Zoals de titel het zegt, maar wat voor verschil? Bij mijn eerste, had ik na de positieve test meteen het gevoel: Er groeit een babytje in mijn buik, dit is ECHT! Nu heb ik dat gevoel totaal niet. Ik heb eerst getest met de Action test, die elke keer een tuurstreep gaf, ik ging ervan uit dat ik gewoon een lange cyclus had. Toen ik de kruidvat test deed en die duidelijk positief aangaf, leek het onwerkelijk. Ik dacht dat de test het mis heeft. Ik doe mijn best om het te geloven. Maar ergens voel ik het niet, gek he? Ik heb nu niet het gevoel zwanger te zijn net als wat ik bij de eerste had. Wie heeft dit ook zo ervaren? De foto van de testen is op volgorde, Beeld kwaliteit is slecht, maar kan er nu even niks beters van maken sorry. Kan er iemand meekijken naar de testen? En komt de situatie bekend voor bij iemand? Ik zoek herkenning/geruststelling.
Ik begrijp even niet zo goed wat je vraag is. Of meer vrouwen het onwerkelijk vonden dat ze zwanger bleken te zijn? Tuurlijk, denk dat iedereen dat wel heeft (gehad) op een bepaald moment
thanks voor feedback ik heb even mijn tekst aangepast. Ik had dit gevoel totaal niet verwacht. Ik verwachtte dat ik ZEKER zou zijn van: Ik ben zwanger! Ergens denk ik : ik ben niet zwanger, er is iets mis met die testen. Zooo vreemd gevoel!
Ik was bij beide zwangerschappen overrompelt, omdat het bij de eerste zo lang duurde en dat ik bij de jongste zo snel zwanger was. Bij de oudste testte ik al positief op 10DPO en bij de jongste met een week overtijd en nog geloofde ik het niet ondanks dat de test knalpositief was.
Mijn eerste zwangerschap was niet gepland, het kwam toen als een shock aan en ik geloofde toen wel meteen van wow ik ben zwanger. Ben toen ook meteen in gaan verdiepen hoe en wat. Nu met mijn tweede zwangerschap was dit volledig gepland. Het verschil is dat ik dit keer moest wachten tot ik eindelijk een testje kon doen en toen die positief was was ik natuurlijk heel blij, maar omdat ik nu veel meer weet over zwangerschappen ben ik me er ook bewust van hoe vaak het in het begin mis gaat en/of dat het zwanger worden niet meteen lukt. Dus vandaar dat het een beetje onwerkelijk was in het begin. Nu weet ik voor een eventuele volgende zwangerschap dat ik me niet zoveel moet bezighouden met de zwangerschap. Niet teveel denken aan elke soort pijn of iets raars wat ik voel. Dat zorgt voor stress en is al helemaal niet goed. Kruidvat testen heb ik zelf ook altijd beter en duidelijker gevonden! Heb zelf ook zoveel soorten gekocht in het begin, maar Kruidvat gaf als eerste een licht streepje aan terwijl andere testen spierwit waren..
De eerste 4 testen kan ik niet goed zien op de foto maar de laatste test geeft duidelijk 2 strepen dus: gefeliciteerd!! Ik vond het zelf ook heel onwerkelijk omdat ik nergens last van had en me niet 'anders' voelde. Het besef komt vanzelf wel als je de eerste echo weer hebt gehad
Allebei de zwangerschappen geloofde ik het niet. Heb de huisarts voor gek verklaard. Ik was enorm ziek en had eczeem in mijn gezicht... Misschien ben je zwanger? was de eerste ronde dus ik zei dat ze gek was en ik gewoon ziek was. Toen ik 2 dagen later belde dat ik wel zwanger was vond ze dat natuurlijk heel grappig. 2 de was op vakantie! Weer niet lekker maar gaf de schuld aan de warmte. Heb gewoon cocktailtjes gedronken maar toen ik thuis kwam dacht ik toch even testen. Oeps weer eerste ronde zwanger... Hahaha Maar gefeliciteerd
Echt overrompeld was ik bij het zien van mijn testen niet. We waren er bewust mee bezig, dus dan hoop je elke ronde op een 2e streep. Mijn allereerste strepen (bij de oudste zoon) waren zo vaag dat je ze nauwelijks zag. Pas na 6 dagen (test 1 op 26 juli, test 2 op 28 juli en test 3 op 30 juli + daarnaast nog een ClearBlue op deze laastste datum) kwam er een zichtbaar streepje en zei de ClearBlue "2-3 weken zwanger". Dat was eigenlijk de enige waar ik enigszins met ongeloof naar keek. Bij onze jongste (nu nog 36.4 weken zwanger van) heb ik 1 test met een duidelijke 2e streep in handen gehad. Maar ook hiervan was ik niet overrompeld. Ook nu waren we bewust bezig.. Wellicht ben ik daar ook te nuchter voor...
Ik heb ook nog steeds niet het gevoel dat ik zwanger ben (ondanks de misselijkheid). Bij de zwangerschap van mijn dochtertje had ik vanaf de positieve test al het roze wolk-gevoel van "ooo er groeit een baby in mij". En zelfs bik de eerste echo waarop ze alleen nog een vlekje was echt totaal verliefd. Nu totaal niet. Het is alsof de afstand een stukje verder is en deze zwangerschap wat verder weg staat. Alsof dit nog niet echt een baby is. Lastig uit te leggen... Ik denk (en hoop) zelf dat het overgaat zodra ik dit kindje ook ga voelen.
Ik vond de eerste echo's van onze kids (10 september 2014 bij de oudste zoon en 6 juli 2017 bij de jongste) misschien nog wel indrukwekkender dan de testen. Vooral omdat het dan wat tastbaarder wordt. De oudste zoon was met 10 weken nog te klein om uitwendig te bekijken, dus dat moest inwendig. De jongste was 12 weken en 3 dagen, dus ook al een stukje groter.