Beetje off topic, maar in dit geval kan zij doorwerken terwijl ze van a naar B gaat. Als zij zelf moet rijden en daardoor niet kan werken kost dat meer dan het salaris van de chauffeur... in de meeste bedrijven die ik ken is dat de reden... Ik heb ooit uitgerekend dat mijn oude ceo met 10 minuten poepen meer verdiende dan ik in een dagdeel werken
Jij doet het net overkomen alsof je dagelijks te maken hebt met leven en dood. Slaat echt nergens op. Natuurlijk, je moet opletten. Maar je bent makkelijker te vervangen dan een manager. Dus derhalve ook een lager salaris. Marktwerking enzo.
Whahahaha... dat is wel iets moois om achter te komen. Ik denk dat sommige managers nooit meer gaan poepen als ze uitrekenen hoeveel dat kost
Had je zelf nou ook in het onderwijs gewerkt? Of was dat een ander die dat aangaf? En zo ja, als leerkracht? Ik kan me dat oprecht niet voorstellen. Acht uur is echt helemaal niets. Echt niets. Als je je daadwerkelijk afvraagt hoe dat kan wil ik je dat wel uitleggen. Dan kan ik je vertellen hoe volgende week er voor me uitziet. Maar ik vind dat jammer dat dat moet na alle tijd die ik heb gestoken in het reageren op jouw vragen. Ik had als doel je duidelijk te maken waarom er zoveel letterlijk gek worden in het onderwijs. Door deze post denk ik echt dat je de strekking van mijn verhaal niet hebt begrepen. En nu voel ik me opgefokt, heb ik het idee dat ik moet uitleggen waarom het zo rot voelt dat onze uren voorgerekend worden door anderen. Terwijl ik nooit mijn uren tel, maar wel regelmatig denk aan welke auto ik zou rijden als al mijn uren werden uitbetaald. En het dan gooien op een systeem wat niet goed is. Dat is het niet. De huidige vorm van onderwijs is perfect voor de leerlingen, maar veel en veel te veel werk en daarom voor veel leerlingen ook niet perfect, omdat er te weinig tijd is. Ik kan het aan dat ik 's nachts om half één sta te dweilen omdat de rapporten af moesten of om wat voor reden dan ook. Ik ben heel sterk, heb geweldige oppas, werk in een fantastisch sterk team. Maar er zijn er ook die achter hun bureau zitten te janken van ellende. Niet alleen om jezelf. Maar ook om de kinderen en hun ouders, omdat je niet zoveel kan geven als je wilt. Ik ben principieel tegen staken. In welke beroepsgroep dan ook. Maar ik voel heel veel compassie voor andere leerkrachten die het heel zwaar hebben. Bij wie het echt niet meer gaat. En niet minder voor de mensen in de zorg. En voor de politie. Met alleen al meer begrip en inlevingsvermogen voor alle beroepsgroepen zou het allemaal al veel beter zijn.
Klopt, ze werkt ook in de auto (zie het vaak genoeg) maar toch...het voelt gewoon nogal...raar. Verder is ze heel aardig hoor, en ook normaal zeg maar (al zijn de meningen daarover nogal verdeeld) En behalve dat ze minister is, haalt ze ook gewoon 's morgens haar brood bij de bakker, of staat ze in de supermarkt met mijn dochter (toen 5) chips uit te zoeken. Ze wilde weten welke mijn dochter de lekkerste vond, die kon namelijk niet zo goed kiezen.....Dus hebben ze samen chips uitgezocht. Dochter voor zichzelf en zij voor haar eigen kinderen. grappig toch?
Whahaha..ach, ik denk dat veel personeel met een grote boodschap net zoveel kost als een manager met een scheet. Wat een vergelijkingen ook weer
Ik denk dat je de strekking van mijn verhaal niet begrepen hebt. Ik denk dat veel mensen het beeld hebben van veel vrij en rustig aan bij leraren. Daarnaast geef ik aan dat het systeem dus echt niet goed is als jij aan 1/3 van je tijd niet genoeg hebt om de werkzaamheden te doen die niet direct lesgeven zijn. Dat is mijn punt, niks meer en niks minder. Ik snap jouw post dan ook niet echt, eigenlijk.
Als de directeur van ons ziekenhuis besluit bepaalde apparatuur niet te vervangen omdat het budget beperkt is of hij vindt dat ze nog wel door kunnen en hij maakt daarbij een verkeerde inschatting, ondat deze toch niet meer zo goed te steriliseren bleken... pfff... laat mijn kind dan maar van de commode vallen... Sorry Tuc, ik weet dat jouw werk echt heel belangrijk is voor de samenleving en ik weet dat je een broertje dood hebt aan bazen en managers, maar er is echt méér in het leven hoor!
