Dit zei ik in mijn post: Maar ze sparen liever niet, omdat de kans op een herhaling in een bespaarde eileider groter is dan als de eileider weg is.
Volgens mij bedoelen we hetzelfde . Want dat is ook wat ik in mijn eerste post zei. En bij jou is er dus een buitenbaarmoederlijke zwangerschap op het litteken van de verwijderde eileider gekomen toch? En dat was voor mij de bevestiging dat hoe minder littekens hoe beter. Maar ik laat het hier bij want zoals gezegd bedoelen we volgens mij hetzelfde.
Gyn begon eerst met 2 cyclussen afwachten en dan weer proberen. Ik begon toen over die hsg... Maar ik begrijp helemaal wat je zegt. Beter weten waar je aan toe bent. Maar ergens koester ik nog hoop dat het wellicht wel doorgankelijk is en ik nu vette pech heb. Wellicht ligt het toch aan het vruchtje aangezien het zich nu ook zelf lijkt op te lossen... Struisvogelpolitiek...
Hoeveel pech kun je inderdaad hebben. Van alle plekken dat het vruchtje kon kiezen, kiest het daar! Onvoorstelbaar... 'Helemaal geen operatie' is de situatie waar ik nu (nog) in zit. Ik vraag me af of dat het beste is... Ik vraag me nu namelijk af of ik nog meer kans heb op verklevingen door het vruchtje wat er zat? @Feline31: zou jij voor de hsg gaan of eerst paar maanden proberen? Pfff zo veel vragen. Ik neem een heel aantekeningenboekje met vragen mee aanstaande vrijdag naar de gyn
Ik ga je mijn excuses aanbieden. Sorry. Heb mijn dag niet. Bekkenpijn hormonen en een paar dingetjes die tegenvielen. Dat heb ik geloof ik op jou afgereageerd. Ik wilde dus niet zo bot zijn. Maar we bedoelen in ieder geval hetzelfde !
Als je een hsg mag, dan had ik die met beide handen aangegrepen. Ik had bij de volgende zwangerschappen steeds paniek als ik rechts iets voelde. Zou het nu in mijn rechter eileider zitten?? Als ik van te voren wist dat mijn rechter eileider prima werkt was ik meer ontspannen geweest.
@MinnieM Ik heb in augustus een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad, die mijn lichaam ook gelukkig zelf heeft opgelost en had dus geen operatie nodig. Wel moest ik toen om de dag op controle komen, de echo’s bleven ze maken tot ze geen bloed meer in mijn buik zagen, en hcg prikken moest om de dag tot het onder de 5 zat. Echt het meest pijnlijke wat ik ooit heb meegemaakt. Bij mij was er geen oorzaak bekend, gewoon pech gehad. Wij moesten 1 ronde wachten. Ik werd die ronde ook keurig op tijd ongesteld, alleen was die menstruatie wel veel heviger ; veel meer bloedverlies en het duurde wel 11 of 12 dagen. Die ronde erna was ik gelijk weer zwanger. Met 6 weken mochten we al komen voor een echo om te kijken of het op de goede plek zat.
@Feline31 excuses zijn niet nodig hoor! Iedereen reageert vanuit de beste intenties en de eerste weken van een zwangerschap zijn zwaar dus begrijp je . Hopelijk heb je morgen een betere dag!
@Paris91, je weet niet hoe hoopvol jouw bericht mij maakt. Dit is namelijk zo'n herkenbare situatie. Ik lees dat het ook jouw eerste zwangerschap was die zo eindigde... Heb jij ook last gehad van wat bloedverlies? Nog enig vervolgonderzoek gehad zoals een hsg? Hoe ben jij er mentaal mee omgegaan? Ik merk dat ik erg toch wat moeite mee heb. Heb je het trouwens kenbaar gemaakt op je werk? Verder kan ik jullie laten weten dat ik vandaag de gyn telefonisch heb gesproken. Ik maakte me toch wat zorgen. De gyn vertelde mij dat de bloeding nog een paar dagen kan aanhouden. Is normaal. Ook enige steken zijn normaal. Pijn waardoor je kromloopt is niet normaal. Theoretisch is het mogelijk dat die eileider nu wat verkleefd door het eitje wat zich daar oplost. Hij zei echter dat nader onderzoek hier uitsluitsel over kan geven. Zijn eerste advies is om de hsg nog af te wachten en nogmaals proberen omdat het deze x zo snel raak was. De pech van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap kan iedereen overkomen. Hij zou het echter ook bespreken in het fertiliteitsteam nadat deze buitenbaarmoederlijke zwangerschap zich opgelost heeft (Ik heb de neiging om op de zaken vooruit te lopen ). Vrijdag weer controle hcg en echo.
