar de oogarts. En over 2 weken weer naar de reumatoloog. De prednison lijkt to nu toe weinig te doen.
Reactieve artritis verdwijnt over het algemeen na verloop van tijd, maar dat kan bij de één na een paar weken zijn en een ander kan er een paar jaar zoet mee zijn. Bestrijden van de onderliggende infectie is natuurlijk ook belangrijk, dit kan van alles zijn, maar het meest na SOA’s, urineweginfecties, darminfecties of keelontsteking. Als hij nu zo veel last heeft dat hij knieën als voetballen heeft zou ik bellen voor een vervroegde afspraak. Heeft hij al een injectie in zijn knieën gehad? (Was me niet helemaal duidelijk of die prednisonspuit in het gewricht was of niet...)
Nee injectie was in zijn bil. Er zijn dus waarschijnlijk bacteriën gevonden in zijn urine. Morgen weer urine inleveren. Wellicht een urineweg infectie of blaasontsteking. Morgen dus sowieso langs de afdeling en zal dan direct de reumatoloog of zijn assistente aanspreken over de knie.
Zou ik zeker doen, een injectie in de knie zelf is veel effectiever als ze zo dik zijn..... Sterkte en beterschap!