Het zal prachtig voor jullie zijn om een baby te krijgen en echt mama te worden. Ik kan me voorstellen dat die onwetenheid over de lengte van je hals heel zwaar kan wegen. Je begint jezelf vanalles in het hoofd te halen en er is niets dat echt staaft met wat er nu echt is of niet. Dat is voor mij wel een geruststelling elke keer de bevestiging ja er is nog wat marge... anderzijds bij men dochter was ik vrijdag geweest en was die bmh nog lang en dicht en zondag voelde ik regelmatige harde buiken. Toen was men bmh in het ziekenhuis ineens 1,6 met funneling. Dus eigenlijk zegt die controle dan weer weinig. Ik weet niet als je een beetje gelooft in bijgeloof maar een hele wijze vrouw vertelde me dat ochideen de bloemen van de baarmoeder zijn. Die houden je baarmoeder rustig. Dus ik zou zeggen even een ochridee aan je man vragen. Mijn dochter heet trouwens Cataleya de koningin van de ochideen in Colombia. Goed dat je toch even gebeld hebt. Maar uiteindelijk ben je er toch weer niet echt wat mee. Ik heb eens ergens gelezen ik een medische naslagwerk. Dat na 28 weken het gewicht van je kindje zich verlegt van je bmh naar je bekken. Dus na 28 weken zou ons probleem een beetje meer vanzelf opgelost zijn... ik vind dat toch altijd een prettig gegeven om aan te denken. Want we denken vaak negatief maar we mogen ook wel eens positief denken. Leuk eh zo stilletjes die spulletjes kopen. Is jullie kamertje al klaar of nog volop mee bezig? Neutrale kleurtjes als jullie het geslacht nog niet weten? Ik heb natuurlijk al veel grote spullen zoals de slaapkamer zelf door men dochter en badje en dat soort dingen. Maar de kamer is nog volledig in opbouw. We hebben een nieuwe dressing bijgebouwd. (Grote gang en daar een kamer ingezet zeg maar).. en de huidige dressing wordt de babykamer. Ik kijk er enorm naar uit maar tegelijketijd baal ik ervan dat het me niet snel genoeg gaat. En dat ik niets kan doen.... Doopsuiker dat zijn suikerbonen chocolade dingen met glazuur rond en dat stop je dan in leuke doosjes met een sticker of stik wat je wil. Dat geef je dan aan de mensen die op kraamvisite komen of naar de babyborrel. Dacht wel dat het bij jullie niet gedaan wordt . Op de foto zie je een vb. Is wel leuk om binnekort men dagen mee te vullen . Die harde buiken die zijn echt mindfucking. Ik ben ook altijd heel alert wanneer ik ze voel. Bij men dochter had ik ze bijna permanent nu echt minder. Maar toch vooral meer in de avond. Als ik mij even wat ga wassen dan wordt hij al snel keihard. En dan gaan je gedachte alweer meteen heen en weer. Wel apart dat ze totaal niet willen kijken. Hier wordt het wel meer en meer gedaan. Een vriendin van me haar mama heeft ons probleem. Dus hebben ze bij de dochter (vriendin van me ) de bmh wel eens gecontroleerd. Ik weet dat mijn gynea ook wel geen voorstander is van te vaak te controleren... ik zou gewoon zeggen let erop dat ze nooit met een gelijk ritme komen. Toen het bij mijn dochter echt contracties waren kwamen ze echt om de 6 min op de kop. Die deden uiteindelijk echt wel iets aan men bmh maar al die andere harde buiken niet. Super fijn dat we hier wat gevoelens kunnen wisselen. Ondanks dat iedereen onwijs met me meeleeft mis ik het toch om begrepen te worden. Ik gun het niemand om mijn situatie te snappen want je snapt het pas als je het doormaakt. En zoals je zegt deze zomer lopen we lekker achter de koets met kroost . De vorige zwangerschap had ik er ook echt niks mee maar ik was wel altijd overtuigd het is wat moet om echt mama te kunnen zijn. Deze zwangerschap omdat het ongepland was denk ik wel vaak waarom nog een kindje.. nog een zwangerschap nog eens 6 van de 9 maanden je leven voor een stuk opofferen. Zoals je het zegt is het net hebben we ons lijf weer terug. Onszelf weer terug. Maar ik weet ook dat je het achteraf echt wel snel een plaats kan geven. Dat stukje wat wij hebben moeten offeren dat hoort er daarna gewoon bij. Het hoort gewoon bij onze manier van mama worden van zwanger zijn. Maar dat zie je echt achteraf pas zo. En nu voel ik me soms wel schuldig tegenover de baby omdat ik zo durf denken. Groetjes
Hoihoi! Wat leuk dat doopsuiker gebeuren! Dat kennen wij inderdaad niet. In NL doen we wel aan beschuit met muisjes kennen jullie dat ook? Tegenwoordig kiezen veel mensen wel voor iets lekkerders als beschuit, zoals cakejes, maar wel altijd met muisjes. Roze/wit voor een meisje en blauw/wit voor een jongen. Leuk dat jullie een hele nieuwe babykamer bouwen. Heerlijk om alles dan zo te zien opknappen maar ik snap ook dat het frustrerend is dat je zelf niets kunt doen en je wilt dat het sneller gaat. Anderzijds heb je gelukkig nog heel veel tijd voordat de kleine zich aandient hopelijk! Bij ons schiet de babykamer aardig op. Van de week is door lieve familie alles gewassen en gestreken en t bedje en wiegje opgemaakt. Eigenlijk moet er alleen nog een nieuwe lamp en gordijn komen en iets leuks voor aan de muur. Ondertussen zijn er nog wel andere klussen die moeten worden afgerond. De logeerkamer bijvoorbeeld staat nu vol met zooi, want mn man is bezig met de zolder opknappen. Als de zolder klaar is kan alle zooi naar boven en moet de logeerkamer worden aangepakt. Een lieve tante van ons komt kramen (tenzij t kindje veel te vroeg komt natuurlijk), en die logeert dan bij ons. Dus ik moet deze week via marktplaats een bed en kast aanschaffen voor de logeerkamer... Pfffff ik ben ook zenuwachtig dat het niet op tijd af komt maar mn man heeft me verzekerd van wel. Deze week 2 lieve geboortekaartjes gemaakt, een voor een jongen en een voor een meisje. Ik heb het gevoel trouwens dat het een jochie wordt. Wat kreeg jij nou ook alweer of heb je dat al wel verteld??? Gisteren grote schrik hier. Ik had in de morgen gedoucht en was me aan het aankleden en ik voelde iets lopen; bleek een beetje bloed te zijn. Ik begon direct te huilen was zo bang; ik dacht echt nou daar gaan we dan... Nu ga ik dan toch bevallen met 30 weken... Direct de verloskundige gebeld en werd doorgestuurd naar het ziekenhuis; ik moet naar het kinderziekenhuis omdat ik nog geen 32 weken ben; alleen daar hebben ze een NICU die zulke kleine prutsels opvangt. Daar hebben ze wel naar de baarmoedermond gekeken, CTG gemaakt en gevoeld of er