Ons dochtertje huilt soms 's nachts een tijdje. Wij proberen haar dan te kalmeren maar soms is dat lastig, helemaal nu ze verkouden is. Nu kreeg ik vorige week midden in de nacht telefoon van mijn buurvrouw dat ze al een half uur wakker lag door het gekrijs van onze baby. Maar wij proberen alles maar lukt ons niet haar stil te krijgen. Wij kunnen hier echt niets aan doen. Wij leggen haar ook wel bij ons op de kamer maar dan nog hoort de buurvrouw het, het is een gehorig huis. We hebben de buren aan de andere kant ook gevraagd maar die zeiden dat ze 's nachts gewoon slapen en het niet erg vinden mochten ze het horen. De afgelopen dagen huilt ze weer veel 's nachts en dan ben ik al een beetje gestresst dat ik haar niet stil krijg maar het idee dat de buurvrouw er ook wakker van ligt maakt mee heel erg zenuwachtig. Ik ben er nu bijna overspannen door geraakt..
Ow, wat vervelend! Maar jij kan er ook niks aan doen. Het is nu eenmaal zo, het wordt vast vanzelf beter. Dat moeten de buren ook wel snappen. En je doet al het een en ander om de overlast te beperken. Je niet schuldig voelen hoor!
Vervelend dat de buren daar zo'n probleem van maken. Wat je zelf al zegt: Je kunt hier helemaal niets aan doen. Probeer het naast je neer te leggen: Als je je er druk om maakt, voelt je kindje die stress ook al zal dan vast niet sneller rustig worden Gaat vast een keer over!
Wat onbeschoft zeg, midden in de nacht opbellen. Ze weet toch wel dat een baby geen robot is die je 'uit' kan zetten? Ik zou me er niks van aantrekken. Als ze weer begint te miepen, gewoon uitleggen dat je al alles doet om de overlast te beperken maar dat baby's nu eenmaal huilen. En dat je ook wel leefgeluiden van haar hoort, maar dat je daar niks over zegt omdat het er nu eenmaal bij hoort, met buren. Hopelijk dimt ze dan.
Misschien naar beneden gaan met je kindje totdat ze stil is? Ik kan me ook wel indenken dat het heel vervelend is als buren zijnde, dat je wakker ligt van een huilende baby, ondanks dat je vast wel begrijpt dat een kindje nu eenmaal wel eens huilt, maar als ik heel egoïstisch denk: ik moet morgen ook gewoon weer half 7 op, en ik moet gewoon weer naar mijn werk. Ik zou het echt vervelend vinden als ik dan doodmoe ben door het huilen van de baby van de buren. Als het helpt om beneden te zijn met je kindje qua geluid,(desnoods neem je je dekbed mee naar beneden, dat deed ik wel eens toen onze jongste ontzettend veel huilde, dan liet ik mijn man een poosje slapen en ging ik met hem op de bank liggen), zou ik dat wel doen. Nu hebben wij geen buren, en dat gaf mij zoveel rust toen onze jongste zo verschrikkelijk veel huilde, in ons vorige huis hoorden de buren ook onze dochter wel eens huilen, terwijl die al best snel doorsliep, maar dat vond ik al zo rot, terwijl onze buren heel makkelijk waren en het echt geen probleem vonden (maar dat huilen was 2 keer 3 minuten ofzo per nacht, dat is te overzien)
Jeetje wat rot van de buurvrouw dat ze zo reageert. Wij wonen ook in een gehorig huis, we horen de buren op de trap en boven ons lopen en zij horen onze dochter vast huilen. Tsja dat heb je in gehorige huizen, we doen allemaal ons best zo stil mogelijk te zijn dus klagen ook niet tegen elkaar.
Heel jammer voor de buurvrouw, maar ze heeft gewoon pech. Niets van aantrekken, is al vervelend genoeg dat jullie dochter snacht zo overstuur is en moet huilen. En dan ook nog een buurvrouw die klaagt. Ze denkt zeker dat er een aan/uit knop op zit. (Ik heb denk ik wel 100x wakker gelegen door het gehuil van het buurjongentje naast ons, tsja dat weet je nu eenmaal als mensen kinderen hebben. Onze huizen zijn nu eenmaal super gehorig, serieus ik hoor hem nu ook gewoon geluid maken en met zijn speelgoed gooien) Als onze baby is geboren zullen ze hem ook vaak genoeg horen, pech gehad.
