Ik denk dat het heel verstandig is van de juf het nu al aan te geven, zodat jullie (zowel ouders als juf) daar de komende maanden heel gericht naar kunnen blijven kijken. Wat toetsen betreft, zou ik dus haar individueel gaan toetsen ipv met de groep mee. Dan kan duidelijk worden hoe ze zich tijdens een toets gedraagt, of ze snel afgeleid is, of het een stukje begrip is etc. Of toetsen tijdelijk af laten nemen door de ib’er, of een observatie tijdens het toetsen. Ze geeft nu een wisselend beeld met haar scores en ik zou als juf graag willen weten waarom ze de ene keer wel goed scoort en de andere keer niet.
Pff maar er kunnen zoveel prikkels zijn waardoor ze afgeleid kan zijn. Een klasgenoot die verkouden is en daarom toch geluid maakt, een auto die voorbij rijdt of de vuilniswagen (mijn zoon zat toen in een klas met uitzicht op straat ), iemand die tikt met zijn pen etc etc. Daarbij kan een koptelefoon ook genoeg afleiding bieden, kriebelen, prikken, warme oren krijgen,er toch nog wat doorheen horen etc.
Blijft ze sociaal emotioneel nu ook niet achter doordat ze in een combi klas zit ? Ze heeft nu dagelijks de mogelijkheid om met de jongere kinderen om te gaan. Ik weet niet hoe haar zelfvertrouwen op dit moment is, maar ik kan me voorstellen als ze zichzelf dom voelt, doordat ze moeilijk mee komt ,ze daardoor omgaat met de kinderen uit groep 4. Ik herken dit van mijn dochter. Als ze zich zo voelt kiest ze of voor jongere kinderen of ouder want dan is het logisch dat ze minder weet. Zij kan zich heel goed aanpassen naar de leeftijd van de ander
Zeker weten doe ik het nooit, maar ik denk van niet. Ze heeft in een reguliere groep 3 gezeten en toen liep ze sociaal emotioneel ook al achter. Hier in de buurt wonen een hoop kinderen en ze kiest zelf bewust de jongere kinderen uit om mee te spelen.
vriendschappen met jongere kinderen zegt niets over haar sociale emotionele ontwikkeling. dat is alleen wat bij haar opvalt. haar ontwikkelingsniveau is te testen zoals ik zei, dan weet je het pas of het gedrag van een achterstand komt, of het een andere oorzaak heeft. de leeftijd van de vrienden zegt ook heel weinig over de ontwikkeling van die vrienden. gedrag en ontwikkelingsniveau zijn 2 verschillende zaken. als ontwikkeling op niveau is, moet je de gedrag aanpakken en haar beter begeleiden. het jongere gedrag kan een andere reden hebben dan 'achterstand in ontwikkeling'. je kunt echt niet naar de vriendjes kijken en de sociale emotionele ontwikkeling correct inschatten. BIJ sociale emotionele ontwikkelingstesten krijgt ze opdrachten waar ze bijvrbeeld een toestand (met een tekening-en) aangeboden krijgt, bijvrbeeld met 4 personages zeg maar, waarbij de gedachten, uitspraken of gevoelens van 2 betrokkenen gegeven zijn en het gevoel of gedachten van de 3de en 4de moet ze zelf raden. Ook bijvrbeeld een toestand met meerdere mensen wordt beschreven en ze moet voor een van de betrokkenen een strategie bedenken en een sociaal aanvaardbare reactie. ook fotos van gezichten; emoties aflezen van de gezichtsuitdrukkingen. ook zoiets van: een zeer verleidelijke, of voor de hand liggende,makkelijke oplossing kunnen weerstaan, om voor de sociaal aanaardbare of verstandige keuzes te kunnen gaan. EN nog iets: als haar sociale gedrag wegens add verstoort is, kun je dat echt niet door blijven zitten oplossen. Dan praat je in feite over haar achterstand in de executieve vaardigheden. plannen, organiseren, tijd management, kritische corrigerende kijk op zichzelf en eigenwerk, flexibiliteit in strategie vormen en wisselen, opstarten en stoppen van een bezigheid etc. negatief zelfbeeld en zelfvertrouwen kun je ook corrigeren, alleen