ontsluiting was. Ook nog met de eendenbek om te zien waar dat kleine beetje bloed vandaan kwam, en ook nog met een echo om te zien of het kindje het goedmaakt en de placenta niet loslaat o.i.d.... GELUKKIG bleek het allemaal nog goed te zijn; de baarmoedermond was nog gesloten en stond nog een beetje; ongeveer een centimetertje schatte ze; wat ze ook zagen met de echo 2 weken geleden toen ik opgenomen werd... Ik vroeg aan haar of ik nog geen ontsluiting had; omdat me de vorige keer is verteld dat ze het hoofdje van de baby al konden voelen!! Maar dat was nog niet het geval; geen ontsluiting... Wat een opluchting... Ook wist ze me te vertellen dat het kindje al lag ingedaald in het bekken; wat het drukkende gevoel verklaarde en het gevoel dat er iets ''uit hangt'' van onderen... Ze gaf aan dat dat gevoel echt komt doordat het hoofdje van de baby al diep in het bekken ligt. Ook de baby zag er goed uit, genoeg vruchtwater, geen afwijkingen aan de placenta o.i.d.... Heel fijn.... Ik had ondertussen gek genoeg helemaal geen bloedverlies meer gehad, dus alleen in de morgen na het aankleden een paar druppels in mijn onderbroekje en verder niets meer.. Ze zag geen bloed rondom de baarmoedermond en wist dan ook niet waar het vandaan kwam. Tot nu toe nog steeds geen bloed gelukkig, maar ik ben panisch als ik iets voel lopen maar dat is dan soms gewoon een klein beetje afscheiding... Hopen dat het bloedverlies wegblijft. Gelukkig hoefde ik niet in het ziekenhuis te blijven en lijkt dus alles goed te zijn. De situatie is in elk geval onveranderd ten opzichte van 2 weken geleden, dat vond ik heel erg fijn!! Ze gaf aan dat het heus haalbaar is dat ik nog weken lang doordraag als ik kalm aandoe... Dus dat blijf ik maar doen... Mocht ik de 34/35 weken halen dan durf ik wel weer meer rond te kuieren en dingen te doen, maar nu blijf ik stug zitten op de bank... Poeh hé wat een beproeving elke keer zo'n schrik...
Stel je voor dat ik in de toekomst nog eens zwanger wordt; dan gaan ze wel elke 2 weken kijken naar de bmm. Nu doen ze dat niet omdat hij al zo verweekt is, dan heb je meer kans iets te prikkelen... Inderdaad een fijn idee dat het kindje vanaf 28w al op de bekkenbodem rust. Hopelijk komt er dan minder druk op de bmm. Jij gaat ook al hard richting die termijn. Denk je ook zo in mijlpalen? 28. 32, 34..... Kan me goed voorstellen dat het voor jou steeds een geruststelling is; dat ze elke keer kijken naar de baarmoedermond. Je weet dan gewoon hoe de zaken ervoor staan, anders ga je thuis alleen maar zitten malen en tobben en haal je je van alles in het hoofd. Het is inderdaad ook waar, dat mensen het niet kunnen begrijpen. Mijn schoonzus van de week; ik kwam toch zeker wel op de verjaardag van haar man? '"Of je nou thuis op de bank zit of bij mij''! Zei ze een beetje pinnig... Ook zei ze ''als het kindje nu komt, is het toch niet erg? Je bent immers al 30 weken? Dan heb jij tenminste zo'n schattig klein kindje in plaats van zo'n joekel...'' En dat ik dankbaar moet zijn dat ik tenminste een kindje krijg, enzovoort....... Al met al vond ze dat ik niet meer bang mocht zijn en vertelde ze me steeds hoe ik me wel niet zou moeten voelen.... Ik was echt verdrietig.... Tuurlijk ben ik dankbaar de 30 weken gehaald te hebben maar 10 weken te vroeg bevallen is nog steeds geen pretje, ook al zijn de overlevingskansen voor de baby groot... Het is en blijft een kritieke fase voor zon kindje in het ziekenhuis als het zo vroeg komt, en dan heb je het nog niet eens over het feit, dat het emotioneel heel belastend is als je zelf naar huis mag maar je je kindje niet mee mag nemen en week in week uit ziekenhuis in en uit... Ook ben ik niet naar de verjaardag geweest. Ben amper van de schrik bekomen, ik wil gewoon erg graag de 34 weken halen en daar doe ik alles voor. Ook al kom ik weken lang mijn huis niet uit! Misschien dat ze zo reageerde omdat ze zelf ook al 1.5 jaar probeert zwanger te worden... Ik leef vreselijk met haar mee, en gun haar ook zo ontzettend een kindje. Ik snap heel goed hoe zij zich voelt omdat bij ons een zwangerschap ook niet aan is komen waaien, maar dan nog vind ik het lastig dat ze nu geen begrip op kan brengen voor mijn angst. Ben niet boos op haar, want ze is een lieve vriendin van me die gewoon alles maar zegt wat in haar op komt. Ze probeert me vast juist op te beuren maar het lukt niet erg, haha! Krijg jij nooit vervelende opmerkingen naar je hoofd of ontactische mensen die proberen je een hart onder de riem te steken maar je eigenlijk alleen maar kwetsen? Pfffft een heel verhaal weer meid maar heerlijk om je hart te luchten. Ik moest het in 2 keer versturen want ik heb teveel tekens gebruikt. Hahaha!! En we hebben toch niets beters te doen hé
Ha meid, Wat een schrik heb je gehad. Wat fijn dat je baarmoedermond nog goed dicht zat en de harde buiken toch zijn afgezakt...!!! Vreselijk spannend want inderdaad, je wilt gewoon niet bevallen met 26 weken!! Hoe is het nu met je en heb je helemaal geen buikgriep meer? Hoefde je niet in het ziekenhuis te blijven? Toch inderdaad een wake-up call dat je je echt heel rustig moet houden.. En wat duren de weken lang.. Wat ontzettend leuk dat jullie nu een jongetje krijgen. Ik kan me zo voorstellen dat je dan ook weer aan je eerste zoontje denkt..... Maar dit keer kun je hem in je armen sluiten en is hij van jullie!!! Heftig dat jullie kleine meid nu meer onder moet worden gebracht bij anderen..... Maar net wat je zegt je doet het voor het kindje in je buik! En als de kleine er eenmaal is, wat zul je dan genieten met z'n allen......!! Pffft, zo vervelend vriendinnen en familie die rotopmerkingen maken. Inderdaad herkenbaar dat mensen zeggen; Ik zou het héérlijk vinden om lekker op de bank te kunnen hangen de hele dag. Nou dat is het dus niet...... Het is enorm saai en alles knaagt aan je, je voelt elke harde buik en elk krampje en het maakt je bang. Hier gaat het nog goed. Geen bloedverlies meer gehad. Mijn buik blijft wel onrustig, vooral in de avonden heel veel harde buiken en een druk van onderen... Maar dat heb ik ook alweer 2 weken en de kleine zit er toch nog in! Nu aftellen naar de 32 weken, toch weer een mijlpaal.. Vanaf dan voorzichtig dromen van de 34, maar wat duren de dagen lang! Liefs!