Ik vind het echt niet normaal dat je als buur midden in de nacht je buren gaat opbellen over een baby. Hoe meer ik erover nadenk, hoe vreemder ik het vind. TS, is ze oud? Heeft ze zelf kinderen (gehad)? Ik neem aan dat je haar ook hoort, als de huizen zo gehorig zijn? Hier ook gehorige huizen, ik hoor de buurkinderen vaak genoeg (de oudste ook heel vaak 's nachts huilen), maar geen haar op mijn hoofd die eraan denkt de buren daarop aan te spreken. Net zoals ze dat bij ons niet doen over onze drie dochters.
Bedankt voor jullie reacties.. De meesten van jullie vinden dat het aan de buurvrouw ligt. Mijn buurvrouw heeft zelf geen kinderen gekregen. Zelf denk ik dat ze of jaloers is of dat ze overspannen is want dan ben je extra gevoelig voor geluiden. Maar vond het wel apart dat ze midden in de nacht opbelde. Ze had beter gewoon de volgende dag even aan kunnen bellen is mijn mening. Ik probeer er ook niet aan te denken. Maar toch krijg ik er veel meer stress door. Beneden op de bank liggen doe ik al maar dan nog heeft ze er last van.. Als ze vannacht weer huilt probeer ik aan jullie reacties te denken dat het niet aan ons ligt Het is ook wel een verschil als je expres herrie maakt of dit vind ik..
Tja, het is dubbel. Natuurlijk moet je buurvrouw niet zo reageren. Maar ik kan me ook echt inbeelden dat het lastig is, wakker liggen door de baby van iemands anders. Ik lig al niet graag wakker naast míjn baby... Kan je niet in een andere kamer gaan slapen met je baby? Ver weg van de buurvrouw? En sowieso eens overdag langsgaan met wat chocolade en je baby, en uitleggen dat je het heel vervelend vindt, maar dat een baby nu inderdaad geen uit knop heeft. Misschien wordt ze wel helemaal vertederd door je kindje, en vergeeft ze je wat meer.
Dat je buurvrouw er wat van zegt vind ik al gek, maar al helemaal om daar midden in de nacht over te gaan bellen. Jeetje dan zitten jullie al met een huilende baby die je niet stil krijgt, krijg je dat er ook nog even bij. Had dan in ieder geval tot de volgende dag gewacht denk ik dan... Maar goed, mijn mening is: je wéét dat je in een gehorig huis woont. De geluiden waar ze nu last van heeft, zijn niet met opzet. Dus óf ze heeft te accepteren dat je de buren hoort, óf je moet in een minder gehorig huis gaan wonen. Toen ik nog bij mn ouders woonde, hoorde ik ook de buren hun tanden poetsen. Ja, echt het borstel over tanden geluid. Had ik dan moeten vragen of ze maar niet meer of eerder hun tanden poetsen? Dat is toch van de zotte... Wij hebben bewust gekozen voor een nieuwer huis. Dit vanwege de isolatiewaarde....
Als je buren hebt hoor je nu eenmaal geluiden van elkaar. Ik vind het ook erg raar dat ze daar 's nachts over opbelt. Nu hebben onze buren geen kleine kinderen meer, dus ik hoor geen gehuil, maar er zijn genoeg dingen die ik wel hoor. En onze kinderen horen ze ook echt wel. Gelukkig maakt die van ons er geen probleem van. Ik zou wel laten merken dat je het ook vervelend vindt, maar dat jij er ook niks aan kunt doen.
Hier ben ik het helemaal mee eens. Ik vind het gehuil van mijn eigen dochter al vervelend midden in de nacht als ik de volgende dag naar mijn werk moet. Laat staan als het niet eens je eigen kind is. Toen mijn dochter een periode heel slecht sliep 's nachtsheb ik een kaartje in de bus gedaan met "sorry" een paar oordoppen en een reep chocolade. Werd enorm gewaardeerd ook al had het niet gehoeven aldus de buurvrouw. Natuurlijk is het raar dat ze midden in de nacht opbelt. Maar als jij er heel positief mee omgaat zal zij dat misschien ook gaan doen.
