Pfff gisteren weer wat meegemaakt... Mijn vriend had een promofilmpje van zijn werk op zijn tel dat hij mij wilde laten zien. 1min 35sec, toch niet al te lang. Zoon roept er doorheen dat we niet moesten praten en dat hij brandweerman sam wilde kijken. Toen wij toch dat filmpje doorkeken staat meneer op op de bank, duikt letterlijk voorover ondersteboven van de bank af, zo de kerstboom in. BOINK! 3 tanden door zijn lip. Aandacht had hij toen wel. soort van suicide mission leek wel.
Hier is de jongste ook zo driftig. Zijn oudere zus kon er ook wel wat van, maar daar viel dan nog wel een gesprek mee te voeren; we hadden er voor mijn gevoel meer grip op. De jongste wil alles voor 100% op zijn manier en hoe dat is, verschilt per dag...het is du één grote spannende reis! Ik vind het ook echt doodvermoeiend af en toe. Zoveel keer per dag gegil, kind in de houdgreep (want we móeten vaak toch echt weg), kind onder de arm om door te lopen, kind boos languit liggen... Wat het ook lastig maakt, is dat ik er (hij is nu 3) niet zo zeker van ben wat hij al begrijpt. Ik vind dat hij nog niet heel geweldig praat ook, dus misschien triggert dat de driftbuien. Aan de andere kant, die gaan toch vooral over: "Ik Wil NIIIEEET!"
Ergens toch fijn om te lezen dat ik niet de enige ben... Het is hier in een rustig vaarwater de afgelopen dagen (juich niet te vroeg). Maar ik probeer een andere manier van aanpak. Wat hierboven ook wordt gezegd, ik probeer uit te vogelen waar die boosheid/frustratie vandaan komt. Vaak nog steeds een raadsel... Als ze zichzelf toch slaat, of andere slaat of met dingen loopt te gooien. Negeren we het niet, halen haar even apart en gaan op gelijke hoogte zitten en praten kort maar duidelijk en leggen uit dat dit niet kan en dat slaan pijn doet. Komt wel aan voor eventjes, later op de dag doet ze het weer en leggen we weer even alles stil en leggen uit duidelijk uit. Op de hoop dat het kwartje ooit echt valt. Wat ze ook doet sinds kort, is onaardig tegen andere kids. Als we buiten zijn en ze ziet andere kinderen, schreeuwt of roept dan nee! of van mij!
Jeetje zeg! Maar herkenbaar. Als zij toto wilt kijken, dan MOET ze toto kijken. Maar daar geven we geen gehoor aan.
Ik zat even te denken over onze oudste van net 3. Die begon ook een paar maanden voor zijn tweede verjaardag. Maar ik kan mij zijn laatste echte boze bui niet meer herinneren. Natuurlijk is hij nog wel eens boos als iets niet mag, maar zo veel minder erg. Gelukkig gaat het voorbij
Ik vind dit best wel heftig... mijn oudste wil ook het liefst de hele dag gezien/gehoord worden maar het lijkt me niet normaal als je niet eens een gesprek met je partner kan voeren... ik had hem dat even heel duidelijk gemaakt.
Toch gebeurd het wel... Mijn kleine meid heeft ook van die kuren (soms iets te vaak). Als we haar uitleggen dat wat zij doe niet kan, komt het zelden aan.
Al met al is dit dus een bekend 'probleem' en een fase als ik het zo lees. Dan wacht ik met smacht af totdat deze fase voorbij is want het is niet leuk als ik heel eerlijk ben... 'Wat ze ook doet sinds kort, is onaardig tegen andere kinderen. Als we buiten zijn en ze ziet andere kinderen, schreeuwt of roept dan nee! of van mij! ' Komt dit jullie ook bekend voor? Dat competitieve lijkt wel..
Ah okay, hier gaat zij in de 2e week van januari voor het eerst naar de psz. Dus dat is al snel. Ze gaat sinds een halfjaartje ook al naar de opvang, weliswaar geen hele weken. Maar ze doet het dus nog steeds.
Onze oudste was 2 jaar en 9 maanden toen hij begon op de psz. Misschien is ze nog te jong om dat te leren.
Klopt, onze zoon kan zichzelf niet bezighouden en wil constant vermaakt worden (behalve als hij buiten speelt) en als hij even "zelf" moet spelen gaat hij op negatieve toon aandacht vragen. Heel lastig, vooral omdat ik het moeilijk vind om te bepalen in hoeverre hij al oud genoeg is om zelf te spelen. 's Morgens vroeg mag hij uit bed als zijn slaaptrainer wakker is, maar als als mijn wekker gaat mag hij naar mij komen. En dan lukt het hem prima om een uur of langer alleen met zijn speelgoed te spelen. Ik hoop dat het een fase is.
Dit inderdaad. Bij mijn dochter ook precies hetzelfde. Kan zichzelf weinig zelf vermaken, maar daar is ze nog te jong voor heb ik me laten vertellen? Soms verwacht ik dat gewoon van haar, daar ben ik wel schuldig aan. Als ze wakker wordt, kan ze zich inderdaad een uur of 2 wel bezig houden. Maar loopt in het huis wel overal met me mee.
Op eerste gezicht zou je denken wat een rare actie maar. Had je aangegeven dat je wat ging kijken of gevraagd of hij mee wou kijken? Kan me voorstellen dat het irritant is dat iemand er zo door heen zit. Als je zelf iets aan het kijken bent en iemand gaat 1.5 min lawaai maken zeg je er zelf ook wat van. Moet wel zeggen dat hij 1 groter filmpje mag kijken op een dag. Als de hele dag de tv aanstaat dan zou mijn reactie anders zijn want dan had hij pech. Sinds we meer communiceren krijgen we minder boze buien. En natuurlijk heeft hij rare acties dat je denk flapdrol. (Meer dan genoeg)
We hadden het wel gezegd. Maar hij zei dat we dat niet mochten haha Hier wordt 's morgens even tv gekeken en 's avonds na het eten. Tussenin niet.
Hier ook met Peuterdochter zelfde verhaal, maar soms lange boze buien en moeilijk te corrigeren.. We merken dat na veel snoepen en veel prikkels (psz)