Zenuwslopend hè @MinnieM dat afwachten... hoop dat jullie snel duidelijkheid hebben en dat jullie snel verder kunnen. Ongeacht welke weg dat zal zijn.
Dankjewel lieve @manaolana. Het scheelt dat ik mijn ei bij jullie kwijt kan! (nu maar hopen dat het verrekte ei de volgende x de juiste afslag pakt )
Ja, ik had bloedverlies en veel buikpijn. Maar de dokter gooide het steeds op een blaasontsteking. Ik kon aan het eind van de week niet eens meer lopen van de pijn, dus toen moest ik naar de spoedeisende hulp en daar bleek het verkeerd te zitten. Dat was op een dag dat ik moest werken, dus heb mijn baas toen wel op de hoogte gesteld. Ik ben daarna nog 1 dag helemaal thuis gebleven, en daarna wel wezen werken, zolang ik het volhield. De eerste week waren dit nog maar halve dagen, daarna steeds langer, en wel met veel pijnstillers op. Als het geen zomervakantie was, en er wel genoeg bezetting was, dan zou ik wel thuis kunnen blijven, maar helaas. Hoe doe jij dat nu? Oh en mentaal heb ik het super zwaar gehad. Had veel last van nachtmerries en paniekaanvallen. Veel erover praten hielp, al ging het pas echt voorbij na een goede echo.. Wat die hsg betreft kan ik je geen advies geven, bij mij hebben ze het nooit over vervolgonderzoeken gehad. En als je weer zwanger wordt krijg je al vroeg controles he! Ik hoop voor jou dat het ook gewoon pech was en dat het de volgende keer gewoon goed gaat!
Hey meis, Dan heb jij er blijkbaar veel meer last van gehad dan ik. Ik heb nauwelijks buikpijn gehad. Soms een flinke steek of beetje menstruatiepijn. Verder wel lang bloedverlies. Vandaag gehele dag geen druppel meer. Dus hopelijk is het nu klaar. Maar dat zullen we vrijdag horen. Mentaal geef ik het steeds meer een plekje. Soms heb ik een moment dat ik denk "ik had nu zwanger kunnen zijn" en dan wordt ik droevig. Maar dan hou ik hoop dat het snel wel goed komt. Qua werk heb ik het geluk dat ik thuis kan werken en een kantoorbaan heb waardoor de fysieke belasting minimaal is. Ik heb het met een collega gedeeld die ik eigenlijk meer zie als goede vriend. Mijn leidinggevende ga ik nog wel informeren denk ik. Ik vind het wel lastig omdat hij dan weet dat we "bezig" zijn. Maar goed, ik heb ook wel de leeftijd dat het te verwachten valt. En mocht ik ooit mama worden dan ga ik niet minder werken. Mijn werk is erg belangrijk voor me. Mijn gyn zei trouwens dat ik 2 cyclussen moest afwachten. Jij had het volgens mij over 1 maand toch? Weet jij waarom die ene of twee maanden wachten geadviseerd wordt? Liefs!
Ik heb in december 2013 een bbz gehad. Geen klachten maar werd met 6 weken bij vroege echo ontdekt dat er geen vruchtje in de baarmoeder zat. Hebben t toen 10 dagen aangekeken of m'n lichaam zelf opruimde of niet. Na 10 dagen trok ik onzekerheid niet en ging de gynaecoloog twijfelen of t lichaam t zelf wel deed. Dus geopereerd, tijdens operatie bleek het deels al zelf opgelost te zijn, deels besparend te verwijderen. Mocht daarna gewoon gelijk verder maar heb zelf 2 cyclussen rust genomen. Ik had vrede met feit dat zwangerschap niet goed was maar vond de hele medische molen heftig en wilde wel zeker weten dat ik een tweede keer zwanger worden aankon. Was toen maand later zwanger van onze zoon! Vroege echo's met 5 en 8 weken gehad ter controle, was erg fijn van de verloskundige! Nu 33 weken zwanger van nr 2. Mocht kiezen voor echo met 5 weken maar heb gewacht tot 8 weken. Vond 5 weken echo zonder hartje toch ook weer spannend en vond het nu ook minder nodig. Heb altijd de eerste echo vreselijk gevonden....wat als.... En vond de uitgerekende datum ook beetje lastige dag maar was toen alweer zwanger wat t wel anders maakte voor mij. Neem vooral je tijd en doe wat fijn voelt: ik heb er best veel over gesproken: vooral hier op forum maar ook prive. Werkte voor mij goed. En blijf geloven in goede zwangerschap. Iedereen die ik ken uit nov/dec/Jan 2013 van dit forum rondom bbz is zwanger geraakt!