Ja die harde buiken heb ik sinds deze week ook echt elke avond. Door de dag als ik maar gewoon iets te eten neem of me wat ga wassen wordt men buik gewoon 1 steen. Maar zoals je zegt je kan nog lang verder met die harde buiken. Maar toch ben je er mee bezig, wat als.. het vreet gewoon echt energie. Ik kan me zo voorstellen welk gevoel die 30 weken met zich meebrengen. Je wil zeker nog verder maar je hebt steeds meer vertrouwen in een baby’tje met genoeg kansen. Fijn dat aankomend gevoel van vertrouwen. Ik wacht er ongeduldig op . Ben een nacht en een dag moeten daar blijven. De dag erna heb ik nog een monitor gekregen. Die was rustig en de baby deed het goed. Aanstaande donderdag mag ik terug naar de dokter. Hopen dat men bmh dan stabiel is gebleven ik hoop stiekem zelfs terug wat langer. Al is dat mss naïef maar hoop doet leven zeker... Ik ben ondertussen wel mee nieuwsgierig wat jullie kleintje zal zijn. Een jongen of een meisje. Spannend. Hebben jullie een voorgevoel wat het zal zijn? Hebben jullie dan 2 namen gekozen en de kleertjes neutraal? Ik zou onwijs nieuwsgierig zijn Die beschuit met muisjes ken ik. Dat wou ik deze bevalling stelen van jullie Gewoon wat muizenkleuteltjes met een beschuitje niet te omslachtig gewoon leuk met een glaasje bubbels. Want oh wat verlang ik naar een glaasje alcohol. Niet dat ik een enorme drinker ben maar af en toe even ontspannen met een glas rode wijn of bubbels zou me heerlijk lijken. En een bad. Wat mis ik een bad. Met een cerclage mag je niet in bad. Als je niet in bad mag weet je pas hoeveel behoefte je aan bepaalde dingen hebt. Toen ik gewoon in bad mocht maakte ik er te weinig tijd voor om even te ontspannend in een heerlijk warm, schuimend bad... nog 10 weken bijna 9 min dit weekend (want elke dag telt voor ons) en dan omtruim ik het huis en ga ik in bad liggen Hoe krijg jij je dagen gevuld ? Ik ben hard aan het breien het lijkt wel alsof ik denk dat hoe sneller het dekentje evolueert, hoe sneller de dagen zullen gaan, maar dat is jammer genoeg niet het geval. Fijn dat je geen bloed verlies meer gehad hebt. Merkwaardig toch waar al die dingen vandaan komen. Je wil gewoon liefs niets voelen buiten de stampjes van de baby. Jammer genoeg kan dat niet met een baarmoeder die moet groeien en uitzetten. Ik had bij men dochter wel het gevoel alsof het na 32 weken allemaal minder hard rekte. Maar misschien kan je het dan gewoon beter minimaliseren omdat je meer vertrouwen hebt. Want je verstand kan zoveel bewerkstelligen dat je soms niet meer weet wat nou effectief is of waarover je jezelf geknaan het maken bent.
Oh lieve dames wat een ontzettende schrik en spanning bij jullie allebei! Mijn duimen draaien overuren dat het nu rustig blijft en dat jullie kleintjes nog weken zullen blijven zitten. ♡
@Micchan thanks meid! Dat hoop ik voor jou ook zeker! Ik ben benieuwd hoe het met je gaat? Hoe doe jij dat nu met je zoontje, nu je veel rust moet houden? En krijg jij medicatie om de baarmoeder rustig te houden? @Mijn Xander hoe is het nu met je?? Je moet dus deze donderdag weer meten? Ik hoop ook voor je dat je baarmoedermond weer langer is geworden. Je hebt er best kans van, nu je buikgriep voorbij is en je weer minder last hebt van regelmatige harde buiken. Vandaag ben je alweer 27 weken zwanger meid! Wat een mijlpaal! Steeds weer een stukje dichter bij de 30 weken en de risico's worden nu met de dag minder mocht de kleine zich al aandienen. Fijn dat de baby het ook goed doet nog in je buik. Dat is ook heel belangrijk, dat de kleine het nog naar zn zin heeft. Met mij gaat het wel goed. De laatste week zijn de harde buiken in de avond echt steeds erger aan het worden. Ze doen dan echt pijn en komen heel de tijd opzetten. Al een paar keer zat ik al met de telefoon in mijn hand om de verloskundige te bellen, maar heb het toch niet gedaan. Ze hebben mij al in het ziekenhuis gezegd dat ze nu niets meer doen om de bevalling te stoppen, ik krijg geen weeënremmers meer en ook geen longrijping.... Dus wat heb ik dan in het ziekenhuis te zoeken met harde buiken? Ik blijf liever thuis. Pas als ik echt zeker weet dat het doorzet bel ik... Ik zou heel graag iets willen qua medicatie dat de baarmoeder rustig houdt, maar dat willen ze me niet geven.... Gelukkig ben ik nu bijna 32 weken en merk dat ik wat rustiger wordt... Als het nu komt heb ik er in elk geval alles aan gedaan en dan gaan we vechten voor de kleine. Ik merk heel erg dat ik vreselijk al over de toekomst zit te tobben... Ik had heel erg in mijn hoofd dat ik super graag drie kindertjes wil maar ik weet gewoon niet of ik nog wel een keer durf! Mijn man verklaard me voor gek dat ik daar nu al over zit te tobben, maar ik doe het toch al met momenten... Bij mij zullen ze geen cerclage plaatsen, omdat ik geen kindje ben verloren en nu al op een redelijk termijn zit. Maar wat als de baarmoedermond nog eerder open gaat staan? Nu was ie op 20 wk nog netjes 3cm, en is er niet meer gemeten tot de 28, en toen was ie nog maar 7mm.... Wie zegt dat hij niet veel eerder al stiekem aan het verkorten was?? En hoe moet dat als ik weer rust moet houden en er een kleintje rondrent? Dat kan toch eigenlijk niet? Pffft.... Het liefst zou ik de zekerheid krijgen dat ze een preventieve cerclage plaatsen, maar ik ben heel bang dat ze dat niet doen in mijn geval... Stom hé dat ik daar al over in zit! Eerst deze zwangerschap maar eens afmaken en dan verder kijken. Maar mijn droom om snel weer zwanger te worden moet maar even de kast in... Want weer maanden lang in spanning... Ik weet niet of ik het aandurf... @Ukkie1 en @Linie ben even benieuwd; jullie hadden een vergelijkbaar verhaal met de mijne; een verkorte baarmoedermond rond de 28 weken maar hebben de zwangerschap wel uitgelopen. Jullie zijn nu allebei weer zwanger; hebben jullie dit keer een cerclage? Hoe is het beleid nu bij jullie, meer controles, weeenremmers, bedrust e.d.?
