Zo, heb even alles bij gelezen. Hier een erg druk weekend gehad. Moest even naar Duitsland met m’n oom om een auto te halen, slechte idee want ik had daarna zoveel bekkenpijn! Op zondag een commode en ledikant opgehaald, dus de babykamer is zo goed als af Gisteren een beetje geschrokken want ik had een druppel licht roze/bruin verlies in m’n afscheiding. Daarna niks meer. Had wel de vk gebeld, want ik weet dat het van het vrijen of harde ontlasting kan komen maar ik heb beide niet gehad dus vond het vreemd. De vk zei dat omdat alles zo gevoelig is daar, kan zelfs hoesten en niezen de oorzaak zijn. Nou weet ik dat ik op zondag heel veel heb zitten tillen en lopen enzo, dus misschien kan het daarvan komen? Hebben jullie hier weleens in de tweede helft last van gehad?
Ja, vorige keer rond de 24 weken gehad en nu ook 2x, maand geleden ongeveer en vorige week, ook niks bijzonders gedaan op die momenen behalve een stuk flink doorlopen en wat meer tillen.
Leuk al die bevallingsverhalen. Zelf kijk ik ook alleen maar uit naar de bevalling. Bij mij ging het als volgt: In de loop van de ochtend kreeg ik lichte weeën die in de loop van de dag steeds wat sterker werden. Maar erg noemenswaardig waren ze absoluut niet en ik ben ook gewoon de hele dag op pad geweest. Omdat ik al een hele week met oefenweeën liep durfde ik ook nog niet te hopen dat het door zou zetten. 's Avonds gewoon naar bed gegaan. Om half twee werd ik wakker om naar het toilet te gaan. Toen baalde ik enorm omdat het weer gestopt leek te zijn. Maar toen ik m'n bed weer in kroop kreeg ik een harde knak boven in m'n buik (waarschijnlijk hoge vliesbreuk geweest) en toen begon het direct goed. Mijn man wakker gemaakt en gaan timen. Binnen een kwartier zat ik op de 2/3 minuten en mochten we de verloskundige bellen. Toen ze kwam bleek ik 2 cm te hebben en kwam bij het voelen direct het vruchtwater mee. Met de mededeling over vier uurtjes kom ik weer eens langs om te kijken werden we rond 02:00 alleen gelaten. Ik ben toen eerst onder de douche en daarna in bad de weeën op gaan vangen die heel frequent kwamen. Ergens in die periode is er ook veel langs me heen gegaan, zat echt in een soort roes. Rond 04:45 kreeg ik persdrang en heeft m'n man de verloskundige gebeld. Volgens haar was dat helemaal niet mogelijk met de eerste, maar na aandringen van mijn man zou ze toch even komen kijken. M'n man heeft me toen op bed geholpen en vlak daarna was ze bij ons thuis. Op dat moment bleek ik al volledige ontsluiting te hebben en om 5:55 is onze dochter geboren. Verder gaat alles hier z'n gangetje. Erg druk met alles regelen en dat merk ik aan m'n lijf. M'n bekken begint op te spelen dus die moet ik in de gaten gaan houden. Mijn dochter heeft helaas de vijfde ziekte onder de leden. Gelukkig heeft ze er zelf geen last van, maar ik moest vanmorgen direct bloed gaan prikken om op antistoffen te controleren. Ik ga er maar vanuit dat ik die gewoon heb en anders ga ik me dan wel druk maken.
