Kan me voorstellen dat je geschrokken bent. Gelukkig maakt de baby het goed. Ik zou ivm jouw voorgeschiedenis echt geen risico's nemen en morgen overleggen met de bedrijfsarts. Hopelijk heb je een rustige nacht!
Lieve lieve schat, wat was dit schrikken. Fijn dat in ieder geval alles goed is. Wat betreft het werk, lastig voor je collega’s, maar de combinatie van je bi en harde buiken, je onzekerheid en je geschiedenis (en het feit dat je het niet naar je zin hebt) stop ermee. Kies voor jezelf! Zij houden geen rekening met jou, dus waarom jij wel met hen. Liever je energie dan steken in je zoontje die ook graag aandacht wil van mama. En dan kijk je komende weken gewoon hoe het gaat. Misschien dat je dan nog een paar uurtjes kunt oppakken. En anders lekker niet.
Nou, vannacht paar keer wakker door wat krampen, maar ik heb ook bekkenpijn waardoor ik wakker word dus dat is dan lastig oordelen waardoor je wakker bent... Vanmorgen leek t wel te gaan en dacht wel te kunnen werken. Maar mn zoontje naar de opvang brengen was al genoeg voor weer krampen, dus nu op de bank met een kruik. Verloskundige gebeld, mag van haar nu niet werken en moet begin vd middag bellen hoe t gaat. Gelukkig geen bloedverlies meer gehad. Het zijn vaak ook niet echt harde buiken, niet zoals ik die later in mn vorige zwangerschap had, maar een soort gespannen gevoel ofzo... t lijkt of een harde buik begint maar net niet doorzet.,, herkent iemand dit?
Ik herken het gevoel wel wat je beschrijft, maar bij mij werd het veroorzaakt door de gbs in m’n blaas... als je merkt dat het met rust weg blijft of veel minder wordt zou ik toch echt rust nemen waar kan. Niet meer zwaar tillen, kijken of je hulp kunt krijgen met je zoontje. Moeilijk maar wel nodig vrees ik
Goed dat je thuis bent gebleven. Moeilijk he, die onzekerheid Ik herken het ook ja, soort spanning wat niet doorzet in een harde buik. Ik heb talloze urinekweken gehad maar nooit wat uitgekomen. Enige waardoor het fors minder is geworden is rust, rust, rust.... Ik voel nu de kleine veel meer bewegen dan een paar weken geleden, en merk nu dat het vaak ook een reactie is op beweging van uk.
Ik ben vorige zwangerschap daar wel op getest, maar was gelukkig negatief. Maar waar t dan wel vandaan komt.... Mijn moeder had net zulke zwangerschappen dus ik ben bang dat ik erfelijk belast ben. Maar hee, nog 20 weken volhouden en dan nooit meer. WOeehoee.. Heb jij dat gevoel niet een beetje, dat je opgelucht bent dat het er op zit? Klinkt zo ondankbaar maar t enige leuke aan zwanger zijn vind ik t eind resultaat.... Oke, en de schopjes. Ik denk ook dat het klaar is. Ik kijk vandaag aan en bel morgen met de bedrijfsarts. Jammer maar niet anders.... Ik heb mijn zoontje 2 dgn in de week alleen. Mijn man is dan wel op tijd thuis of begin laat, dus t gaat maar om een uurtje of 7, waarvan hij er nog 2 slaapt.... hij kan zelf de trap op etc. dus ik til hem zo min mogelijk. Als mijn man thuis is doet hij ip al het tillen, wassen, verschonen, naar bed brengen, stofzuigen, dweilen,vaatwasser, was wisselen... ik ruim alleen een beetje op en maak schoon. 1 x per week komt de huishoudelijke hulp om alles uitgebreid te doen, dus ik doe echt mn best. Maar t is niet genoeg, dus dan maar niet meer werken...
Ja, precies dat. En als ik dan net als nu een poosje rustig zit, is t rustiger. Maar als ik dingen doe, wordt t indd gelijk erger. Ik weet wel dat ik beter kan stoppen met werken. Maar die stap is ENORM. Ik ga morgen de bedrijfsarts bellen met hoe t gaat en kijken of ik volledig de ziektewet in kan. Mn teamleider zal wel boos zijn maarja... haar probleem....
Ja is ook een moeilijke stap! Maar het blijft pech voor je teamleider, jij hebt deze klachten ook niet voor de lol, en een (dreigende) vroeggeboorte al helemaal niet. Werk is dan maar werk, na je verlof komt dat wel weer! Nu sta ik er mss iets anders in omdat ik m'n dochtertje verloren ben dus echt 0,0 risico wil lopen, maar echt, werk is bijzaak. Het gaf mij wel heel veel rust toen eenmaal de kogel door de kerk was. Hopelijk heb je morgen een goed gesprek met je bedrijfsarts
Echt aan jezelf denken! Je vergeeft het jezelf nooit als het fout gaat! Ik vond die stap ook ontzettend moeilijk een paar weken geleden. Maar ben blij dat de bedrijfsarts me meteen in de ziektewet zette!