Oh wat begrijp ik dat wel dat je daar nu al over na aan het denken bent. Wij wilden eigenlijk meet 1 kindje. Dus dat was voor mij tijdens de zwangerschap niet echt een zorg. Achteraf toen mijn dochter ouders werd, had in het precies moeilijk met het gevoel dat het zo “opgelegd” of “logische” leek dat we sowieso geen kindje meer zouden nemen gezien de hele geschiedenis. Het voelde niet meer aan als mijn eigen keuze maar zoiets wil ik mezelf en men gezin niet meer aandoen keuze. Maar voor mijn man was het duidelijk. We gaan niet meer de ivf ronde in. Maar anticonceptie moest ook niet als ik dat niet wilde. En toen kregen we ineens een geschenk. Mijn man die resoluut was sprong meteen een gat in de lucht en ik was sceptisch... maar ach we zijn ineens weer 20 weken verder en wat lijkt het nu al zoveel mooier dan bij aanvang van de zwangerschap. Ik denk dat je het voor nu moet loslaten en de volgende zwangerschap als het daar tijd voor is, zal je daar zeker en vast ook de moed voor vinden. Want een kinderwens is zoveel groter dan alles. Ik ben nooit vergeten hoe zwaar de zwangerschap van mijn dochter was maar toch had ik al veel gevoelens geminimaliseerd. Vele mooie dingen hebt ik echt onthouden. De zware momenten ook wel maar ik merk dan wanneer het een positief einde kent zoals bij mijn dochter en straks jullie kindje. Je die pijnlijke momenten toch mooier invult. Dat merk ik nu. Nu ik waar aanvoel en doorleef hoe echt heavy en intens het is. Op dat punt kom je ook nog wel dat je deze zwangerschap toch positiever gaan aanvoelen dan dat ze eigenlijk was. Dat gaat je dan vast en zeker anders over een toekomstige zwangerschap laten denken. Donderdag mag ik idd terug voor een cervix meting. Spannend !! Ik ga resoluut voor langer (fingers crossed) Vandaag ben ik moeten gaan voor de suikertest. Hopen dat ik niks hoor is dat ook weer inorde. Ben op de terugweg nog even gestopt om vloer te kiezen. We gaan tegels leggen. En hebben dan beslist om meteen alle tegels voor de 3 slaapkamers te komen anders heb je op die kamer dat en die kamer dat. En we moesten toch eens nieuwe vloer op de kamers. Dus wel een leuke uitstap. Maar meteen weer duur... maar het verzet je zinnen even. Ik heb nu eigenlijk geen idee als dat het beleid hier ook is dat ze geen longrijping meer geven vanaf 32 weken. Geen idee eigenlijk. Ja weeenremmers dacht ik wel al gelezen te hebben op 32 weken maar kan me ook vergissen natuurlijk. Maar ik kan je echt gerust stellen. Ik wil het emotionele niet minimaliseren maar de kansen voor je kindje zijn op die termijn echt 100%. Op 28 weken bij men dochter heb ik een gesprek gehad. Met de neo arts. En zij gaf me toen op die termijn al al die kansen met nihil kansen op infecties in bloedingen. Dus en elke dag vanaf dan maakt nog een super verschil. Dus op dat vlak kan je zeker wel rust vinden. Maar het verblijf daar brengt wel wat emoties mee. Maar ik ben zeker dat je er nog wel wat bijdoet. Vervelend dat je niets krijgt om je baarmoeder te kalmeren. Ik neem utrogestan 200gr. Kan je niet informeren bij je huisarts voor die medicatie. Ik moet elke avond 1tje slikken. Tot 36 weken. Eerst vaginaal inbrengen maar na de cerclage is dat beter niet meer omwille van infecties. Hier schieten de ruimtes niet meer echt op. Tot mijn kleine ergernis. Na die buikgriep en nachtje ziekenhuis waren we allemaal even op. De gang is zo goed als klaar. De dressing moet nog ingericht. En dan kan de babykamer beginnen. Vorige keer was het rond 34 weken af. Nu met die feestdagen vrees ik ervoor. Toen was alles wel al klaar om te beginnen met vloer en plafond. Nu hebben we toch aardig wat moeten plakken en knippen om er een kamer bij te plakken. Dus ja heel wat werk onder heel wat druk. Ik die niet mobiel ben men dochter die veel aandacht nodig heeft. Een man die man en vrouw en mama en huisman moet spelen in combinatie mee fulltime werken is best pittig. Wat zal ik blij zijn als we alles terug kunnen hervatten in zijn normale gangetje. Want zwanger zijn belemmert iedereen wel op 1 Of andere manier maar op deze manier zit echt het hele gezin op zijn tandvlees... Groetjes
@Kangerootje: Dankjewel, lief. Ik hoop het ook, een week geleden bij de controle zei ze dat ze dacht dat ik nog wel 2-3 weken zou volhouden, maar ik hoop wat langer nog natuurlijk. Het gaat nu wel snel achteruit, al was het bij zoon een stuk erger en bleef ik toen weken op hetzelfde hangen. Het zegt zo weinig over hoe lang het duurt helaas.. Maarja we zien het wel. Hoe ik het met zoontje doe.. Tsja, veel schermtijd als ik eerlijk ben. En verder proberen rustig samen te zitten en boekjes te lezen, met zijn Duplo te spelen, te tekenen enz. Man is gelukkig vaak redelijk vroeg thuis dus die kan dan nog wat actievers met hem doen. Vooral het verschonen en in bed leggen enzo is zwaar, maarja zo goed als geen vangnet dus het is niet anders.. Hierna nooit meer. Ja klopt, ik heb magnesium tegen de harde buiken en progesteron om de baarmoeder rustig te houden. Wat rot dat je harde buiken steeds erger worden. Ook zo naar dat ze niets meer doen en je ook niets willen geven, ergens zou het geruststellend moeten zijn dat het er al zo goed voor staat, mocht de baby komen, dat ze het niet meer tegenhouden, maar ik blijf het ook echt een rotidee vinden.. Dikke knuffel. Wat de toekomst betreft, dat is erg moeilijk ja.. Het ideale plaatje spat flink uiteen, niet als je (eindelijk) zwanger bent geworden een zwangerschap met hier en daar kwaaltjes en een bevalling rond de uitgerekende datum (en tot die tijd bijna alles nog kunnen doen en laten), maar alleen maar angst, angst, angst.. Gaat het deze keer weer gebeuren? Zou het nog sneller gaan dan de vorige keer? Sh*t wat kort al, hoe lang nog? En alleen maar zo rustig mogelijk doen en op elk pijntje en dingetje letten.. Gek genoeg had ik toen ik zwanger was van zoon naast de angst ook altijd het gevoel dat als het deze keer wel goed zou gaan, we het nog 1 keer zouden proberen daarna. Dat het nog niet 'klaar' was zegmaar. Nu heb ik dat juist helemaal niet, we hebben het af en toe over sterilisatie en ik denk niet 'oei wat definitief' maar 'is goed doe maar'. Maar inderdaad, eerst het kindje maar eens krijgen en dan verder kijken.. al blijft het in je hoofd rondspoken haha. Vind het ook wel heel kwalijk dat ze bij jou zo ontzettend weinig doen, geen extra controles, geen medicatie, geen mogelijkheden bespreken maar gewoon een dikke NEE verkopen.. Dat maakt het ook een stuk lastiger natuurlijk. Zou daar denk ik wel over in gesprek willen/een andere plek zoeken waar ze het serieuzer nemen, voor een eventuele volgende keer. @Mijn Xander: Heel veel succes morgen! Ik duim heel hard dat het er beter of in ieder geval nog gelijk uitziet. En ik hoop dat de uitslag van de suikertest goed is.