als je daar de reden van weet. kan door cognitieve of emotionele achterstand komen of juist van een voorsprong daarin of van een totaal andere kwestie. de cognitieve uitdaging kan dit jaar OK zijn zoals je zegt, maar als ze alles opnieuw gaat doen straks, dan zie ik daar een probleem. Sociale ontwikkeling wordt bij de kinderen meegelift met de cognitieve ontwikkeling. "we worden blijer als we onze hoofden -moeten- gebruiken' Weinig cognitieve uitdaging kan dus juist haar sociale ontwikkeling belemmeren volgend jaar. we weten ook uit onderzoek dat sociale ontwikkeling nooit de reden moet zijn bij versnellen of blijven zitten. Kijk, langer laten kleuteren, of in gr3 blijven zitten zijn heel wat anders dan op gr5 blijven zitten. ze is geen kleuter meer. ze weet donders goed waar ze staat. ik probeer te zeggen dat je meer onderzoek nodig hebt, of een goed gesprek met de psycholoog die bij haar add vastgesteld heeft om een betere beslissing te kunnen nemen. als je oppervlakkig naar de leeftijden kijkt van de vrienden kun je je enorm vergissen. En zeker weten met je dochter (meerdere keren) praten als je serieus daarover nagedacht heeft en kijken wat zij ervan vindt. en hoe ze haar gedachten hierover uitlegt. op onze school hebben ze 2 totaal verschillende gr5er profiel. een groep zit in gr5-6 en andere zit in gr4-5. gr 4 kinderen hebben ook de vrijdag middag vrij zodat er meer tijd is voor de gr5kids daar. In gr5-6 doen gr5 kids vele dingen met de gr6ers mee, soms wel op hun eigen niveau of met verminderde eisen. sommige scholen hebben gr3-4-5 combi. dan het effect van het sociale is er al niet meer helder. de vriendschappen zijn soms dan echt persoonlijke keuzes maar soms zijn ze alleen spelmaatjes. sommigen willen het spel sturen en de baas zijn over de groep en die spelen vaker met jongere kinderen, anderen zoeken herkenning in hun vrienden en gaan met leeftijd genoten, en sommigen hebben juist bevestiging en veiligheid nodig en die gaan voor de oudere kinderen. allemaal heel grof en algemeen gezegd. Ik bedoel, het ligt eraan wat ze samen doen en hoe ze het allemaal doen, hoe -sociaal- ze met elkaar omgaan. zoontje heeft 10 jarige vrienden met wie hij over geschiedenis en religie praat, en 6 jarigen met wie hij tikkertje spelt. nu ook 12 jarigen via schaken. maar ook 10 jarigen met wie hij stoeit. 6 jarigen met wie hij een vreemde taal oefent. dat heet functionele vriendschappen. dat moest hij leren als kleuter omdat hij zelf in vele punten afwijkt van 'de gemiddelden'. zijn vriendschap met een ouder kind zegt dus niets over dat kinds sociale ontwikkeling. een 10 jarige die met mijn zoontje speelt heeft niet gelijk een sociale emotionele achterstand. ze hebben alleen gemeenschappelijke interesses en bezigheden.
Ik heb dit al neergelegd bij haar begeleidster. Nav deze vraag zou ze nog wat dingen op dat gebied specifieker bekijken. Ze gaf al wel meteen aan dat M. in haar doen en laten echt geen 9 jarige is. Ze is ook nog eens heel klein. Sociaal emotionele testen heeft ze gelijk met de iq test en de andere observaties gehad. Die waren toen omdat er vermoedens van autisme waren. Daar bleken uiteindelijk te weinig aanwijzingen voor. Wel dat ze juist heel gevoelig is en veel stemmingen van anderen oppikt. Dat verklaart ws ook waarom ze heel onzeker is. Een blik of opmerking van iemand kan bij haar heel hard aankomen (terwijl dat niet altijd zo bedoeld is) Maar dat ze liever met jongere kinderen speelt hoeft misschien niks te zeggen over haar sociale ontwikkeling maar kan dus wel een overweging zijn voor doubleren voor mij. Wat de reden is maakt mij niet zo uit, maar ze wordt heel onzeker bij leeftijdsgenoten.