@TS Ik denk dat het meer is dan alleen dat, althans zo is mijn ervaring geweest. Onthoud dat je hier niks aan kunt doen. Het is een gehorig huis, dat is dan heel erg jammer. Al heeft zij geen kinderen, zou zij ook voor overlast kunnen zorgen door een keertje bezoek te ontvangen. Wij wonen ook best gehorig en hebben boven ons een oude buurvrouw die regelmatig haar kleinkinderen, kinderen en soms vrienden heeft. Ben een keer na veel herrie bij ons bij haar langs geweest en excuses aangeboden voor de herrie afgelopen week met een bordje lekkernij. Ze had het bordje wel aangenomen, maar had niet meteen de schakel kunnen leggen van joh, het is een kind en die kan af en toe wel huilen @Shakes. Ik weet dat je het goed bedoeld voor TS, maar denk dat het niet gaat helpen omdat het echt een irritatie is. Later ben ik zelfs een kommetje soep gaan brengen maar ze was niet thuis, toen ik haar voor de deur tegen kwam heb ik gezegd dat ik langs was zei ze: Ik kan zelf ook soep maken en ik kook ook voor mijzelf en begon ineens weer over gehuil van de kleine. (ze vind het soms niet leuk om aangekleed te worden als ze uit bad komt en krijst dan de hele boel bij elkaar.) Nou sindsdien ben ik er ook nooit meer geweest. Ik was ook altijd gespannen wanneer ik de kleine weer in bad deed en raakte zó gestrest bij het omkleden, ik liet het altijd aan mijn man over. Maar nu, denk ik: Het is een baby, mijn baby en is over het algemeen zo vrolijk, krijst niet niks behalve dat kleine kwartiertje na het in bad zijn geweest, jammer voor de buurvrouw. Wij hebben ook elk weekend wanneer we eindelijk vrij hebben en willen uitslapen, rond rennende en schreeuwende kleinkinderen van de buurvrouw boven ons, waar we wel vaker van wakker zijn geworden om 7 uur 's ochtends! Nooit wat van gezegd. Ik zo wat @Shakes adviseerde toch wel even proberen en hoop dat het bij jou anders uitpakt. En anders, kun je er verder ook helemaal niks aan doen en is het zoals het is. Niet stressen je kunt zoals @Nescio een baby/kind niet ''uit'' zetten.
Mijn zoontje huilde ook veel. Ik heb onze buurvrouw er wel eens naar gevraagd zijn zeoliet toen dat ze dat wel hoorde, maar blij was er zelf niet uit te hoeven Zo kan het ook. Als mijn buren een kleintje zouden krijgen zou het niet in mijn op komen te gaan klagen over gehuil.
Hier ook eens gehad. Een buurvrouw die opbelde midden in de nacht of op de muren ging bonken. Laterna ging ze als ze hier het op bed lagen kei hard muziek aanzetten. Het was vreselijk. Maar zij, middelbare leeftijd, geen kids en lag in scheiding. Ze heeft zelf het AMK toen nog ingeschakeld, daar waren we gelukkig zo weer van verlost. Maar het bracht ons wel vreselijke spanningen. Liepen constant op onze tenen. Gelukkig is ze verhuisd maar anders was het een keer behoorlijk uit de hand gelopen. Heel af en toe zie ik ze nog lopen. Ze dook zelfs een keer bij een winkel achter het schap weg. Toen moest ik wel ff gniffelen.
Mijn buurvrouw kwam ook aan de deur omdat mijn dochter toen 2 weken oud s nachts huilde tja nog voeding s nachts dus logisch kwam ze aan de deur of ik mijn kind niet even stil kon houden want ze moest ook gewoon weer werken de volgende dag het enige wat ik gezegd heb is ik zal een afspraak maken in het ziekenhuis om haar stembanden te laten verwijderen en de deur voor haar neus dicht gegooid nooit meer wat gehoord ervan zou je er niet te veel van aan trekken sommige hebben overal wel wat over te zeuren
Wij hebben ook een periode gehad dat we ons onwijs irriteerden aan de krijsende dreumes van de buren... kind begon om 4.00 en huilde een uur om z’n moeder. Hij kon al praten.. Ouders deden er niks of weinig mee, raam van kind ligt naast die van ons dus wij deden het raam dicht. Maar echt fijn was het niet... Al hebben we er nooit iets over gezegd tegen hun... dat gaat me wel ver. Als het haar echt stoort had ze idd beter overdag kunnen bellen.... Kan je nog iets doen qua raam dicht oid? Zo niet dan is het vervelend voor je buurvrouw maar kan je er niks aan doen. Deze fase duurt niet eeuwig, gelukkig voor haar ( en voor jou natuurlijk!)
Dit was het eerste wat ook in mij op kwam. Het is natuurlijk heel vervelend dat ze er last van heeft maar je kan er verder weinig aan doen. Baby's huilen nou eenmaal. Mijn oudste zoontje heeft ook zo lang gehuild 's nachts. Ik ben toen zelf een keer naar de buren gegaan en gevraagd of ze er veel last van hebben. Toen gaf ze aan dat ze het wel regelmatig hoorde. Ik heb toen mijn zoontje op zolder laten slapen voor een tijd. Maar die mogelijkheid moet je wel net hebben. Anders kan je toch weinig. Je kan een kind nou eenmaal niet uitzetten. Ik zou zelf al oordoppen kopen als ik last had van gehuil bij de buren, ik zou nooit gaan klagen. Het is voor de ouders al vervelend genoeg als je kind veel huilt 's nachts.