Hoi meiden! Hoe is het daar? Zitten onze babytjes nog veilig in alle buikjes? Lol! Hier zit hij er nog in!! @Mijn Xander: Ik kan me heel goed voorstellen dat je blij bent als de kleine er is, en alles weer zijn normale gang heeft. Dan kun je lekker weer zelf je huishouden doen, koken en bovenal zelf voor je kleine meid zorgen. Nog even doorbijten!! Wat duren de weken lang he. Het moet voor je man inderdaad ook pittig zijn om het huis te verbouwen , het huishouden, de zorg voor jou en de kleine.... Pffftt onze kerels verdienen wel een lintje zeker! Ik voel me ook vaak zo stom, als hij weer eens wat te drinken voor me pakt of mijn telefoonoplader of een kussen van boven... En ik zit maar te zitten. Maar het is voor een goed doel. Het zou heerlijk zijn als alles in je huis voor de kerstdagen nog af is. Dan zit je vast veel rustiger op de bank!! Het geeft rust in je hoofd. Hierzo ook nog wel bezig, er moet nog steeds een lampje worden opgehangen op de babykamer en de gordijnen nog uitgezocht... De zolder is nog niet klaar, en die komt ook niet af denk ik.. Maar is minder belangrijk. De logeerkamer en babykamer moeten echt wel af zijn. Hopelijk ook voor de kerst, gelukkig hebben we veel hulp van familie. Het geeft frustratie dat je nu niets zelf kan doen om het sneller te laten gaan. Toch ben ik blij te lezen dat de kinderarts tegen jou al zo positief was over 28 weken baby's. Het is toch heerlijk dat ik nu al 32 weken ben, dan gaat het waarschijnlijk gewoon goed komen met de kleine mocht het nu al komen. @Micchan: wat spannend ook weer voor jou. Toch blijf ik het gek vinden dat ze zulke uitspraken doen als je loopt nog wel 2 of 3 weken. Want ze kunnen het bar slecht voorspellen. Voor hetzelfde geld loop je nog 8 weken! Je weet het gewoon niet. Ik had eerlijk gezegd ook nooit verwacht dat ik nog 3 weken zou lopen met een baarmoederhals van 7mm!! Maar ik zit toch nog steeds rustig op de bank met de baby in mijn buik. Ik hoop heel erg voor je dat de baby nog mooi minstens 4 weken in je buik blijft. Merk je nu wel dat je rustiger wordt, nu je de 34 weken gepasseerd bent? Dat is mijn volgende mijlpaal. Brrrr ik snap je gevoel helemaal, dat je denkt: dit nooit weer. En ook dat je over definitieve methodes nadenkt zoals sterilisatie. Zelfs ik denk daar al aan. Wilde al die jaren zo graag zwanger worden en het lukte maar niet. Nu vindt ik zwanger worden verschrikkelijk! Niet vanwege het feit dat ik nu niets kan doen, of vanwege andere kwaaltjes, maar vanwege de angst inderdaad.... Dat herkennen jullie vast ook. Maar ik denk inderdaad dat wat jullie zeggen dat je de moed vanzelf weer vind voor een volgende zwangerschap, mits het dit keer eindigt in een happy ending... Hierzo gaat het dus nog wel redelijk goed. De pijnlijke harde buiken in de avond blijven. Heb magnesium tabletten gekocht van Orthica en die neem ik braaf in. Ook omdat ik gelezen heb, dat het bij een vroeggeboren baby hersenbloedingen zou kunnen voorkomen. Ik kan nog niet echt merken dat het helpt tegen de harde buiken. Gisteren belde de gynaecoloog mij terug over eventuele medicatie tegen de harde buiken, ik heb gevraagd om progesteron spuiten of pillen, net als jullie krijgen. Maar dat willen ze me niet meer geven.... Vreselijk lastig. Wel mag ik morgen op controle komen in het ziekenhuis, en ze gaan dan ook de baarmoedermond weer meten. Wat vind ik het spannend. Juist vanwege die harde buiken ben ik bang dat er ook al wat ontsluiting is. Dat de baarmoedermond helemaal verstreken is, dat accepteer ik.. Ohhh maar als er maar geen ontsluiting is Ik zie er als een berg tegenop maar ben blij dat ik naar ze toe mag. Bleek dus, dat de verloskundigen in mijn dorp helemaal niets hadden overgedragen naar het ziekenhuis!! Ze zeiden dat ze dat zouden doen... Ik mag nu namelijk naar het streekziekenhuis omdat ik 32 weken ben, en hoef niet meer naar het kinderziekenhuis (WKZ). De verloskundigen kregen alle info van het kinderziekenhuis, en hadden beloofd dat zo snel mogelijk door te sturen naar het streekziekenhuis, om te overleggen met de gynaecoloog. Dat is dus niets gebeurd, ze blijken helemaal niets van me te weten! Ben ik best wel kwaad over. Daarom maar zelf het WKZ gebeld met de vraag of ze alle gegevens naar het streekziekenhuis willen sturen. De gyaecoloog was woest dat ze van niks wisten en wil me zo snel mogelijk zien, en alle gegevens van het WKZ... Echt heel nalatig van de verloskundigenpraktijk. Ben er ook helemaal klaar mee. Morgen ga ik dus naar het ziekenhuis en krijg ik daar controles, ik wil nu bij de gyn onder controle en niets meer met de verloskundigen te maken hebben... Ze hebben het vanaf het begin al niet serieus genomen, zo vaak gebeld voor harde buiken etc... Niks mee gedaan. En nu dit! Brrrr! Heel warrig verhaal, sorry. Even van me afschrijven. In elk geval ben ik positief; nu 32 weken en uk zit nog in mijn buik. We gaan er gewoon voor. We mogen dus allebei meten morgen Xander, ik duim voor ons.