Ik voel mij hier echt niet sociaal, sorry! Alleen als ik iets op de laptop doe kijk ik op de pagina en dat is vaak maar 1x in de week ofzo. Kan het niet goed bijhouden en ben te druk om alles bij te lezen.. Wel erg jammer. Komt ook omdat het hier natuurlijk allemaal in een rij staat, niet zoals bij Facebook per onderwerp. (Ik ben alweer vergeten wat ik 2 pagina's geleden heb gelezen of wie het schreef dus is moeilijk om op te reageren )
Ik zou gisteravond bevallingsverhaal opschrijven, maar had zo een slechte dag dat ik me er niet toe kon zetten, dus nu dan wel. Na een onrustige zwangerschap met weeën dacht ik toen ik 36+4 was dat ik nu wel uit bed kon en de babykamer verder in orde kon maken. Kindje zou nu vast wel blijven zitten tot de 37 weken . Hele dag druk met wassen van kleertjes en strijken, wat ik door de continue weeën van de laatste weken nog niet had gedaan. Weeën bleven hierbij zoals ze de afgelopen weken al waren om de 5 minuten een halve tot hele minuut. In de nacht rond 3 uur wakker om te plassen en toen braken mijn vliezen. Dus VK gebeld en we moesten het even in de gaten houden. Manlief is toen nog snel het infrarood kacheltje gaan ophangen voor boven de commode (oud koud huis). Rond 07:00 uur na telefonisch overleg met de VK naar het ziekenhuis gegaan. In het ziekenhuis had ik 4 cm (vanaf 23 weken had ik de hele tijd 2 a 3 cm). Dus aan het ctg en wachten maar. Twee uur later had ik volgens schema al 6 cm, het was inmiddels 10 uur. Ik kwam vanaf toen in een weeënstorm met alleen maar rug weeën die ik omdat ik aan het ctg moest blijven niet goed kon opvangen. Vier uur later was ik helemaal op, maar helaas nog steeds maar 6 cm en al wel een uur lang persdrang. Toen gesmeekt om pijnstilling ondanks dat in mijn geboorteplan stond dat ik dat absoluut niet wilde (lekker naïef geboorteplan bij een eerste kindje ). Met remifentanyl via een zelf te bedienen pompje zat ik toen binnen 15 minuten op 10 cm. In overleg met de gynaecoloog nog een half uurtje gewacht voordat ik begon met persen omdat ik op die remifentanyl eindelijk een beetje kon bijkomen en al behoorlijk uitgeput was. Begonnen met persen en na 3 kwartier en een kleine knip was ons mannetje er. Hij heeft heerlijk een half uurtje bij me mogen liggen en zijn eerste slok uit de borst gehad voordat hij in de couveuse moest. Manlief is met hem mee gegaan naar de kinderafdeling en toen heb ik nog een half uur alleen op de kamer gelegen voor de VK kwam om te hechten (was erg druk die dag). Hechten was echt niet leuk, maar gelukkig vrij snel klaar. Toen weer alleen gelaten. Niemand had me gezegd dat ik niet alleen uit bed mocht, dus ik had het geniale idee om maar meteen even te gaan douchen. Opgestaan en lekker gedoucht en toen ik toch bezig was meteen maar even het bed verschoont, de spullen lagen al klaar. Dus toen de verpleging eindelijk weer kwam kijken lag ik schoon gewassen in een fris bed. Beste preek gekregen, want stel je voor dat ik onderuit was gegaan dan had niemand het gemerkt . Achteraf gezien natuurlijk niet heel slim, maar helemaal helder ben je niet na een bevalling. Ik kijk best wel goed terug op de bevalling, al hoop ik de volgende keer zonder pijnstilling te kunnen.
Hier (nog) geen bevallingsverhaal. Het werd een verplichte keizersnede, wat ik erg jammer vond en nog best een tijdje als teleurstelling heb ervaren. Ik heb nu wel gekozen voor een normale bevalling maar het is afwachten of het kindje het daar tegen die tijd goed genoeg voor heeft in m'n buik. Toch denk ik dat als het weer op een keizersnede zou uitlopen ik niet zo teleurgesteld zou zijn. Hoewel ik het wel echt zie als mijn laatste zwangerschap en zelf een kindje op de wereld zetten er daarna ook niet meer in zit. Ik reken er nu gewoon meer op en heb geleerd de belangen van het kindje boven m'n eigen wensen te zetten.
Ik baal een beetje. Ben op zoek naar een andere zorgverzekeraar voor vergoedingen rondom bevalling, kraamzorg etc. Kom ik erachter dat mijn verloskundige met bijna geen enkele verzekeraar voor volgend jaar een contract heeft. De enigen waarmee ze een contract heeft zijn zo duur en onaantrekkelijk voor vergoedingen rondom bevalling dat ik me daar echt niet bij wil laten verzekeren. Dit jaar had de praktijk een contract met zo goed als alle verzekeraars, maar aankomend jaar dus niet. Ik ga zo bellen wat dit gaat betekenen, of ik nog wel bij de praktijk kan blijven. Heb geen zin om zelf te moeten gaan betalen voor de controles. Snap ook niet zo goed waarom ze maar zo weinig contracten hebben voor volgend jaar. Is een grote praktijk met 6 verloskundigen en zo ongeveer de enige in de buurt. Naast hun is qua afstand de enige andere optie mijn huisarts, die de verloskundige zorg als hobby erbij doet. Dat zal dan betekenen minder controles, bijna geen uitleg of extra's. Alleen even bloeddruk meten en ga maar weer naar huis.
