Pfft even mn hart luchten. Niet te uitgebreid ivm eventuele herkenning.. Aantal maanden geleden binnen zelfde organisatie andere functie gaan doen. Betere werktijden etc. En t leek me heel leuk werk. Vlak voor ik startte daar, was ik zwanger! Veel sneller dan verwacht. Door lichamelijke klachten werk ik halve dagen en doe bepaalde werkzaamheden niet meer. Maar ik heb t niet naar mn zin op werk. Ik ga met een brok in mn keel er naar toe, de sfeer is slecht, er is totaal geen begrip voor mijn zwanger zijn. Opzich vind ij t werk leuk maar se collegas, de sfeer, de manier van werken, ik ben t helemaal zat. Ik merk dat ik hier niet op mn plek zit, daar word ik ongelukkig van maar mijn baas en collega's hebben er ook niks aan... Maarja, zwanger en deels in de ziektewet zijn niet echt omstandigheden om in te solliciteren. Maar hier blijven, waarschijnlijk eerder moeten stoppen door klachten en na mn verlof ontslag indienen vind ik ook niet kunnen. Maar de inkomsten kan ik simpelweg niet missen... Wat nu? Wie heeft tips? Ik ben even radeloos!
Tja, ik heb wel eerder aangegeven dat ik de sfeer niet leuk vind. Maar ze legde t probleem erg bij mij terug en begon ook over mn ziekteverzuim nu. T was geen open en fijn gesprek. En ik weet eerlijk gezegd ook niet zo hoe ik t moet brengen... Wat en hoe ik t moet zeggen
Kan je niet terug naar je oude functie? En anders gewoon blijven zitten, ook als je eerder moet stoppen en dan daarna wil opzeggen. Jij vindt het misschien niet kunnen maar ik zou niet weten waarom niet
Ik heb in vrijwel dezelfde situatie gezetten... door lichamelijke klachten en nogal vervelend werk voor iemand in mijn situatie uit eindelijk volledig in de ziektewet gegaan. Ik ben alleen toen uit eindelijk ‘ontslagen’ (mijn contract zou worden verlengd maar toen ineens niet meer omdat ik ‘gewoon echt niet meer nodig was’ en daarna gewoon oproepen geplaatst voor vacatures in mijn functie... túúrlijk) omdat zij het raar vonden om mij in het team te houden terwijl ik er bijna niet was. Het was een Engels bedrijf, maar hoewel ze de Nederlandse wet moeten volgen zijn ze dus toch heel lullig als dat kan. Dat zou in een Nederlands bedrijf niet gebeuren. Dan krijg je jouw situatie, waarin de sfeer gewoon onwijs slecht is als men geen begrip heeft voor je zwangerschap.. Het UWV betaald mij nu uit tot minimaal drie maanden na de bevalling. Ik ben nu op zoek naar ander werk. Ik zou je als tip geven om toch ander werk te gaan zoeken voor na de bevalling, en dus na je verlof gewoon ontslag in te dienen. Als je verder geen persoonlijke relatie hebt met je werk is dat het beste. Je moet aan jouw gezondheid, mentale welzijn en je familie denken! Je werkt om te leven, niet andersom. Vooral als je weet dat het na je verlof nog steeds vervelend kan zijn op de werkvloer! Je zult dan ook nog steeds andere situaties krijgen, met je kindje, misschien wel borstvoeding/kolven etc. Er komen na de bevalling ook een heleboel dingen bij kijken waar je dan beter ergens kunt werken waar ze wat meelevender zijn. Dat is in ieder geval mijn tip! Hoop dat je er iets aan hebt haha.
Nouja, een contract mag gewoon zonder reden niet verlengd worden natuurlijk. Daar is niets boefachtigs aan @ts: is de sfeer alleen voor jou slecht of ook voor de anderen?
Het klinkt als mijn situatie 9 maanden geleden. Ik heb afgelopen dinsdag mn ontslag ingediend en nu nog 3 maanden opzegtermijn. Zei letterlijk een half uur geleden tegen mn man: als ik dit had geweten was ik niet meer teruggegaan na de geboorte... Maar goed we zitten in een situatie dat dit kan en ik weet niet of dat voor jou ook zo is.