Lieve dames Wat een leed is het toch dat zwanger zijn en vooral blijven. Ik heb sinds deze week echt een positieve boost. Maar pfff ik wil ook niet te voorbarig zijn want zoals jullie ook zeggen en weten die cervix kan in een mum van tijd veranderen. Maar ik heb het moeilijk met hele dagen rusten. Maandag de suikertest gaan doen. Uitgebreid aankleden naar de praktijk. Tegels gaan kiezen, Erna koken. Toch eigenlijk wel veel activiteit... stuk van men tand af dus vandaag naar de tandarts. Wel een vriendin me gebracht. Daarna bij haar wat gedronken. Toen terug de bank op. Morgen weer naar de gynea. Dat aankleden daar geniet ik wel van en neemt dan soms ook wel aardig wat tijd in beslag. Hoewel ik daar in het dagelijkse leven een hekel aan heb. En dit vaak op 10min gebeurd is. Vind ik het nu heerlijk om make up op te doen. Me leuke kleren uit te kiezen.. dus dan denk ik hai ben je niet te veel aan het doen. Maar ik probeer er op te vertrouwen dat zolang ik geen weeen krijg de cerclage de druk wel aankan om het dicht te houden. Lets hope... @Kangerootje dat zou ik ook zeggen dat je klaar bent met die verloskundige. Ik denk dat jou situatie echt beter opgevolgd wordt door een arts met kennis van zaken. Die dames zullen hun werk wel goed doen als de natuur gewoon netjes zen werk doet maar bij ons moet toch net iets meer toegekeken worden dat de natuur het wel goed doet... Ik zou idd vooraleer jullie zeggen we gaan voor een nieuwe zwangerschap na deze een arts vinden die jullie vooraf verteld wat er gaat gebeurden. Mijn arts is gespecialiseerd in risico. En dat geeft gewoon vertrouwen. Dat moet er voor jullie ook zijn als je nog eens in dit traject stapt. En voor nu moet je gewoon niet meer spreken in als.. dit kleintje komt er gewoon daar ben ik zeker van. 32 weken is echt een mooie termijn. Ik ken 2 tweelingen die op 32 weken geboren zijn. Die doen het fantastisch. En de arts waarover ik het had is niet gewoon een kinderarts maar een neatoloog. Dat is een arts die enkel prematuuren en dysmaturen kindjes behandeld. Dus als zulke artsen zulke uitspraken doen op 28 weken mag jij gewoon hartstikke zeker zijn dat jou kleintje en gezond komt zonder enige complicaties. Dat je niet meer in het kinderziekenhuis moet is ook een teken dat kleintjes van 32 weken die intensieve zorgen niet meer nodig hebben. Ik wil niet op je mokken en snap dat het ontzettend zwaar en deprimerend is maar het is tijd om nu lekker positief te worden en een beetje te genieten. Want bij men dochter heb ik dat ook lang niet gedurfd en na mijn opname op 28 weken en dat gesprek met die arts ben ik echt gaan genieten. En achteraf was ik zo blij want dat zijn de momenten die zijn blijven hangen. Die ik me nog herinner. Dus het is hartstikke belangrijk dat je nu mooie herinneringen maakt in deze rotsituatie want dat rot vergeet je en die mooie stukken gaan een leven mee. Daarom zijn wij ook nog een 2de keer zwanger omdat een mens gewoon keihard incasseert en weer opstaat en verdergaat. En morgen gaan we beide voor een goede hals. Nu kort zal die van jou nog zijn maar ik hoop voor je dat hij mooi dicht zit. Maar dan nog met opening kan je ook echt super lang lopen. De baby zit nu lekker te drukken op je bekken in deze termijn en minder op je bmh dus dat scheelt echt in druk. Ik ben wel spannend als ik eraan denk. Want je korter of opening het wil mss niet veel zeggen maar je maalt er toch weer om. Veel succes en ik hoop dat je wat meer duidelijkheid en info krijgt van de dokter waar je morgen komt ipv die vervelende vroedvrouwen... Groetjes
Hoi @Mijn Xander hoe was de meting vandaag? Was alles nog goed? En wat was de lengte nu? Ik ben erg benieuwd. En hoe was de suikertest? Bij mij is er niet echt nieuws... Cervix van 8/9 mm en nog steeds forse funneling helemaal tot aan het einde... De vliezen puilen uit in de cervix door de funneling. Dat was echter allemaal al bekend, dus ik ben er niet erg van geschrokken dat ze het in dit ziekenhuis opnieuw hebben vastgesteld. Helaas wilden ze niet voelen of er sprake was van ontsluiting, omdat ze de boel niet willen prikkelen of iets op gang willen brengen....... Ze hebben wel mijn urine even op kweek gezet om GBS op te sporen in verband met de vele harde buiken. Volgende week moet ik nog even naar de gynaecoloog... Verder prima bloeddruk en groeiecho gehad, de kleine groeit erg goed en beweegt goed! Dus dat is heerlijk! Ik ben nog wel een beetje onzeker omdat ik nu dus nog steeds niet weet of er ontsluiting is, maar ik verander ook niks aan de situatie als ik dat wel weet...Want zoals jij zegt veel vrouwen lopen toch nog weken rond met enkele centimeters opening. Mijn volgende doel is 34 weken!!! Je hebt helemaal gelijk hoor, dat ik nu echt moet gaan genieten! En ik geef mezelf een schop onder mn kont en ga dat ook echt doen... 32 weken is een mooie termijn. En wat een volgende zwangerschap betreft dat zien we dan wel weer. Eerst maar eens van dit kleintje genieten!!! Ik ben gelukkig nog maar 27 dus menselijkerwijs nog tijd zat om eerst even van dit kindje te genieten!! Kun jij er ook al steeds iets meer ontspannen in staan?? Ik snap dat je heerlijk geniet van je optutten en kleren uitzoeken. Moet je ook lekker doen meid, dat je dat jezelf gunt! Toch snap ik ook dat je al snel bang bent teveel te doen. Maar als je goed naar je lichaam luistert komt dat goed. Nemen de harde buiken toe dan even een tandje terug. Hoe is het met de verbouwing? Hier is de logeerkamer zo goed als klaar en het laminaat op zolder ligt. Pfffft we vorderen langzaam!
