Ook ik heb dat wel. als ik bijv afscheid neem bij iemand die in een kist ligt, denk ik wel: ooit lig ik daar zelf in....En dat idee vind ik zó naar heel beangstigend.
Ik geloof dat dood dood is. Je wordt gevormd door ervaringen, verbindingen in je hersenen en je dna (psychopathologie daar ook maar in meegenomen). Als je hersenen geen zuurstof meer krijgen, wat gebeurt als je bloedsomloop stopt dan sterven ze af en zijn ze dood. Er worden geen nieuwe of bestaande verbindingen meer gemaakt. Als er in je hersenen niets meer gebeurt is het donker, het licht wat mensen zien wordt in de wetenschap gelinkt aan een soort kortsluiting in je hersenen. Gelukkig leven we voort in de gedachten en herinneringen van anderen, als zij het maar graag genoeg willen kunnen ze ook denken dat ze een dierbare om zich heen hebben. Een fijn gevoel voor velen. Ik denk dat het goed is dat iedereen zijn eigen gedachten hierover heeft en als mens zullen we geneigd zijn ons te troosten met een mooie gedachte zodat het te dragen is.
Oh ja ik ben niet bang voor de dood. Ik vier het leven! Ik hoop alleen dat ik mijn kinderen mag zien opgroeien tot tenminste een leeftijd waarop ze zichzelf kunnen redden.
Het besef van 'zelf' hebben wij doordat we een bepaalde intelligentie hebben. Die intelligentie heeft te maken met de ontwikkeling van onze hersenen. Wij hebben zelfbesef en spreken over ik en mij door de ontwikkeling van onze hersenen, doordat neurologische rijping heeft plaats gevonden. Als we sterven, stoppen ook onze hersenen met functioneren. Wij zijn gemaakt van biologisch materiaal dat vergaat en weer terecht komt in de aarde. Sommige delen van ons materiaal vergaan sneller dan andere delen, maar dat maakt in deze niet uit. Hoe dan ook, als we sterven, sterft ook ons zelfbesef. We zijn niets meer dan biologisch materiaal met zelfbesef totdat we niets meer zijn dan biologisch materiaal zonder zelfbesef doordat onze hersenen stoppen met functioneren. Daarna vergaat ook het biologisch materiaal dat ooit zelfbesef had en is er niet eens meer de aanwijzing dat er ooit zelfbesef in dat specifieke biologisch materiaal, dat jij jezelf noemt, heeft bestaan. 'Ik' ga dus nergens naartoe, ik stop simpelweg te bestaan omdat het leven in mijn materiaal stopt te bestaan.
Het hele verhaal over een geest..... als je mijn bovenstaande post leest geloof ik niet in het hebben van iets zonder dat er verbindingen gelegd worden
Klinkt allemaal heel logisch net als wat @Manque zegt maar toch kan ik er niet over uit. Nee dan krijg ik echt kortsluiting in mijn hoofd als ik daar aan denk. Leuk onderwerp zo voir het slapen
Juist de gedachte dat er na de dood helemaal niets meer is (dit is het, hier en nu, daar moeten we het mee doen) zorgt er voor dat ik juist heel erg gemotiveerd ben om er alles aan te doen wat in mijn macht ligt om een heel fijn leven te hebben voor zowel mezelf als mijn omgeving. Er komt geen 2e leven, er komt geen nieuwe kans. Laten we het enige leven dat we hebben dus niet verspillen....
Ik geloof dat als je dood bent je in een tussenleven bevindt in het graf. Deze periode kan jouw voorproefje voor de hemel of hel zijn. Hier verblijf je dan ook totdat er op de bazuin word geblazen en iedereen weer opgewekt word door de Heer (dag der opstanding). Dan worden alle daden bekeken door God en krijgt iedereen zijn uiteindelijke plek. Ik heb het nu snel heel zwart/wit uitgelegd. Want ik geloof ook dat God heel barmhartig voor ons is en het uiteindelijk zijn barmhartigheid (en niet alleen onze daden) is waarmee we uiteindelijk de hemel binnen mogen. Deze gedachte/geloof geeft mij in ieder geval heel veel rust.
Precies! En je krijgt geen magische absolutie voor je zonden dus ik voel me genoodzaakt om het nu, in dit leven, met de mensen die het aangaat op te lossen. Dus juist door het besef dat dit het enige is dat we hebben en het maar heel kort duurt, motiveert me om er zoveel mogelijk positiefs uit te halen voor mezelf en mensen om me heen.
eigenlijk geloof ik dit min of meer ook. Alleen wat bedoel je met een tussenleven in het graf? En als er op de bazuin geblazen wordt, komt dan Jezus ook? wie bedoel jij met de Heer? En inderdaad, ik geloof ook dat ik in Genade behouden ben, niet door wat ik doe of laat (mijn daden) want die zijn heus niet altijd goed (al doe ik echt wel mijn best een goed mens te zijn, het lukt niet altijd...) Grappig dat jij min of meer hetzelfde gelooft, terwijl je moslima bent en ik christen. Maar geloven moslims dat bovenstaand verhaal dan alleen voor moslims geldt en de rest niet behouden wordt?
Interessant want ik geloof dus in “niets” en ik heb hier totaal geen moeite mee. Ik heb echt wel de motivatie om m’n best te doen in dit leven. Gewoon omdat ik een fijn leven wil hebben, ook voor mijn kinderen en nabestaanden. Je hebt in mijn ogen maar 1 leven en daar wil ik alles uithalen wat erin zit
' Dit. Ik geloof dat wij 'per ongeluk' of 'per toeval' zijn ontstaan. Ik geloof ook dat dood dood is en dat dat het is. En eigenlijk geeft mij dat juist rust. Ik ben ook absoluut niet bang voor de dood zelf. De enige zekerheid in het leven.
En een vraagje aan de dames die geloven/denken dat het met dood gaan ook over is en er niks meer is. Heb je dan niet het gevoel: waar doe ik het voor? Wat is het doel van het leven op deze manier?
een natuurbegraafplaats is dan misschien wel wat. Ik ben zelf ook nog aan het twijfelen of ik daar begraven wil worden.
Wauw ik ben best onder de indruk van de wisselende ideeen hierover. Vooral van het feit dat er mensen zijn die geloven dat er iemand/iets is dat over jou oordeelt na je dood. Dat diegene een soort alleen macht heeft en voor jou je volgende pad bepaald. Ik vind dat best heftig, dit kan de keuzes in een leven behoorlijk beïnvloeden namelijk want als je dan overtuigd bent van je (goedgekeurde) daden ben je denk ik tot alles in staat.