@belize vind het wel fijn hoor, je bijdrage. Dat geeft voor mij weer stof om over na te denken. Wat mij nog steeds de twijfel geeft is ook de schoolresultaten. Bij spelling zou het een stuk concentratie kunnen zijn, maar waarom zijn die wisselende resultaten dan niet bij bv aardrijkskunde en geschiedenis te zien, daar scoort ze 7,5 of 8 bij elke toets. Ik moet zeggen dat ze vooral aardrijkskunde wel erg leuk vindt maar als ze dat dan volgend jaar over moet doen lijkt mij dat weer geen motivatie. En als het bij spelling concentratie is dan geeft dat dus geen garantie op wel hogere scores volgend jaar. Pfff lastig!
bij spelling zijn 'het begrijpen van de regels' en 't vaststellen van welke regel er nu gevraagd wordt' en die regel dan 'correct toepassen', nodig, vanaf gr5 en gr6 nog veel meer. een kind dat de spellingregels niet geleerd heeft, niet snapt, of die niet correct toe kan passen, maar gewoon de woorden onthoudt bij spellingles, tot en met gr5 en daarmee net zo goed scoort, heeft dan echt een probleem in gr6. Op gr5 zou dat wisselende uitkomsten geven afhankelijk van de woorden die ze moet doen en welke regels het vaker omgaat. je krijgt in gr 6 echt de woorden die je nergens gehoord hebt. je krijgt daarnaast steeds vaker de nood van 'de regel' die daar over gaat. concentratie is een ding, maar je kennis en kunde kritisch leren inzetten, combi van skills toe kunnen passen, deze zijn dan echt nodig om hoog te kunnen scoren. maar echt hoog hoeven ze gelukkig niet te scoren toch? voldoende is voldoende!(aardrijkskunde en geschiedenis zijn onthouden en begrijpen, goed lezen, vakken.) Kijk, sommige kinderen krijgen veel voorgelezen thuis voor de taal ontwikkeling, heel mooi, geeft je zeker een voorsprong in het begin. maar op dat moment is het effect weg tegen gr6. het kind moet de regels begrijpen en die leren gebruiken. en straks met 12 jaar valt de rol van de ouders in die zin helemaal weg in schoolsucces van n kind, het kind moet op die leeftijd geleerd hebben om zichzelf te motiveren. motivatie is dan echt een ding. het is miss concentratieprobleem bij haar maar misschien add, dus= niet weten hoe en wat te doen, op dat moment, als je tank op dat moment leeg is( overgevraagd qua executieve skills); terwijl je de regels wel weet kun je gewoon op dat moment niets uitvoeren. ook performal intelligentie in combi met executieve vaardigheden. op dat moment van 'moeten doen' ook 'kunnen doen'. en daarna kunnen checken-corrigeren. jezelf niet (laten) afleiden. kun je misschien niet nog een keer naar die deskundige gaan met je vraag, en, dat ze haar zo nodig nog een keer onderzoekt in sommige specifieke zaken? misschien helpt dat? want ze was op gr3 toen. misschien is er van alles veranderd?
bij ons speelt het ook bij zoontje. sociale emotionele ontwikkeling en executieve skills altijd in de gaten houden. omdat hij heel jong is en straks voor middelbare school misschien veel te jong. Hij gaat elk jaar naar de deskundige. anders zijn alleen de observaties van de juf onvoldoende bij de beslissingen.
Ja van spelling klinkt logisch idd. Daarom wordt dat in groep 5 en 6 ook moeilijker natuurlijk. Het is een talig kind, dus ik denk dat ze het tot nu toe vooral gered heeft op haar taalgevoel. En dat nu spellingsregels belangrijker worden ze daar meer fouten in maakt. Maar ze doen dus elke week op dinsdag dictee. Dat zijn verschillende thema's uiteraard, maar de moeilijkheid is ongeveer hetzelfde. Toch scoort ze de ene week een 8 en de andere week een 5. Maar de juf gaf ook al aan dat ze soms heel verrassend uit de hoek kan komen qua resultaten. Zowel positief als negatief. En dat blijkt nu wel, van de leervakken zoals aardrijkskunde en geschiedenis hadden we niet veel verwacht en daar scoort ze nu het beste op. Ze is afgelopen schooljaar getest trouwens hoor. In groep 4.
de juf vertelt dat ze vanwege haar sociale ontwikkeling moet doubleren toch? niet vanwege wisselende resultaten. straks ziet ze beter met de cito toets spelling waar ze staan en hoe verder ze is.
Alleen een kleine opmerking, heb er verder geen verstand van, Maar uit onderzoek van algemene onderwijsbond blijkt vaak dat blijven zitten maar heel tijdelijk zorgt voor een "voorsprong" en dat ze daarna weer naar het oude niveau teruggaan. Wellicht interessant leesvoer.
Tnx, ja dat kwam ik ook tegen. En ook reacties op andere fora daar weer over. Het blijft een discussiepunt en een gok. Bij sommigen was het idd voor een jaar en heeft het daarna geen meerwaarde meer gehad. Bij anderen zorgde die jaar "voorsprong" wel voor meer zelfvertrouwen en was het niet zo erg dat het daarna weer wat terugzakte. Maar ja dat blijft een gok natuurlijk.