Eigenlijk voor jou ook goed nieuws. Want dat je cervix nog gewoon even lang is wil zeggen dat hij die druk wel aankan. Want dat doet hij nu al verschillende weken. Goed dat ze die gbs test doen! Ben je daar ook weer even gerust op. Bij mij is hij effectief langer geworden. 4cm ! Dat had ik bij men dochter lang niet meer over. Op 27+4 was hij nog 1,9 met funneling. Dus hiephoera !!! Ik zou de wereld aankunnen maar dat zou weer net iets te veel zijn. Maar wil wel zeggen dat ik dat optutten en in huis kuieren aankan qua cervix sterkte. Die cerclage zal wel gewoon echt haar werk goed doen. En de arts zei de druk is er af en vandaar dat hij nu gewoon lang is. Met die buikgriep was men baarmoeder onrustig en druk erbij. Vandaar zegt zij die plotse verkorting. Vanavond gaan we lekker uiteten met ons 3 om een lange baarmoederhals te vieren ! Ik ga bellen voor men nagels die wil ik graag komende week ofzo laten zetten. En ga bellen dat ze men kerstboom mogen brengen. Dan kan ik die samen met een vriendin versieren. Wat is een mens toch blij met kleine dingen als je van ver komt! De verbouwing Nja schiet niet echt op. Als de nieuwe dressing de buizen klaar zijn dan kunnen de kleren van de oude dressing maar de nieuwe en de oude dressing kan dan eindelijk babykamer worden. Maar ach wie heeft een babykamer en dressing nodig met zo een lange baarmoederhals Hahah Goed dat je die klik probeert te maken. Om nu te gaan genieten. Dingen waar je geen controle over hebt kan je toch niet veranderen. En over je gemoed en gevoel vandaag heb je controle dus maak dat leuk. Zo euforisch zijn over die bmh is mss ook naïef van me maar voor vandaag en hopelijk nog even heb ik daar controle over. En laat ik dat goede nieuws bepalen hoe ik me voel. Als er volgende shit happend dan bekijk ik dat dan wel. Nu altijd zo positief zijn lukt me ook niet. Maar vandaag ben ik positief genoeg om ons beide in een positieve vibe te brengen ! Hoeveel woog de baby ? Hier ook een echo baby lag mooi met het hoofdje naar beneden. En weegt 970gr iets minder dan gemiddeld zei ze maar gewoon nog goed. Men dochter was om 39 weken maar 2200gr dus echt een licht gewichtje. Maar ik probeer me daar niet echt op te focussen. Klein is wel lang super schattig ze is nu trouwens gewoon normaal van lengte wel slank. Fijn dag we zo goed nieuws kunnen delen. Na even diep te zitten gaat het ons voor de wind. Nu fijn genieten van de kerstdagen pakjes kopen lekker eten. Om een 2de reden verdikken. Zwanger en zoveel kerstmaaltijden dat komt niet goed... Ik ben trouwens 29 ik word de zomer wat komt 30! O god al zo oud... Lieve en vooral positieve groetjes
Ohhh Xander wat een goed nieuws! 4 cm weer! He-le-maal top zeg! Wat moet je blij en opgelucht zijn. Geniet maar heerlijk van jullie etentje met zn 3 want je hebt het verdiend. Echt super! Zo zie je maar, dat we er vanzelf wel komen. Is het niet linksom, dan rechtsom! Fijn dat t mannetje goed groeit, hoewel ietsje onder de lijn. Maar elk kind groeit op zijn eigen lijntje! Dat komt vast goed! Je meisje was inderdaad wel klein maar ook dat is helemaal goed gekomen! Leuk dat je nu ook weer wat meer dingen op gaat pakken. Lekker de kerstboom optuigen en nieuwe nageltjes. Je huisje komt vanzelf wel goed! Lastig he die nesteldrang, brrr. Ik heb er ook erg last van. Erger me aan vanalles in het huisje terwijl het echt een leuk huisje is. Hahaha, 30 is nog niet oud hoor!! Pas bij de 40 mogen we beginnen met klagen Heerlijk dat de kerstdagen eraan komen... Wat zullen we genieten, we zijn dan ook weer een heel stuk verder. Lekker met familie en lieve vrienden. En oud en nieuw vind ik ook altijd heel gezellig. Halen jullie vuurwerk en bakken jullie ook altijd oliebollen? Mn man moet helaas wel werken met kerst maar fijne diensten, zodat hij mee kan met het etentje met familie op de 2e kerstdag. Ja ik ben ook wel blij dat de bmm nog hetzelfde was. En het idee dat de baby nu op het bekken drukt in plaats van rechtstreeks op de cervix is ook geruststellend. Mijn uk lag ook met t koppie omlaag en al deels ingedaald! Was erg blij dat hij goed was gegroeid, het geschatte gewicht is nu al 2 kg!! Helemaal verliefd op het ukkepukkie. Gisteravond was mn buik erg rustig (weinig harde buiken) en dan voel ik m heel goed. Manlief en ik zaten naar mijn blote buik te kijken, en je zag hem gewoon van links naar rechts schuiven en schoppen. Zo schattig!
