Haha gaan we weer. Dames het is een KINDERfeest! Wij vieren het met onze kinderen. Maar maken er geen heel verhaal van. De kleintjes geloven wel dat de cadeautjes van Sinterklaas komen, maar hebben ze er vragen over....dan vraag ik meestal 'wat denk je zelf?' dan komen ze vaak zelf met een verklaring. Heel geleidelijk aan vallen ze van hun geloof en weten ze hoe het zit. Alleen de oudste hebben we het uiteindelijk moeten vertellen. We zijn zaterdag hier op het dorp naar de intocht geweest. 'S avonds hebben ze hun schoen gezet. Als het uitkomt kijken ze Sinterklaas journaal. En op 2 december vieren we thuis pakjesavond. Op school wordt er niets aan gedaan. (Jippie! Lang leve de rust) Hier nooit problemen (gehad) Maar zou het zo erg zijn als bij TS dan denk ik dat ik er voor zou kiezen om mijn kind inderdaad de waarheid te vertellen. Het moet wel een fijne periode blijven. Iedereen viert het op zijn eigen manier. Respecteer iedereen!
https://www.rtlnieuws.nl/nederland/verklappen-sinterklaasgeheim-hoeft-niet-schadelijk-te-zijn-betrek-kind-in-het-complot Moest meteen aan dit topic denken. Het is geen liegen. Lees bovenstaand artikel maar eens!
Nee dat denk ik dus niet. Als je, opgestookt door wat oudere kinderen, gaat rondbazuinen in de klas dat het de ouders zijn die cadeautjes kopen, kan je toch moeilijk die ouders iets verwijten? Echt, ik begrijp die heisa niet. Zoals gezegd waren gelovige kinderen gewoon doof voor dit soort 'onthullingen'.
Jeetje wat een topic is dit weer geworden. Wij vieren hier voor de jongste gewoon nog het Sint feest maar verzinnen er niet allerlei dingen bij, er komt geen rommelpiet, voetbalpiet etc hier de schoentjes vullen hihi Er wordt gewoon een schoentje gezet en die wordt netjes door mij gevuld Kinderen in de basissschoolleeftijd die niet meer geloven kun je wel zeggen om het niet door te vertellen maar veelal doen ze dat toch wel, je bent er immers niet de hele dag bij. Ik vertelde mijn middelste net voor haar negende verjaardag dat de Sint niet bestond maar bleek dat ze dat allang wist, ze wist het het jaar ervoor al en dit had ze oa gehoord van kinderen op school en door zelf een beetje door te denken kwam ze al snel tot de conclusie dat het hele verhaal aan alle kanten rammelde haha. Maar ze had wijselijk haar mond gehouden, veel te bang dat ze niets zou krijgen Mijn jongste is nu 5 jaar en ik hoop dat ze nog een aantal jaren in de Sint zal blijven geloven maar mocht ze vragen gaan stellen dan ga ik daar niet een heel ingewikkeld verhaal van maken en ben ik gewoon eerlijk maar ik hoop wel dat het nog wat jaartjes mag duren.
En waar dan precies? Het ene kind is het andere niet. Dus als het ene kind tegen zijn vriendje zegt dat Sinterklaas niet bestaat, heeft hij ineens vreselijk slechte ouders?
Dat zeg ik nergens. Maar het lijkt me wel dat je je kind ervan bewust maakt dat het niet leuk is als ze het expres tegen andere kinderen gaan zeggen en dat wanneer het dan toch gebeurt je dat ook met je kinderen bepraat.
Nou ja in die zin dat ik het ouders ook zou verwijten als een kind heel de dag scheldend rondloopt. En dat hoef je ze niet aangeleerd te hebben, maar ik neem wel aan dat je je best doet om het ze af te leren.
Maar dat geeft toch geen garantie dat het niet gebeurd? Zeker niet bij kinderen onder elkaar. Maar om nou te zeggen dat er een steekje is laten vallen in de opvoeding. Nogal kort door de bocht.
Hoezo is dat kort door de bocht? Ik vind dat toch een vorm van respectloos, neem aan dat de meeste toch hun kinderen wel wat respect voor anderen proberen mee te geven in de opvoeding? En nee het is inderdaad geen garantie maar mochten mijn kinderen op deze manier bewust gelovige kindjes uit hun geloof willen halen dan zullen ze daar heel erg op aangesproken worden, ik vind namelijk dat dat echt niet kan. Kinderen zullen altijd kinderen zijn en dat er dan per ongeluk iets uit floept dat snap ik, kan je ook echt niets aan doen maar hier gaat het om bewust kinderen er op aan spreken, een kind van rond de 10 jaar kan je dit heel goed uitleggen hoor. Als mijn kinderen tegen een (moslim, christelijk, jehova of noem maar op) kindje bewust gaan roepen dat hun God niet bestaat en dat het allemaal verzonnen is dan is dat toch ook respectloos? Ik zou er niet van gediend zijn als mijn kinderen dit respectloze gedrag tonen naar andere. Dat kan je kort door de bocht vinden maar ik vind dat niet, ik hoop dan ook dat ik met deze opvoeding ze leert om gewoon respect te hebben voor iedereen ongeacht wat ze geloven.
