Onze zoon is qua kalenderleeftijd 2.7 jaar. Maar in ontwikkeling ligt zijn leeftijd op 1.7 jaar. Dus 1 jaar jonger dan dat hij is. Toen hij op de peuterspeelzaal kwam, was hij de enige die nog niet kon lopen. Gelukkig kwam daar redelijk snel verandering in. Na zo'n 2 maanden daar te zijn liep hij wel. Door zijn ontwikkeling achterstand (hij praat nog -steeds- niet) en testen die zowel het het cb als in het ziekenhuis gedaan zijn werd al snel de conclusie getrokken dat een gewone peuteropvang niet geschikt was/is voor hem. Hierom is besloten om hem te plaatsen op een speciale opvang (in zijn geval het KDC in Muntendam). Hier begint hij 6 december. Hij is een apart gevalletje. Want er is veel wat hij al wel snapt en kan, maar ook veel niet.. Heeft er hier iemand anders ook soortgelijke ervaring met zijn/haar dochter of zoon?
Onze dochter heeft een flinke ontwikkelingsachterstand (ongeveer 1.5 jr) maar wij hebben een diagnose(chromosoomafwijking) Zij zit 2 ochtenden per week op een therapeutische peutergroep bij een revalidatiecentrum. Daar heeft ze dan ook fysiotherapie ergotherapie en logopedie.
Zover (voor een diagnose) zijn wij nog niet. Er lopen onderzoeken (bloed en urine), maar daarvan krijg ik pas 17 januari (schijnbaar kosten die onderzoeken flink wat tijd) de uitslag. Als er niets uitkomt, gaan ze weer op andere gebieden verder kijken. Het enige wat ik tot zover zou kunnen denken, is dat hij net iets te lang in het geboortekanaal heeft gezeten (1 uur en 3 kwartier persweeën en nog niet geboren, toen met een vacuümpomp ineens heel snel), maar daarvan heb ik nog geen bewijs. Fysiotherapie en logopedie wordt (tot zover ik weet, logopedie sowieso) ook gegeven op het KDC waar onze zoon heengaat. Maar omdat morgen pas de eerste keer wordt, moet alles daar nog opgestart worden.
Nog even wat vragen: Je dochter gaat dus niet naar een gewone peuteropvang? Of doet ze dat daarnaast wel? Praat zij al? Wat precies doen ze op de plekken waar zij komt?
Nee geen gewone opvang. Wel 1 dag in de week een gastouder als we beide werken. Ze praat nu wel maar dat heeft behoorlijklang geduurd. Sinds haar 2e verjaardag heeft ze logopedie en kort daarna zei ze voor het eerst papa. Bij logopedie ook gebaren geleerd en die gebruiken qe nog steeds maar ze kan nu wel zeggen dat ze wil eten of drinken en een beetje vertellen over wat ze doet vb bij pop in de wieg leggen pop slapen etc Op de peutergroep dat is een soort peuterspeelzaal allern heeft ze tijdens die ochtenden ook alle therapieijden de pedagogische medewerkers zijn speciale kindjes gewend en elk kindje dat er komt heeft op meerdere gebieden een achterstand.
Ik werk op een kdc, begrijp dat er veel op je af komt nu! Als het goed is gaat de begeleiding van je zoon op het kdc met jullie in gesprek en kunnen ze veel van jullie vragen beantwoorden over hoe zij te werk gaan. Meestal zijn de eerste maanden op een kdc een observatie periode waarin goed gekeken wordt door de verschillende disciplines (ergo/logo/fysio/spelbegeleider/gedragsdeskundige en de groepsbegeleiding) naar wie je zoon is en wat hij wel of niet laat zien. Nav de observatie periode volgt er een gesprek met de persoonlijk begeleider (tevens begeleider op zijn groep) en de gedragsdeskundige waarin zij delen wat hun observaties zijn en wordt er gezamenlijk met ouders besproken hoe nu verder en aan welke doelen willen we gezamenlijk met ouders aan gaan werken.