ps: zijn jullie er al uit met namen voor jullie mannetje? wij zijn er eindelijk uit, haha! Doen jullie aan vernoemen? Wij gaan wel vernoemen, ik vind dat een mooie traditie. We weten natuurlijk niet wat t word dus hadden 2 namen nodig
Fijn dat het je toch lukt om een beetje te genieten. Je ziet het heeft meteen effect op je buik. Je leuk die kersttijd en sfeer. Hebben we toch even de kans om uit die sleur te komen. Want al onderneem je kleine dingen je zit toch steeds met die wat als gedachte. Dus wat gezellige afleiding zal ons goed doen. Nee vuurwerk doen we niet hond heeft er super veel bang van. En oliebollen ook niet echt. Hihi. Maar we doen wel lekker eten en normaal zou ik lekker wat drinken nu dus niet jammer... nieuwjaar vieren we met vrienden kerst met familie en leuke pakjes. Die nesteldrang is in ons geval best vervelend. Gewoon omdat je zoveel ziet zoveel wil doen maar je kan nog niet 1/10 van wat je zou willen... Maarja stap voor stap komen we er ook wel! Hebben jullie de kerstboom al staan? De naam daar zijn we al een tijdje uit. Had niet veel namen wat ik leuk vond. En ineens vond ik er eentje en mijn man was het gelijk met me eens. Dus dat was lekker makkelijk gelopen. We hoeven ook maar eentje te kiezen aangezien we weten dat het een jongen wordt. Spannend lijkt me dat bij jullie. Zal een adembenemende verassing zijn. Lijkt me heel mooi om zo verast te worden. Maar ik zou het besterven van ongeduld wij persoonlijk doen niet echt aan vernoemen maar gebeurd hier ook wel. Onze dochter heeft gewoon 1naam. Mijn man ook en ik ook. En onze zoon (vreemd om ze te zeggen spannend) krijgt ook 1 naam. Maar is wel een mooi idee om te vernoemen. Maar aangezien wij zelf maar 1 naam hebben leek ons dat niet echt belangrijk. Wat een super gewicht! Perfect voor deze termijn denk ik. Durf je al wat meer bewegen in huis of doe je toch nog veel rust nemen? Wanneer moet je weer terug naar de arts? Ik moet 21 dec terug. Groetjes
Hoihoi @Mijn Xander! Hoe is het met je? Sneeuwt het bij jullie ook? Hier ligt een dik pak. Erg gezellig om zo naar te kijken vanaf de bank, maar gevaarlijk als je er doorheen moet! Het is code rood op de weg! Hier gaat het wel goed. Wel beetje rommelig is het. Gisteravond toch voor de zekerheid even naar het ziekenhuis geweest, vanwege veel regelmatige harde buiken, lage rugpijn en veel kramp... Aan het CTG gelegen, baby doet het goed. Inderdaad wel om de zoveel minuten een bergje; dat waren de harde buiken. Na een uur aan het CTG namen ze plotseling toch weer af. Voor de zekerheid de baarmoedermond weer gemeten; deze was nog steeds 8/9 mm. Dit keer heeft de gyn wel gevoeld of er ontsluiting was, en dit was niet het geval!! Hoezee! Dat was voor mij een ontzettende opluchting. Vermoedelijk kwamen de krampen van mijn darmen; heb echt last gehad van mijn darmen deze week. Ook kan het wel eens met indalen te maken hebben, de baby ligt nog niet helemaal vast. Nu nog steeds ontzettend krampen in mijn darmen en lage rugpijn, harde buiken blijven ook wel maar niet extreem meer zoals gisteravond.. Pfff toch weer een opluchting... Ik heb besloten rust te nemen tot de 34 weken en dan langzaam weer wat te gaan doen; durf dan ook wel weer even de deur uit naar familie die hier in het dorp woont enzo... Nog 1,5 week duurt dat! Ik ben heel erg aan het aftellen... Bijna 33 weken. Ik merk dat ik met de dag rustiger wordt, heel fijn. En toch ook een geruststelling dat die harde buiken toch blijkbaar niets doen op de ontsluiting. Ze hebben nog even de urine gecontroleerd en wordt vanmiddag even gebeld over de uitslag. Ook van de GBS kweek. Ben benieuwd! Nouja, toch weer een heel verhaal. Ben benieuwd hoe het met jou gaat. Superleuk dat jullie al een naam voor de kleine hebben, ben heel benieuwd! Wat ontzettend fijn dat je vandaag alweer 28 weken bent, dat is echt een enorme mijlpaal!! Super!! Liefs!
Hallo, O zo vervelend. Ja heb het hier ook weleens net wanneer je positief bent en vol vertrouwen, begint die buik weet parten te spelen. En dan ben je toch weer meteen echt ongerust. Langs de andere kant heb je nu toch wel weer wat meer info. De harde buiken doen niet echt wat met de cervix en je hebt geen ontsluiting. Dus toch wel wat positiviteit eraan! Ik merk hier ook wel vaker een harde buik maar zit niet echt regelmaat in. Het ene moment denk ik ach het is niets maar het andere moment twijfel ik. Ik probeer er me niet te erg op te focussen en te vertrouwen op mijn gevoel. Dat wanneer het fout zit ik dat zo wel aanvoel. Met die buikgriep had voelde ik echt het zit niet goed. Maar het is een constante stroom van positieve en negatieve gedachtes. Energievretend... Ja zo leggen we onszelf constant doelen en mijlpalen op. Dat is ons instinct wat ons doet overleven... Ik had zo hard naar die 28 weken uitgekeken. Ben super blij maar toch voelt die blijdschap een beetje gedempt door het feit dat 28 wel mooi is maar niet dat. Dus meteen weer mind-set en een nieuw doel een andere mijlpaal. Het voelt soms als weken aftellen om dan eigenlijk weer opnieuw te moeten beginnen tellen. Het is bevredigend en niet bevredigend tegelijkertijd. Maar dat gevoel zal je wel begrijpen. Moeilijk te vatten voor buitenstaanders... Ja hier ook heerlijke sneeuw. Men man werkt gelukkig kortbij en ik woon in de zetel en af en toe even in de keuken. Woon je in België of in Nederland? 1,5 week heerlijk en dan nog 2 weken en vanaf dan ben je zoals elke normale zwangere klaar om te bevallen en kan je doen en laten wat je wil. En zo tellen we weken, dagen en uren die je zo vaak opnieuw telt dat de tijd je gewoon zomaar ontglipt terwijl je hem telt...
Hoihoi, Jaa zo vervelend, en heel herkenbaar... Eerst denk je, was ik maar 24 weken... Dan 26, 28. En als je er dan bent wil je direct weer 2 of 4 weken verder zijn. Maar dat gaan we gewoon halen! Toch is 28 weken wel super al. Bijna 30 weken en ik las pas ergens dat dan de grootste risico's weg zijn voor de lange termijn. Wat jou arts ook zei! Maar toch willen we graag een voldragen kindje...Wat je direct bij je mag nemen en mee naar huis mag nemen! Ja ik ben ook echt blij zeg, te weten dat er geen ontsluiting is!! Daar zat ik stiekem toch over in. De harde buiken zijn redelijk onder controle de laatste 2 dagen! Super fijn. Wel een vreemde druk van onderen, die blijft. Het gevoel dat er iets uit komt van onderen, of dat er iets in mijn vagina zit zeg maar. Dat gevoel komt vaak savonds opzetten! Het is denk ik iets met mijn bekkenbodem. Vanaf wanneer ben jij van plan om weer iets meer te doen binnenshuis en of buitenshuis? Balen dat je nu ook weer iets meer harde buiken hebt. Het hoort er tot op zekere hoogte bij maar je weet gewoon niet goed wat te veel is en wat te weinig. Merk je nu verschil met je vorige zwangerschap, nu je al van tevoren rust neemt? Had je toen eerder harde buiken? Ik woon trouwens in Nederland Vandaag weer heel mooi weer, blauwe lucht en geen sneeuwval meer. Wel is alles wit buiten, prachtig! Gelukkig werkt je man dichtbij. Mijn man moet een halfuurtje rijden en hij had nachtdienst, alles ook nog opgevroren. Brrrr vind het maar niks, voorzichtig rijden! Gisteren de vluchtkoffer gepakt. Nog niet alles zit erin, even wat dingen bijbesteld. Grote oma onderbroeken voor het kraamverband, haha. Ook voedingsBH's besteld etc. Weet niet zo goed waar ik in moet bevallen. Gewoon een shirt of een pyjama? Heb maar wat erin gepropt.