Is ook zo, daarom ook tussen aanhalingstekens Het is alleen heel duidelijk wat de reden ervan is als je de beste van je functie bent, nieuwe collega’s inwerkt en bijna word bevorderd naar assistent-manager, maar je contract ineens niet word verlengd zodra je wat zieke dagen neemt ivm zwangerschapsklachten... En dan gelijk ook nog actief op zoek gaat naar vervanging en personeel tekort komt terwijl de reden was dat je ‘niet nodig was’. Dat was meer waar ik op doelde. Contract niet verlengen mag altijd, maar als je er al erg lang werkt en het pas gebeurd nadat je zwanger wordt... Tja.
Sorry hoor, maar dit is echt zo'n onzin, werkgevers die blij zijn met iemand kunnen echt wel een paar maanden zonder iemand. Of je voegde toch niet zoveel toe aan het bedrijf als je zelf dacht. Of ze denken dat er teveel risico is. Ook goed. Na je zwangerschap nieuwe kansen toch? Waarom zou jouw werkgever het risico nemen per ongeluk een mieper aan te nemen? Dat risico is groot en heeft grote gevolgen. Pech voor jou, maar wel te begrijpen, vind ik. Weet je wat een zieke werknemer een werkgever kost?
Tja helemaal opzeggen gaat niet, ik heb wel inkomsten nodig. Ik zou graag over een poosje willen proberen als gastouder te gaan werken. Maar met net een baby en een dreumes vind ij dat wel genoeg verandering in mn gezin dus dat is toekomstmuziek. @Mimosa er zijn meerdere collega's die het niet fijn vinden op de werkvloer. Zou me niet verbazen als meerdere collega's op gaan zeggen.... @Snoopy1979 weet bijna zeker sat ik terug kan, maar ik wil geen onregelmatige werktijden en dagen meer...
Ik heb overigens een vast contract dus in dat opzicht niks te verliezen... Maar ik ga echt met tegenzin naar werk, voel me er zo ongelukkig. Ik weet alleen niet hoe verder
Oe wat een nare situatie met tegenzin naar je werk herken ik. Moest zelf ook enorm wennen en heeft een aantal maanden geduurd. Ik wilde zeggen uitzingen en in je verlof na de bevalling naar wat anders zoeken maar je bent nog maar 17 weken dus dat is nog wel lang....
Toen ik rond jouw termijn zat voelde ik me ook zó ongelukkig op mijn werk. Echt géén begrip voor de zwangerschap. Ook wat ziekmeldingen gehad... Ik heb uiteindelijk héél duidelijk mijn grenzen aangegeven, wat ik wel en niet kon en ging doen. Uiteindelijk is het tóch nog goedgekomen met goede afspraken en dat had ik echt niet meer verwacht. Ik ben met een positief gevoel mn verlof in gegaan. Eerst dacht ik nog : na mn zwangerschap ga ik gelijk solliciteren! Op het moment dat ik met verlof ging dacht ik er anders over. Toen ik na mn verlof weer moest werken had ik er ook echt zin in. Maar na een week wist ik, dit past niet meer bij mij. Ik ben dus gaan solliciteren en ben aangenomen bij een nieuwe werkgever in een nieuwe functie. 1,5 maand na mn verlof heb ik mijn ontslag ingediend. Ik was ook bang voor boze reacties. Maar gelukkig : mn collega's en leidinggevenden vinden het jammer dat ik weg ga, maar er is totaal geen wrok dat het zo snel na mn verlof is. Ze begrijpen wel dat dit de juiste tijd is voor mij.
Het is aan jou te beoordelen waar je het minst ongelukkig van wordt, deze sfeer en met tegenzin naar je werk of onregelmatig en met plezier naar je werk. Ik heb aan mijn man gezien wat een slechte werksfeer met je kan doen, daar werd hij heel ongelukkig van.