Klopt. Zoiets is ons in grote lijnen ook verteld. Al weet ik niet of ze dat maanden gaan laten duren. Dacht dat meer een kwestie van weken was (maar dat kan ik fout hebben). Max was er vandaag voor het eerst van 9.00 tot 13.30. Wat mij meteen opviel (iets wat hij bij de gewone peuteropvang nooit deed) is dat hij gelijk het lokaal inliep om op onderzoek te gaan, zonder aan mij te gaan klitten/hangen. Daar was het eigenlijk altijd dat hij aan me ging hangen zo van "ik wil niet blijven, neem mij weer mee". Wij (papa en ik) bleven ook nog even om te horen wat de juffen allemaal te vertellen hadden (3 juffen op maximaal 8 peuters, stukken beter dan 3 juffen op 16 peuters, zoals dat bij zijn oude opvang het geval was), en hij heeft niet 1 keer naar ons omgekeken. Toen we weggingen, kreeg hij een knuf, een zoen en zei ik "mama en opa komen je straks weer ophalen". Toen ik zwaaide, zwaaide hij weer terug en was het eigenlijk ook goed. Een erg groot verschil met zijn oude opvang. En toen ik hem ophaalde (opa bleef in de auto zitten), had hij me eerst niet eens door... Hij scheen alleen even wat tranen te hebben gehad bij het aan tafel te zitten. Gelukkig is het verder een heel vrolijk ventje. Volgende week woensdag gaat hij weer. Dan adviseerde ze dat hij nog door ons gebracht wordt en dan weer met de taxi naar huis wordt gebracht (dat staat de taxi gelijk aan "naar mama gaan"). Ben erg benieuwd hoe 't zal gaan. @elsie89 Max is nu 2,7 jaar, maar ik heb hem nog nooit gericht papa en/of mama (of opa/oma/oom/etc) horen zeggen. Maar zeg je "wie is papa?" wijst hij wel naar z'n papa.Dus als zijn programma eenmaal loopt, zal logopedie ook zeker een onderdeel worden van zijn dag daar.
Van alle dingen die ze geleerd heeft vind ik praten het allerfijnst. Ik vind het fij. Dat ze kan racen met haar rollator en fijn dat ze een paar losse stapjes kan zetten en kan klimmen en klauteren. Maar o wat een frustratie hebben we gehad om dat we elkaar niet begrepen. We konden elkaar niet duidelijk maken wat we wilden. De eerste keer dat ze kon gebaren dat ze eten wilde schoot ik echt vol en vanaf toen is het qua spraak best hard gegaan want nu bijna 1.5jr later kan ze best wat woordjes zeggen en kleine zinnetjes ze is getest op het 1e percentiel dus een enorme achterstand maar o wat zijn we blij met wat ze kan ik hoop echt voor jullie dat max ook zo,n succes wordt. Vwb onderzoeken uitslag van de array duurde hier 6 maanden en als daar niks uit was gekomen kunnen ze een wes doen daar kan wel 1.5jr over heen gaan als je pech hebt. Ik persoonlijk vond het wel een opluchting om te horen dat we niet gek waren en er een oorzaak was voor alles wat we zagen dat niet ging zoals het hoort.
Ik heb ervaring met mijn eigen dochter (inmiddels al een tijd geen peuter meer). Uit privacy-overwegingen wil ik daar hier openbaar niets over kwijt, maar je mag me altijd een privé-berichtje doen als je meer informatie wil of vragen hebt.
Zou ik graag willen doen, krijg het alleen niet voor elkaar. Zou je mij dan een bericht kunnen sturen?