Ik merk dat jij daar heel heftig in staat, dan kan. Je betrekt ook volledig je eigen persoonlijke beleving en wensen in de vraag wat de rest zou moeten denken, vinden of doen. Maar even een oprechte vraag: Stel jouw kind van 7 is niet opgegroeid in een gelovig gezin, en jullie geloven niet in god. Moet hij van jou het verhaal van vader/zoon/geest, de hemel, de zonde enz mee beleven en vertellen aan kinderen uit gelovige gezinnen? Als hij aangeeft dat HIJ daar niet in gelooft, is dat een falen in jouw opvoeding? Mag hij wel zeggen dat hij niet gelooft dat Jezus nog leeft? En dat hij niet gelooft dat Sint Nicolaas nog leeft? En Kerstman/paashaas/tandenfee? Wat is het verschil? Of als hij kinderen tegenkomt die geloven dat kindjes door een ooievaar worden gebracht is het niet ok om te zeggen 'ik heb gehoord dat ze uit mama's buik komen'? Dan heb je gefaald in je opvoeding? Of andersom: als jouw kind aan een kind dat niet meedoet aan Sinterklaas op school laat vallen dat hij kadotje van Sint heeft gekregen, ben je dan ook gefaald? En zo kan ik wel doorgaan.. Er zijn tig verschillende, hele belangrijke, normen en waarden en geloven die ouders hun kinderen bijbrengen in Nederland. En het is absoluut niet verkeerd om een kind bij te brengen om respect te hebben voor datgene een ander gelooft, maar toch dicht bij jezelf te blijven en je eigen waarden niet weg te gooien voor die van iemand anders. Dan ben je volgens mij juist geslaagd in de opvoeding..
Onze kinderen groeien niet op in een gelovig gezin, daar laten wij ze vrij in. De oudste zit toevallig ( omdat hij het zelf wilde ) op godsdienst om zo verder te kijken hoe het met allerlei geloven zit. Hij mag van mij best zeggen dat God voor hem niet bestaat maar ik wil niet dat hij bewust tegen wel gelovige gaat zeggen dat God niet bestaat, als zij vragen om zijn mening en hij onderbouwd dit op een nette manier dan vind ik dat heel anders. Ik vind inderdaad dat je faalt als je als ouder zijn niet je kinderen leert om respect te hebben voor andere. Waarom zou het mijn taak zijn om bewust tegen andere te gaan zeggen dat God niet bestaat? Of waarom is het mijn zoon zijn taak om te zeggen tegen kleine kindjes dat Sinterklaas niet bestaat? Waarom is het zo moeilijk om je kinderen die niet meer geloven niet gewoon te vertellen dat ze beter met die kleintjes het '' spel '' kunnen mee spelen? Kleine moeite toch? En ik zeg nergens dat hij hierdoor niet zichzelf mag zijn, absoluut niet maar we hebben het hier over een Kinderfeest, het Sinterklaas feest, is het dan echt zo'n grote moeite om je kinderen te leren dat ze zeker bij kleine kinderen gewoon hun mond moeten houden? We hebben het over een paar weken per jaar, wat word je er nou slechter van als je gewoon het spelletje mee speelt? Niemand verplicht jou hiermee om het feest te vieren, niemand verplicht jou om mee te doen met de hele hype er omheen, het enige wat mensen vragen is of je je kind duidelijk wilt maken dat ze niet bewust kindjes moeten gaan vertellen dat Sinterklaas niet bestaat.
Mijn kinderen hoeven "Gods" verhaal niet aan andere kinderen te vertellen. Dat kunnen ze ook niet Maar ze krijgen heel duidelijke uitleg over het feit dat er mensen zijn die wel in God geloven en dat zij te nooit of te nimmer tegen een ander kindje mogen zeggen dat dat onzin is. Volwassenen onder elkaar kunnen daarover discussieren maar tegen een kind vind ik dat niet nodig. En ze weten ook heel goed dat ik dat heel serieus meen!
Ik ga er ook vanuit dat ouders hun kind enige vorm van respect bij brengen. En natuurlijk zou ik mijn kind daar op aanspreken. Maar ik vind falen in opvoeden zwaar overdreven.
Eens. Tuurlijk vertel ik mijn kinderen dat ze nog geheim moeten houden dat wij de cadeaus kopen en niet Sinterklaas, maar ik kan niet garanderen dat ze dat ook echt zullen doen, zeker niet in een groep op school, druk in het spel enz.