Ik geloof niet in een god. Ik ben bang dat het zal zijn als bij een operatie, het licht gaat uit en er is dan niks. Verschil is dat je na een operatie wakker word en als je dood bent nooit meer. Aan de andere kant heb ik genoeg (vage) dingen meegemaakt om te denken dat er meer tussen hemel en aarde is. Maar of dat nou onze "geest" is die voort blijft bestaan betwijfel ik. Soms vind ik het beangstigend, maar vaak denk ik dat je aan het einde van je leven er ook wel aan toe bent. En het zelfs bevrijdend kan zijn na een lang en pijnlijk ziektebed.
Een oprechte vraag voor de mensen die dus geloven dat het stopt na de dood. Vinden jullie het dan niet raar dat je eigenlijk een leven leidt voor uiteindelijk niets? Is het leven dan niet eigenlijk gewoon zinloos?
Nee juist helemaal niet wij hebben dit leven gekregen om ons best te doen voor het hiernamaals nadat dat door t scheppingsverhaal niet meer vanzelf sprekend is geworden voor ons mensen om In het paradijs te mogen wonen ik ben zelf beel lang atheïst geweest nu moslima al 12 jaar en ik snap echt zo goed waar zulke vragen vandaan komen maar toch ben ik nu echt volledig gelovig geworden en vind ik het zoveel logischer dat dit alles met een reden is dan i.p.v. toevallig dat wij als enig diersoort uitgegroeid zijn en ontwikkeld tot wat we nu zijn... maargoed dat is heel persoonlijk
Ik geniet met volle teugen van het leven maar ik weet/geloof dat het hierna dan ook niet stopt, alles wat je nu doet heeft in mijn ogen een reden en heeft weer effect op je eventuele volgende leven. Maar dat is wat ik geloof, ik zeg niet dat dat zo is
Ik geniet ook met volle teugen, misschien nog wel meer doordat ik geloof dat het hierna klaar is. Voor mij is het dus niet nutteloos.
Maar ik geloof ook dat het leven met een reden is en dat je bepaalde dingen mee maakt in het leven, ik geloof echter niet een God. Ik geloof ook niet dat het hierna stopt als we komen te overlijden maar geloof ook niet we naar het paradijs ofzo gaan.
Juist als er een einde aan zit haal je alles eruit wat erin zit. Onze tijd hier is kort dus geniet! Het lijkt mij eerder dat als je wel gelooft in een hemel met eeuwig leven je minder geniet hier. Ik zie dat ook in veel religieuze mensen. Ze leven volgens regels die het plezier soms uit het leven halen, maar dat vinden ze niet erg want straks wordt het beter. Een interessante keuze die ik niet wil maken.
Misschien simplistisch, maar voor mij is het leven het doel van het leven. Gewoon je leven leiden zoals dat voor jou goed is. Ik ben ook echt van mening dat het goed is als het op een gegeven moment gewoon klaar is. Dingen (ook het leven) horen naar mijn mening niet voor eeuwig door te gaan, maar hebben een begin en een eind. Ook om plaats te maken voor andere dingen.
Tja, ik ben daar gewoon te nuchter voor denk ik. Ben niet op de wereld gezet om iets te bereiken, voor een groter doel oid. Ik ben gewoon hier, leef mijn leven en uiteindelijk houdt het weer een keer op.
Ik geloof niet in een hemel of het eeuwige leven, ik geloof alleen dat het hierna niet stopt. Ik geloof dat je met een reden hier bent en daar ook naar leeft. Ik denk dat de dingen die je nu doet weer invloed kunnen hebben op een eventueel volgens leven. Ik geloof niet in god, niet in de hemel of hel, ik geloof wel in reïncarnatie. Maar ook ik geniet met volle teugen ondanks dat ik voor mijzelf weet dat het hierna niet stopt maar dat komt meer omdat ik dus geloof dat alles hier gebeurd met een reden Interessant onderwerp trouwens
Maar het antwoord heb ik voor mijn gevoel ook alleen zul je het nooit 100% zeker weten natuurlijk, het zal altijd ( of je nu wel of niet geloofd in een God ) een geloof blijven
Zo denk ik er ook over. Ik ben niet gelovig, maar ook totaal niet bang voor mijn dood. Het hoort bij het leven.
Reïncarnatie vind ik een hele mooie gedachte, ik heb daar ook een tijdje aan zitten denken. Ik vind het wel milieubewust enzo, haha. Zeker weten doet niemand en dat maakt het inderdaad heel interessant.
Ik ben niet volledig ongelovig maar ook zonder een leven na de dood is het leven niet zinloos. Als het goed is doe je je best om voor je zelf en de mensen die je achter laat een mooi en aangenaam leven te maken. Zo probeer ik nu het mijn kinderen zo fijn mogelijk leven te geven en hun op te voeden mijn mijn normen en waarden. En ik hoop dat ik daarmee samen met anderen een tolerantere wereld creëen waar mensen niet op basis van geloof,geslacht of sexueele voorkeur anders behandeld worden.en hopelijk in een wereld met minder conflicten. En in het verleden hebben anderen dat ook gedaan.niet persé door op de voorgrond te staan(kan uiteraard wel),maar als groep die de zelfde dingen anders wilden zien.al dan niet achter een leider. En soms leidt dat tot een verbetering (ik denk dan bijvoorbeeld aan betere vrouwenrechten en het recht om te mogen trouwen als vrouw en vrouw of man en man) En soms sla je dan een weg in waarvan ik denk nee dat was/ is niet goed ( bijvoorbeeld heksenvervolgingen, hitler, kkk,slavernij ect) Dus ik denk echt dat als je best doet je gewoon een heel mooi leven kan hebben en ook voor veranderingen in het leven van andere kan zorgen. Zowel positief als negatief. En de invulling wat goed/fout is ligt echt aan de tijdsgeest die heerst. En ik denk dus dat geen enkel leven zinloos is. Want wat je doet laat hier op aarde zijn sporen na. En dat kunnen mooie sporen en nare zijn. Maar hoe klein ook,ze maken wel veranderingen.
Vraagje voor de mensen die geloven in een god: wat gebeurt er na de dood dan met de mensen die niet geloofden bij leven?