@Gruffalo123 dat zou mooi vervelend zijn! Dat wat die huisarts doet is geen controle te noemen. Ik zou me daar ook niet vertrouwd bij voelen. Goed dat je even gaat bellen dan. Ik zie niet op tegen de bevalling, ondanks dat mijn vorige bevalling op het moment zelf echt ruk ging. Lang verhaal: Ik was medisch vanaf 25 weken wegens een klein kindje en er was twijfel of ze sterk genoeg zou zijn en ze wilden op tijd in kunnen grijpen als dit niet zo bleek. Ik werd ingeleid met 40+6 omdat ze haar niet langer wilden laten zitten. Die ochtend zelf al voor we in het ziekenhuis waren mijn prop verloren en lichte weeën. Ballon gekregen in het ziekenhuis en om half 1 had ik 3 cm. Ik had been weeën maar ik kon ze goed opvangen door heel stil te liggen. Ik had een hele lieve verloskundige. Ieder uur 2cm en die laatste cm bleef alleen steken. Helaas een wisseling van de wacht en toen begon het drama. Wat een lompe hork was dat! Ik had al persdrang toen, maar die cm moest nog... Ze zou over een uur terug komen. Na een half uur trok ik het niet meer en op de bel gedrukt. Ik had naar mijn gevoel echt persweeën en moest ze dus tegenhouden, want er was niemand. Na 10!!!! Minuten kwam een vreemde verzorger binnen die niet snapte waarom ik om een verloskundige vroeg en wilde wel mijn matje vervangen. Maar met constante beenweeen kon ik mij niet bewegen. Ze ging weg om niet meer terug te komen... Weer die bel ingedrukt en uiteindelijk mijn lief de gang op gestuurd. Mijn dochtertje lag met een naald in haar hoofd aan het hartslag apparaat en daardoor durfde ik alleen niet zo goed omdat ik niet wist of dat kwaad kon. Na ruim 20 minuten wachten kwamen ze daar eindelijk aan en had ik inderdaad 10cm. Joh! Maar inmiddels was ik behoorlijk verzwakt en na 1 keer persen deden de weeën niet genoeg. Ook de weeën opwekkers deden niks. De verhoging ook niet... Vervolgens bleef de hartslag van mijn dochtertje laag tussen de weeën door en moest ze komen. Behalve dat ik dus al 20 minuten weeën had moeten onderdrukken mocht ik ook niet in een voor mij fijne houding persen. Ik moest steeds omhoog komen wat heel veel kracht extra kostte vanwege die beenweeen. En het was gewoon niet mijn manier. Vervolgens mocht ik nog één keer persen maar werd het te gevaarlijk voor mijn meisje. Dus met een knip is ze uiteindelijk ter wereld gekomen. Ze was prima in orde en helemaal niet te klein! 3115 gram en 51 cm! Hechten vond ik geen probleem, want ze had me plaatselijk verdoofd voor de knip. Verder had ik geen pijnstilling gehad en ook niet nodig gelukkig. De nazorg was ook ruk! Er was wederom gewoon niemand. Niemand die hielp met bv op gang te helpen, bed verder te verschonen. Vervolgens moest ik in 10 minuten eten en douchen want hun dienst zat er op... En daarna kwam er niemand meer om te zeggen hoe of wat. Ze is om 20.20 geboren en om 01.00 wachtten we nog op de papieren. Uiteindelijk zo snel we de papieren hadden de boel de boel gelaten en snel vertrokken! Wel een klacht ingediend en gesprek gehad. Naar mijn gevoel was mijn meisje in gevaar gebracht en die knip onnodig geweest als ze bij me waren geweest op tijd... Het heeft heel veel tranen gekost en bevallingsverhaal kon ik ook niet goed delen zonder extra spanning te krijgen. Gelukkig heeft de VK en kraamzorg mij hierin heel goed ondersteund. En het heeft gezorgd dat ik nu weet wat ik wel en niet wil. Dus een tip voor de dames die medisch zijn: zorg dat je niet alleen wordt gelaten je laatste cm!