Maar dan wat anders, gewoon een rechtstreekse vraag van mijn kant. Als je mocht kiezen, zou je dan kiezen dat al je uren uitbetaald zouden worden, of heb je dan liever dat er extra leerkrachten bijkwamen, zodat je weer normale uren kon werken?
Ik erger me dood aan dat voorrekenen inclusief vakanties. En daarom reageer ik zo fel. Dat is genoeg genoemd hier. En daarom wilde ik ook alleen maar in dit topic reageren om uit te leggen wat er nu anders is dan vroeger. En dat heb ik gedaan.
Dat is ook heel fijn, bedankt voor je uitleg. Ik waardeer de moeite die je genomen hebt. Maar ik denk echt dat meer geld het probleem niet op gaat lossen. Ik kan er helaas niks aan doen dat jij je niet gewaardeerd voelt of denkt dat ik vind dat jij je uren verkeerd besteedt of uren zat hebt. Dat is namelijk helemaal niet het geval. Nogmaals, ik denk dat er iets vreselijk mis is met het systeem als je meer dan een derde van je uren nodig hebt voor dingen eromheen. Dan moet het systeem dus anders.
Terug naar vroeger misschien. Voorbereiden een uurtje, standaard basisles geven, uurtje nakijken. Om de week een uurtje vergadering en drie keer per jaar rappport maken en een contactmoment. Heb jij concrete ideeën over hoe het anders moet? Zonder dat de kwaliteit minder wordt?
Ik vind het concept ‘passend onderwijs’ een utopie. Dit kan niet met de middelen en mensen die scholen nu ter beschikking hebben.
Juist. En dat is het hele probleem. Dus of passend onderwijs stopt of er moet wat gebeuren met de mensen en middelen.
Dit vind ik ook heel moeilijk eerlijk gezegd. Ik probeer al langer met docenten een gesprek aan te gaan als ik hoor dat allerlei problemen zijn en dat een pot met geld die gaat oplossen. Ik heb de invoering van lumstrum bekostiging vanuit financieringskant meegemaakt, daarna de invoering van passend onderwijs, zie hoe de geldstromen lopen en welke middelen door jaren heen beschikbaar zijn gesteld voor verschillende zaken. Als ik vanuit de bekostigingskant een concreet gesprek probeer aan te gaan, gecombineerd met adviezen over beschikbare 'potjes' en mogelijke interne efficiency slagen, krijg ik vrij snel een reactie 'Ik heb geen idee hoe de financiële kant geregeld wordt'.. Maar hoe weten we dan dan een extra zakje geld de problemen gaat oplossen als er geen inzicht is in de huidige bekostigingsstromen, processen en mogelijkheden?
Maar even inhaken: was dan 'vroeger' met door jou benoemde niet-lesgebonden uren ook zo dat de leraren bijv 24uur contract hadden bij 16uur lesgeven + 11 weken vakantie? Hoe werden die contracturen + compensatie van 6 vakantieweken destijds ingevuld in het takenpakket? Als ze 'maar' 2 niet-lesgebonden uren hoefden te maken per dag? Of zie ik dat verkeerd?
Wat ik altijd frapant vind is dat blijkbaar bijna de hele beroepsbevolking hun inkomen uitdrukt in uren, uurlonen enz, maar als het bij hogere functies aankomt spreken we over 'riante salarissen'. Er zijn zeker uitschieters, maar iemand met een functie 'manager' zit meestal niet in deze uitschieters. Wat ie wel krijgt voor zijn 2-3x modaal is een zeer uitgebreide beschikbaarheid, veel meer werkuren dan in het contract staan, en harde deadlines. Als je 2x modaal verdient, maar feitelijk 60uur werkt terwijl contractueel 38 worden uitbetaald, is de werkelijke uurloon ineens een stuk lager. Plus dat niemand interesseert hoeveel uren degene werkt, het gaat om het resultaat. 28uur aan 1 stuk werken om een deadline te halen is bij ons geen uitzondering. En dan is het bijv pas dinsdag, je moet nog 3 dagen terwijl je contract 38-40h is. En dat is een vrij gebruikelijke situatie bij mng functies in het bedrijfsleven. Dus 'riant' uitgedrukt in loon per gewerkt uur is maar een relatief begrip.
Precies dit. Mijn man zijn loonstrook ziet er bv erg leuk uit maar als ik zie wat ie daar allemaal voor moet doen (en moet laten!) is het eigenlijk om te janken.