Hoi allemaal, ik moet mijn verhaal even van me afschrijven.... Neem een kopje thee en een koekje... of een reep chocola... Deze ronde zouden we na een pauze van zo'n 8 maanden voor ivf-poging 4 gaan. Maar deze ivf-poging liep gewoon niet. Omdat er maar 3 follikels reageerden op de ruim 40 injecties in 20 dagen, is de punctie niet doorgegaan. Op het moment dat mijn arts besloot dat door stimuleren geen zin meer had, waren die 3 grootste follikels 18, 20 en 27mm. Ik moest die avond 5000 pregnyl prikken en de avond erna moesten we vrijen als we er toch nog voor wilden gaan... En op 3dpo en 6dpo moest ik nog eens 1500 pregnyl prikken (dat doet hetzelfde als alle wachtdagen utrogestan inbrengen). We zouden dan wel kans op een drieling hebben, maar dat was puur een theoretische kans (ik ben nog nooit overtuigend zwanger geraakt) dus zij wenste ons een gezellige avond... en verder wilde ze graag dat we belden voor een controle als ik weer ongesteld was geworden. Ik kan je vertellen, je staat daarna met een heel raar gevoel buiten, als dit je overkomt. Nou dat vrijen is de avond erop wonderwel gelukt. Echt een mirakel want we vrijen nog maar heel weinig (herkennen jullie dat??) Ik heb de eerste week gedacht 'wat een kansloze zinloze onzin allemaal' en kon het heel goed naast me neerleggen. Ik was er helemaal niet mee bezig. Alleen die stomme pregnylinjecties hè... in de 2e week kreeg ik weer last van de pregnylbijwerkingen die ik altijd heb (obstipatie, buik- en rugpijn) dus kon ik deze ronde verder niet meer negeren. Gelukkig genoeg leuke dingen te doen gehad... Normaal gesproken word ik altijd op 12dpo ongesteld. Maar door de pregnyl telt dat niet. Op 6dpo de laatste pregnyl gezet. Na een week tot 10 dagen is de laatste pregnyl uit je lijf. Ik zit nu op 16dpo en nog niks. Ik ben echt niet relaxed meer. Ik schiet van links naar rechts, van hoop maar wanhoop. Dit had ik niet verwacht!? De poging was immers mislukt!! Iom arts vanmorgen bloedtest gedaan, want urinetestjes trek ik al lang niet meer. Eind van de dag weet ik meer. Killing!! Ik denk nu steeds dat ik ongesteld word! Dus om mijn stress te verminderen maar een minitamponnetje in gedaan, dan kan ik tenminste vandaag naar de wc zonder dat paranoia broekloeren! O ik moest dit allemaal ergens kwijt, ik weet mezelf geen raad. Zijn er meer die dit herkennen? Ik sleep mezelf deze dag door!! Rustigblijvenrustigblijvenrustigblijven... Ik weet na zo'n lange tijd trouwens echt niet meer wat ik het liefste zou willen... Wat nou als, want nou als,... wat is het toch gemeen dat het nooit meer onbevangen zal gaan. Zo van, o, we zijn zwanger! en dat je dan samen gewoon voor een voldongen feit staat. Pfff ik ga maar wat afleiding zoeken... Sorry voor dit egoverhaal...
He meis, wat ontzettend spannend weer. Ik wou je topic niet voorbij laten gaan. Ik duim gewoon kei hard voor je! Laat je het weten vanmiddag?
Oh Wat mega spannend. Ik zou ook helemaal gek worden. Toch geen drang om een testje te doen? Dan ben je vd angst verlost??? Ik heb altijd dat als ik zo gespannen ben, dan ik soms de duidelijkheid van wederom een negatieve test, dan maar verkies boven die helse spanning. Maar ja....dat is natuurlijk heel persoonlijk. Hopelijk belt de arts snel!!!!
Thx @pandavliegen! Wat is het toch geweldig dat jullie je mooie zoon in de armen hebben mogen sluiten. Ik kan nog steeds heel blij voor je zijn en ben dat dus ook, ondanks ons eigen verhaal! Thx @blij83 idd ik had al kunnen testen... maar als het dan een halfvaag testje was geworden had ik alsnog een bloedtest moeten doen! En zulke heb ik inmiddels te vaak gehad, de situatie was nog nooit in 1x duidelijk bij mij... liever dan even bloed laten prikken... Pfff nog een paar uurtjes...
Ow wat ontzettend spannen, en wat zal je gek worden van de spanningen en onzekerheid. Ik hoop dat de dokter snel belt.
Wat spannend! Ik duim voor je dat het zo mag zijn. Snap dat je ff niet weet wat je moet doen of denken. Sterkte nog even met deze spanning
Oh succes.. zou toch wel heel bijzonder zijn als het toch gelukt is.. op de hele andere manier dan ooit gedacht.. Ik ga duimen
Eind van de middag, na half 4 mag ik zelf ook bellen...... ik weet nog niet of ik dat durf... Ik durf het mijn lief ook nog niet te vertellen (dat ik een bloedtest heb laten doen). Zijn manier van overleven is kop in het zand steken. Ik hou hem op de hoogte, dus hij weet dat ik deze week niet ongesteld moet worden. Ik weet ook echt niet hoe ik hem goed nieuws moet vertellen... Hij zal echt even tijd nodig hebben om het te laten landen denk ik... Ik heb net die tampon gecheckt (broekloeren is dus tamponloeren geworden ) maar die is nog spierwit....... Nog een paar uurtjes..........
O HELP! Net telefoontje gehad....... IK BEN ZWANGER! HCG 140!!!!!!!!!!!!!!!!! Woensdag 13 december om 15.40 echo..................... Gisteravond zeiden we nog tegen elkaar dat we 4 jaar en 4 maanden getrouwd zijn. Dus na 4 jaar en 4 maanden EINDELIJK zwanger!!!
WAUWWWWWWW!!!! De wonderen zijn de wereld echt nog niet uit. OH wauw. Wat ontzettend bijzonder. Proficiat meid!!!
WAUW!!!! Echt zo blij voor jullie!! Ben bekieuwd hoe je man gaat reageren!!! Oh de wonderen zijn de wereld niet uit.. en zie wat fijn!!!! Zo gegund!!!
Pfff ik ben echt aan het landen hier! Ik bevat het echt nog niet. Hoop zo dat géén van de drie aan een eileider is gaan kleven, plus dat er mínstens 1 prachtig blijft groeien tot ons wonderkind!!!!! Ik denk dat ik zo nog maar even iets voor mijn lief ga halen in het winkelcentrum... Een kadootje ofzo... Ik heb nog geen idee! Ik heb hier nog nooit over durven nadenken!! O jongens dat ons dit nog mag overkomen! Na een ECHTE VRIJPARTIJ!!!!! Ik kan er echt nog niet bij.......
Waaaaaauw!! Gefeliciteerd!!!!! Al leuke plannen om het je man te vertellen?? Edit: oh met een cadeautje lees ik nu! Wat leuk
Kippenvelmomentje hier! 2e topic die ik open vandaag en al twee keer zo’n goed, geweldig mooi nieuws gelezen. De wonderen zijn de wereld echt nog niet uit. Gefeliciteerd!
Wauw!!! Wat mooi. Ontzettend gefeliciteerd en toch op de natuurlijke weg met een klein beetje hulp! Benieuwd hoe je man reageert!