Hallo dames, Ik heb een vervelend probleem. Mijn zoon van 2 jaar probeert me uit en het lukt hem ook nog. Hij gaat niet slapen als ik hem naar bed breng! Papa en oma brengen hem naar bed en hij gaat meteen slapen. We houden het zelfde ritueel aan dus daar ligt het niet aan. En het is zo bij het middagslaapje en in de avond. Het is heel vervelend omdat mijn man om de week late dienst heeft en ik die week dan niks gedaan krijg in de avond. Het huilen houdt hij lang vol en ook na een aantal avonden verminderd het niks. Terug leggen, zeggen *naam* lief slapen, instoppen en weer gaan. Ook dat werkt na 6 avonden niet, zelfs niet een beetje. Ik loop nog tig keer naar boven. Uiteindelijk valt hij van vermoeidheid wel in slaap, rond 22.00, maar wordt dan later tussen 1 en 2 wakker en begint dan op nieuw. Tegen 2 uur is mijn man thuis en als hij hem dan instopt slaapt zoon fijn door. Wie heeft nog tips voor mij?
Inderdaad wat is je reactie, misschien kan hij meer voor elkaar krijgen bij jou. Wat als je boven blijft en de was opruimt. Kan hij je wel horen.
Hij staat rechtop in bed, ik leg hem neer, stop hem in, zeg *naam* lief slapen en ga weer naar beneden. Was vouwen boven heb ik ook een paar avonden geprobeerd, dan gaat hij in bed spelen.
En als je door de deur heen zegt dat hij weer moet gaan liggen en slapen? Wil hier nog wel eens helpen. Dus niet de deur open doen, maar even kloppen en dan praten.
En als je bij hem blijft? Ja het is wel gek natuurlijk maar goed. Wij hadden hier altijd slaapdrama's. En als ze dan zo overstuur in slaap viel werd ze vaak wakker. Nu zitten we er na het voorlezen nog 10min bij een dan is rustig in slaap gevallen.
Bij de oudste hadden we ook van deze fases. Ik bleef achter de deur zitten Zodra ze er uit kwam meteen naar binnen en neerleggen. Na een paar keer alleen snel de kamer in , neerleggen en wéér weg. Dit stug volhouden en na twee avonden zaten we weer in het ritme.
Echt boos worden is misschien wel een optie. Erbij blijven heeft hetzelfde resultaat als de was vouwen, hij is dan stil maar gaat spelen (hoeft niet erg te zijn maar is om 22 uur nog wakker dan en zodra ik wegloop is het weer huilen). Op de overloop blijven hebben we ook geprobeerd, geen verbetering.
Wat vervelend zeg! Toen onze dochter 2 was, sliep ze ook moeizaam in. Het enige wat hielp was in het zicht gaan zitten, met mijn rug naar haar toe. Bijvoorbeeld de deur op een kier en op een stoel in de gang. Ik las dan vaak een boek. Wanneer ik naar haar keek of vlakbij zat, bleef ze wakker en vond ze dus geen rust. Weg gaan was huilen, ze wilde toch niet alleen zijn. Toen een middenweg gezocht en dat ging goed. Van lieverlee afgebouwd.
Was het bij jullie dan ook zo dat een ander (papa of oma) kind dan wel makkelijk naar bed kon brengen?
Herkenbaar, sinds een paar weken hier ook het geval. We hebben het in 't begin geprobeerd met een lief praatje, maar dat werkt averechts. Ze wilt dan juist lekker opgetild worden en knuffelen. Maar tijd om te slapen, is tijd om te slapen. Daar zijn we heel duidelijk in, gezien het verleden dat ze geen oog dicht deed en erg veel behoefte had aan een ritme/regelmaat. Nu spreken we haar, na 1 keer lief praten, de tweede keer een beetje streng toe. Alle knuffels in bed slapen en ze worden wakker van je gehuil en dat ze stilletjes moet gaan slapen. Onze meid is ook een volhouder als het gaat om huilen. Maar hoe meer je daar gehoor aan geeft, hoe langer ze het vol houd is onze ervaring. Wat ik sinds een paar dagen ook doe inderdaad is; de deur niet open maken, maar wel roepen dat ze moet slapen en het stil moet zijn. Bij oma en opa is het trouwens geen probleem, gaat gewoon lekker slapen.
Hier kan ik het bij onze 2-jarige beter dan mijn vriend. Ik hou het kort en bijna zakelijk. Mijn vriend loopt eindeloos liedjes te zingen en boekjes te lezen. Zou ik persoonlijk ook superleuk vinden. Ik zou met je partner kijken wat jullie nou anders doen en op elkaar afstemmen.
Dit. Ik ben vrij streng bij het naar bed brengen, omdat onze dochters (nu 5,5 en 3) er dan eindeloos van gaan profiteren. Mijn man maakt er een feestje van, met als resultaat dat ze dan veel moeilijker gaan slapen en het de dag daarna nog moeilijker is ze 'normaal' in bed te krijgen. Nu hebben ze door dat ik het anders doe, maar ik zou op zijn leeftijd alles zoveel mogelijk afstemmen met je man.
Dat is nou juist het punt, we doen het op precies dezelfde manier. Zelfde aantal woorden, zelfde woorden, geen extra knuffel of zo nee. Vanavond nog even geprofiteerd van de magie van papa
Hnm ik ben misch dan wel een harde als ik t zo lees.. Mijn zoontje lees ik savonds gezellig voor, of mn man, we kletsen altijd nog even over de dag, ondertussen mag hij nog wat water drinken en dan krijgt hij een knuffel en een kus en is t klaar. Als hij echt lang huilt, langer dan een half uur ofzo ga ik even terug, een knuffel en terug in bed. Gelukkig is t bijna nooit zo en slaapt hij over t algemeen makkelijk, maar ik geef er niet aan toe. Bedoel niet dat dat persee goed is of je t zo moet soen natuurlijk maar hier werkt t. Eerste ruime jaar heeeel veel getobt met slapen, niets hielp. Sinds ik t zo doe, is t na 1 of 2 avonde ellende weer een hele poos zoet slapen
Hoi, Hier is zoon 26 maanden en slaapt sinds 3 weken eindelijk door. Daarvoor nooit doorgeslapen. Medisch gezien was er niets meer aan de hand. Nu was het de laatst tijd vooral uitproberen en boos mopperen in bed. Totdat hij oververmoeid was en overdag echt hangerig van moeheid. Toen hebben we m uit wanhoop maar laten huilen. Echt in bed leggen en niet meer terug komen. Op de beeldbabyfoon konden we zien of er verder niets aan de hand was. Eerste avond driekwartier gehuild, tussendoor was ie weleens even een paar minuutjes stil. S nachts nog 2x wakker en ook laten huilen. Tweede nacht was het huilen al korter. Na 4 nachten sliep hij klokje rond (voor het eerst in zijn leventje!) nu slaapt ie dus eindelijk door, wat een verademing. Alle andere methoden van bij hem blijven of steeds na 5,10,15 minuten terugkomen resulteerden in uren feesten in bed of elke keer juist harder gaan huilen als we even bij hem kwamen kijken. Tis een gevoelig jochie en laten huilen zonder terugkomen was onze laatste optie maar kennelijk had hij die duidelijkheid nodig. Nu zingt ie een paar liedjes en gaat dan lekker slapen. Wordt s morgens uitgerust en zingend wakker, heerlijk!