Ja vind die verhalen ook leuk en interessant om te lezen! Kan ook niet op iedereen reageren. Hier zijn het al weer drie losse verhalen! Eerste nov 2007: was toen net 21 en liet het gewoon op me afkomen. Heb het geluk dat mn moeder in het ziekenhuis werkt en omdat ik geen verzekering had die een poliklinische bevalling zou vergoeden begon ik thuis (bij mijn moeder) op mn uitgerekende datum om 24.01 braken mn vliezen. Om 02.00 begonnen de weeën. Maar bleef hier ook hangen op 5 cm ontsluiting dus op 13 nov om 01.00 naar t zh gestuurd. Moeder meteen de diensdoende anesthesist gebeld dat ik eraan kwam en ze alles al klaar konden zetten voor de ruggenprik want ik nog niet meer. Toen ook weeenopwekkers gekregen. En om 04.20 volledige ontsluiting en persdrang. Na 12 min persen was daar mn eerste kindje. Tweede maart 2015 me 39.4 wkn braken om 12.00 in de middag mn vliezen. Veel gaan lopen om maar weeën te krijgen maar niks. Toen om 4 uur de vk gekomen en getoucheerd. Nog niet echt iets. Slechts lichte weeën. Om 10 uur met de vk besproken naar t zh te gaan. Weeën kwamen vaak en werden sterker maar bleef weer hangen om 5 cm ontsluiting. Dus na een uur onder de douche wilde ik niet meer en duidelijk aangegeven dat ik pijnstilling wilde. Dus de arts erbij gekomen. Had wat verhonging dus geen ruggenprik maar een alleen morfine pompje. En die was om half 6 erin. En na een klein uurtje van 5 cm naar 10 cm gegaan en persdrang en na 2 min persen was mn dochtertje er. Derde juli 2016 met bijna 38 weken was ik ontzettend ziek en had accute bronchites. De ha vertrouwde het niet omdat er een spoortje eiwit in mn urine zat. Doorverwezen naar t zh. Daar zagen ze hoe slecht ik er aan toe was. Toen was ik al weer 39 weken. En nog steeds ontzettend ziek. Kon niet slapen, niet liggen niks. Ze waren bang dat ik een longontsteking zou krijgen dus besproken op zaterdag 39.4 terug te komen en toen wilde ze me daar een nacht houden. Maar ik had al wel voorweeen. En twee kindjes thuis dus dat zag ik niet zitten. Op eigen aandringen toch eerst laten toucheren om 12 uur rn gebeurde niks en daarna vliezen laten breken om 7 uur. Toen gebeurde er nog niet zoveel. Weeën opwekkers gekregen om 20.00 (deze keer zonder pijnsltilling joehoe) en ze lieten het rustig oploppen dus geen heftige weeën. Om 22.00 kwam er een super leuke vk. Die voelde 5 cm ontsluiting. Weeënopwekkers opgehoogd. Binnen een uur kreeg ik persdrang. Zat toen op 7 cm maar de vk zei dat ik wel mocht persen. En in 6 min persen was mn kleine sterrenkijkertje er. Dus heb nog geen uur heftige weeën. Dat was wel heel fijn want ik was die keer zo ontzettend ziek. Ow en ben gelukkig nooit uitgescheurd of iets ondanks dat ik dus zo snel mn kindjes eruit heb kunnen persen. Die van 2 min was wel mn kleinste kindje.
Ik geloof dat dat voor ons allemaal nog niet geld! Als je in 2017 zwanger raakt ben je in 2018 nog gewoon verzekerd. Echter, als je in 2018 zwanger raakt niet meer. Maar goed om t even na te vragen, ga ik ook nog maar even doen..
Ik heb de hele tijd harde ontlasting en nergens last van. Ik weet nog dat ik zwanger was van de oudste, toen had ik het van heel hard overgeven
Ik weet het niet precies maar ik las nu weer dat de verzekeraars bijgetrokken zijn... Maar goed om het toch even na te vragen dan.
Bij mijn verzekering staat dat als je in 2017 een behandeling bij de verloskundige bent gestart deze ook in 2018 vergoed wordt. Nou is mijn verloskundige al gecontracteerd dus daar geen probleem verder. Weet overigens niet wat er gebeurd als je van verzekering wisseld, of het dan nog steeds zo werkt.
@Inge1984 ik wil van verzekering wisselen, zit nu bij Anderzorg en die vergoeden helemaal niets op gebied zwangerschap en bevalling. Voor zover ik nu weet is het dan niet zo dat als een behandeling begonnen bent, dus al bij een VK bent dat je die ongecontracteerd kan afmaken helaas. Ik wil nu naar pma, die vallen onder Menzis. Anderzorg waar ik nu bij zit is ook van Menzis. Dus het is hoe dan ook echt even goed uitzoeken.
Heb je van de verloskundige zelf gehoord dat ze geen contracten meer hebben volgend jaar? Het wil namelijk ook nog wel eens zo zijn dat nog niet alle gecontacteerde zorgaanbieders op de site van de verzekeraar staan, omdat het overzicht nog niet is bijgewerkt of omdat ze nog geen definitief contract hebben.
Ja verloskundige zelf vandaag aan de telefoon gehad en ze hebben inderdaad nog geen contract. Waren wel bezig, maar was niet zeker of dat goed zou komen .