Ik vind laten zitten inderdaad vaak 'een gok'. Het is echt moeilijk in te schatten of het zin heeft. De meeste zekerheid van een succes, zie je bij kinderen die in principe voldoende capaciteiten hebben, maar door een duidelijke oorzaak een achterstand hebben opgelopen. Bijvoorbeeld langdurige ziekte o.i.d. waardoor ze heel veel lesstijd hebben gemist. Of een ingrijpende gebeurtenis waardoor ze een bepaalde periode niet tot leren kwamen. Wanneer een kind achterloopt doordat hij of zij gewoon langzamer leert, heeft doublure een tijdelijk effect. Als je de scores in een grafiek zet, zie je dat heel duidelijk. De tweede keer dat het kind in hetzelfde leerjaar zit, zijn de resultaten wel beter. Maar een half jaar of een jaar later (dus in het nieuwe leerjaar) zie je dat effect al verdwijnen. En na 2 jaar maakt het niks meer uit. Als je bijna zeker weet dat ze slechter scoort door emotioneel jong zijn en gebrek aan zelfvertrouwen, zou het goed uit kunnen pakken. Zeker het eerste jaar. Maar houd er rekening e dat dit ook op langere termijn juist negatief kan uitpakken. Want stel dat ze over 2 of 3 jaar weer gaat achterlopen? Dan is ze al blijven zitten en ruim een jaar ouder dan de rest... en dan kan ze het nòg niet? Wat zou dat met haar zelfvertrouwen doen?
Op basis van wat je schrijft hier en met de diagnose van je dochter in het achterhoofd weet ik niet of doubleren de juiste keuze is. Er speelt meer bij haar dan bij een gemiddeld kind, om het zo maar te zeggen. Het kan heel goed dat de doublure haar zelf vertrouwen geen goed doet. Maar jullie moeten straks die keuze maken. Lastig hoor!
Pfff, internet slaat steeds vast. Sorry voor de reactie in stukjes en beetjes. Ik denk dat je sowieso duidelijkheid moet krijgen over de reden van haar wisselende prestaties. Sociaal-emotioneel, add of nog iets anders? En daar dan mee aan de slag. Dit schooljaar al en ook nog daarna, ongeacht of ze daadwerkelijk blijft zitten. Als je niks doet en je laat haar zitten, dan loopt ze verderop waarschijnlijk weer vast. Als je haar wat sterker kunt maken, kun je doublure wellicht voorkomen of er in ieder geval voor zorgen dat een doublure het maximale effect heeft.
Hoe is haar werkhouding? Is ze wel gemotiveerd voor school? Ik heb op een gegeven moment een onderzoek gelezen waaruit bleek dat doubleren er vrijwel altijd voor zorgt dat de werkhouding achteruit gaat. Mocht dat nu al een dingetje zijn, dan zou ik dat zelf wel meenemen in mijn overweging om haar al dan niet te laten blijven. Ik geef zelf les aan groep 5 en zie inderdaad dat de onderlinge verhoudingen tussen de kinderen vaak wat gaan schuiven; ze worden wat kritischer op elkaar. Eén leerlingen waarvan ik vermoed dat hij ADD heeft (ouders zijn bezig om het onderzoek te laten starten) heeft ook wat moeite met de omgang met andere kinderen. Eigenlijk precies wat jij beschrijft: hij lijkt heel jong in zijn gedrag. Maar volgens mij is het niet alleen jong, maar óók vaak dat hij dingen 'gemist' heeft die aan een situatie vooraf zijn gegaan. Hij begrijpt de 'spelregels' van het moment dan niet goed, omdat hij met zijn hoofd ergens anders was toen ze de afspraken maakten/ik had gezegd dat ik het niet wilde hebben/er net al een grapje werd gemaakt/één jongen boos weg liep, enz. Mocht dit ook bij jouw dochter aan de hand zijn, dan helpt het jaar opnieuw doen niet, lijkt mij. Is ze er zelf ongelukkig van, heeft ze zelf ook het gevoel dat de kloof tussen haar en de rest groter wordt? Dat lijkt mij de belangrijkste graadmeter voor evt. doubleren.
Dit vind ik ook wel een goede. Misschien ook eens om tegen het licht te houden met de juf en iber, want dan zou doubleren niet uitmaken. Lastige kwestie en ik vind het erg goed dat je uitzoekt waarom doubleren wel of niet zou werken en wat de school gaat doen!