Morgen is dan eindelijk de dag waar we zo ontzettend lang op gewacht hebben. Gesprek met de arts, onderzoek waarbij er naar mijn eileiders wordt gekeken (of er geen vocht in zit) en hopelijk een datum zodat we weten wanneer we kunnen beginnen met IVF. Het gekke is wel dat ik vreselijk zenuwachtig ben en soort van bang... Bang dat het niet lukt, bang dat ik er alleen voor kom te staan, bang voor de reacties van de mensen om ons heen. 1,5 maand geleden was ik zo opgewekt en keek ik uit naar die dag, en nou voel ik me zo. Hebben jullie hier ook last van gehad?
Ik werd ineens heel zenuwachtig in de wachtkamer.. Vond ik zelf vrij vreemd, ik wist ongeveer wat er kwam maar voelde ineens de bibbers komen. Hoe is je gesprek gegaan?
Ik had dat ook, scheet me gewoon in de broek. Ik was zoooo bang dat het aan mij "lag" bleek mn man het "probleem". Grote schok was dat. Nu gaan we over twee weken weer terug, en zelfs nu voel ik kriebels.
Ik vond het ook erg raar, maar ben blij dat ook jij daar dus last van had. Het gesprek ging eigenlijk best goed. Beide eileiders zijn goed te zien, er waren een hoop eitjes te zien en de waarde in mijn bloed gaf ook aan van mezelf al aardig wat hormonen te hebben en daarom zijn ze in mijn geval wel bang voor overstimulatie. Daar krijg ik een ander IVF traject dan de gemiddelde dames. Eind deze maand start ik met de pil (moet ik een maand slikken) en binnenkort krijgen we een uitnodiging voor de prikinstructies (waar ik nu al tegen op zie). Zijn jullie ook bezig met IVF?
Kan ik me best voorstellen... Mijn man had destijds juist het gevoel dat het aan hem lag (rookte, super slank, door zijn werk met bepaalde stoffen). Uiteindelijk had hij super zaad en ik verkleefde eileiders.... Wij wisten vandaag dus al hoe en wat. Laatste was kijken naar de eileiders (voor evt een operatie) en de hormonen in mijn bloed zodat we weten of en wanneer we kunnen starten met IVF.
Ja ben nu aan de pil, vrijdag afspraak en dan horen we hoe het traject verder gaat lopen. Ik heb ook veel eitjes, daardoor waren ze bij de IUI's ook bang voor overstimulatie. Maar de hormonen sloegen juist niet aan, moest elke keer verhogen. En de laatste verhoging had ik ineens overstimulatie. Hmpf Maar fijn dat het gesprek goed ging!
O echt? Dat is ook toevallig! Hopelijk gaat IVF beter dan voor jullie. Ik hoorde het vandaag (na al die echo's) voor het eerst dat ik mega veel eitjes van mezelf had. Had wel een traantje van geluk (geen idee waarom, maar zag het als een compliment haha). Ik kreeg wel te horen dat als ivf de eerste keer niet lukt het daarna ICSI werd. Jullie ook?
Nee, ik dacht dat ze ICSI alleen deden bij slechte zaadkwaliteit. Ivf en icsi trajecten zijn hetzelfde tot de eitjes uit het lichaam zijn, dus ik zou niet weten waarom dat zou moeten. Als je veel eitjes hebt die tegelijk rijpen dan kan dat wijzen op een hormonale disbalans (bij normale vrouwen rijpen er elke maand een paar eitjes, 1tje rijpt er door) en als ze ook nog in een bepaalde ring aan de rand van de eierstok zitten is het waarschijnlijk pcos. Ik heb dus wel veel eitjes altijd, maar ze zitten niet in zo'n ring dus ik heb geen pcos. Ik heb wel weer vrij lange en onregelmatige cyclussen. Hoe lang zijn jullie nu bezig?