Dat klinkt heftiger dan Max zijn situatie... Die was weliswaar laat met lopen (2 maanden na zijn 2e verjaardag deed hij het ineens), maar zodra hij het kon, ging het hem ook gelijk goed af (op het feit na dat hij zijn handjes wel op een aparte manier houd als hij loopt - en soms ook als hij zit- )
Tsja heftiger zou ik het niet willen noemen. Want elke situatie waarin een kind niet regulier ontwikkeld is heftig maar meestal ook niet te vergelijken. En ik denk dat zijn niet praten ook wel wat uitdagingen met zich mee brengt. Ik hoop dat jullie op het kdc verder komen!
Het is wellicht verkeerd om te zeggen, maar je "groeit" erin, dus je weet niet beter. Als hij ineens zou praten op het niveau van een "gewone peuter", dat zou juist heel raar voor ons zijn. Hij kan zich met gebaren en klanken ook duidelijk maken. Is natuurlijk niet 'de bedoeling', maar over het algemeen weten we wel wat hij bedoelt (uitzonderingen daar gelaten).
Haha herkenbaar met mn nichtje van 4 heb ik hele gesprekken terwijl ze maar een half jaar ouder is dan mn dochter maar van mn dochter verwacht ik dat ook gewoon niet
Mijn zoon had op 3,5-jarige leeftijd een achterstand van gemiddeld een jaar (voor verschillende vaardigheden/capaciteiten varieerde het van 6 mnd tot 2 jr). Was helemaal vastgelopen op een regulier kinderdagverblijf en is naar Kentalis dagbehandeling gegaan. In het begin werd het ontwikkelingsachterstand genoemd, maar na een tijdje werd duidelijk dat er sprake was van verstandelijke beperking en dat er van 'inhalen' nooit sprake zou kunnen zijn. Op sommige punten is hij verder gekomen dan ik vroeger dacht, op andere punten is het teleurstellend hoe weinig hij gegroeid is. Wel krijg ik steeds beter beeld van hoe zijn (volwassen) leeftijd er waarschijnlijk uit gaat zien.
Hier ook ervaring. Onze dochter heeft een algehele ontwikkelingsachterstand van een jaar maar dit verschilt per vlak ontzettend. Grof motorisch is ze bijvoorbeeld best goed, ze loopt, rent, klimt, springt etc. Fijn motorisch is een stuk moeilijker voor haar. Praten kan ze nauwelijks. Ze communiceert dmv gebaren, klanken en mimiek. Al zegt ze nu wel al een tijdje: mama, kijken, mauw, ja, mwa (bij een kus), pakken en mij. Maar de meeste woorden zijn heel erg onduidelijk en ook zet ze de meeste woorden niet consequent in. Wij zijn er afgelopen zomer achter gekomen dat ze een zeldzame genetische afwijking heeft. Er is een kans dat ze nooit gaat praten, als ze wel gaat praten dan zal dit altijd moeilijk voor haar zijn. Waar haar ontwikkeling stopt weten we niet. Voor nu blijft ze groeien en dat is super. Onze dochter is vanaf dat ze 2 jr en 4 mnd was naar een medisch kinderdagverblijf geweest. Echter liepen ze daar vast omdat de kinderen daar voornamelijk zaten voor hun gedrag. Onze dochter had geen gedragsproblemen (meer), haar grootste probleem was op dat moment de communicatie. Ze is daar gestopt toen ze 3 jr en 2 mnd was. Toen is ze (met heeeeeel veel moeite en geluk) op de vroegbehandeling van Kentalis begonnen. Ze is hier heel erg gegroeid in haar communicatie mogelijkheden maar ook als persoon. In januari zal ze op een cluster 3 school beginnen. Vanzelfsprekend is dat onze dochter al heel lang logopedie en fysiotherapie krijgt.
Wij hebben 2 neefjes, waarvan 1 van mei vorig jaar is. Dus die is nu 1,7 jaar. Die zegt (tot zover ik begrepen heb) ook al meer dan Max.
Hier ook een moeder met veel ervaring met onverklaarbare ontwikkelings achterstand. Mijn dochter gaat naar een orthopedisch dagcentrum. Als je wat wil weten vraag maar raak