Gisteren de eerste echo gehad. Deze zwangerschap zat me al minder lekker dan de vorige. Ik heb weinig last van kwaaltjes, en hoewel dit niets hoeft te zeggen werd ik er onzeker van. Ook veeeeel vaker getest dan bij andere zwangerschappen, achteraf denk ik ook omdat het ergens niet goed voelde ofzo. Op de echo kregen we te zien waar ik stil al bang voor was, het vruchtje is veel kleiner dan zou moeten. Ze kwam op hooguit 6+5 terwijl ik al 8 weken zou moeten zijn. Een paar dagen minder ver zou kunnen, maar gezien mijn eerste positieve test kan 6+5 echt niet. Het hartje klopt wel maar de vk gaf het erg weinig kans. Ze zei letterlijk ik hoop voor jullie dat het de komende dagen vanzelf loskomt. Ik ben, naast ontzettend verdrietig, vooral bang voor wat er komen gaat. Wat als het vruchtje niet zelf loskomt? Wat als het hartje volgende week nog wel klopt? Ook hierin een voorgevoel dat dit nog wel eens een lange weg kan gaan worden, maar dat is ook een stukje onwetendheid. Ik weet niet zo goed wat ik met dit verhaal wil. Van me afschrijven denk ik, maar ook ervaringen horen van anderen die helaas hetzelfde hebben meegemaakt. Mijn man is heel nuchter en al 3 stappen verder dan ik. Dit kindje is niet gezond en moet weg (niet letterlijk natuurlijk maar even een korte samenvatting). Ik kan er met hem op dit moment in ieder geval dan ook maar moeilijk over praten.
Ik denk dat je dit kindje niet meteen moet afschrijven. Ik ben in eerste instantie 5 dagen teruggezet. Klopt, is 4 dagen minder dan bij jou, maar bij mij was er geen hartactie te zien en ik had bloedverlies en krampen. Ivm mijn eerste miskraam wist ik ook zeker dat dit mis zou gaan. Ik ging een dag daarna op vakantie en heel de vakantie bloedverlies gehad. Bij terugkomst weer een echo en gelukkig klopte het hartje. Wel nog steeds 5 dagen minder ver. Ik had al "ruim" veilig geteld met mijn uitgerekende datum. Veel later kon gewoon echt niet. Dus die 5 dagen terug kon niet. 3 weken later weer een echo en gelukkig 3 dagen vooruit gezet. 3 weken later 12 weken echo en ja hoor weer 5 dagen vooruit. Dus in totaal 8 dagen vooruit vanaf de eerste echo. Bij jou scheelt t 9 dagen. Dus t kan echt dat je gewoon vooruit word gezet. Zolang er geen bloedverlies en krampen zijn. Zou ik me niet te druk maken. Ik ben nu bijna 17 weken zwanger en alles gaat goed. Xx
Bedankt voor je reactie! Wat fijn dat het bij jou wel goed is afgelopen. Ik snap wat je zegt over kindje niet meteen afschrijven, maar de Vk was gister zo duidelijk in haar verwachting. Ik merk dat ik het vandaag al moeilijker vind om klakkeloos aan te nemen dat het misgaat. Ik wil geen hoop hebben, klinkt misschien niet eerlijk naar dit kindje, maar anders is de klap volgende week weer zo heftig als de echo toch laat zien dat het hartje alsnog is gestopt. Maar tegelijk lees je ook zoveel verhalen waar het uiteindelijk toch goed kwam.. lekkere rollercoaster zo
Ik weet echt precies wat je bedoeld. Tuurlijk heb ik nu makkelijk praten maar op dat moment zelf dacht ik ook zo. Als t mis is laat t dan ook maar gewoon komen. Vond t echt rot weken die onzekerheid. Heeft lang geduurd voor ik t los kon laten. Maar ga echt duimen dat t goed komt. Wel appart dat jou verloskundige zo reageerd als t enkel is dat t zover achter ligt. De reactie van mijn verloskindige was destijds. Ach 5 dagen achter zegt echt niks op deze termijn. Soms liggen ze zelfs meer dan een week achter. Ze vond bij mij juist t feit dat er geen hartje klopte en bloedverlies was meer zorgwekkend dan de achterstand. Maar zal miss net zijn wat de ervaring is van de verloskundige met dit soort gevallen. Ik hoop zo dat t ook goedkomt met de jou kleintje!
Weet je wanneer je eisprong was? Ik testte op 10 dpo (5 dagen voor verwachte menstruatie) al goed positief. Een paar dagen verschil kan altijd 9 dagen is erg veel.
Nee niet 100% zeker, ovutesten werden niet positief dus vrees dat ik hem gemist heb. Gezien mijn standaard klachten, wannaar ik normaal 14 dagen later ongesteld wordt, dacht ik dat mijn nod ergens rond 14-11 (of 16-11) zou zijn. 10-11 tuurtest, 12-11 duidelijk positief getest.
Wat een verdriet wij hebben zowat hetzelfde verhaal. Ik heb ook heel vaak getest en mijn testen liepen steeds perfect op en waren op een gegeven moment echt super knal paars. Toch zat er mij iets niet lekker op de een of andere manier.....en dat bleek bij de eerste echo inderdaad ook zo te zijn het vruchtje was te klein....Wij wisten ivm de tp na een icsi exact de termijn dus achterlopen kon in principe niet in elk geval niet zoveel. Ik heb nooit bloedverlies of buikpijn gehad en mijn testen bleven super positief, maar helaas groeide ons kindje niet en is het hartje gestopt bij de echo van 9+4. Zie mijn onderschrift. Ik duim voor jullie dat je gewoon je ei wat later had en dat alles toch gewoon goed groeit.