Hmmm... vreemd dat de arts dan dan zei. Volgende keer maar eens vragen hoe dat zit. Mijn man heeft namelijk super zaad. Wij zijn nou precies 3 jaar bezig (inclusief een jaar proberen) 2 jaar terug naar de huisarts gegaan, ziekenhuis andere ziekenhuis en nu 1.5 jaar later na een hersteloperatie (die niet heeft gewerkt) gaan we eind februari (als mijn cyclus niet raar gaat doen) starten met IVF. Moet bekennen het ene moment mega enthousiast te zijn en andere in tranen van de spanning dus dat wordt nog wat Is er bij jullie een duidelijke oorzaak gevonden waarom het niet lukt?
Nee, man heeft ook superzaad (haha) dus daaraan ligt het iig niet. Wij waren vorige maand de 3 jaar grens over, maar er is geen reden gevonden. Wat voor hersteloperatie heb je gehad? Heb je gewoonlijk wel goede cycli?
Ik heb tweede keer ICSI gehad met een geweldig resultaat . Dit omdat ik bij IVF geen bevruchtingen had ondanks goed zaad en verder alles goed. De zaadjes hechtten bij ons niet aan de eitjes en dat was dus het probleem en ICSI de oplossing. Bij onverklaard zou ik altijd vragen of ze half half willen doen. Dat wilden ze bij ons niet, was niet het protocol en dus eerste IVF een grote teleurstelling en voor niks, maar.... dat ben ik wel al weer vergeten hoor nadat het de tweede keer wel lukte.... Het gebeurt ook niet vaak 0 bevruchtingen, maar ze doen dus oom ICSI bij (ogenschijnlijk) goede zaadkwaliteit. Heel veel succes!
Aha, dus we zijn ongeveer even lang bezig. Wel vervelend dat er geen oorzaak is gevonden. Lijkt mij best lastig... Het uiteinde van mijn eileiders waren verkleefd. Dit zagen ze tijdens de kijkoperatie. Via een hersteloperatie hebben ze de verklevingen weg gehaald in de hoop op een natuurlijke manier zwanger te worden. Dit was is genoeg nooit gelukt, dus vandaar (na alle tranen en teleurstellingen) we nu ivf gaan doen. Mijn cyclus is redelijk normaal. Zit op de 30 dagen... soms zit er 1 of 2 dagen verschil tussen en heb ook wel een keer een uitschieter gehad van 42 dagen, maar dat is in 3 jaar maar 3x voorgekomen. Zie dat het bij jou wel heel erg wisselend is. Zou dat er niet mee te maken kunnen hebben?
Misschien dat de arts dan zoiets bij ons bedoelde. Lijkt me wel vervelend dat je dan het hele traject overnieuw moet doen. Maar aan de andere kant is het wel super dat het een goed resultaat had bij jullie!
Dat leek mij ook, maar ik heb gewoon een eisprong dus het zou iets langer kunnen duren (minder kansen door de lange cyclus) maar er is geen reden te vinden dat het niet zou lukken. Hopelijk met ivf wel, ik zie er enorm tegenop omdat de hormonen van de iui al heel heftig waren bij mij, maar het is niet anders..
Dat kan ik wel begrijpen dat je er tegen op ziet... Heb ik zelf ook en ik moet nog beginnen. Maar misschien starten we straks ongeveer gelijk met IVF en kunnen we elkaar via deze weg steunen geven. Hopelijk krijg je vrijdag meer informatie over het traject en een beter gevoel.
Gesprek was niet zo heel spannend, vooral info over wat IVF inhoudt en de risico's, dat had ik zelf allemaal wel gelezen op internet, maar een paar nieuwe dingetjes. Binnen 2 weken krijgen we nog een afspraak en dan krijg ik prikinstructie, medicijnen mee en alle data. Superfijn dat er geen echte wachttijd is, maar nog heb ik het gevoel "Duurt Lang..."
Wel fijn dat je zo snel de prikinstructie en medicijnen krijgt. Ik kreeg vandaag een brief dat ik over een maand de prikinstructie krijg en pas in maart begin met ivf Welk ziekenhuis zit jij?