Hee! Is het ivm het verliezen van je kindje dat je nu al in de ziektewet zit? Had je klachten? Wat zal het heftig voor je zijn weer zwanger te zijn! Het is als alles goed gaat al zo spannend, voor jou helemaal nu.
Dankjewel Fijn dat ik hier begrip vind!! Ik merk dat veel mensen om me heen toch het vaak niet begrijpen. Niet uit onwil, maar gewoon meer dat ze het niet begrijpen ofzo... Ik kan me jou voorzichtigheid heel goed voorstellen. Ook voor jou enorm spannend om weer zwanger te zijn, jeetje. Ik kan me niet voorstellen hoe dat moet zijn. Ik denk dat het ook rust geeft. Dan kan ik gewoon thuis rustig mn ding doen, rustig aan t huishouden wat doen, slapen smiddags, gewoon zorgen dat ik dit keer niet wordt opgenomen en alle paniek uitbreekt. En ALS het dan gebeurd, ik niet mezelf hoef te verwijten. Nou, ik ga nu lekker tv kijken met mn kruik en mn kop thee en me even niet zo druk maken om werk. Ik heb er gewoon wakker van gelegen vannacht..!
Nee nog geen klachten gelukkig. Al kreeg ik de laatste werkweek soms wel wat last van me buik. Ik ben aangegeven gewoon echt niet meer te durven werken na alles wat er is gebeurd en het niet nogmaals wilde meemaken en dat ik rustig aan moet doen na de cerclage. Vanaf 14 wkn nu volledig thuis.
Ja dat herken ik zeker!’ Als ik nu een zwangere zie vind ik het super leuk voor haar, maar ben ik zo blij en opgelucht dat ik dat niet meer hoef! Nu waren de laatste weken van deze zw ook echt super zwaar. Dat merkte ik pas toen beeb eruit was, en ik een dag ma de ks al minder buikpijn had dan toen ik nog zwanger was M’n lijf heeft het zwaar te verduren gehad. Na de zw van dl had ik steeds nog een soort jaloers gevoel bij zwangeren die alles nog konden enzo. Dat ben ik nu ook helemaal kwijt . Ik heb 2 prachtige kinderen en een mooi vlinder jochie. Heb m’n taak volbracht . Het is idd een grote stap. Maar wat de rest ook zegt ( en je zelf ook weet denk ik..) is dat je het jezelf nooit vergeeft als het wel misgaat. Werk is uiteindelijk maar werk... en je werkgever krijgt je volledige salaris vergoed van het UWV he, dus het is voor hun alleen qua personele bezetting lastig. Financieel heeft het geen concequenties. Klinkt wel alsof je het thuis goed geregeld hebt!
Ik heb even je verhaal gelezen en ik herken dit echt heel erg. Ik ben 3 weken geleden ook bloed verloren en heb enorme krampen gehad. Zins dien elke keer een gespannen gevoel wat idd niet echt doorzet in een harde buik. Precies hoe jij het omschrijft. Ik zit zins dien ook thuis en heb een dochtertje van 1,5. Gister met de Arbo gesproken hoe het ervoor staat ook dat vind ik zo moeilijk. Mocht er wat gebeuren vergeef ik het mezelf nooit. Ik zou ook lekker thuis blijven en het aankijken, dat doe ik nu ook maar op dit moment.
net toch nog even bij de verloskundige geweest, voor de gemoedsrust. Bmm nog steeds dicht en hard, dus dat is goed. Moet maandag ip weer werken en ik kijk wel hoe t gaat t weekend. Als t zo blijft dat houdt t op maar ik hoop dat t toch weer rustig wordt. T bloedverlies blijft weg dus wellicht is dat de trigger geweest?? ik hoop t.
Gelukkig zit alles nog dicht, weer een fijne geruststelling lijkt me! Hoop ook voor je dat alles weer rustig wordt! En anders maar gewoon de ziektewet in en thuis rustig aan doen!
Hoi @Ukkie1! Meid wat een schrik, ik heb je topic even doorgelezen en goed dat je besloten hebt om te stoppen met werken. Ik zou dat de volgende keer ook doen, nu ik met 28 weken ineens een volledig verweekte baarmoedermond had na wekenlang harde buiken. Gelukkig zit uk er nog steeds in. Luister goed naar je lichaam!
Hoi! Stuk beter, krampen zijn weg. Nog w af en toe harde buiken en als ik wat langer bezig ben met t een of ander, neemt t wat toe. Ik heb besloten maandag te gaan werken (halve dag) en als ik daar ook meer harse buiken heb dan thuis, dan stop ik. Zou t wel fijn vinden als ik nog even kan werken... En aangezien t nu wel goed gaat geef ik t nog een kans. Hopelijk houdt mn teamleider zich in, anders kan ze de boom in,