Hmm het is deels niet tegen de nachten kunnen maar ook ee n probleem met opvang van straks 2 kinderen. Zonder kinderen zou t goed te doen zijn. Maar ik heb geen familie in de buurt voor opvang en ik heb een flexibele gastouder maarja niet alles kan dus dat is een probleem..
lastig... het is natuurlijk ook niet ideaal beginnen, meteen zwanger, minder werken (herkenbaar overigens, ik zat vanaf week 18 thuis na mijn extreme vroeggeboorte, dus uiteraard alle begrip daarvoor), je moet ook even aarden in een groep en niet iedereen heeft begrip voor bepaalde omstandigheden. Ik zou het in jouw geval toch nog een kans geven en je oren en ogen open houden voor als je iets anders leuks ziet. Als jij je droombaan ziet hoeft niets jou tegen te houden te solliciteren.
Ik zou ook overwegen om toch alvast naar iets nieuws te gaan zoeken. Wat Chai hiernoven ook al zegt; als er nu al geen begrip is zal dat er na de bevalling ook niet zijn, en dan zit je misschien wel eens met slapeloze nachten/zieke baby/kolven etc. Ik ben hier ook tegenaangelopen toen ik net bevallen was. Ik was toen op een nieuwe stage begonnen waar ze mij niet kenden en waar ik dus ook geen "credits" had. Het kolven vonden ze al op de grens, maar doordat ik ook een paar dagen ziek ben geweest (na weken bijna niet slapen door baby die van oorontsteking in buikgriep in longontsteking rolde) vonden ze dat ik onvoldoende presteerde. Geen fijne situatie, want ik deed echt mijn best ook om mij te bewijzen, maar als ze eenmaal een bepaald beeld van je hebben is het verdomd moeilijk om dat nog te veranderen. Ik heb uiteindelijk heel dicht tegen een burnout aangezeten; liep op het werk op mijn tenen en zat elke dag onderweg naar huis te huilen. En 0.0 begrip, niemand die vroeg hoe het met mij ging terwijl het overduidelijk slecht met mij ging. Gelukkig liep mijn stage daar af en kon ik met schone lei elders beginnen, sindsdien gaat alles goed. Sommige mensen zullen zeggen dat je je niet moet aanstellen en dat zwanger zijn geen ziekte is, maar werksfeer is heel bepalend voor hoe je je voelt en dat heeft zijn weerslag op alles. Veel sterkte met deze situatie, het is geen pretje.
Nou ook sorry hoor maar ziek is toch iets heel anders dan zwanger? En zwangeren die zich ziekmelden zijn per definitie miepers? Jemig... hopelijk ben je geen leidinggevende.. Ik vind dat @Chai perfect schetst wat er vaak gebeurt, namelijk zwangerschapsdiscriminatie, dus contracten die niet verlengd worden terwijl iemand prima functioneert. Dat iemand zich mogelijk ten gevolge van een zwangerschap vaker ziekmeldt is nou eenmaal zo en niet echt verwijtbaar toch? Dat mag toch niet meewegen als je verder goed functioneert. Het gebeurt helaas echt heel vaak, niet voor niets dat er onlangs een meldpunt voor geopend is. En ontopic ben ik het helemaal met dubbelgeluk eens, lekker rondkijken voor iets anders, die collega’s en rotssfeer kun je nu missen als kiespijn! Sterkte ermee Ukkie!
Maar het is wel een risico voor werkgevers. Dat is gewoon zo, leuk of niet. En ik zeg nergens dat zwangeren miepers zijn, dat maak jij ervan. Je denkt toch niet dat een werkgever die heel blij is met iemand er moeite mee heeft als iemand zwanger wordt/is? Maar als iemand ziek is tijdens zwangerschap, brengt dat wel een risico met zich mee. En niet alle werkgevers kunnen dat risico lopen. Zo simpel is het gewoon, of jij het nou leuk vindt of niet.
Ik snap je heus wel maar dat is nou precies wat zwangerschapsdiscriminatie is, en dus verboden bij wet(of je het nou leuk vindt of niet). Helaas gaat het ontslag/niet verlengen dus altijd onder het mom van een andere reden.