Dank je wel. Hopelijk zit bij jullie toch alles goed en ben je gewoon wat minder ver dan je denkt te zijn. Wanneer heb je weer een echo?
Donderdagochtend. Ik zou best iets minder ver kunnen zijn maar 9 dagen is wel erg veel. Vk gaf het ook echt weinig kans. Dus ik wil ook niet te veel hoop hebben merk ik. Maar goed we gaan het zien donderdag
Ik snap je, ik heb ook geen hoop meer gehad na de 1e echo, ik wist gewoon dat het niet goed was. Enige wat ik hoopte is dat het niet te lang ging duren. Ik hoop dat jullie Hoe dan ook snel duidelijkheid hebben. Sterkte
He gets, succes alvast donderdag! Ik herken het stukje over het twijfelen... Ik had mijn echo en zag meteen dat het niet goed was (gingen voor een derde kindje dus wist wat ik moest zien). De VK vroeg of ik niet minder ver kon zijn dan ik zelf aangaf. Dat kon zeker niet en was ik ook heel stellig in. En de volgende dag sloeg de twijfel toe.... Had ik mistelt? Was het misschien een tweeling en hebben we ons maar op een vruchtje gericht? Rationeel gedacht wist ik echt wel dat het niet goed was, maar mijn emoties liepen een loopje met me. Bij de volgende echo was er niets veranderd aan de situatie en was het ook voor mijn gevoel duidelijjk. Ik heb toen ruim 1 week afgewacht en toen kwam het vanzelf. Maar, ik had een leeg vruchtjezakje. Ik kan me voorstellen als er een kindje in je buik groeit dat het gevoel 100x intenser is. Mijn schoonzusje had wel een kloppend hartje, maar ze zagen bij 11 weken dat het kindje nooit levensvatbaar zou zijn. Ze mochten toen kiezen en ze hebben er voor gekozen om het aff te breken. Omdat het kindje in principe zou blijven groeien, moesten er dus eerst medicijnen gegeven worden om er voor te zorgen dat het hartje zou stoppen (hoe akelig). Daarna werd naar een miskraam/geboorte toegewerkt. Ik hoop dat het allemaal goed komt en dat je het een plekje kunt geven!
Ik lees je banner; je tobt ook nog even door lees ik? Dingen ze dat de stolsel er met de volgende mensutratie uit komt? Wij hoopte meteen na de naturlijke miskraam weer aan de gang te mogen, maar ik heb ook nog een stolsel. Dit zou een nieuwe zw kunnen beinvloeden. Ik heb een nabloeding van 4 dagen gehad (ik hoopte menstruatie) maar daar is hij niet mee uit gekomen. Ze kon ook neit goed zien of het een mensturatie geweest was. waarschijnlijk niet, want een week later (nu dus) bloed ik weer. Dit is dag 5, maar het bloed verlies is sinds vrijdag een stuk minder. Ik denk dus dat het weer een nabloeding is... wat een getob he. Ik mag donderdag terug en dan weet ik of het schoon is. Ik hoop dat ze dan kunnen zien of het een mensturatie of nabloeding was. Als het een nabloeding was en het is schoon, moet ik weer braaf mijn menstruatie afwachten... Als het niet schoon is weet ik het niet, ook maar weer afwachten?
Ja inderdaad ik ben ook nog niet klaar. Ik heb donderdag de curettage gehad en sinds gisteren weet ik dat er nog een bloedstolsel zit van 3cm geen weefsel maar echt bloedstolsel. Ik ben sinds vanmorgen weer gaan bloeden toevallig ik hoop dus dat mijn lichaam dit stolsel zelf netjes naar buiten werkt zullen we maar zeggen. Dit wat ik nu verlies kan geen menstruatie zijn omdat mijn slijmvlies heel erg dun was gisteren op de echo. Het zou kunnen dat het net een menstruatie zou meekomen maar zou ook kunnen dat mijn lichaam al eerder denkt "weg ermee". Dat laatste lijkt mijn lichaam denk ik goed begrepen te hebben. Ik hoop dus maar dat het stolsel nu komende dagen oplost en weg is. Ik heb over 1.5/2 weken weer een echo. Ik moest het bloedverlies in de gaten houden zolang het niet erger wordt dan een hevige menstruatie mocht ik het thuis afwachten. Hopelijk is bij jou vlug alles schoon en os het stolsel weg. Dan kun je tenminste weer verder.
Ik dacht deze zwangerschap 7 weken te zijn, met de eerste echo. Maar bij de echo bleek ik nog maar 5 weken te zijn. Mijn eisprong wist ik niet en had 4 dagen na nod een positieve test. Dus een verschil van 4 dagen kon, maar geen 2 weken. 6 dagen later zagen we een vruchtje e. Een kloppend hartje wat overeen kwam met 7 weken. Ondertussen 30 weken zwanger van dit wondertje.
Oh dit klinkt echt exact als mijn verhaal. Met als verschil inderdaad dat ik een kloppend hartje gezien heb. Fijn dat het bij jou uiteindelijk vanzelf is gekomen!
Jee dat was ook een flink verschil in termijn. Wat je zegt, een paar dagen verschil zou prima kunnen maar 1,5 week niet. Ik hoop op een goede afloop zoals bij jullie maar ben dr oprecht bang voor
Net 10 minuten onwijze kramp gehad, is ni een half uurtje terug. Nog geen bloed, maar zou dit het begin zijn?