@MinnieM De enige reden waarom ik moest wachten tot ik weer ongesteld werd, is zodat je goed kan berekenen hoelang je zwanger bent, omdat je dus bij een volgende zwangerschap al zo vroeg op controle moet. Zou even vragen waarom ze bij jou 2 maanden adviseren. Ben je er al uit of je die hsg gaat doen? X
Hey @Humtum , Dank voor je lieve en fijne bericht. Geeft mij weer extra hoop. Je schrijft 'deels besparend' betekent dat dat je jouw eileiders nog hebt of dat ze toch wat hebben weg moeten halen? Ik heb binnenkort gesprek met mijn leidinggevende. Ik merk namelijk dat mijn gedachten soms afdwalen en het lijkt me goed dat mijn manager weet wat er speelt. Ik wil nu zelf eigenlijk wel weer proberen. Maar mijn vriend wil toch die 2 cyclussen afwachten om dit alles een plek te geven en rust te krijgen. Terwijl ik nu zoiets heb van: laten we snel door gaan... Ik kan me voorstellen dat de echo's eng zijn. Wat als het weer niet goed zit. En na een vroege echo kan er nog zo veel mis gaan... pfff. Zou jij trouwens doorgaan voor een hsg (ook gezien mijn medische verleden) of toch nogmaals au naturel proberen? Xx
Ik neig ernaar om eerst zonder hsg door te gaan. Maar mijn vriend wil graag die 2 cyclussen afwachten daardoor twijfel ik nu om dan ondertussen toch die hsg te doen. Ik ben er dus nog niet helemaal uit maar neig naar het "eerst nogmaals proberen".
Bij mijn geen verklaring te vinden, nee. Gewoon pech, waarschijnlijk. Ik kreeg op 5w2d bruinverlies (altijd heel licht en enkel bij het afvegen), maar bij controle was het hcg wel goed gestegen. Echter nam na enkele dagen het bloeden toe. Op 6w1d kreeg ik dan een echo waarbij niets te zien was in mijn baarmoeder, dus dat het fout zat wisten we toen wel. Ze gingen echter eerst uit van een gewone miskraam. Er werd ter controle toch ook nog bloed geprikt en bleek hcg nog meer dan verdubbeld, dus dat klopte niet echt. 2 dagen later nog een hcg-controle en toen bleek die nog verder gestegen. Opnieuw echo en dan bleek er bloed in mijn buik te zitten, dus toen waren ze zeker van bbz. Diezelfde dag meteen onder het mes gegaan en linker eileider verwijderd. Maar ik heb dus nooit pijn gehad ofzo, waardoor ze mss vroeger zouden zijn uitgegaan van een bbz. Van de ingreep zelf eigenlijk weinig tot geen last gehad. Was er vrij snel van gerecupereerd. Zoals ik al zei was eileider behouden voor mijn gyn geen optie, omwille van de herhalingskans. Die is er nu ook nog wel, maar ik hoop dat de kans toch iets kleiner is. Aangezien wij zeer snel zwanger waren, gaan we nog wel even gewoon zo proberen om opnieuw zwanger te worden. Als het nu enige tijd blijkt te duren, ga ik het wel eens laten controle (en mss hsg laten doen), maar voorlopig ben ik er positief over dat het el snel weer raak zal zijn.
@MinnieM Bij mij hebben ze niets weg hoeven halen qua eileiders, was wel gezegd maar uiteindelijk niet nodig. Bij mij wist het volledige team het, ben ook bijna 4 weken niet op werk geweest (moest in 10 dagen wachttijd om de dag naar ZH en na 7 dgn zelfs dagelijks en was er echt niet bij met m'n hoofd. Werkte wel af en toe thuis). Na operatie week ziekteverlof en toen week kerstvakantie). Zou zeker open kaart spelen naar je leidinggevende, dan is er begrip als t ff niet gaat. Betreffende je vraag voor hsg....lastig advies te geven. Belangrijkste vraag is zou je het een tweede keer mentaal aandurven. Dus niet zeker weten of t een bbz wordt? En kun je t een tweede keer verdragen als t wel zo is? Persoonlijk zou ik mijn arts laten adviseren, kans op 2e bbz is in algehele zin niet zo groot. Is er echt een verband tussen chlamydia en bbz volgens artd? Zo ja...dan zou ik t wel doen. Ben redelijk controlebehoeftig dus zou t willen checken. Bij geen aantoonbaar verband zou ik nog een gok wagen...dan kun je pech hebben maar je bespaart je lijf ook weer de belasting van een mogelijke onnodige ingreep. Hopelijk kom je er uit en nog hopelijker ben je snel weer zwanger!!
Ja dat is er zeer zeker. Ik quote even een van de eerste zoekresultaten op Google: Edit: op de site van Freya https://www.freya.nl/brochures/eug-extra-uteriene-graviditeit-bbz-buitenbaarmoederlijke-zwangerschap/ wordt het ook als eerste genoemd in het rijtje van mogelijke oorzaken. @MinnieM vandaag echo toch? Succes! Laat je weten hoe het was.